آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آموزه قضاوت ادونتیست بخشی از دیدگاه تاریخی-رستگاری بزرگتر است که در الهیات ادونتیست، دکترین پناهگاه نامیده می شود. این آموزه کار سوتریولوژیکی مسیح پس از عروج را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که در داوری و پاروسیا به کمال می‌رسد. منتقدان دکترین قضاوت ادونتیست، آن را گیج‌کننده و حتی ناسازگار با اصول اساسی مبتنی بر دکترین پروتستانی کلاسیک در مورد توجیه پزشکی قانونی می‌دانند، که به‌عنوان دریافت فعلی، کامل و مالکیت نجات هم از نظر وجودی و هم از نظر قانونی درک می‌شود. هدف. هدف این مطالعه بررسی این است که اصول پروتستانی کلاسیک در مورد فیض، مسیح به تنهایی و ایمان به تنهایی تا چه حد توسط جامعه‌شناسی ادونتیست روز هفتم، همانطور که توسط الن جی وایت، با توجه به آموزه‌های توجیه و قضاوت ارائه شده است، مشترک است. طرح تحقیق شامل چهار بخش اصلی است. فصل 1 اصول اساسی سوتریولوژی لوتری را که در فرمول توافق منعکس شده است به عنوان مبنایی برای مقایسه با جامعه‌شناسی ادونتیست ارائه می‌کند. فصل دوم ویژگی‌های منحصربه‌فرد دکترین پناهگاه ادونتیست را با تمرکز ویژه بر مکان و معنای کار واسطه‌ای پس از عروج مسیح در رابطه با ابعاد فعلی وجودی و آخرت‌شناختی- قضایی در جامعه‌شناسی ادونتیست تحلیل می‌کند. فصل 3 تحلیلی از جایگاه مضامین ایمان، تقدیس و آثار در رابطه با ادراک ادونتیست از توجیه و قضاوت ارائه می کند. فصل 4 عناصر تشکیل دهنده جامعه شناسی الن جی وایت را نظام مند می کند و اصول اساسی آن را در مقایسه با سنت لوتری خلاصه می کند. نتیجه گیری ادراک ادونتیست از کار واسطه‌ای پس از عروج مسیح، که در داوری به نهایت خود می‌رسد، در این مطالعه به عنوان بعد مسیحی منحصربه‌فردی شناخته می‌شود که به وسیله آن می‌توان به علم‌شناسی ادونتیست از منظر فعلی-وجودی یا از منظر آخرت شناختی- قضایی نگریست. بدون تناقض توجیه، که به عنوان دریافت و تصرف وجودی کامل، فعلی و رستگاری درک می شود، ممکن است در این زمینه مسیحی به عنوان آخرت شناسی با واسطه تعبیر شود. در نهایت، این مطالعه نتیجه می‌گیرد که اصول لوتری-پروتستانی فیض، مسیح به تنهایی، و ایمان به تنهایی در تمام اصول اساسی خود به طور کامل با سنت ادونتیست روز هفتم که توسط الن جی وایت ارائه شده مشترک است.

ترجمه ماشینی: پونتیوس پیلاطس یکی از مرموزترین شخصیت های الهیات مسیحی است. تنها غیر مسیحی است که در اعتقادنامه نیقیه نام برده شده است، او به عنوان یک ناظر ظالم استعمار در روایت های سکولار، به عنوان قاضی متضاد متقاعد به بی گناهی عیسی در اناجیل، و به عنوان یک مسیحی پارسا یا یک شیطان مجازی در مسیحیان بعدی معرفی شده است. نوشته ها این کتاب نقش پیلاطس در محاکمه عیسی را به عنوان نقطه آغازی برای بررسی کارکرد قضاوت حقوقی در جامعه غربی و راه هایی که چنین قضاوتی ما را ملزم به قضاوت در مورد ادعاهای رقیب امر ابدی و تاریخی می داند، قرار می دهد. درست در زمانی که آگامبن در حال پایان دادن به پروژه دهه‌ها Homo Sacer خود است، پیلاطس و عیسی نور قابل توجهی را در مورد آنچه در کل آن مجموعه در خطر است می‌تابانند. در عین حال، شاید بیش از هر یک از آثار اخیر نویسنده، روی خود ایستاده است. بنابراین به عنوان یک مکان شروع عالی برای خوانندگانی است که در مورد رویکرد آگامبن کنجکاو هستند اما نمی دانند از کجا شروع کنند.

یکی از روایاتی که دستاویز منکران مهدویت قرار گرفته حدیث جعلی «لا مهدی الّا عیسی بن مریم» است، این روایت علاوه بر نقدهای جدی سندی و محتوایی، دارای خاستگاه جعل نیز هست، این مفهوم اولین بار توسط معاویه در هنگام گفتگو با بنی‌هاشم و در توجیه حکومت خود و خاندانش مطرح گردید و با اثرگذاری باند اموی بر مکاتب حدیثی، و براساس این تفکر، حدیثی جعل گردیده و به منابع روایی راه یافت؛ مقاله حاضر در پی اثبات جعلی بودن روایت و بررسی زمینه­ها و انگیزه­های جعل آن ­است و با روش کتابخانه­ای در گردآوری مطالب و با شیوه تحلیل محتوا، در پی انجام این مهم است؛ و با بررسی خاستگاه جعل، مجعول بودن این حدیث را به اثبات ­رساند و همچنین به این نتیجه رسید که عداوت با راه حق و خط ولایت، جلوگیری از قیام­های آزادی‌خواهانه، تعصب جاهلی و قومیت‌گرایی و از بین بردن افتخارات قوم بنی‌هاشم، و تقرّب به مسیحیت و روم، از زمینه­ها و انگیزه­های جعل این حدیث هستند.