آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده:با خدشه دار شدن مبانی نظری اخلاق در غرب و تزلزل پایگاه هستی شناسی آن، جنبه های عملی این مقوله نیز مورد تهدید جدی قرار گرفت و بسیاری از نظریه پردازان غربی، با تکیه بر اعتباری بودن ارزش ها یا با به رسمیت شناختن ضد ارزش ها به تبیین دیدگاه های خویش پرداختند. دو فیلسوف معاصر یعنی مهدی حائری یزدی و یورگن هابرماس، به شیوه خود سعی در اثبات رابطه بین نظر و عمل نموده اند. تفاوت در جهان بینی و مبانی فکری دو اندیشمند، موجب رسیدن به نتایج بسیار متفاوتی می شود. حائری یزدی با مبانی نظری دینی، اعتباری بودن بایدها را رد می کند و تمام بایدها اعم از اخلاقی و غیراخلاقی را به هست ها بازمی گرداند و با استفاده از نظریه انطباق و حسن و قبح عقلی، اصول جاودانه و لایتغیر اخلاقی را نتیجه گیری می کند. هابرماس با دیدی مادی گرایانه به تبیین این مسئله می پردازد و نظریه علایق معرفت ساز، کنش ارتباطی و اخلاق گفتگویی را مطرح می کند، اما نتیجه ای که از رابطه نظر و عمل هابرماس حاصل می شود، همان نسبیت گرایی اخلاقی و پلورالیزم است.واژگان کلیدی:نظر، عمل، حائری یزدی، هابرماس، فلسفه اخلاق، اصول جاودانه اخلاقی، نسبیت اخلاقی

هابرماس دموکراسی را به عنوان راهی برای نجات زندگی مدرن از دست اقتصاد و بوروکراسی تایید می کند اجباری که وبر آن را شرطی اجتناب ناپذیر می دانست از مدرنیته این ماموریت نجات مستلزم آن است که هابرماس دموکراسی را تابع منافع واقعی مردم قرار دهد. با رهایی از تاملات سیاسی خود از هجوم پول یا قدرتی که می‌تواند با آنها تداخل داشته باشد شکل گیری ترجیحات سیاستی که به وضوح منعکس می شود آن منافع اما هابرماس ماهیت مبهم منافع ما را در شرایط پیچیده مدرن نادیده می گیرد. و حتی دشواری دانستن وضعیت مدرن چیست در حال انجام است - چه رسد به قضاوت در مورد اینکه آیا چه کاری انجام می دهد یا خیر منافع ما را به خوبی تامین می کند. این منابع نادیده گرفته شده از جهل عمومی وبر بدبین تر است درک دموکراسی، و مانند تئاترهای پیرامون حاکمیت مردمی، جهل عمومی هر دو استقلالی را که به مقامات دولتی و رهبران افکار غیردولتی اجازه می دهد تا سیاست های عمومی را به صورت غیردموکراتیک شکل دهند، قادر می سازد و می پوشاند.

ترجمه ماشینی: قدرت دین در حوزه عمومی فرصتی نادر برای تجربه گروهی از فیلسوفان برجسته در مواجهه با یک دغدغه فراگیر معاصر را نشان می دهد: دین در زندگی عمومی ما چه نقشی دارد یا باید؟ جودیت باتلر با تأمل در کار اخیر خود در مورد خشونت دولتی در اسرائیل-فلسطین، پتانسیل دیدگاه‌های مذهبی را برای تجدید انتقاد فرهنگی و سیاسی بررسی می‌کند، در حالی که یورگن هابرماس، که بیشتر به خاطر برداشت اصلی‌اش از حوزه عمومی شناخته می‌شود، به میراث مبهم این حوزه فکر می‌کند. مفهوم «سیاسی» در نظریه معاصر. چارلز تیلور برای بازتعریف رادیکال سکولاریسم استدلال می کند و کرنل وست از نافرمانی مدنی و الهیات رهایی بخش دفاع می کند. ادواردو مندیتا و جاناتان ون آنترپن سهم عظیم این فیلسوفان در نظریه اجتماعی و سیاسی معاصر را به تفصیل شرح می دهند، و سخنی از کریگ کالهون این تلاش ها را برای درک مجدد اهمیت دین و سکولار در زمینه سیاست ملی و بین المللی معاصر نشان می دهد.

فلسفه غرب در مقابل ادیان دیگر خیلی به ندرت همدرد و یا حتی سخاوتمند بوده است. از این نظر یاسپرس بیانگر استثنای جالبی است. بی تردید، او تفاوت میان مدرنیته و سنت را مورد تأکید قرار می دهد؛ اما متافیزیک یونان را در کنار ادیان بزرگ جهانی قرار داده و جایگاهی را برای آن در فرآیند جامع تر غلبه بر اسطوره تعیین می کند. در سال ۱۹۷۷ کتابی از هابرماس با نام «قدرت آزادی بخش نمادها: مقالات فلسفی/ The Liberating Power of Symbols: Philosophical Essays» منتشر می شود که او در این کتاب به بررسی تفکرات بعضی از فیلسوفان می‌پردازد. مقاله دوم این اثر به بررسی تفکرات کارل یاسپرس اختصاص دارد و عنوان آن«تعارض اعتقادات: کارل یاسپرس دربارهٔ برخورد فرهنگ ها» است. متنی که در ادامه می‌خوانید ترجمه این مقاله است که توسط معصومه بهرام، نویسنده، پژوهشگر فلسفه و استاد مدعو فلسفه دانشگاه الزهرا انجام شده است.