آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

مجموعهٔ فکرآورد فرصتی است برای آشنایی مخاطبان فارسی‌زبان با آرای فیلسوفان بزرگ از رهگذر هم‌آوردی‌های فکری رو در روی ایشان. بسیاری از فلاسفه عصر حاضر در نامه‌ها و مقالات خود به گفتگوها و مجادلات فلسفی می‌پردازند. گفتگوهایی جذاب و بحث‌برانگیز که گاهی به نزدیکی و تعدیل آرای آنان می‌انجامد، گاهی تلاش‌هایی نافرجام برای رسیدن به تفاهم است و گاهی هم شکاف‌های فکری میان آنها را افزایش می‌دهد. مقالات این مجموعه که مجادلات و مقالات و نامه‌های دو فیلسوف معروف معاصر، یورگن هابرماس و ریچارد رورتی، به شیوه‌ای گزینش شده که به موجزترین شکل گره‌گاه‌های مجادلات فلسفی میان فیلسوفان بزرگ را از زبان خودشان و در بحبوحهٔ جدل فلسفی نشان دهد. مقالاتی نیز از برخی مفسّران در توصیف دقیق‌تر این مجادلات و واکاوی ظریف‌تر مواضع و لوازم آن‌ها در هر مجموعه گنجانده شده است.

ترجمه ماشینی : دانشمندان رشته های مختلف مطالعاتی از دیرباز به رابطه دین و علم پرداخته اند. این موضوع در جامعه شناسی نمود خاصی پیدا کرده است. جامعه شناسان و دانشمندان دیگر موافقند که اگرچه دین و علم را می توان جدا از یکدیگر دید، اما اشتراکات متعددی بین این دو وجود دارد. نقطه مشترک بین بلا، گیدنز و هابرماس - موقعیت معناداری که سوژه در ساخت واقعیت اجتماعی داشته باشد/باید داشته باشد - اگر ریشه های نظری متفاوت هر محقق را در نظر بگیریم، گذار در عرصه نظری جامعه شناسی را آشکار می کند. کارکردگرایی (بلا)، پوزیتیویسم (گیدنز) و نئوکانتی (هابرماس).

آدرس استماع صوت نشست: https://b2n.ir/g15389

ترجمه ماشینی : بخش اول پایان نامه گفتمان فلسفی پساسکولار بین یورگن هابرماس و چارلز تیلور را تشریح می کند، در حالی که بخش دوم رمان های آلمانی و آمریکایی معاصر را که در آنها بنیادگرایی مذهبی برجسته است، تحلیل می کند. پیدایش تأملات هابرماس در مورد دین در فلسفه کلی او نشان داده می شود و سپس با دیدگاه های تیلور مقایسه و تضاد می شود. مفاهیم مربوط به آن‌ها از «ترجمه» و «تلفیق» در تلاشی برای برجسته کردن کاستی‌ها در مفاهیم رایج سکولار استنباط شده است. تحلیل ادبی فتح، پیترز و آپدایک به بررسی روشی می‌پردازد که نویسندگان به‌طور زیبایی‌شناختی پویایی شکاف دینی-سکولار را به تصویر می‌کشند، در نتیجه تأمل انتقادی در مورد درک دین، سکولاریسم و ​​دوگانگی مفروض یا ظاهری آنها را تقویت می‌کنند. هم گفتمان های فلسفی و هم ادبی با این پرسش اساسی هدایت می شوند که هنجارگرایی چگونه به وجود می آید - هم در درون سوژه فردی و هم در جمع های اجتماعی.

پوزیتیویسم به عنوان نگرشی خاص به حوزه علم و معرفت، مورد انتقاد فلاسفه بسیاری قرار گرفته است. در این میان، نقدهای شهید مطهری و یورگن هابرماس به پوزیتیویسم، به عنوان فیلسوفانی با نگاه واقع‌گرایانه، در دوره خود مورد توجه دیگران واقع شده و رویکرد انتقادی به پوزیتیویسم در فلسفه، علوم انسانی و علوم اجتماعی را تقویت کرده است. در این پژوهش با روش تطبیقی، در سه دامنه معرفت‌شناختی، روش‌شناختی و ارزش‌شناختی، به ارزیابی خاستگاه، شیوه‌ها و لوازم نقدهای این دو متفکر نسبت به پوزیتیویسم پرداخته شده و این نتیجه به دست آمده است: از یک‌سو اتحاد نگاه رئالیستیِ هر دو متفکر به مسئله شناخت، اشتراکاتی را برای آن‌ها در مواضع انتقادی نسبت به پوزیتیویسم و لوازم و نتایج این نگاه به وجود آورده و از سوی دیگر، تفاوت در خاستگاه و شیوه دیدگاه انتقادی‌شان نسبت به پوزیتیویسم، موجب بروز اختلاف دیدگاه میان آن دو شده است. هرچند دیدگاه انتقادیِ هر دو فیلسوف، فاقد نقد پوزیتیویسم از لحاظ انسان‌شناختی است.