آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

رشد علوم تجربی و تأثیرگذاری آن بر زندگی انسانها باعث گردیده تا عده‌ای به فکر مرزبندی بین علم و غیر‌علم بیفتند. با تشکیل حلقة وین مباحث روش‌شناسی حالت رسمی پیدا کرد، منتهی اندیشمندان وابسته به این حلقه با محدود‌کردن علم به علوم تجربی و کنار گذاشتن معارف دیگر، آنها راه حصول به علم را مشاهده و آزمون فرضیه‌ها قلمداد کردند. دامنة این دیدگاه به علوم انسانی نیز کشیده شد و عده‌ای با این رویکرد به مطالعه و پژوهش در مسائل انسانی پرداختند. با آثار و افکار اندیشمندانی نظیر پوپر، کوهن و لاکاتوش حالت افراطی این دیدگاه تعدیل شد و علم تجربی از حالت تجربی محض به سوی انسانی‌شدن گام برداشت. به لحاظ روش‌شناسی می‌توان آثار هابرماس را به دو دوره تقسیم کرد، دوره اول به نقد مکتب فرانکفورت، بازسازی دیدگاه مارکس و نقد روش‌شناسی پوزیتیویسم اختصاص یافته و زمینة عمل‌گرایانه‌ای برای دورة دوم یا دورة «چرخش زبانی» که به نظریة کنش ارتباطی منتهی شد، فراهم شد. در این مقاله نویسندگان سعی دارند تا ضمن طرح و تحلیل دست‌آوردهای نظری هابرماس در دوره اول، اندیشه‌های معرفت‌شناختی او را در مورد علوم انسانی تبیین کنند.

ترجمه ماشینی: این بحث عمده نگاهی دارد به برخی از مهم ترین مسائل اخلاقی که امروزه توسط برخی از متفکران برجسته جهان با آن روبرو هستیم. از جمله مقالاتی از متفکران برجسته، مانند یورگن هابرماس، آلاسدایر مک اینتایر، جولیا کریستوا و پل ریکور، نکته برجسته کتاب - مصاحبه با ژاک دریدا - در دسترس ترین بینش را در مورد تفکر او در مورد اخلاق و سیاست برای چندین سال ارائه می دهد. این مقالات با بررسی موضوعاتی از تاریخ، حافظه، رویزیونیسم، و خود و مسئولیت گرفته تا دموکراسی، چندفرهنگی، فمینیسم و ​​آینده سیاست، در پنج بخش موضوعی دسته‌بندی می‌شوند: * هرمنوتیک * ساختارشکنی * نظریه انتقادی *روانکاوی * اخلاق کاربردی هر بخش چالش‌های ناشی از اخلاق و اینکه چگونه تفکر انتقادی فلسفه امروز را دگرگون کرده است، بررسی می‌کند. «اخلاق پرسشگری» مروری بی‌نظیر از وضعیت تفکر اخلاقی امروز توسط برخی از برجسته‌ترین فیلسوفان جهان ارائه می‌کند.

مدرنیسم و ابعاد مختلف آن را متفکرین عصر حاضر مورد انتقاد قرار داده اند. یکی از این متفکرین یورگن هابرماس-از بازماندگان مکتب فرانکفورت- است که با نگاهی انتقادی به نظرات دانیل بل –نومحافظه کار آمریکایی- به نقد مدرنیسم پرداخته است. هابرماس برخلاف بل، بحران مدرن را به قشر و طبقه ای خاص (مانند هنرمندان) نسبت نمی دهد بلکه آن را نتیجه تخصص گرایی در مفهوم مدرن آن که پی آمد علم گرایی است می داند.

ترجمه ماشینی : دانشمندان رشته های مختلف مطالعاتی از دیرباز به رابطه دین و علم پرداخته اند. این موضوع در جامعه شناسی نمود خاصی پیدا کرده است. جامعه شناسان و دانشمندان دیگر موافقند که اگرچه دین و علم را می توان جدا از یکدیگر دید، اما اشتراکات متعددی بین این دو وجود دارد. نقطه مشترک بین بلا، گیدنز و هابرماس - موقعیت معناداری که سوژه در ساخت واقعیت اجتماعی داشته باشد/باید داشته باشد - اگر ریشه های نظری متفاوت هر محقق را در نظر بگیریم، گذار در عرصه نظری جامعه شناسی را آشکار می کند. کارکردگرایی (بلا)، پوزیتیویسم (گیدنز) و نئوکانتی (هابرماس).

آدرس استماع صوت نشست: https://b2n.ir/g15389