آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ارزش واقعی سهم ویتگنشتاین در فلسفه چیست؟ پاسخ به این سوال به شدت تقسیم شده است. با این حال، بیشتر ارزیابی‌ها بر اساس برخی برداشت‌های نادرست عمومی از هدف او است. این کتاب هم تفسیرهای «نظری» و هم «درمانی» را به چالش می کشد. به جای آنها، می‌کوشد ثابت کند که ویتگنشتاین از ابتدا تا انتها، تبیین را غایت واقعی فلسفه می‌دانست. این استدلال می‌کند که، با درک درست، رویکرد او به جای خیانت به فلسفه انتقادی، نمونه است و جایگزینی مناسب برای دیگر پیشنهادات معاصر ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب یک مطالعه ویتگنشتاینی درباره تملک مفهوم و ماهیت بررسی مفهومی در فلسفه ارائه می‌کند. هم مقدمه‌ای ایده‌آل برای فلسفه ویتگنشتاین است و هم درمان اصلی برخی از حیاتی‌ترین و در عین حال کمتر توسعه‌یافته‌ترین مناطق آن. این کتاب به عنوان یک گفت و گوی سقراطی نوشته شده است که بحث را در یک نگاه عقب مانده به نظریه اشکال افلاطون چارچوب می دهد. با این کار ادعای جسورانه ای در مورد جایگاه ویتگنشتاین در فلسفه غرب دارد.

ترجمه ماشینی : تیم تورنتون از مسائل کلیدی فلسفه محتوا که در اثر تأثیرگذار پژوهش‌های فلسفی ویتگنشتاین یافت می‌شود، دفاع می‌کند. او نمایشی نظام‌مند از دیدگاه‌های ویتگنشتاین درباره معنای زبانی و محتوای ذهنی ارائه می‌دهد و درکی از چگونگی ارتباط آثار ویتگنشتاین با بحث‌های مدرن در فلسفه محتوا ارائه می‌دهد. فقط این کتاب به تفصیل دیدگاه‌های ویتگنشتاین را درباره محتوا در زمینه آثار معاصر، از جمله دیدگاه دیویدسون، رورتی، و مک داول در میان دیگران توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : در این مطالعه از کار بعدی ویتگنشتاین در مورد فلسفه روانشناسی، اظهارات رمزآلود او در مورد معنای بصری و تجزیه و تحلیل مفهوم ادراک به عنوان مبنایی برای رویکرد جدیدی به مطالعه فلسفی ادراک استفاده می شود. جاستین گود بسیاری از مسائل را در فلسفه ذهن و مطالعات بصری معاصر، از جمله مفاهیم معنای بصری، کیفیت بصری و غیرقابل توصیف بودن تجربه بصری تحلیل می‌کند. هدف بزرگتر ویتگنشتاین و نظریه ادراک نشان دادن راهی برای قدردانی از کار نظری پیشرفته در مورد ادراک و در عین حال درک محدودیت های چنین تحقیقاتی است.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان در جست‌وجوی سخت‌گیری و درک روشنی از ویژگی‌های اساسی موضوعات مورد بررسی خود، اغلب به اغراق و ساده‌سازی‌های مضر سوق داده می‌شوند. با توجه به پیشنهاد تحریک آمیز لودویگ ویتگنشتاین، این به سردرگمی های مربوط به وضعیت گزاره های فلسفی مربوط می شود. مبارزه با جزم گرایی دیدگاه او را مبنی بر اینکه هیچ تز، آموزه یا نظریه ای در فلسفه وجود ندارد روشن می کند. حتی زمانی که این ادعا جدی گرفته شود، توضیح معنای آن مشکل ساز است - معمولاً شامل بازگشت به پایان نامه ها می شود. این کتاب رویکرد فلسفی ویتگنشتاین را با ارائه آن به عنوان پاسخی به مسائل خاص مربوط به تمرین فلسفه، به ویژه مسئله جزم گرایی، قابل درک می کند. اگرچه تمرکز این کتاب بر آثار متأخر ویتگنشتاین است، اسکاری کوزلا همچنین در مورد فلسفه اولیه ویتگنشتاین که در تراکتاتوس بیان شده و همچنین رابطه بین آثار اولیه و متأخر او را مورد بحث قرار می‌دهد. در پرتو این گزارش از نقد ویتگنشتاین از اندیشه اولیه‌اش، کوزلا می‌تواند معنای ویتگنشتاین را از فلسفه‌پردازی بدون تز یا نظریه عینی بسازد. کوزلا استدلال می کند که در فلسفه بعدی خود، ویتگنشتاین رویکردی غیر متافیزیکی (البته نه ضد متافیزیکی) به فلسفه بدون سلسله مراتب فلسفی ایجاد می کند. این روش منجر به افزایش انعطاف پذیری اندیشه فلسفی بدون از دست دادن دقت می شود.

ترجمه ماشینی : سبک سخن گفتن ویتگنشتاین جذابیت زیادی دارد، اما خطر بزرگی را نیز به همراه دارد: خواننده مستعد این است که بیش از حد از یک قطعه و از تکه‌ها به‌طور کلی خیلی کم جمع کند. در اولین تقابل‌هایم با پژوهش‌های فلسفی، من چنین خواننده‌ای بودم، و بنابراین، معلوم شد، بیشتر نویسندگان فلسفه بعدی ویتگنشتاین بودند. توانایی چشمگیر ویتگنشتاین در گردآوری بسیاری از جنبه های اندیشه خود در یک بخش، به طور کامل در ادبیات انتقادی مورد بهره برداری قرار گرفته است. اما به ندرت به ارتباط با قطعات دیگر توجه می شود، چه رسد به بسیاری از نسخه های خطی منتشر نشده که تحقیقات فلسفی محصول نهایی آنهاست. نتیجه این رویکرد پراکنده و غیرتاریخی به آثار متأخر ویتگنشتاین، انبوهی از تفاسیر متناقض است. آنچه ویتگنشتاین واقعاً می خواست بگوید به اندازه کافی روشن نیست. نظرات همچنین در مورد ارزش کار او به شدت متفاوت است. برخی از نویسندگان با کلمات قصار و پرسش‌های بلاغی او تشویق شده‌اند تا کل سنت دکارتی را کنار بگذارند یا حرکت‌های جدید در زبان‌شناسی یا روان‌شناسی را متوقف کنند. برخی دیگر که خشمگین شده اند، فلسفه او را به عنوان محافظه کاری مفهومی ضد علمی رد می کنند. پس از مشورت با دفترچه ها و دست نوشته های منتشر نشده ای که ویتگنشتاین بین سال های 1929 تا 1951 نوشته بود، به خواننده ای بسیار متفاوت تبدیل شدم. معلوم شد که ویتگنشتاین نوعی لئوناردو داوینچی است، که شکلی را دنبال می‌کرد که هر نشانه‌ای از اسکنه، هر تلاشی برای بهبود، از بین رفته بود.