آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در مورد مسئله اساسی فلسفی که ویتگنشتاین در تلاش برای حل آن در پژوهش های فلسفی است، در میان فلاسفه بحث های قابل توجهی وجود دارد. در این اثر جسورانه و بدیع، مردیت ویلیامز استدلال می کند که مشکل «شباهت هنجاری» است. ویلیامز در کتاب اطاعت کور نشان می دهد که چگونه ویتگنشتاین با به کارگیری تمایز «استاد/ تازه کار» زبان آموز، نظریه های سنتی و بازنمودگرایانه زبان را مورد انتقاد قرار می دهد و استدلال می کند که این تمایز اغلب نادیده گرفته می شود، اما برای درک مسائل فلسفی در مورد ذهن و زبان، اساسی است. این کتاب نه تنها بحث‌های آشکاری درباره مجموعه ویتگنشتاین ارائه می‌کند، بلکه تحلیل‌های پیچیده‌ای از کار براندوم، دامت، فرگه، سلرز، دیویدسون، کاول و دیگران ارائه می‌کند. اینها به طور مفید در تلاشی برای موقعیت بهتر رویکرد غیر روشنفکرانه و غیر نظری ویتگنشتاین و برجسته کردن ویژگی‌های منحصربه‌فرد مقایسه می‌شوند.

ترجمه ماشینی : اگرچه به طور جهانی به عنوان یکی از بزرگترین فیلسوفان مدرن شناخته می شود، کار ویتگنشتاین در زیبایی شناسی به ناحق نادیده گرفته شده است. این کتاب به زیبایی‌شناسی ویتگنشتاین اختصاص یافته است و مضامینی را که ویتگنشتاین در نوشته‌های خود درباره زیبایی‌شناسی توسعه داده است و همچنین مفاهیم دیدگاه‌های فلسفی گسترده‌تر ویتگنشتاین برای درک مسائل اصلی زیبایی‌شناسی را بررسی می‌کند. این کتاب با گردآوری کمک‌های اصلی از دانشمندان برجسته بین‌المللی، باید افزوده مهمی برای مطالعات اندیشه ویتگنشتاین باشد، اما بحث در مورد موضوعات ادبیات، موسیقی و هنر نمایشی و نقد آن نیز مورد توجه بسیاری از دانشجویان مطالعات ادبی و فرهنگی خواهد بود. . کاوش در سه موضوع کلیدی - ظرفیت هنر برای روشن کردن زندگی ما. ماهیت واکنش‌های خاص مربوط به درک و قدردانی از آثار هنری؛ نقش نظریه و اصل در عمل هنری و انتقادی - مشارکت کنندگان به موضوعات مطرح شده توسط فیلسوفان هنر معاصر می پردازند و به دنبال ایجاد ارتباط بین آثار ویتگنشتاین و سایر فلسفه های هنری مهم در سنت غربی هستند. این کتاب نشان می‌دهد که فلسفه چگونه می‌تواند سهم ارزنده‌ای در درک هنر داشته باشد، بهترین شیوه نوشتار فلسفی مدرن - وضوح، متین، احترام به عقل سلیم، اما نه اطاعت کورکورانه از عقل سلیم، استدلال با مثال‌های مفصل نشان داده شده است.

ترجمه ماشینی : این جلد به بررسی معنای ریتم بصری از طریق رویکرد منحصربه‌فرد پیت موندریان برای درک ریتم در ساختار ترکیبی نقاشی می‌پردازد و از فلسفه، زیبایی‌شناسی و فرهنگ ذن استفاده می‌کند. نوآوری آن در ارزیابی مجدد تعریف فراموش شده ریتم به عنوان «ایستایی» یا «ترکیب» است که می توان آن را به تفکر یونان باستان ردیابی کرد. کتاب استدلال می‌کند که این تصور از ریتم را می‌توان در قالب استراتژی تصویری، از طریق تحلیل نقاشی و خوشنویسی آسیای شرقی نشان داد که تفکر یونانی در مورد ریتم دارای اشتراکات قابل شناسایی است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه این ایده‌ها در مورد ریتم، رشته‌های مختلف رشد فکری در هنرهای تجسمی را که از رویه‌های فرهنگی زیبایی‌شناختی متفاوت عبور می‌کنند، گرد هم می‌آورند. نئوپلاستیسیسم موندریان به عنوان نمادی از مدرنیسم اوایل قرن بیستم، یک دستاورد جدی نقاشی و فلسفی است. موندریان در نقاشی خود عمیقاً تحت تأثیر تئوسوفی بود که تأثیر خود را از زیبایی‌شناسی شرقی گرفته بود. به ویژه اندیشه آسیای شرقی و هند. با این حال، رویکرد موندریان به ریتم بصری آنقدر ایدئوسنراتیک بود که سهم او در مطالعات ریتم بصری اغلب کمتر شناخته شده است. این جلد نشان می‌دهد که بررسی دقیق نوشتار، تفکر و نقاشی خود موندریان، چیزهای زیادی برای فهماندن جنبه‌های فراموش‌شده ریتم بصری به محققان دارد. انتقاد معروف رودن از عکاسی («ورزشکار در حال حرکت برای همیشه منجمد است») را می توان در مورد زوئوپراکسیسکوپی مایبریج، برداشت آینده سازان از تصاویر استروبوسکوپیک و «برهنه در حال پایین آمدن از پلکان» دوشان به کار برد. این جلد از طریق مطالعه تطبیقی بین نقاشی موندریان و این آثار مهم، قرارداد جدیدی را برای شناخت سطح نقاشی به عنوان ریتم بصری آغاز می کند.

ترجمه ماشینی : اولین بار در سال 2005 منتشر شد. Routledge اثری از Taylor & Francis، یک شرکت اطلاعاتی است. نیم عنوان؛ صفحه عنوان؛ صفحه حق چاپ عنوان اصلی صفحه; صفحه حق چاپ اصلی؛ فهرست مطالب؛ مقدمه: وحدت فلسفه ویتگنشتاین; I: استفاده و ارجاع نام ها. II: "هستی شناسی" و هویت در تراکتاتوس: À Propos of Black's Companion; «سمبولیسم کافی» و «هستی شناسی»؛ 'ژتون یا نوع؟'; "رابطه نامگذاری"؛ هویت؛ حسابی؛ III: ویتگنشتاین در ریاضیات. برخی از پیشینه; نتیجه؛ چهارم: انسانها; من؛ II; III; IV; V; VI; V: ویتگنشتاین و استراسون در مورد ذهن های دیگر. ششم: درد و زبان خصوصی. هفتم: فروید ویتگنشتاین.

ترجمه ماشینی : ویتگنشتاین و تحقیق هنجاری ارتباط فلسفه لودویگ ویتگنشتاین را با اخلاق، زیبایی‌شناسی، فلسفه سیاسی و دین بررسی می‌کند. این کتاب زمینه های فکری را که به تفکر هنجاری ویتگنشتاین شکل داده است، تجزیه و تحلیل می کند، تأثیرات او را ردیابی می کند و کاربردهای معاصر فلسفه او را در زمینه های هنجاری ارائه می دهد. فصل ها بر ماهیت تحقیق هنجاری تمرکز دارند. آنها با هم، رویکرد ویتگنشتاینی را به تحقیق هنجاری ارائه می‌کنند، که در عین اینکه گسترده و مورد بحث است، در مقابل رویکردهای قیاسی غالب قرار می‌گیرد. استدلال به نتایج هنجاری با نشان دادن شباهت‌های خانوادگی، تشبیه‌ها، استفاده از متقاعدسازی، توسل به استدلال‌های طبیعت‌گرا، نویسندگان و ویتگنشتاینی‌ها که توسط آنها مورد بحث قرار گرفته‌اند، مفهوم ما را از تحقیق هنجاری گسترش می‌دهند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تعارضات مربوط به پراگماتیسم در کار ویتگنشتاین در مورد یقین، از طریق مقایسه با سنت عملگرایانه که توسط پدران بنیانگذار آن چارلز اس. پیرس بیان شده است و ویلیام جیمز همچنین اولین برخوردهای ویتگنشتاین با پراگماتیسم در دهه 1930 و نشان دهنده ارتباط فرانک رمزی در توسعه اندیشه او پیشنهادی متوازن، انتقادی و نظری بررسی، نویسنده در مورد موضوعاتی مانند شک، یقین، مشترک بحث می کند حس، اشکال زندگی، عمل و اصل عمل گرایانه. در حین برجسته کردن همگرایی و واگرایی عینی بین دو رویکرد، این جلد به بحث های جاری در مورد نسبی گرایی، بنیادگرایی، شک و عینیت. برای هر کسی که به دنبال چیزهای جدید است جالب خواهد بود دیدگاه هایی در مورد فلسفه ویتگنشتاین

ترجمه ماشینی : چگونه معنی کلماتی که نشان دهنده احساسات هستند را یاد بگیریم، استفاده کنیم و بفهمیم؟ ارتباط بین کلمات و احساسات چگونه ساختار یافته است؟ چگونه می توان علائم بیرونی احساسات را آشکار کرد؟ "درک کسی" به چه معناست؟ آیا معناشناسی تحت تأثیر حالات درونی است؟ وقتی از یک عبارت برای توصیف یک احساس استفاده می کنیم، به چه معناست؟ چنین موفقیتی در ارتباطات چگونه باید تعریف شود؟ دستور زبان، بیان، و معانی بین الاذهانی: فلسفه روانشناسی ویتگنشتاین به این سؤالات می پردازد، و کاربردهای خاص بازی های زبانی را که نشان دهنده احساسات هستند (مانند «فکر کردن»، «دیدن فلان و فلان» و «من هستم» را بررسی می کند. در درد») و کاوش ارجاعات بیرونی به حالات درونی. بیرونی کردن چیزی درونی، تجربه روانشناختی را بیان می کند. به این ترتیب، یک بیان باید به عنوان شکل پیچیده ای از تجربیات بیرونی درک شود. این کتاب استفاده از بیان حسی و پراکسیس "به بیان" را به عنوان یک فرآیند معنایی بین ذهنی روشن می کند. تمرکز اصلی کتاب بر ظاهر زبان و درونیات تجربه است، همانطور که در آخرین نوشته‌های ویتگنشتاین (یعنی سخنرانی‌های او در سال‌های 1946-1947، منحصراً و بطور قابل توجهی در مورد فلسفه روان‌شناسی) که اخیراً منتشر شده‌اند، به شدت اشاره شده است. که علیرغم اهمیت و اصالتشان هنوز کمتر شناخته شده اند.