آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

نویسنده کتاب حاضر می گوید: «این کتاب تلاش من برای نگریستن به ابعاد مهمی از کار لودویگ ویتگنشتاین(1889-1951) در نسبت با زندگی او و طرز تلقی اش از خویش است، تلاشی نه برای پوشش دادن جملگی ابعاد زندگی یا کار او، بلکه برای دیدن راههایی که این دو با هم می خوانند.» روز یکشنبه ششم اکتبر 1929، لودویگ ویتگنشتاین در یکی از اتاق هایش در کیمبریج، از خواب آشفته ای پرید. با رمز ساده الفبای معکوسش نوشت: ناتوان از فکر، افکار کابوس وار و تکراری. سپس با الفبای روشن خوابش را ثبت کرد، خوابی راجع به استیصال از مشاجره بر سر تلاش نومیدانه برای تعمیر دستگاهی که یک بار تنظیمش کرده بود. او شرح خواب را چنین پایان برد: فکر کردم مجبورم با کسانی زندگی کنم که نمی توانم خودم را حالی شان کنم. این فکری است که در واقع اغلب اوقات دارم. در عین حال احساس می کنم عیب از خودم است. ویتگنشتاین بعد از تلاشی مختصر و تاحدی سرسری برای تعبیر این خواب، رمزنویسی خود را دوباره از سر گرفت و نوشت: حال در این جا، خودم را خیلی بیگانه احساس می کنم. کاملا متکی به خود. کتاب حاضر اولین اثر مستقل جیمز کلاگ، ویتگنشتاین پژوه و استاد فلسفه در دانشگاه ویرجینیا است.

نویسنده کتاب حاضر می گوید: «این کتاب تلاش من برای نگریستن به ابعاد مهمی از کار لودویگ ویتگنشتاین(1889-1951) در نسبت با زندگی او و طرز تلقی اش از خویش است، تلاشی نه برای پوشش دادن جملگی ابعاد زندگی یا کار او، بلکه برای دیدن راههایی که این دو با هم می خوانند.» روز یکشنبه ششم اکتبر 1929، لودویگ ویتگنشتاین در یکی از اتاق هایش در کیمبریج، از خواب آشفته ای پرید. با رمز ساده الفبای معکوسش نوشت: ناتوان از فکر، افکار کابوس وار و تکراری. سپس با الفبای روشن خوابش را ثبت کرد، خوابی راجع به استیصال از مشاجره بر سر تلاش نومیدانه برای تعمیر دستگاهی که یک بار تنظیمش کرده بود. او شرح خواب را چنین پایان برد: فکر کردم مجبورم با کسانی زندگی کنم که نمی توانم خودم را حالی شان کنم. این فکری است که در واقع اغلب اوقات دارم. در عین حال احساس می کنم عیب از خودم است. ویتگنشتاین بعد از تلاشی مختصر و تاحدی سرسری برای تعبیر این خواب، رمزنویسی خود را دوباره از سر گرفت و نوشت: حال در این جا، خودم را خیلی بیگانه احساس می کنم. کاملا متکی به خود. کتاب حاضر اولین اثر مستقل جیمز کلاگ، ویتگنشتاین پژوه و استاد فلسفه در دانشگاه ویرجینیا است.

سویه‌های عرفانی و رازآلود اندیشه های ویتشگنشتاین در دوره‌ی اولی فکری اش که مقارن زمانه ‌ی پرشور و شر است، همواره بحث برانگیز بوده، بر سر آنها اصرار ها و انکار های فراوان رفته است، یکی از پژوهش های برجسته در این کتاب «ویتشگنشتاین متقدم و عرفان» که در آن فرض قرائنی عرفاتی از تراکتاتوس به آزمون گذاشته می‌شود. آتکینسون نویسنده‌ی کتاب با نقد روش تحلیل رایل آغاز می‌کند و سپس با نظر به آثار دوره‌ی اول فکری ویتشگنشتاین از رابطه‌ی مفاهیمی مانند نشان دادن، واقعیت، زمان، بی معنایی و معناداری با امر رازآلود بحث می‌کند و در ادامه درگیر نقد و بررسی تفسیرهای ویتشگنشتاین پژوهانی از قبیل انسکم، هکر و اشتاینیوس می شد.

فلسفه «لودويگ يوزف يوهان ويتگنشتاين»، فيلسوف نامدار اتريشي، پژواكي از تحولات زباني است كه از اواخر سده نوزدهم پديدار شده است. زبان در اين دوره تبديل به موضوعي فلسفي شد و بعدها با رويكرد تأليفي ظهور كرد كه امروزه از آن به عنوان فلسفه زبان ياد مي‌شود. اين كتاب مشتمل بر مجموعه مقالات «اسكات سافر» درباره محوري‌ترين مفاهيم و آموزه‌هاي منطقي حاكم بر نوشته‌هاي ويتگنشتاين است.

فلسفه «لودويگ يوزف يوهان ويتگنشتاين»، فيلسوف نامدار اتريشي، پژواكي از تحولات زباني است كه از اواخر سده نوزدهم پديدار شده است. زبان در اين دوره تبديل به موضوعي فلسفي شد و بعدها با رويكرد تأليفي ظهور كرد كه امروزه از آن به عنوان فلسفه زبان ياد مي‌شود. اين كتاب مشتمل بر مجموعه مقالات «اسكات سافر» درباره محوري‌ترين مفاهيم و آموزه‌هاي منطقي حاكم بر نوشته‌هاي ويتگنشتاين است.

کتاب آبی گویایی کلیه‌ی مضامین اصلی ویتگنشتاین متأخر است، مضامینی بس غنی و با این وصف سخت به یکدیگر درپیچیده. کاربرد و معنا و نظریه‌ی سفسطه‌آمیز «نام»؛ فهم و سلطه‌ی تکنیک؛ قاعده‌ها، بازی‌های زبانی و «شکل‌های زندگی»؛ این آموزه‌ها، و ردّ «زبان خصوصی» همچون اجزاء پازلی با هم تطبیق می‌کنند. این کتاب، به لحاظ فشردگی‌اش، و گونه‌ای جاذبه‌ی مخصوص تحسین‌شده‌اش، می‌تواند معرفی خوبی بر ویتگنشتاین متأخر باشد… تنها در این‌جا [کتاب آبی] است که بازی‌های زبانی و مسائل مربوط به قاعده‌ها به کمال برجسته می‌شود. دیگر نمی‌توان در اهمیت موضوع دوم مبالغه کرد؛ فیلسوفان اخیر این مفهوم را به‌کار برده‌اند اما ندرتاً مثل ویتگنشتاین به بررسی آن پرداخته‌اند.»

کتاب آبی گویایی کلیه‌ی مضامین اصلی ویتگنشتاین متأخر است، مضامینی بس غنی و با این وصف سخت به یکدیگر درپیچیده. کاربرد و معنا و نظریه‌ی سفسطه‌آمیز «نام»؛ فهم و سلطه‌ی تکنیک؛ قاعده‌ها، بازی‌های زبانی و «شکل‌های زندگی»؛ این آموزه‌ها، و ردّ «زبان خصوصی» همچون اجزاء پازلی با هم تطبیق می‌کنند. این کتاب، به لحاظ فشردگی‌اش، و گونه‌ای جاذبه‌ی مخصوص تحسین‌شده‌اش، می‌تواند معرفی خوبی بر ویتگنشتاین متأخر باشد… تنها در این‌جا [کتاب آبی] است که بازی‌های زبانی و مسائل مربوط به قاعده‌ها به کمال برجسته می‌شود. دیگر نمی‌توان در اهمیت موضوع دوم مبالغه کرد؛ فیلسوفان اخیر این مفهوم را به‌کار برده‌اند اما ندرتاً مثل ویتگنشتاین به بررسی آن پرداخته‌اند.»

ویتگنشتاین در کتاب تحقیقات فلسفی طیف وسیعی از نظریات کلاسیک و معاصر را در باب زبان مورد انتقاد قرار می­دهد. در اینجا سعی خواهیم کرد با معرفی­ای اجمالی از آنچه تحت عنوان نظریه «زبان اندیشه» (یا زبان ذهن) شناخته می­شود، نشان دهیم چرا این نظریه نیز از نگاه ویتگنشتاین مردود است. برای این کار تلاش ما معطوف خواهد بود به این که از نگاه ویتگنشتاین به این پرسش­ها پاسخ دهیم: اندیشه چیست و چه نسبتی با زبان دارد؟ آیا اندیشه فرایندی کاملا ذهنی است؟ آیا زبان صرفا ابزاری است برای انتقال اندیشه های ذهنی؟ آیا اندیشه بر زبان تقدم دارد یا هویتی مستقل از زبان ندارد؟ در صورت عدم استقلال اندیشه از زبان، آیا انسان­ها مقدم بر یادگیری زبان، در ذهن خود واجد چیزی به نام زبان اندیشه­اند؟ در نهایت سعی خواهیم کرد نشان دهیم اعتراض ویتگنشتاین به نظریه زبان اندیشه ذیل کدام دسته از اعتراضات به این نظریه قرار می­گیرد و دفاع حامی زبان اندیشه چیست و این دفاع چگونه ارزیابی می­شود.

ترجمه ماشینی: لودویگ ویتگنشتاین مشهورترین فیلسوف دوران مدرن است، اما تعداد کمی از آثار پیشگام او را درک می کنند و در دهه های اخیر فراموشی جمعی در مورد او وجود داشته است. بسیاری از مقالات جدید هستند، اما برخی از آنها به سال 1979 بازمی گردد و اینکه آیا آنها دیدگاه جدیدی از ایده های او ارائه می دهند بستگی به درک فرد از آنچه او گفته است. برای من، تفاسیر جدید نیستند و عمدتاً به اندازه تمام تفسیرهای دیگر درباره W و رفتار انسانی در سراسر علوم رفتاری و توسط عموم مردم سردرگم هستند. طبق معمول، به نظر می رسد هیچ کس نمی داند که فلسفه روانشناسی صندلی راحتی است، و W (از نظر من) بزرگترین روانشناس طبیعی تمام دوران بوده است. او ساختار کلی نحوه عملکرد ذهن را بیان کرد که اغلب به عنوان قصد و نیت از آن یاد می شود و تقریباً معادل شناخت یا شخصیت یا تفکر و تمایل یا تفکر درجه بالاتر (HOT) است. بنابراین او را می توان پیشگام در روانشناسی تکاملی دانست، اگرچه به نظر می رسد به ندرت کسی جز من آن را درک می کند. بنابراین، دبلیو تقریباً 50 سال جلوتر از زمان خود بود که اولین کسی بود که لوح خالی یا دیدگاه فرهنگی ماهیت انسان را رد کرد (البته نه به طور کامل). - دقیقاً برعکس هدف کلی او (مثلاً به نظر شورت در صفحه 115 مراجعه کنید). مثل همیشه در نوشته های فلسفی، کاملاً قابل توجه است که هیچ کس (به نظر من) به طور کامل آنچه را که W انجام می داد درک نمی کند و هیچ کس تا به امروز موفق نشده است (و حتی تعداد کمی تلاش می کنند) روش سقراطی او را با توسل مداوم به نمونه های آشکار روانشناختی ما دنبال کند. عملکرد ایده‌های کاملاً بدیع و سبک منحصر به فرد و تلگراف نویسی او، همراه با سبک زندگی اغلب منزوی و تقریباً انفرادی و مرگ زودهنگام او در سال 1951، منجر به عدم انتشار چیزی از اندیشه‌های بعدی‌اش در طول زندگی‌اش شد و به آرامی تعداد زیادی از او را به چاپ رساند. 20000 صفحه منتشر شد- پروژه ای که تا امروز ادامه دارد. تنها نسخه کامل Nachlass عمدتاً آلمانی برای اولین بار توسط آکسفورد در سال 2000 منتشر شد و اینتلکس اکنون آن را منتشر می کند، و همچنین تمام 14 کتاب انگلیسی زبان بلک ول را در یک سی دی قابل جستجو منتشر می کند. سی دی بلک ول حدودا هزینه دارد. 100 دلار اما سی دی آکسفورد بیش از 1000 دلار یا بیش از 2000 دلار برای مجموعه شامل تصاویر نسخه های خطی اصلی است. با این حال، آنها را می توان از طریق امانت بین کتابخانه ای و همچنین، مانند مجلدات بی شمار دیگر در علوم رفتاری، با هزینه کمتر در p2p به دست آورد. یکی از دلایلی که به این موضوع اشاره می‌کنم این است که، اگرچه اکثر بهترین آثار او اکنون به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر شده‌اند، اما توجه به سخنان آلمانی او در کلاس درس مفید و ضروری است و تعداد کمی از محققان به آن علاقه دارند. ویراستاری و ترجمه آثار او توسط مجریانش نیز کمتر از حد عالی بوده است و درک معنای دقیق آلمانی اصلی مشکل بزرگی است همانطور که چندین نویسنده در اینجا خاطرنشان می کنند (مثلاً نیاز در بسیاری از قسمت ها به ترجمه "darstellung" به عنوان یک عمل و نه به عنوان یک گرایش (نگرش گزاره ای) - یکی از تمایزات بسیاری که W اولین کسی بود که توضیح داد. ) در مورد دبلیو و گودل در مجله Minds and Machines. خوانندگان علاقه مند ممکن است بخواهند سایر نقدهای من در مورد کتاب های W و نقد هافستاتر "من یک حلقه عجیب و غریب هستم" را بررسی کنند. در اواسط دهه 30 اساساً کار قبلی خود را رد کرد، از جمله تراکتاتوس معروف، با این حال، Tractatus همچنان جذاب است و تعدادی از نویسندگان فعلی (Diamond، Conant) از سنت طولانی در تلاش برای توضیح پیروی می کنند. منظور او چه بود و این که چگونه در کارهای بعدی او تغییر کرد یا نه. برای من، تنها ارزش در این است که ببینم او در اوایل زندگی خود (حدود 1914) چقدر شروع به بیان میکروب های درک بعدی خود از روانشناسی انسانی کرد. در مورد این موضوع فکر می کنم مقاله نهایی هکر در اینجا قطعی است. پاسخ مثبت او به "آیا سعی داشت آن را سوت بزند؟" نشان می دهد که W of the Tractatus تلاش می کرد آنچه را که او به شدت اصرار داشت که نمی توان گفت، بلکه فقط نشان داد، توصیف کند. به نظر می رسد هکر (همراه با همه افراد دیگر روی این سیاره) متوجه نیست که این بدان معنی است که W در تلاش است تا عملکرد بدیهیات روانشناسی تکاملی ذاتی ما را با ذکر مثال هایی از استفاده روزمره ما از زبان (یعنی از تفکر ما) توصیف کند. ، اما او کار زیبایی در رد دیدگاه های دایموند و کونانت در مقالات آنها در اینجا و بسیاری دیگر در جاهای دیگر انجام می دهد و فصل و آیه ای را برای این دیدگاه ارائه می دهد. به عنوان مثال، نظرات مختلف را در صفحات 360،363، 372، 373، 376-81 برای ارجاعات واضح W به غرض ورزی ذاتی و غیرقابل تردید ما (یعنی انکار بدیهیات ما فاقد منطق) نگاه کنید. هکر به این دیدگاه پایان می دهد که W در واقع مزخرفات کی یرکگاردی را می نوشت. مقاله مقدماتی کری قابل تحمل است، اما وقتی می‌گوید که «چیزی وجود دارد که اساساً ناخوشایند است»، در صفحه 3 یک دست‌کم‌نمایی می‌کند.