آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در مورد مسئله اساسی فلسفی که ویتگنشتاین در تلاش برای حل آن در پژوهش های فلسفی است، در میان فلاسفه بحث های قابل توجهی وجود دارد. در این اثر جسورانه و بدیع، مردیت ویلیامز استدلال می کند که مشکل «شباهت هنجاری» است. ویلیامز در کتاب اطاعت کور نشان می دهد که چگونه ویتگنشتاین با به کارگیری تمایز «استاد/ تازه کار» زبان آموز، نظریه های سنتی و بازنمودگرایانه زبان را مورد انتقاد قرار می دهد و استدلال می کند که این تمایز اغلب نادیده گرفته می شود، اما برای درک مسائل فلسفی در مورد ذهن و زبان، اساسی است. این کتاب نه تنها بحث‌های آشکاری درباره مجموعه ویتگنشتاین ارائه می‌کند، بلکه تحلیل‌های پیچیده‌ای از کار براندوم، دامت، فرگه، سلرز، دیویدسون، کاول و دیگران ارائه می‌کند. اینها به طور مفید در تلاشی برای موقعیت بهتر رویکرد غیر روشنفکرانه و غیر نظری ویتگنشتاین و برجسته کردن ویژگی‌های منحصربه‌فرد مقایسه می‌شوند.

ترجمه ماشینی : ویتگنشتاین و تحقیق هنجاری ارتباط فلسفه لودویگ ویتگنشتاین را با اخلاق، زیبایی‌شناسی، فلسفه سیاسی و دین بررسی می‌کند. این کتاب زمینه های فکری را که به تفکر هنجاری ویتگنشتاین شکل داده است، تجزیه و تحلیل می کند، تأثیرات او را ردیابی می کند و کاربردهای معاصر فلسفه او را در زمینه های هنجاری ارائه می دهد. فصل ها بر ماهیت تحقیق هنجاری تمرکز دارند. آنها با هم، رویکرد ویتگنشتاینی را به تحقیق هنجاری ارائه می‌کنند، که در عین اینکه گسترده و مورد بحث است، در مقابل رویکردهای قیاسی غالب قرار می‌گیرد. استدلال به نتایج هنجاری با نشان دادن شباهت‌های خانوادگی، تشبیه‌ها، استفاده از متقاعدسازی، توسل به استدلال‌های طبیعت‌گرا، نویسندگان و ویتگنشتاینی‌ها که توسط آنها مورد بحث قرار گرفته‌اند، مفهوم ما را از تحقیق هنجاری گسترش می‌دهند.

ترجمه ماشینی : اگرچه به طور جهانی به عنوان یکی از بزرگترین فیلسوفان مدرن شناخته می شود، کار ویتگنشتاین در زیبایی شناسی به ناحق نادیده گرفته شده است. این کتاب به زیبایی‌شناسی ویتگنشتاین اختصاص یافته است و مضامینی را که ویتگنشتاین در نوشته‌های خود درباره زیبایی‌شناسی توسعه داده است و همچنین مفاهیم دیدگاه‌های فلسفی گسترده‌تر ویتگنشتاین برای درک مسائل اصلی زیبایی‌شناسی را بررسی می‌کند. این کتاب با گردآوری کمک‌های اصلی از دانشمندان برجسته بین‌المللی، باید افزوده مهمی برای مطالعات اندیشه ویتگنشتاین باشد، اما بحث در مورد موضوعات ادبیات، موسیقی و هنر نمایشی و نقد آن نیز مورد توجه بسیاری از دانشجویان مطالعات ادبی و فرهنگی خواهد بود. . کاوش در سه موضوع کلیدی - ظرفیت هنر برای روشن کردن زندگی ما. ماهیت واکنش‌های خاص مربوط به درک و قدردانی از آثار هنری؛ نقش نظریه و اصل در عمل هنری و انتقادی - مشارکت کنندگان به موضوعات مطرح شده توسط فیلسوفان هنر معاصر می پردازند و به دنبال ایجاد ارتباط بین آثار ویتگنشتاین و سایر فلسفه های هنری مهم در سنت غربی هستند. این کتاب نشان می‌دهد که فلسفه چگونه می‌تواند سهم ارزنده‌ای در درک هنر داشته باشد، بهترین شیوه نوشتار فلسفی مدرن - وضوح، متین، احترام به عقل سلیم، اما نه اطاعت کورکورانه از عقل سلیم، استدلال با مثال‌های مفصل نشان داده شده است.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تعارضات مربوط به پراگماتیسم در کار ویتگنشتاین در مورد یقین، از طریق مقایسه با سنت عملگرایانه که توسط پدران بنیانگذار آن چارلز اس. پیرس بیان شده است و ویلیام جیمز همچنین اولین برخوردهای ویتگنشتاین با پراگماتیسم در دهه 1930 و نشان دهنده ارتباط فرانک رمزی در توسعه اندیشه او پیشنهادی متوازن، انتقادی و نظری بررسی، نویسنده در مورد موضوعاتی مانند شک، یقین، مشترک بحث می کند حس، اشکال زندگی، عمل و اصل عمل گرایانه. در حین برجسته کردن همگرایی و واگرایی عینی بین دو رویکرد، این جلد به بحث های جاری در مورد نسبی گرایی، بنیادگرایی، شک و عینیت. برای هر کسی که به دنبال چیزهای جدید است جالب خواهد بود دیدگاه هایی در مورد فلسفه ویتگنشتاین

ترجمه ماشینی : این کتاب مجموعه‌ای از مقالات است که با انگیزه خوانشی «فرهنگی» و زندگی‌نامه‌ای از ویتگنشتاین تهیه شده است. این شامل برخی از مقالات جدید و برخی که در ابتدا در فلسفه و نظریه آموزشی منتشر شده است. این کتاب بر مفهوم «تکنولوژی» و ارتباط کار ویتگنشتاین برای فلسفه فناوری تمرکز دارد که خواندن لیوتار را تقویت می‌کند و نقدی از آموزش به‌عنوان شرکتی که به طور فزاینده‌ای مبتنی بر فناوری است، ارائه می‌کند. این شامل دیدگاهی متمایز در مورد اخلاق خواندن ویتگنشتاین و اخلاق خودکشی است که او را شکل داد. همچنین پذیرش و تعامل با کار ویتگنشتاین در فلسفه فرانسه را با فصلی در فلسفه پسا تحلیلی آموزش به عنوان انتخابی بین ریچارد رورتی و ژان فرانسوا لیوتار بررسی می کند. پیترز زندگی آکادمیک ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج و مشارکت او به عنوان دانشجو و عضو هیئت علمی در باشگاه علوم اخلاقی را بررسی می کند. در نهایت، این کتاب درکی از سبک های استدلال ویتگنشتاینی و مفهوم جهان بینی ارائه می دهد. آیا می توان از عکسی که ما را اسیر می کند فرار کرد؟ این مقدمه ای چالش برانگیز برای کار ویتگنشتاین برای دانشگاهیان، محققان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در زمینه های آموزش، فناوری و فلسفه است.

ترجمه ماشینی : موریس اوکانر دروری یکی از اولین شاگردان ویتگنشتاین پس از بازگشت وی به کمبریج در سال 1929 بود. مسیر بعدی زندگی و اندیشه دروری تحت تأثیر شدید معلمش قرار گرفت، از تصمیم او برای تبدیل شدن به یک پزشک تا کار بعدی او در روانپزشکی. برگزیده نوشته‌های موریس اوکانر دروری بهترین سخنرانی‌ها، مکالمات و نامه‌های او درباره‌ی فلسفه، دین و پزشکی را گرد هم می‌آورد. مرکز این مجموعه The Danger of Words است، متنی که در سال 1973 توسط ری مونک به عنوان "واقعی ترین کتاب ویتگنشتاینی منتشر شده توسط هر یک از شاگردان ویتگنشتاین" توصیف شده است. دروری از طریق یادداشت‌هایی درباره مکالمات با ویتگنشتاین، نامه‌هایی به یک دانشجوی فلسفه و مکاتبات تقریباً 30 ساله با راش ریز، به آنچه از ویتگنشتاین آموخته بود، شکل می‌دهد. او چه در مورد روش‌های فلسفه، چه سیمون ویل و چه درباره قدرت هیپنوتیزم بحث می‌کند، او گشت‌وگذارهای جذابی را در ارتباط با افکار ویتگنشتاین در مورد فلسفه و عمل پزشکی و روان‌پزشکی انجام می‌دهد. با مقدمه ای که زندگی نامه جدیدی از دروری را ارائه می کند و رابطه بین او و ویتگنشتاین را تجزیه و تحلیل می کند، نوشته های برگزیده موریس اوکانر دروری منابع آرشیوی منتشر نشده قبلی را به نمایش می گذارد. هر قطعه که زیبا نوشته شده و با دقت انتخاب شده است، تأثیر آموزه های ویتگنشتاین را نشان می دهد و دوستی و تفکر یکی از مهم ترین فیلسوفان قرن بیستم را روشن می کند.

ترجمه ماشینی : چگونه معنی کلماتی که نشان دهنده احساسات هستند را یاد بگیریم، استفاده کنیم و بفهمیم؟ ارتباط بین کلمات و احساسات چگونه ساختار یافته است؟ چگونه می توان علائم بیرونی احساسات را آشکار کرد؟ "درک کسی" به چه معناست؟ آیا معناشناسی تحت تأثیر حالات درونی است؟ وقتی از یک عبارت برای توصیف یک احساس استفاده می کنیم، به چه معناست؟ چنین موفقیتی در ارتباطات چگونه باید تعریف شود؟ دستور زبان، بیان، و معانی بین الاذهانی: فلسفه روانشناسی ویتگنشتاین به این سؤالات می پردازد، و کاربردهای خاص بازی های زبانی را که نشان دهنده احساسات هستند (مانند «فکر کردن»، «دیدن فلان و فلان» و «من هستم» را بررسی می کند. در درد») و کاوش ارجاعات بیرونی به حالات درونی. بیرونی کردن چیزی درونی، تجربه روانشناختی را بیان می کند. به این ترتیب، یک بیان باید به عنوان شکل پیچیده ای از تجربیات بیرونی درک شود. این کتاب استفاده از بیان حسی و پراکسیس "به بیان" را به عنوان یک فرآیند معنایی بین ذهنی روشن می کند. تمرکز اصلی کتاب بر ظاهر زبان و درونیات تجربه است، همانطور که در آخرین نوشته‌های ویتگنشتاین (یعنی سخنرانی‌های او در سال‌های 1946-1947، منحصراً و بطور قابل توجهی در مورد فلسفه روان‌شناسی) که اخیراً منتشر شده‌اند، به شدت اشاره شده است. که علیرغم اهمیت و اصالتشان هنوز کمتر شناخته شده اند.

ترجمه ماشینی : در حالی که لودویگ ویتگنشتاین (1889-1951) و جورج سانتایانا (1863-1952) ممکن است هرگز آثار یکدیگر را ملاقات نکرده باشند یا حتی مطالعه نکرده باشند، آنها شرایط فرهنگی مشابهی را تجربه کردند و تفکر آنها شکل های مشابهی به خود گرفت. با این حال، تاکنون، بدنه کاری مربوطه آنها به طور جداگانه و جدا از یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. سانتایانا اغلب به عنوان زیبایی‌شناس و متافیزیکدان در نظر گرفته می‌شود، اما کار ویتگنشتاین معمولاً مخالف رویکردهای فلسفی مورد علاقه سانتایانا است. در این مطالعه جدید روشنگر، مایکل هاجز و جان لاچز استدلال می‌کنند که پشت تفاوت‌های چشمگیر در سبک فلسفی و واژگان، توافق شگفت‌انگیزی در موضع وجود دارد. این شباهت‌ها به دلیل سبک‌های متفاوت، متافلسفه‌های متفاوت و حوزه‌های تأثیر جداگانه‌شان تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفته است. Hodges و Lachs نشان می‌دهند که آثار سانتایانا و ویتگنشتاین پاسخ‌های فلسفی خود را به اتفاقات بیان می‌کنند. با کمال تعجب، هر دو متفکر به یکپارچگی اعمال انسانی روی می آورند تا درک فلسفی قابل قبولی از وضعیت انسانی ایجاد کنند. هر دوی این فیلسوفان مهم قرن بیستم دیدگاه های بالغ خود را در زمانی شکل دادند که قطعیت های راحت تمدن غرب در اطراف آنها در حال فروپاشی بود. آنچه آنها می گویند حداقل تا حدی مشابه است، زیرا آنها می خواستند با تکیه بر سلامت روانی آرام زبانی و سایر شیوه های ما در برابر گسترش ویرانی مقاومت کنند. بر اساس هر دو، این دانش زنده بشری نیست، بلکه یک سنت فلسفی اشتباه است که پایه‌هایی را می‌طلبد و در نتیجه غربت و آوارگی فکری ایجاد می‌کند. هر دو فکر می‌کردند که برای نظم بخشیدن به خانه‌مان، باید در اعمال اجتماعی، مذهبی، فلسفی و اخلاقی خود خارج از چارچوب جستجوی یقین تجدیدنظر کنیم. این بینش و پروژه هایی که از آن سرچشمه می گیرد، خویشاوندی فلسفی آنها را مشخص می کند. تفکر در خرابه‌ها درک ما را از دستاوردهای فکری این متفکران برجسته افزایش می‌دهد و نشان می‌دهد که هر کدام چگونه بر فیلسوفان آمریکایی بعدی تأثیر گذاشته‌اند. این کتاب همچنین به عنوان فراخوانی برای فیلسوفان عمل می کند تا فراتر از طبقه بندی های سنتی به ماهیت تفکر فلسفی نگاه کنند.