آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : اگر چه او همیشه به عنوان چنین شناخته نمی شود، اما سورن کی یرکگور یکی از متحدان مهم الهیات کاتولیک در اوایل قرن بیستم بوده است. علاوه بر این، درک این رابطه و ریشه های آن منابع و بینش های ارزشمندی را به الهیات کاتولیک معاصر ارائه می دهد. البته برخی از پیش فرض های منفی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد. از نظر تاریخی، برخی از خوانندگان کاتولیک به کی یرکگور مشکوک بوده اند و او را یک پروتستان غیرمنطقی می دانند که با تفکر کاتولیک در تضاد است. با این حال، ذکر مساعد از کی یرکگور در Fides et Ratio اثر ژان پل دوم نشان می دهد که نوشته های کی یرکگور به این راحتی ها رد نمی شوند. الهیات کاتولیک پس از کی یرکگارد به بررسی نوشته های متفکران نمادین کاتولیک در قرن بیستم می پردازد تا تعامل اساسی آنها را با نوشته های کی یرکگور ارزیابی کند. جاشوا فرنال استدلال می‌کند که نوشته‌های کی‌یرکگور موجب اصلاح و تجدید در الاهیات کاتولیک قرن بیستم شده است، و باید این کار را امروز ادامه دهد. برای نشان دادن ارتباط کی یرکگور در الهیات کاتولیک پیش از آشتی، فرنال شواهد گسترده تری از استقبال کاتولیک ها از کی یرکگور در اوایل قرن بیستم را بررسی می کند - به طور خاص به شخصیت های با نفوذی مانند تئودور هاکر، رومانو گواردینی، اریش پرژیوارا، و دیگر متفکران رومانهولیک نگاه می کند. معمولاً با حرکت منابع مرتبط هستند. فورنال به‌ویژه بر نوشته‌های هنری دو لوباک، هانس اورس فون بالتاسار، و تومیست ایتالیایی، کورنلیو فابرو، به‌عنوان نقطه‌های ورودی، تمرکز دارد.

کی یرکگور، در اولین اثر مهم‌اش یعنی کتاب یا این/ یا آن (به انگلیسی: Either/Or) (دو جلد، ۱۸۴۳: ترجمه ۱۹۴۴)، دو مرحله از وجود را توصیف کرده‌ است که فرد ممکن است به انتخاب یکی از آن دو مبادرت ورزد: مرحلهٔ حسانی و اخلاقی؛ شیوهٔ حسانی زندگی عبارت است از یک لذت گرایی پالوده، و مشتمل است بر جستجوی لذت و حالتی از تهذیب.[۴] فرد حسانی دائماً در جستجوی تنوع و تازگی است و در تلاش برای دفع رنج از خودش می‌باشد، اما در نهایت با نومیدی و رنج مواجه می‌شود. مسیر اخلاقی زندگی یک نوع سرسپردگی شورمندانه و مشتاقانه را برای انجام وظیفه، برای تکالیف اجتماعی و دینی غیرمشروط دربر می‌گیرد. #ویکی پدیا

کی کیرگور در اولین اثر مهم‌اش یعنی کتاب یا این/ یا آن (به انگلیسی: Either/Or) (دو جلد، ۱۸۴۳: ترجمه ۱۹۴۴)، دو مرحله از وجود را توصیف کرده‌است که فرد ممکن است به انتخاب یکی از آن دو مبادرت ورزد: مرحلهٔ حسانی و اخلاقی؛ شیوهٔ حسانی زندگی عبارت است از یک لذت گرایی پالوده، و مشتمل است بر جستجوی لذت و حالتی از تهذیب.[۴] فرد حسانی دائماً در جستجوی تنوع و تازگی است و در تلاش برای دفع رنج از خودش می‌باشد، اما در نهایت با نومیدی و رنج مواجه می‌شود. مسیر اخلاقی زندگی یک نوع سرسپردگی شورمندانه و مشتاقانه را برای انجام وظیفه، برای تکالیف اجتماعی و دینی غیرمشروط دربر می‌گیرد. #ویکی پدیا

ترجمه ماشینی : «پدیدارشناسی جدید» فرانسه در دو جبهه با چالش های خاصی روبروست. اولاً، نحوه بیان خود در رابطه با فلسفه و الهیات همچنان موضوع مناقشه داخلی زیادی است. ثانیاً، در حالی که پدیدارشناسی جدید در تمرکززدایی نفس از طریق ضد نیت بسیار مؤثر بوده است، در توصیف این که چه نوع احتمالاتی در برابر خود نهفته است، مردد بوده است، به ویژه اینکه چگونه حالت غیرمتمرکز او شرایط را برای شکوفایی او فراهم می کند. بنابراین، آنچه باقی می‌ماند این است که آیا پدیدارشناسی جدید می‌تواند چیزی در مورد اینکه چگونه خودِ غیرمتمرکز می‌تواند به یک خود ساخته‌شده تبدیل شود، کسی که به طور معناداری زندگی می‌کند و شخصاً در ارتباط با خدا و دیگری رشد می‌کند، چیزی بگوید. در این پایان نامه، من استدلال می کنم که سورن کی یرکگارد متفکری است که می تواند به ما در مواجهه با هر دوی این چالش ها کمک کند. مدتها قبل از چرخش به اصطلاح الهیاتی پدیدارشناسی جدید، کی یرکگور نوعی پدیدارشناسی را که از آرشیو الهیات استخراج می شود، و نوعی تحقیق الهیاتی که ابزارهای فلسفی پدیدارشناسی را به کار می گیرد، انجام می داد. من اولاً استدلال می‌کنم که شیوه‌ای که مؤلف کی‌یرکگور رابطه‌ی بین فلسفه و الهیات را در کاوش پدیده‌های «دینی» مدل‌سازی می‌کند، باید نقطه‌ی مرجعی برای پدیدارشناسی جدید باشد. ثانیاً، من اظهار می‌کنم که تألیف کی‌یرکگور نه‌تنها معکوس‌کردن غرض‌ورزی خود را انجام می‌دهد، بلکه منابع مفهومی را برای گسترش چارچوب خود به ورای تمرکززدایی از ایگو به ساختن خود فراهم می‌کند. با نگاهی دقیق به متون مختلف کی یرکگاردی، چه با نام مستعار و چه با امضا، پیشنهاد می‌کنم پیشرفت خاصی وجود دارد که به چگونگی ساختن خود در رابطه با خدا و دیگران می‌پردازد. من این الگوی پیشرونده را در رابطه با شنیدن، انجام دادن و شدن توصیف می‌کنم. در نهایت، هم پرسش فرافلسفی روش و هم تحلیل پدیدارشناختی خودبودن با هم می‌آیند تا فضایی را برای آنچه من پدیدارشناسی کی‌رکگاردی از خودخواهی می‌نامم باز کنند.

ترجمه ماشینی : بخش بزرگی از فلسفه مدرن غرب، خودبودن را به عنوان توانایی خود برای تسلط بر خود و سلامت روانی را به عنوان فعلیت بخشیدن به خود تعریف می کند. با این حال، همانطور که این تز استدلال می کند، درک کی یرکگور از اشتیاق به خدا، این درک از هویت انسانی را به چالش می کشد، به خصوص که توسط کانت و ایده آلیست های آلمانی بیان شده است. از طریق بررسی پس‌نوشته‌های غیرعلمی نهایی کی‌یرکگور و گفتمان‌های دینی او، این تز استدلال می‌کند که الهیات اشتیاق کی‌یرکگارد هم درک روان‌شناسی مدرن از خودمختاری را تضعیف می‌کند و هم درک واجد شرایطی از خودمختاری را حفظ می‌کند. این تز استدلال می کند که الهیات کی یرکگور با درک آگوستین از اشتیاق در اعترافات مشترک است. برای کی یرکگور، اشتیاق به خدا فقط یک میل نامتعارف برای نابودی خود در خدا نیست. اشتیاق مورد بحث رابطه ای و عقلی است; این پاسخی است به مکاشفه نورانی خداوند و عشق خود ارتباطی. اما به عنوان رابطه ای، زندگی در اشتیاق به خدا نیز کاملاً مستقل نیست. در دعا، روح وقتی شروع به تجربه کمال خدا می کند، نیازها و نقص های خود را تجربه می کند. به طور کلی، این پایان نامه درک کی یرکگور از این موضوع را نیز بررسی می کند. . . نه . . . یعنی درک او از زندگی دینی نه کاملاً خودمختار و نه کاملاً ناهمخوان زندگی می کرد. این تز بیشتر استدلال می کند که بسیاری از پژوهش های معاصر نمی توانند درک رابطه ای کی یرکگور از رابطه خدا را جدی بگیرند و بنابراین درک او از هویت انسانی را به اشتباه تفسیر می کنند.