آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اگرچه گتسبی بزرگ اثر F. Scott Fitzgerald از اواسط قرن توجه منتقدان زیادی را به خود جلب کرده است، اما یک سوال بی پاسخ و بی پاسخ باقی مانده است که نیازمند کاوش بیشتر است: چه چیزی گتسبی را "بزرگ" می کند؟ به نظر می‌رسد که منشأ عظمت گتسبی، برای راوی نیک کاراوی، این است که گتسبی ویژگی‌هایی دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند: این یک «تأثیرپذیری ضعیف» نیست، بلکه «حساسیت شدید نسبت به وعده‌های زندگی» و «یک هدیه فوق‌العاده‌ای برای امید» که نیک قبلاً هرگز آن را ندیده است و انتظار ندارد دوباره ببیند (6). من ادعا می کنم که آنچه نیک به عنوان اعتقاد و امید گتسبی به امکانات زندگی می بیند، در آنچه کی یرکگور در آثارش یا/یا و ترس و لرز به عنوان انتخاب برای زندگی اخلاقی فارغ از درد دنیای مادی بحث می کند، تجسم یافته است. گتسبی این انتخاب را انجام می دهد (زندگی اخلاقی) زمانی که جیمز گاتز جوان تصمیم می گیرد جی گتسبی شود و خود را از درد از دست دادن دیزی رها کند. از طریق این انتخاب، به گفته کی یرکگور، فرد اخلاقی به عنوان شوالیه بی نهایت به مقام شوالیه القا می شود. اگر شوالیه یک حرکت دیگر انجام دهد، تبدیل به یک شوالیه ایمان می شود که معتقد است: "با این وجود من ایمان دارم که او را به دست خواهم آورد - یعنی به دلیل پوچ بودن، به دلیل این واقعیت که برای خدا همه چیز ممکن است. (بیم و لرز/46). گتسبی «پسر خدا» است که «از تصور افلاطونی او از خودش نشأت گرفته است». او یک شوالیه کیرکگاردی است که وجود اخلاقی را انتخاب کرده است. او شوالیه ای است که توانایی این را دارد که در چشمان غیرممکن نگاه کند و همچنان تا حد پوچی ایمان دارد، حتی اگر ملاقات مجدد با عشقش (دیزی) ممکن نباشد. این "هدیه فوق العاده گتسبی برای امید" است که کی یرکگور آن را به "تنها بزرگ"، شوالیه ایمان نسبت می دهد. بنابراین، روایت نیک تنها تقدیس‌سازی از شوالیه «بزرگ» او نیست، بلکه خاطره‌ای تخیلی است که حرکات شوالیه‌اش، گتسبی، را در همان مسیری که کی‌یرکگور به‌طور تخیلی دنبال می‌کند و شوالیه بزرگ ایمانش به ترس و لرز را مشاهده می‌کند، ردیابی می‌کند.

ترجمه ماشینی : موضوع اصلی در آثار فیلسوف و متفکر دینی دانمارکی سورن کیرکگارد (1813-1855) به شکل یک سؤال است: "مسیحی شدن به چه معناست؟" با این حال، ایده‌های کی یرکگور بسیار فراتر از محافل مسیحی تأثیر گذاشته و برای بسیاری از شخصیت‌های برجسته فلسفی و ادبی مهم بوده است، برخی از آنها ترجیح می‌دهند که عمدتاً به این سؤال توجهی نداشته باشند (سارتر، کامو، هایدگر، بوبر)، و برخی از آنها انتخاب کردند. خود را در درجه اول به این مسئله مشغول کنند (تیلیچ، بونهوفر، بردیایف، مارسل). حتی اگر کی یرکگور در گمنامی نسبی درگذشت، به لطف ترجمه پس از مرگ آثارش به آلمانی و آن ترجمه‌هایی که پس از آن توسط متفکران گوناگونی مانند سارتر بی‌خدایی و خاخام حسیدی مارتین بوبر مورد استقبال قرار گرفت، نوشته‌های کی‌یرکگور به یک نیروی شکل‌دهنده بزرگ در قرن بیستم تبدیل شد. فلسفه، الهیات و ادبیات. با گسترش اندکی تأثیر کی یرکگور، مطالعه حاضر بر مفهوم کنایه او به عنوان ارتباط غیرمستقیم و بر مفهوم او از سه حوزه هستی برای پرداختن به خوانش نزدیک از چهار شاهکار ادبیات: گتسبی بزرگ، خورشید نیز طلوع می کند، خانم دالووی تکیه می کند. ، و اولیس. سپس این چهار قرائت نزدیک به نقطه عزیمتی برای در نظر گرفتن اینکه چگونه مفهوم کنایه کی یرکگور - به طور خاص تر، سه حوزه وجودی آن - ممکن است در جهان دانش و تعلیم و تربیت امروزی کاربرد داشته باشد تبدیل می شود. بنابراین، خوانش دقیق این چهار رمان، زمینه را برای فصل آخر ایجاد می کند، که در نظر می گیرد چگونه مفهوم کی یرکگور از سه حوزه هستی ممکن است برای درک وسیع تری از دانش و آموزش کاربرد داشته باشد. پژوهش حاضر علاوه بر ارائه تحلیل ادبی (خوانش های نزدیک متعارف) از چهار رمان، به عنوان آغازگر الهیات کی یرکگور نیز عمل می کند، زیرا خوانش دقیق رمان ها جنبه های مختلفی از آنچه کی یرکگور معتقد بود سه حوزه است را نشان می دهد. وجود داشتن. این مطالعه همچنین با دعوت از خواننده به بررسی چگونگی اعمال سه حوزه وجودی برای دانش پژوهی و تعلیم و تربیت معاصر، اقدام دانش پژوهی و آموزش را پیش می برد.

ترجمه ماشینی : از زمان انتشار اولین رمانش در سال 1960 با نام The Moviegoer، آثار واکر پرسی به طور گسترده توسط محققان خوانده شده و مورد ارزیابی انتقادی قرار گرفته است. اگرچه کارهای زیادی با کار پرسی انجام شده است، هیچ یک بررسی نکرده اند که چگونه تغییرات در کاتولیکیسم آمریکایی و تغییرات شورای دوم واتیکان بر روش هایی که پرسی در مورد دین نوشت و به مشکلات دنیای مدرن نزدیک شد، تأثیر گذاشت. در صفحات بعدی، جنبش های مهم کاتولیک آمریکایی، تغییرات مربوط به اعمال کاتولیک از طریق شورای دوم واتیکان، و فلسفه های اگزیستانسیالیستی کی یرکگور، بوبر و مارسل را به تفصیل شرح خواهم داد تا راه هایی را که پرسی در آنها انجام می دهد، نشان دهد. شخصیت‌های Binx Bolling از The Moviegoer و Thomas More of Love in the Ruins: The Adventures of a Bad Catholic at A Bad of the World، فراتر از «بی‌حالی» یا «روزمرگی» هستند که آنها را از خدا و جامعه جدا می‌کند.

ترجمه ماشینی : در سال 1849، کی یرکگور تعهد هامان به زبان نوشتاری و گفتاری را که برگرفته از لوگوس الهی است، ستود. این پایان نامه به بررسی هامان و کی یرکگارد می پردازد تا تأثیر متفکران بر ارتباطات کلامی و نوشتاری را درک کند. وقف هامان به ایده ارتباط که به لطف خدا و صرفاً از سوی خداوند ارائه شده است در تألیف او آشکار است. مدل ارتباط غیرمستقیم کی یرکگور در نهایت یکی از وجود مسیحی است. با توجه به این واقعیت که کی یرکگور مدیون هامان بود و شاید حتی از طریق خواندن جامع او از زبان شناس آلمانی به ایمان به خدا بازگردانده شد، این پایان نامه امکان تأثیر هامان را بر مفهوم کی یرکگور از ارتباطات بررسی می کند. سؤال تحقیق در سراسر این پایان نامه این است: تأثیر هامان بر نظریه ارتباط غیرمستقیم کی یرکگور چیست؟

ترجمه ماشینی : در این پایان‌نامه دکترا، من رشد حس حرفه‌ای کی‌یرکگور را به‌عنوان یک هنرمند خلاق مسیحی با تحقیق در مجلات و آثار منتشر شده‌اش، و همچنین بررسی اینکه چگونه این امر تحت تأثیر هرمنوتیک کتاب مقدس او قرار گرفت، بررسی می‌کنم. سپس سعی می‌کنم با استناد به این بررسی، برخی از نقاط شروع را برای الهیات آثار هنری خلاق مسیحی ترسیم کنم. من استدلال می کنم که کی یرکگور بدون تأمل مستند در مورد نیات و روش ارتباطی خود شروع به نوشتن کرد، اما با این وجود، همانطور که بعداً در متن او با عنوان «نقطه دیدگاه برای کار من به عنوان نویسنده» ادعا شد، از آغاز کار خود یک نویسنده مذهبی بود. من دنبال می‌کنم که چگونه او با رویکردی «غیرمستقیم‌تر» در نوشته‌هایش شروع کرد و به تدریج نظریه «ارتباط غیرمستقیم» را توسعه داد، اگرچه عناصر «مستقیم» بیشتری در کار او از ابتدا («اولین نویسنده») وجود داشت. همانطور که او به حرفه نویسندگی خود ادامه داد، در شیوه ارتباط خود "مستقیم" تر شد ("نویسندگی دوم")، تا اینکه در نهایت به نویسندگی مذهبی "مستقیم" انحصاری تبدیل شد ("حمله به جهان مسیحیت"). نتیجه می‌گیرم که خلاصه‌ترین و کامل‌ترین فرمول‌بندی برداشت بالغ کی‌یرکگارد از وظیفه‌اش به‌عنوان یک هنرمند مسیحی، «ارتباط با مسیحیت در جهان مسیحی» به شیوه‌ای مستقیم‌تر است، برای توضیح صریح چیستی مسیحیت اصیل در عصر دین فرهنگی و صرفاً اسمی. . من اجازه می‌دهم که این وظیفه از جهاتی منحصر به موقعیت تاریخی خود او است، اما با این وجود ادعا می‌کنم که توجه به آن برای الهیات معاصر به دلیل راه‌های مختلفی که او برای انجام آن تلاش کرد سودمند است. به تعبیر کی یرکگاردی، و به دنبال منابع موجود در کی یرکگارد و استفاده او از کتاب مقدس، من به طور سازنده از همه اینها استدلال می کنم که ارتباط "مستقیم" بیشتر، شکل ارتباطی ارزشمندتر برای هنرمند خلاق مسیحی به دلایل الهیاتی است، اما بیشتر " ارتباط غیرمستقیم" هنوز هم می تواند در وظیفه برقراری ارتباط خلاقانه از طریق هنر مفید باشد.

ترجمه ماشینی : ساختار بنیادی واقعیت به‌عنوان ذاتاً رابطه‌ای، با متون مقدس مسیحی یا سنت مسیحی اولیه بیگانه نیست، همانطور که در پیدایش پویایی رابطه الهیاتی پریکورزیس مشهود است. ما پیشگویی این دیدگاه از واقعیت را در انجیل سنت یوحنا می‌یابیم، جایی که عیسی دعا می‌کند که «همگی یکی باشند؛ همانطور که تو ای پدر، در من هستی و من در تو، تا آنها نیز در ما باشند. (17:21). در تلاش برای توصیف ساختار رابطه‌ای و وحدت تثلیث، جان دمشقی و دیگر پدران کلیسا، مفهوم پریکورزیس را به کار بردند تا بر هم‌جانداری متقابل و متقابل پویای اشخاص الهی دلالت کنند. من استدلال خواهم کرد که وحدت بیان شده در این رابطه یک پویایی رابطه ای تقلیل ناپذیر است که به طور همزمان هم فردیت و هم متقابل بودن افراد را تأیید می کند. بعلاوه، این پویایی نیرویی است که همه آفرینش و به طور علوفه ای خود انسان ها را تشکیل می دهد و حفظ می کند. علاوه بر این، من پیشنهاد می‌کنم که انگیزه اساسی در جهان و انسان‌ها این است که به صورت پریکورتیک (عشق) ارتباط برقرار کنند. با انجام این کار، من به یک غفلت در ادبیات اشاره می‌کنم که کالین گانتون به آن اشاره کرده است، مبنی بر اینکه انسان‌هایی که ایماگو دی را خلق کرده‌اند، هرگز به‌طور جدی طبیعت پریکورتیک در نظر گرفته نشده‌اند. این پایان نامه سعی دارد این شکاف در ادبیات را با این استدلال که انسان ها در «تقابل پریکورتیک» هستند، یعنی از نظر پریکورزیس در ارتباط با یکدیگر قرار دارند، جبران کند. به این ترتیب، پریکورزیس یک پویایی رابطه‌ای تقلیل‌ناپذیر را نشان می‌دهد که هویت متمایز شخص را در رابطه حفظ می‌کند و در عین حال آن‌ها را به عنوان افرادی از درون ماتریس شکل‌دهنده زنده خود وحدت رابطه‌ای تشکیل می‌دهد. برای کمک به توسعه این درک، به سورن کیرکگارد مراجعه می‌کنم، برای او که این متقابل به سومین عبارت مثبت تبدیل می‌شود که قطب‌ها را تشدید می‌کند. آن قدرتی که رابطه را تشکیل می دهد، اوست که «قبل از همه چیز است و همه چیز در او استوار است» (کولس 1: 17). با فرمول‌بندی پویایی رابطه به این شکل، ساختار دوگانه رابطه‌گرایی، «موضوع-ابژه» را به چالش می‌کشم و به جای آن، یک بررسی سه‌جانبه جایگزین سوژه-رابطه-سوژه را مطرح می‌کنم. با طرح این ساختار رابطه‌ای سه‌جانبه، می‌توانم از منطق روح توسعه‌یافته در الاهیات تثلیثی اخیر استفاده کنم و پویایی بنیادی درون پریکورزیس - analogia spiritus - پویایی دگرگونی غیر انعکاسی را که تغییر کل‌نگر شخصی و معنایی را که با زندگان ایجاد می‌کند تسهیل می‌کند، بررسی کنم. پویایی رابطه در اصل، من پیشنهاد می‌کنم از نظریه سازنده‌گرایی اجتماعی و توسعه‌ای و علوم انسانی مرتبط استفاده کنیم تا انسان را به عنوان وحدت متمایز درک کنیم. این به نوبه خود امکان پویایی رابطه فعال در انسان به عنوان روح را باز می کند که می تواند به طور مشابه با فعالیت متقابل تثلیثی و ابدی خدا به عنوان روح مرتبط باشد. این پایان نامه پویایی پریکورزیس را از طرق زیر بررسی می کند: 1. در ساخت معنا. با استفاده از یک رویکرد هرمنوتیکی، من در ماهیت کل نگر دانش و روش الهیات تحقیق می کنم، و استفاده الهیات نانسی مورفی از فلسفه علم I. Lakatos را با نظریه پردازان ساخت اجتماعی کنت گرگن و جان شوتر، که از M. Bakhtin اقتباس می کنند، مقایسه می کنم. بر اساس این تضاد، من روشی را پیشنهاد می‌کنم که انشعاب مفهومی و تجربی موجود در مورفی را رد می‌کند و به جای آن یک معیار کل‌نگر تقلیل‌ناپذیر برای پری زندگی پیشنهاد می‌کند. 2. در اشخاص.

ترس و لرز (به دانمارکی: Frygt og Bæven) یکی از آثار برجسته سورن کی‌یرکگور است. نام کتاب برگرفته از انجیل نامهٔ پولُس به فیلیپیان، آیه 2:12 است : «نه تنها هنگام حضورم، بلکه حال در غیابم، با رغبت بسیار بیشتر هم‌چنان تلاش کنید که نجات خود را با ترس و لرز به انجام رسانید». در این اثر کی‌یرکگور تلاش می‌کند تا وحشت و اضطراب ابراهیم را دریابد آن‌گاه که خداوند به او فرمان می‌دهد که پسرش اسحاق برای قربانی کردن به سرزمین موریا ببرد. کی‌یرکگور ترس و لرز را بهترین کتاب خود می‌دانست؛ او می‌گفت این کتاب برای جاودانه‌کردن ِ نام ِمن کافی است. دیالکتیک تغزلی او، هنر او در وادارساختن ِ ما به حس‌کردن خصلت‌های ویژهٔ این قلمرو مذهب در بالای ما که خود او وانمود می‌کرد پایین‌تر از آن مانده‌است، هرگز چنین ژرف بر ما تاثیر ننهاده‌است و نیز هرگز –و این را خود او نمی‌گوید- روایتش تا این حد با شخصی‌ترین جدال‌هایش در پیوند نبوده‌است. اما همیشه نمی‌توان به‌آسانی اندیشهٔ کی‌یرکگارد را در ورایی اندیشهٔ یوهانس دو سیلنتیو (ظاهراً سورن کی‌یرکگور با این نام مستعار می‌نوشته.)، که این اثر را به او نسبت می‌دهد و البته خود اوست اما نه به تمامی، به چنگ آورد. به گفتهٔ هیرش: «این دشوارترین اثر کی‌یرکگور است که در آن بیش از هر اثر دیگر به هر وسیله در سرگردان‌کردن خواننده کوشیده‌است.»

ترجمه ماشینی: بسیاری از تاریخ اندیشه اخلاقی غرب حول بحث هایی در مورد اینکه چه چیزی یک زندگی خوب را تشکیل می دهد، می چرخد ​​و ادعا می کند که زندگی خوب فقط توسط انسان های خاصی قابل دستیابی است. در فلسفه‌های زندگی فمینیستی، فیلسوفان فمینیست، ماتریالیست جدید، پساانسان‌گرا و اکوفمینیست این گرایش را به چالش می‌کشند و به مسئله زندگی از دیدگاه‌های جایگزین نزدیک می‌شوند. فلسفه‌های زندگی فمینیستی با نشان‌دهنده اهمیت تأملات کاملاً فمینیستی در مورد موضوعات مورد علاقه مشترک، نه تنها تمایل گفتمان‌ها به عادی‌سازی و طرد افراد ناسازگار، نژادی، زنانه و جنسیتی متفاوت را آشکار می‌کند، بلکه در مورد چگونگی شکل‌گیری زندگی و چگونگی شکل‌گیری زندگی نیز سؤالاتی را مطرح می‌کند. بدون محدود کردن خود به انسان قابل درک است. مجموعه مقالاتی که بر زندگی به عنوان یک اصل سازماندهی هستی شناسی، اخلاق و سیاست تمرکز دارد، فصل های این مطالعه به متفکران فمینیستی مانند گلوریا آنزالدوآ، جودیت باتلر، آدریانا کاواررو، سیمون دوبووار، لوس ایریگارای و سورن کیرکگارد پاسخ می دهد. این کتاب که به سه بخش تقسیم می‌شود، در مورد مسئله زندگی در و علیه مکتب نوظهور ماتریالیسم فمینیستی بحث می‌کند، گزارش‌های پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیستی فمینیستی از زندگی ارائه می‌دهد و بر زندگی‌هایی که با یک نابسامانی خاص مانند ناتوانی یا حبس مشخص شده‌اند، و همچنین تمرکز دارد. زندگی در مواجهه با آب و هوای متغیر فلسفه‌های زندگی فمینیستی که خواستار توضیح گسترده‌تری از تجربه زیسته است، حاوی تحلیل‌های متقاعدکننده، بدیع و متنوعی است که به برخی از حیاتی‌ترین مسائل فمینیستی می‌پردازد. مشارکت کنندگان عبارتند از: کریستین دایگل (دانشگاه براک)، شانون دی (دانشگاه واترلو)، لیندزی ایلز (دانشگاه آلبرتا)، الیزابت گروس (دانشگاه دوک)، لیزا گنتر (دانشگاه واندربیلت)، لین هافر (دانشگاه اموری)، آدا جاارسما (کوه) دانشگاه سلطنتی)، استفانی جنکینز (دانشگاه ایالتی اورگان)، لادل مک وورتر (دانشگاه ریچموند)، جین بارتر مولایسون (دانشگاه وینیپگ)، آستریدا نیمانیس (دانشگاه سیدنی)، دانیل پیرز (دانشگاه آلبرتا)، استفان سیلی (دانشگاه راتگرز) ، حسنا شارپ (دانشگاه مک گیل)، کلوئه تیلور (دانشگاه آلبرتا)، فلورنتین ورهاژ (دانشگاه واشنگتن و لی)، راشل لوون واکر (خارج از ساسکاتون)، و سینتیا ویلت (دانشگاه اموری).

ترجمه ماشینی: سورن کیرکگارد فیلسوف، الهی‌دان، شاعر، منتقد اجتماعی و نویسنده مذهبی دانمارکی است که به طور گسترده به عنوان اولین فیلسوف اگزیستانسیالیست شناخته می‌شود. او متون انتقادی در مورد دین سازمان یافته، مسیحیت، اخلاق، روانشناسی و فلسفه دین نوشت که نشان دهنده عشق به استعاره ها، طنزها و ضرب المثل ها بود. کی یرکگور تأثیر زیادی بر تعداد زیادی از فیلسوفان معاصر داشت، خواه معتقد بودند یا نه. : کارل یاسپرس، مارتین هایدگر، گابریل مارسل، ژان پل سارتر. برخی از اصطلاحات فیلسوف دانمارکی مانند «تهوع»، «اضطراب» و «موجود» اکنون وارد زبان زندگی روزمره شده است. اما به جای اینکه کی یرکگارد را بر اساس یک فرمول تثبیت شده به «پدر اگزیستانسیالیسم» تبدیل کنیم، مهم است که تاکید کنیم که او می خواست استثنایی باشد که انسان مدرن همیشه باید با آن روبرو شود. دومی طرفدار عدم تقلیل بدبختی وجدان به بیماری، عدم پذیرش رستگاری برای رستگاری و اشتباه نکردن رهایی با رستگاری است. او با حفظ قطب فرد و قطب متعالی، احترام به شخص انسانی را که امروزه مورد دستکاری همه نوع است، حفظ می کند و با پناه دادن به موضوع از همه کاریکاتورهایی که ادعا می کنند، از مفهوم امر مقدس محافظت می کند. برای جایگزینی آن به ما می فهماند که هستی تنشی است بین آنچه انسان است و آنچه نیست، تنشی است که در پس تمام سنتزهای دیالکتیکی یا تاریخی باقی می ماند. به طور خلاصه، ما را دعوت می کند که دائماً در مورد این پارادوکس و در این رسوایی مطلق که خدای تجسم یافته در شخص مسیح را تشکیل می دهد که می آید تا پیامی را به انسان ارائه دهد که بدون آن چیزی جز موجودی گمشده نخواهد بود. آیا سیرن کی یرکگارد یک بار نگفت که قهرمان غم انگیز خود را برای بیان افکار عمومی تسلیم می کند. فایت نایت سال را رها می کند تا مجرد شود؟