آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این نسخه تک جلدی نسخه پشت جلد کتاب الهیات سیستماتیک تیلیچ است که در سه جلد در طول دو دهه منتشر شد. تیلیش، در مجموعه‌ای از الهیات سیستماتیک، به مشکل کلی معنا و بی‌معنای در دوران مدرن می‌پردازد. الاهیات تیلیش که در اواسط قرن بیستم نوشته شده است، بسیار متاثر از تحولات فکری فلسفه های اواخر قرن نوزدهم/اوایل قرن بیستم، از جمله مکاتب فکری مانند پدیدارشناسی (هوسرل، هایدگر، و غیره) و همچنین اگزیستانسیالیسم و ​​در مسائل خاصی مانند "مرگ خدا" گمانه زنی های فلسفی/الهیاتی. الهیات تیلیش همچنین به طور قابل توجهی تحت تأثیر (همانطور تحولات فکری که او بخشی از آن بود) رویدادهای تاریخی بزرگتری مانند جنگ جهانی اول و دوم است. تیلیش، اهل آلمان، در جنگ خندق جنگ جهانی اول، که در آن به عنوان کشیش خدمت می کرد، بی معنی را از نزدیک دید. او همچنین مشکلاتی را در ظهور حزب نازی، نه فقط برای مسائل سیاسی و فرهنگی، بلکه در مسائل الهیاتی (مانند بت پرستی دولت نسبت به خدا) می دید. تیلیش که در طول ظهور قدرت نازی از آلمان خارج شده بود، باقیمانده دوران حرفه ای خود را به تدریس در دانشگاه ها و حوزه های علمیه در ایالات متحده گذراند. این جلد اول از کار اصلی او در الهیات سیستماتیک در سال 1950 تولید شد، زمانی که او در مدرسه الهیات اتحادیه در شهر نیویورک اقامت داشت، که توسط دوست و همکارش الهیات راینهولد نیبور به آنجا کشیده شد. در بخش اول، تیلیش منابع الهیات را همانطور که می بیند - کتاب مقدس (هم متن و هم وقایع پشت متن)، تاریخ کلیسا و سنت، و سنت ها و تاریخ دین در جهان گسترده تر، مورد بحث قرار می دهد. تیلیچ با دیدن تجربه به‌عنوان منبع مشکل دارد، اما ترجیح می‌دهد این موضوع به‌عنوان رسانه‌ای که از طریق آن منابع درک و تحلیل می‌شوند، به‌طور مناسب‌تر دیده شود. تیلیش هنجارها و ماهیت عقلانی الهیات سیستماتیک را معرفی می کند - تیلیش از بسیاری جهات برای فیلسوفانی نوشته می شود که اعتبار الهیات را در دنیای مدرن نادیده گرفته اند. او با تأکید بر جنبه های عقلی و منطقی در نظام خود، وزن بیشتری در آن جامعه دارد. تیلیش همچنین روش معروف خود را برای همبستگی توسعه می دهد، یک سیستم دیالکتیکی درگیر شدن بین موقعیت زمانی و ابدی در یک فرآیند مداوم. تیلیش جنبه‌های مختلف و رابطه عقل و وحی را بررسی می‌کند، از جمله روش‌های تلاش برای معنا بخشیدن به وحی‌ها به شیوه‌ای عقلانی، از جمله آنچه که وحی نهایی را تشکیل می‌دهد. از اینجا، تیلیچ به ساخت‌های هستی‌شناختی خود ادامه می‌دهد - یکی از کلیدهای الهیات کلی تیلیش در اینجا موجود است، که در آن خدا «زمینه وجود» است. برخی تیلیچ را به بی خدا بودن اگزیستانسیال متهم کرده اند، زیرا شنیده اند که تیلیش ادعا می کند که خدا وجود ندارد - در حالی که درست است که برای تیلیش، خدا وجود ندارد، درست نیست که خدا وجود ندارد. تیلیش اصطلاح «وجود» را «آنچه آفریده می‌شود» تعریف می‌کند، و چون خدا موجود مخلوق نیست، خدا نمی‌تواند وجود داشته باشد. بلکه خدا چیزی بزرگتر است، چیزی عمیقتر - زمینه وجودی. خدا همچنین تنها «نگرانی نهایی» مناسب (یکی دیگر از عناصر کلیدی در الهیات تیلیش) می شود - این مفهوم در این جلد نیز توسعه یافته است. بخش دوم در درجه اول مسیح شناسی تیلیش است. تیلیش بخش کوچکی دارد که جلد دوم را به جلد اول ربط می دهد و برخی نکات اصلی را از بخش اول بازگو می کند، اما خیلی سریع به مفاهیم هستی/اگزیستانسیالیسم و ​​الهیات مسیحی می پردازد و از آنجا مفاهیم گناه و بیگانگی انسان را توسعه می دهد. صحنه برای مسیح و نجات / رستگاری در وجود جدید مسیح). از نظر تیلیش، مسئله اصلی عصر، مسئله معناست، و مسیح، به عنوان موجودی جدید، معنادار است، که دارای یکتایی و جهانی بودن است، اما نه به روش های الهیاتی معمولی مسیحی. بخش سوم تیلیش به موضوعاتی از زندگی در روح می پردازد، اینکه چگونه ساختارهای کلامی او از خدا به عنوان نگرانی نهایی و زمینه وجود، که از طریق بیگانگی و رستگاری بشریت از طریق مسیح به عنوان موجود جدید ترجمه شده است، می تواند بر زندگی خود ما تأثیر بگذارد. تیلیش ایده های خودشکوفایی و خلاقیت خود، حضور معنوی در ایمان و عشق، حضور معنوی که در موقعیت های تاریخی متجلی می شود و ابهامات مختلف را توسعه می دهد. این یک نقطه عالی برای بحث در مورد موضوعات جزمی مانند تثلیث گرایی است، ساختاری مشکل ساز حتی برای عقلانی ترین و سنتی ترین الهیات. تیلیش با بحث در مورد آخرت‌شناسی، ایده «آخر زمان» (که با رمان‌های «چپ پشت» اشتباه گرفته نشود) و اینکه چگونه ملکوت خدا در واقعیت گذشته و حال حاضر است، به پایان می‌رسد. این همچنین به موضوعاتی مانند جاودانگی و ابدیت می‌پردازد - تیلیش بیان می‌کند که مسیحیت به طور سنتی مشارکت فردی در زندگی ابدی را بر حسب جاودانگی و رستاخیز می‌دید، اما در واقع جاودانگی یک اصطلاح کتاب مقدسی نیست - این یک ایده افلاطونی است که توسط مسیحیان مورد توجه قرار گرفته است. کلیسا الاهیات تیلیش در مجلدات نوشته شده بود: جلد اول در سال 1950، جلد دوم در 1957 و جلد سوم در سال 1963، چند سال قبل از مرگ تیلیش در 1965. روی هم رفته، این الهیات نشان دهنده یک نیروی الهیات عمده در قرن بیستم است، و یکی که موظف است همچنان برای نسل‌های بعدی تأثیر بگذارد

ترجمه ماشینی: تلاش برای نشان دادن بعد مذهبی در بسیاری از حوزه های خاص فعالیت فرهنگی انسان.

تأملات پل تیلش درباب عقل، وحی، فرهنگ و شخص مسیح تأثیرات فراوانی روی اندیشه های الهیاتی و فلسفی معاصر گذاشته و مسیرهای جدیدی در تأملات الهیاتی گشوده است. تیلیش درباب خدا نیز تصور ویژه ای دارد که از نوشته های اولیه او در آلمان تا آثار متأخرش در آمریکا، زوایای مختلف این مفهوم پرداخته شده است. او تلاش می کند تا با طرح تحلیلی از مفهوم خدا، الهیات را با شرایط نوینی که جهان از سر می گذراند تطبیق دهد و در این مسیر نقدهای خود به نظریاتی را که در الهیاتی سنتی و معاصر دیده می شود مطرح سازد. در این مقاله تلاش می شود درباب تصور ویژه تیلیش از خدا سخن به میان آورده شود و روشن گردد که بنا به چه مقتضیاتی او به چنین مواجهه ای با این مفهوم رسیده است. از منظر تیلش، چهار تعبیر از خدا قابل ملاحظه است که در این مقاله معرفی آنها و نشان دادن ارتباط میان آن ها مورد نظر است. به نظر می رسد که تصور تیلیش از خدا متکی به مبانی روش شناختی، هستی شناختی و زبان شناختی است که در ابتدا مروری بر آن ها صورت خواهد گرفت. در نهایت نسبت به تأثیری که تصور تیلیش از خدا روی تأملات دیگر او، خصوصاً در حوزه فرهنگ، دارد اشاراتی صورت خواهد گرفت.

یکی از مباحث بسیار مهم در حوزه کلام جدید و فلسفه دین بحث ایمان است. این اثر نیز به بیان چیستی ایمان، منشأ ایمان، نماده‌های ایمان، انواع ایمان، حیات ایمانی و ... می‌پردازد. در نظر نویسنده متعلق دلبستگی واپسین انسان، به خدای او بدل می‌گردد و اگر متعلق دلبستگی واپسین انسان، واقعاً واپسین و نهایی باشد، ایمان او صادقانه خواهد بود. لكن اگر متعلق دلبستگی واپسین و نهایی نباشد، بلکه متناهی، فانی و نسبی باشد، مثل موفقیت، ملت، منزلت اجتماعی و ... . در این صورت ایمان او، ایمان بت پرستانه خواهد بود. این کتاب شامل بر شش فصل می‌باشد.

اندیشمندان متعددی آینده بشر را نیازمند ورود کارساز دین و معنویت دانسته اند. یکی از این اندیشمندان پل تیلیش می باشد. وی بر آن است که آینده بشر از ساحت و منظر دینی عاری و خالی نیست. انسان متجدد، امروز شدیدا نیازمند نگرشی تاریخی است که در عین اینکه پذیرای آینده است، آرمان های واقع‌نگرانه داشته باشد. دین نیرویی است که می تواند چنین نگرش تاریخی ای عرضه کند. از این رو، دین هرگز از میان نخواهد رفت، ... (مقدمه) این نوشته شامل هفت مقاله می باشد که، سه مقاله نخست آن در بخش اول، در بزرگداشت تیلیش، به صورت سخنرانی، توسط برخی از دوستانش ارائه شده و چهار مقاله بعدی در بخش دوم متضمن برخی از اندیشه های تیلیش در باب «آینده ادیان» می باشد.

تعيـين اينكـه مـؤمن كيسـت ومـؤمنی چيسـت، دايرمـدار تعيـين مفهـوم ايمـان اسـت كـه بدين منظور ارائه مشخصه هايی برای مفهوم ايمان ضروری مـی نمايـد. ارائـه تعريـف ايمـان مورد توجه متكلمان مسـيحی ومتكلمـان اسـلامی بـوده اسـت. هرچنـد اسـتاد مطهـری بـه صورت مستقل به تعريف موضوع ايمان اقدام نكرده است؛ ولی از مجموعه مطالب ايشـان كه مرتبط با موضوع ايمان است، می تـوان دريافـت كـه ايشـان ايمـان را نـوعی دلبسـتگی می داند كه از جنس معرفت محض نيست. ايمان در مرتبه ای برتراز علم قـرار مـی گيـرد و موضوع آن كه همان موضوع دلبستگی آدمی است، می تواند مذهبی و يا غيرمذهبی باشد. پل تيليش متأله اگزيسيتانسياليست مسيحی نيز ايمان را به حالت دلبسـتگی نهـايی آدمـی و غايت او معرفی می كند. دلبستگی فرجامين هر شخص متفاوت با ديگری ودقيقاً امری شخصی است. او غايت نهايی زندگی انسان را تنها خداوند تعالی می دانـد و ايمـان را عملـی آگاهانـه و امری تضمينی كه كل وجود انسان را در برمی گيرد، می داند. ايمان امری احساسـی نيسـت كـه مولود عاطفه باشد. ايمان می تواند زايل شود و به اصطلاح ممزوج با شك گردد كه اتفاقاً همين امر است كه پويايی ايمان را به همراه دارد و آخرالامر اينكه ايمان، عملی آگاهانه است كـه از روی آزادی،ولی با دخالت عنصر ناخودآگاه شخصيت آدمی شكل می گيرد.