مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : Nothing Absolute با حضور دانشمندانی در خط مقدم الهیات سیاسی معاصر و مطالعه ایده آلیسم آلمانی، تلاقی این دو حوزه شکوفا را بررسی می کند. برخلاف رویکردهای سنتی که ایده‌آلیسم آلمانی را جنبشی سکولاریزه می‌دانند، این جلد آن را به عنوان اولین بیان اساساً فلسفی مسئله سیاسی-الهیاتی پس از روشنگری و ظهور سکولاریته بازبینی می‌کند. Nothing Absolute ایده آلیسم آلمانی را به عنوان یک خط سیر سیاسی-الهیاتی باز پس می گیرد. در میان آثار این جلد، اندیشه آلمانی از کانت تا مارکس برای تبارشناسی الهیات سیاسی و برای ارزیابی مجدد مدرنیته و سکولار حیاتی است. این جلد با بررسی مجدد مفاهیمی چون ماندگاری، مدینه فاضله، حاکمیت، تئودیسه، زمین و جهان و نیز خود مفهوم الهیات سیاسی، نه تنها ایده آلیسم آلمانی و پیامدهای آن را از منظر سیاسی-الهیاتی بازنگری می کند، بلکه نشان می دهد. با استفاده از منابع مفهومی الهیات سیاسی امروز چه می توان با (یا علیه) ایده آلیسم آلمانی انجام داد؟ مشارکت کنندگان: جوزف آلبرناز، دانیل کولوچیلو باربر، آگاتا بیلیک رابسون، کریل چپورین، اس دی کرستوفسکا، سایتیا براتا داس، الکس دوبیلت، وینسنت لوید، توماس لینچ، جیمز مارتل، استیون شکسپیر، اوکسانا تیموفیوا، دانیل ویستلر

ترجمه ماشینی: این پروژه مشترک بین المللی درباره فلسفه هگل شامل مشارکت هجده محقق فلسفه قرن 18 تا 20 است. این یک ابزار مرجع ضروری برای دانشجویان و دانش پژوهان تفکر فلسفی مدرن به طور کلی و تفکر آلمانی قرن 19 به طور خاص خواهد بود. بخش اول این جلد به بررسی نوشته های اولیه هگل تا و از جمله پدیدارشناسی روح 1807 می پردازد. بخش دوم به آثار و سخنرانی های بزرگ هگل و همچنین به موضوعات اولیه نظام فلسفی او اختصاص دارد. این کتاب با شرحی جامع از علم منطق هگل آغاز می‌شود و سپس با بررسی‌های مفصلی از فلسفه طبیعت و فلسفه روح از دایره‌المعارف علوم فلسفی ارائه می‌شود. سه بخش دیگر از این جلد به بررسی مفاهیم کلیدی و موضوعات تفسیری، اشکال پارادایماتیک استدلال هگلی و خطوط اصلی تأثیر هگل از اواسط قرن نوزدهم می‌پردازد. این جلد شامل گاهشماری از زندگی و آثار هگل، کتابشناسی منابع اولیه و ثانویه و نمایه ای تحلیلی است.

ترجمه ماشینی: پس از دوره‌ای غفلت، فلسفه‌های ایده‌آلیستی و رمانتیکی که در پی نوشته‌های انقلابی کانت پدیدار شدند، بار دیگر به کانون‌های مهم توجه فلسفی، به‌ویژه در رابطه با مسئله نقش دین در زندگی بشر تبدیل شدند. با توسعه و بازتفسیر ایده‌های اساسی کانتی، مجموعه‌ای از متفکران از جمله شلینگ، هگل، فریدریش شلگل، هلدرلین و نوالیس، چارچوب مفهومی را تغییر دادند که در آن ماهیت دین قابل بررسی بود. علاوه بر این، با انجام این کار، آنها به طور قابل توجهی دیدگاه های فلسفی را شکل دادند که متفکران بعدی مانند فویرباخ، کی یرکگور، واگنر و نیچه توانستند دوباره مسئله دین را مطرح کنند. این جلد به بررسی فضاهایی می‌پردازد که در طول این دوره طولانی تفکر پساکانتی برای بازنگری جایگاه دین در پروژه خودسازی انسان باز شده است.

ترجمه ماشینی: با درک اهمیت مکتب کیوتو و تأثیر آن بر فلسفه، سیاست، مذهب و مطالعات آسیایی، فلسفه ژاپنی و قاره‌ای آغازگر گفت‌وگویی بین فیلسوفان ژاپنی و غربی است. مقالات این مجلد میان فرهنگی، متفکران مکتب کیوتو را با ایده آلیسم آلمانی، نیچه، پدیدارشناسی و دیگر چهره ها و مکاتب سنت قاره ای مانند لویناس و ایریگاری در گفتگو قرار می دهد. این جلد که در زمینه فلسفه جهانی تنظیم شده است، گفتگوهای انتقادی، بدیع و سازنده را بین برخی از تأثیرگذارترین چهره های فلسفی شرق و غرب ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: در این مقاله به بررسی یک موضوع در تاریخ ایده آلیسم آلمانی می پردازم که در ادبیات موجود به طور گسترده نادیده گرفته شده است. من استدلال می‌کنم که سالومون میمون اولین کسی بود که پیشنهاد کرد پانتئیسم اسپینوزا یک دیدگاه رادیکال مذهبی (یا «آیه‌ه‌نگر») است تا بی‌خدایی. پس از بحث در مورد زمینه تاریخی درگیری میمون با اسپینوزا، من به عنصر اصلی اسپینوزیستی فلسفه میمون اشاره می کنم: دیدگاه خدا به عنوان علت مادی جهان، یا به عنوان موضوعی که همه چیز در آن نهفته است. من استدلال می کنم که این دکترین اساس قانون تعیین پذیری میمون بود.

عمده مباحث این درسگفتار کانت می باشد، اما جلسات پایانی مباحثی هم از فیشته، شلینگ و هگل هم مطرح می شود.

موضوع «درس‌گفتارهای هگل و مسئله شکاکیت» بازخوانی و ارائه‌ی تصویری است جامع از کلیت سنت ایدئالیسم آلمانی با محوریت فلسفه‌ی هگل. گفته می‌شود مفهوم محوری فلسفه‌ی هگل که در جای‌جای آثار او نیز به چشم می‌خورد، امر مطلق است. ولی به رغم پیشینه خاص کانتی فلسفه‌ی هگل و شکل‌گیری مسائل آن در بستر سنت ایدالیسم آلمانی، بسیاری، مفهوم مطلق را بر مبنای دلالتی الهیاتی تفسیر کرده‌اند. بنابراین این پرسش محوری به میان می‌آید که چگونه پس از نقادی‌های کانت به مابعدالطبیعه و دیالکتیک استعلایی در نقد اول که به امتناع موضوع قرار گرفتن امور نامشروط در متافیزیک می‌انجامد، بازگشت به امر مطلق ممکن شده است، به ویژه با نوعی دلالت الهیاتی یا به شکل اعم، دلالتی متافیزیکی. به همین دلیل برای تبیین دقیق دلالت امر مطلق در فلسفه‌ی هگل، لازم است نسبت او با فلسفه‌ی کانت روشن شود. از آن جا که کل سنت ایدئالیسم آلمانی را می‌توان پاسخی به مسأله شکاکیت (ناشناختنی ماندن شیء فی‌نفسه و نفی امکان شناخت امر نامشروط) قلمداد کرد، در این درس کوشش می‌شود کل پروژه‌ی فلسفه‌ی نظری هگل نیز به عنوان پاسخی به شکاکیت در نظر گرفته شود. بنابراین برای بیان پیوستگیِ نظام فلسفی هگل و سنت ایدئالیسم آلمانی، این درس بر مبنای پاسخ به یک پرسش فلسفی پیش خواهد رفت:‌ دریافت هگل از مسأله‌ی شکاکیت چیست و نیز چه پاسخی برای این پرسش دارد؟ هگل خود تصریح می‌کند که ناشناختنی‌ماندن شیء فی‌نفسه نزد کانت، مستلزم انکار امکان معرفت و در نتیجه شکاکیت است. اما درباره‌ی پاسخ هگل به پروژه‌ی نقادی کانت و نحوه‌ی بازبینی او در پروژه‌ی کانت اختلاف نظر جدی وجود دارد: اول، دریافتی متافیزیکی که بر آن است که هگل از امر مطلق به عنوان یک بنیاد نامشروط برای تمامیت تعینات انسانی و طبیعی سخن می‌گوید. دوم، تفسیر غیرمتافیزیکی که مسأله‌ی هگل را در نفی ناشناختنی ماندن شیء فی‌نفسه، بدون طرح امر نامشروط می‌دانند. در این بیان مقصود از امر مطلق، اطلاق خودآگاهی استعلایی و کفایت مفاهیم برای صورت‌بندی متعلقات تجربه است. تفاسیر غیرمتافیزیکی در بدو امر، نسبت روشنی با مسأله‌ی شکاکیت کانتی ندارند و حتی به نظر می‌رسد که از مسأله‌ی اساسی (نسبت میان کانت و هگل) غفلت کرده، بر نسبت میان اسپینوزا و هگل تأکید می‌کنند. با این حال هم‌چنان می‌توان از پروژه‌ی متافیزیکی هگل ذیل مسأله‌ی شکاکیت کانتی سخن گفت؛ بر این اساس مسأله‌ی هگل در نفی شکاکیت، نه نفیِ شیءِ فی‌نفسه ناشناختنی و بیرون نماندنِ فعلیتِ اشیاء از مفاهیمِ آگاهی، که اثبات تمامیت تبیین‌پذیری از طریق بازگشت مجدد به بنیان نامشروط است. برای ارزیابی نحوه‌ی خوانش هگل از فلسفه‌ی کانت و طرح امکان شناخت، نخست دریافت خاص هگل از پروژه‌ی نقادی کانت بر مبنای مقدمه‌ی کتاب پدیدارشناسی بازخوانی شده، تمایز رویکرد استعلایی از رویکرد دیالکتیکی هگل بیان می‌شود. بر مبنای این خوانش روشن می‌شود که چگونه نزد هگل، پروژه‌ی نقادی مستلزم از پیش مفروض گرفتن نوعی سوبژکتیویسم محکوم به شکاکیت بوده و رویکرد دیالکتیکی، پاسخی به این معضل است. از این رو، و به منظور دستیابی به دریافتی جامع از کلیت پروژه‌ی هگل فقراتی منتخب از کتاب پدیدارشناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد. در ادامه بحث دریافت کانت از سرشت امر نامشروط و پیوند آن با غایت‌شناسی بر مبنای فقراتی منتخب از بخش دیالکتیک استعلایی کتاب نقد عقل محض و کتاب نقد قوه حکم مورد بحث قرار می‌گیرد. در انتها پاسخ هگل به مسائل مورد نظر و تعین امر مطلق نزد او، بر اساس بخش سوم علم منطق بازسازی می‌شود.