مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آیالا کار شایسته ای در توضیح حقایق تکامل انجام می دهد - اما نه بیش از شایسته. (بهتر، کامل‌تر، علمی‌تر: «چرا تکامل درست است» نوشته جری کوین. من شروع به فکر می‌کنم که بیشتر در کتاب‌های تکامل بهتر است. هیچ میان‌بری برای شواهد وجود ندارد و خواننده‌ای تمایلی به بستن کمربند ندارد. استدلال طولانی احتمالاً به هر حال از متقاعد شدن خودداری می‌کند، یا قادر به متقاعد شدن نیست.) دیدن یک ژانر در حال تکامل است زیرا نویسندگان برای تبدیل شدن به بهترین تبیین‌کننده علم تکامل رقابت می‌کنند و اشیاء نخ‌نما را که درک عمومی را پر می‌کنند ذکر می‌کنند اما به حداقل می‌رسانند. و نویسنده را به خاطر تلاش برای ایجاد پل علم و اعتقاد، و به خاطر موضع گیری در حین تحقیر هیئت مدرسه دوور به عنوان صدای مؤمنان مذهبی که باهوش، واقعاً کنجکاو و انسان دوست هستند، ستایش می کنم. کار او در آنجا قهرمانانه است. با این حال، من فکر می کنم آیالا شکست می خورد. پل زدن بین دین و طبیعت گرایی به معجزه نیاز دارد و من از اینکه این کتاب حاوی هیچ معجزه ای نیست ناامید شدم. ما هنوز در دعای گولد برای «غیره غیر همپوشانی» (ترجمه: نمی‌توانیم همه با هم کنار بیاییم؟ لطفاً؟) گیر کرده‌ایم و خواننده این کتاب در پایان، در اتاق انتظار بهشتی رها می‌شود. دفاع آیالا از مقام مذهبی فقط تقوا است. به‌عنوان یک کهنه‌کار مدارس کاتولیک، پژواک تعداد بی‌شماری از معلمان مذهبی وفادار به کلیسا را ​​شنیدم که فکر می‌کردند با گفتن علم، علم، وحی، وحی، پاسخی به کودکان بی‌قرار می‌دهند. متأسفانه، آنها نبودند. شواهد یکسان نیست و هرگز نخواهد بود. آنچه علم ارائه می دهد، قابل اثبات و رد است، جلو می رود و تقواها (از جمله خودش) را در طول راه ترور می کند. پارادایم ها را از بین می برد، ابرها و همتایان را در فضا و زمان پراکنده می کند و هیچ کس را در آنجا نمی یابد. صرفاً به اندازه کافی خوب نیست که بگوییم آنچه دین می گوید (و کدام دین؟ جهان بیشتر از دومینیکن ها تشکیل شده است. آیا کلام نخل خوان به خوبی سخن پاپ است؟) باید همان اعتباری باشد که شیمی می گوید. . یا نجوم یا فیزیک. در مقایسه با علم، متون مقدس و پیشوایان پایه‌ای از شن هستند - کوهی از شن در سراسر جهان که همیشه در حال حرکت است. در میان تله‌های دیگر، آیالا به روش آشتی چون من می‌گویم می‌افتد: من مذهبی هستم و معتقدم علم چیزهای واقعی درباره جهان (از جمله تکامل بیولوژیکی) به ما می‌گوید، بنابراین هیچ تعارضی بین علم و دین وجود ندارد. QED. بنابراین: من، مارک سانفورد، یک مسیحی متعهد هستم که معتقدم خیانت اشتباه است، و با این حال، من فرار کردم تا با دوست دختر آرژانتینی‌ام همنشینی کنم، بنابراین ایمان مسیحی و خیانت می‌توانند به طور هماهنگ همزیستی کنند. QED نیست. ما اسم آن بحث را می دانیم و آشتی نیست. با مهربانی صحبت می کنیم، آن را ناهماهنگی شناختی می نامیم. کمتر خیریه، ما آن را ریاکاری می نامیم. در «هدیه داروین» به آن برچسب آرزو می‌زنم. من امیدوار بودم (دوباره، در معجزه خود) کشف کنم که آیالا همه چیز را در نظر گرفته است. در عوض، او آن را کاملاً احساس کرد. برهان آگوستین و آکویناس برای وجود خدا صدها سال است که هیچ کس را خارج از حوزه علمیه متقاعد نکرده است. ویلیام پیلی نیز شایسته درمان کامل آیالا نیست. ساعت پیلی آشکارا اشتباه بود، به اندازه ژئوسنتریزم اشتباه بود، به همان اندازه که تئوری طنز بدنی اشتباه بود. دسته کامل تری از کتاب های توضیح دهنده تکامل این را بیان می کنند. همچنین الهیات مدرکی ندارد. در این گشت و گذارها نویسنده کتاب خود را به میزان قابل توجهی تضعیف می کند. به هر حال، عنوان، ادعای متمایز نویسنده است که تکامل می تواند مشکل تئودیسه را حل کند. او دیگر مجبور نیست خدا را به خاطر ظلم آشکار طبیعت، ناکارآمدی ها، قتل عام ها و اسرار طبیعت سرزنش کند. وای همه اینها به دلیل انتخاب طبیعی و مسیر متزلزل و غیر هوشمندانه آن است. یه جورایی خیالم راحت نیست آیالا ثابت می کند که خدا در نهایت یک طراح بدکار نیست -- او اصلاً طراح نیست! به جز شکل‌دهنده دست دوم «مکاشفه» غیرقابل چالشی که به نحوی در حجمی از داستان‌های کوتاه و موعظه‌های عجیب جمع‌آوری شده است (افسانه‌هایی که می‌گویند برای آن بمیریم)، ​​یا شاید صدای آرام و کوچکی که فرد تظاهر به شنیدن در شبستان کلیسای جامع می‌کند. این یک مشکل قدیمی و قدیمی است: هرچه بیشتر در مورد جهان بیاموزیم، فضای کمتری برای خدای آسمان پیر، مجازات کننده، او که باید از او اطاعت کرد غیر قابل توضیح باشد، باقی می ماند. اومانیست ها می گویند که این خدا به طور کامل از راه رسیده است - اما با این حال اخلاق، اخلاق، و چیزی که به نظر می رسد رو به جلو باقی مانده است. این یک چالش عمیق و دردناک برای تقوای قدیمی است، و اکنون چند قرن است که ادامه دارد. به خشم ادامه خواهد داد. منع معجزه

ترجمه ماشینی: فلسفه علم و تاریخ علم هر دو تفاسیر عمل علمی هستند و رابطه بین این دو رشته می تواند اشکال مختلفی داشته باشد: آنها ممکن است متقابلاً انحصاری، وابسته به یکدیگر یا با شمولیت مرتبط باشند. خیلی بستگی به این دارد که آیا فلسفه علم به عنوان یک علم تجویزی یا توصیفی در نظر گرفته می شود. این کتاب به ماهیت رابطه بین فلسفه علم و تاریخ علم می پردازد و به درک ما از فعالیت هایی که علم را در بر می گیرد، نور جدیدی می اندازد.

ترجمه ماشینی: دو کتاب به ویژه در فلسفه علم معاصر تأثیرگذار بوده اند: منطق اکتشاف علمی کارل آر. پوپر و ساختار انقلاب های علمی توماس اس. کوهن. هر دو بر اهمیت انقلاب در علم اتفاق نظر دارند، اما در مورد نقش نقد در رشد انقلابی علم با هم اختلاف دارند. این جلد از یک سمپوزیوم در مورد کار کوهن، با ریاست پوپر، در یک کنفرانس بین المللی که در سال 1965 در لندن برگزار شد، برخاسته شد. کتاب با بیانیه کوهن درباره موضع خود و سپس هفت مقاله در ارائه نقد و تحلیل و در نهایت با پاسخ کوهن آغاز می شود. . این کتاب برای دانشجویان ارشد و فارغ التحصیلان فلسفه و تاریخ علم، و همچنین فیلسوفان حرفه ای، دانشمندان متمایل به فلسفه، و برخی روانشناسان و جامعه شناسان مورد توجه قرار خواهد گرفت.

ترجمه ماشینی: مقالات فلسفی و علمی ایمره لاکاتوش در دو جلد در اینجا منتشر شده است. جلد اول مقالات بسیار تأثیرگذار اما پراکنده او در مورد فلسفه علوم فیزیکی را گرد هم آورده است و شامل یک مقاله منتشر نشده مهم درباره تأثیر دستاوردهای علمی نیوتن است. جلد 2 کار او در مورد فلسفه ریاضیات (بسیاری از آن منتشر نشده) همراه با برخی از مقالات انتقادی در مورد فیلسوفان علم معاصر و برخی از نوشته های جدلی معروف در مورد مسائل سیاسی و آموزشی ارائه می شود.

ترجمه ماشینی: فلسفه علم مدرن بر خلاف تمرکز بر «روش» علمی، توجه زیادی به درک «عمل» علمی کرده است. کار تحسین شده پل فایرابند، که کمک زیادی به این تأکید جدید کرده است، کمبودهای برخی از ایده های گسترده در مورد ماهیت دانش را نشان می دهد. او استدلال می‌کند که تنها تبیین‌های امکان‌پذیر موفقیت‌های علمی، تبیین‌های تاریخی است و آنارشیسم اکنون باید جایگزین عقل‌گرایی در نظریه دانش شود. ویرایش سوم این متن کلاسیک حاوی مقدمه ای جدید و تأملات اضافی در نقاط مختلف است که در آن نویسنده هم بحث های اخیر در مورد علم و هم در مورد تأثیر محصولات و اقدامات علمی بر جامعه بشری را مورد توجه قرار می دهد. فایرابند در حالی که پوپولیسم یا نسبی گرایی را انکار می کند، همچنان اصرار دارد که صدای افراد بی خبر باید شنیده شود. بنابراین بسیاری از خطرات زیست محیطی برای اولین بار توسط افراد غیر متخصص در برابر فرضیات رایج در جامعه علمی شناسایی شد. ارزیابی مجدد چالش برانگیز فایرابند از ادعاها و درک های علمی مانند همیشه تند و به موقع است.

ترجمه ماشینی: اثری که به تعیین شهرت و بدنامی پل فایرابند کمک کرد، در مقابل روش، از چالش ایمره لاکاتوش سرچشمه می گیرد: "در سال 1970 ایمره مرا در یک مهمانی گرفت."پل،" او گفت، "تو چنین ایده های عجیبی داری.چرا نمی کنی.آنها را بنویسید؟ من یک پاسخ می نویسم، ما همه چیز را منتشر می کنیم و به شما قول می دهم - خیلی لذت خواهیم برد. اگرچه لاکاتوش قبل از اینکه بتواند پاسخ خود را بنویسد درگذشت، اما برای و علیه روش، استدلال‌های متضاد اصلی خود را از سخنرانی‌ها و مکاتباتی که قبلاً به زبان انگلیسی منتشر نشده بود، بازسازی می‌کند، و به ما امکان می‌دهد از «سرگرمی» دو تن از برجسته‌ترین فیلسوفان قرن حاضر لذت ببریم. و ایده هایی در مورد موضوع روش علمی. برای و علیه روش با گفتگوی تخیلی بین لاکاتوش و فایرابند آغاز می شود که ماتئو موترلینی آن را بر اساس آثار منتشر شده آنها ساخته است تا مواضع و استدلال های آنها را ترکیب کند. بخش اول رونوشت آخرین سخنرانی ها در مورد روشی را که لاکاتوش ارائه کرد ارائه می کند. بخش دوم، پاسخ فایرابند، شامل مقاله‌ای است که قبلاً منتشر شده بود درباره آنارشیسم، که حمله به موضع لاکاتوش را آغاز کرد که فایرابند بعداً در «علیه روش» ادامه داد. سومین و طولانی‌ترین بخش شامل مکاتباتی است که لاکاتوش و فایرابند در مورد روش و بسیاری از مسائل و ایده‌های دیگر و همچنین رویدادهای زندگی روزمره آنها بین سال 1968 و مرگ لاکاتوش در سال 1974 رد و بدل کردند. لذتی که لاکاتوش و فایرابند در مناظره های فلسفی به دست آوردند، و لذتی که با آن جنگیدند، دوباره در "طرف و علیه روش" زنده می شود و خواندن آن را برای هر کسی که علاقه مند به این دو متفکر جذاب و بحث برانگیز و کمک های بی حد آنها به فلسفه است ضروری و زنده می کند. از علم نوشته‌های این جلد از اهمیت فکری قابل توجهی برخوردار است و برای هرکسی که به بسط دیدگاه‌های فلسفی لاکاتوش و فایرابند، یا در واقع با توسعه فلسفه علم به طور کلی در این دوره سرنوشت‌ساز علاقه دارد، بسیار جالب خواهد بود.» —دونالد گیلیز، مجله بریتانیایی برای فلسفه علم (در نسخه ایتالیایی) "مبادله تحریک آمیز نامه بین دو سرگرمی فلسفی." - طارق علی، ایندیپندنت ایمره لاکاتوش (1922-1974) استاد منطق در دانشکده اقتصاد لندن بود. او مؤلف براهین و ردیه ها و دو جلدی مقالات فلسفی بود. پل فایرابند (1924-1994) در اروپا تحصیل کرد و در طول زندگی حرفه ای خود پست های آموزشی متعددی داشت. از جمله کتاب های او می توان به «علیه روش» اشاره کرد. علم در یک جامعه آزاد؛ وداع با عقل؛ و زمان کشتن: زندگی نامه پل فایرابند، آخرین چاپ شده توسط انتشارات دانشگاه شیکاگو.

ترجمه ماشینی: این کتاب چهار پل را ارائه می دهد که کار در معرفت شناسی فضیلت و کار در فلسفه علم (به طور کلی تفسیر شده) را به هم متصل می کند که ممکن است به عنوان کاتالیزور برای توسعه بیشتر معرفت شناسی فضیلت طبیعی عمل کند. این پل ها عبارتند از: نظریه های تجربی فضیلت معرفتی. راه‌حل‌های نظری فضیلت برای تحت تعیین; فضایل معرفتی در تاریخ علم؛ و ارزش درک معرفت شناسی فضیلت بسیاری از حوزه های تحقیقاتی جدید را در معرفت شناسی معاصر گشوده است، از جمله: عاملیت معرفتی، نقش انگیزه ها و عواطف در معرفت شناسی، ماهیت توانایی ها، مهارت ها و شایستگی ها، خرد و کنجکاوی. تحقیق معرفتی مبتنی بر ارزش کاملاً پیچیده شده است و نیاز به فرآیندی مسئولانه و دقیق برای ساختن نظریه‌های طبیعی شده فضیلت معرفتی وجود دارد. این جلد دخالت علوم را صریح تر می کند و به جنبه تجربی معرفت شناسی فضیلت می پردازد. نگرانی‌هایی درباره معرفت‌شناسی فضیلت در مقالات موجود در اینجا مورد توجه قرار گرفته‌اند، از جمله این سؤال: آیا هر معرفت‌شناسی فضیلتی می‌تواند هم محدودیت هنجاری و هم محدودیت تجربی را برآورده کند؟ این حجم نشان می‌دهد که این نگرانی‌ها نباید به‌عنوان مانع در نظر گرفته شوند، بلکه باید به‌عنوان محدودیت‌ها و خواسته‌های مفیدی برای هدایت ساختن نظریه‌های طبیعی‌شده فضیلت معرفتی در نظر گرفته شوند.

ترجمه ماشینی: فلسفه و روانپزشکی موضوعات و مشکلات زیادی را به اشتراک می گذارند. محققان از هر دو رشته با هم بحث های فلسفی را که از دیدگاه روانپزشکی ظاهر می شود دنبال می کنند. مشارکت‌های میان رشته‌ای این نسخه توسعه یک «آسیب‌شناسی روانی فلسفی» جدید را ترویج می‌کند.

ترجمه فارسی: فلسفه چیزهای زیادی برای ارائه به روانپزشکی دارد، نه کم‌کم در مورد مسائل اخلاقی، بلکه مسائل مربوط به ذهن، هویت، ارزش‌ها و اراده. این امر تنها زمانی اهمیت بیشتری پیدا کرده است که شاهد رشد و قدرت صنعت داروسازی، همراه با تحولات در علوم اعصاب بوده ایم. با این حال، تعداد بسیار کمی از روانپزشکان شاغل با ادبیات این حوزه آشنا هستند. کتاب راهنمای فلسفه و روان‌پزشکی آکسفورد جامع‌ترین منبع مرجع را برای این حوزه ارائه می‌کند که تاکنون منتشر شده است. این مقاله مشارکت های چالش برانگیز و روشنگری را از فیلسوفان کلیدی و دیگران در زمینه های تعاملی فلسفه و روانپزشکی جمع آوری می کند. هر کمکی اصلی، محرک، کامل، و به وضوح و جذاب نوشته شده است - بدون هیچ سنگ فلسفی بالقوه قابل توجهی بر روی آن باقی نمانده است. این کتاب در گستره وسیع، شامل چندین حوزه از فلسفه، از جمله فلسفه ذهن، علم و اخلاق است. برای فیلسوفان و روانپزشکان، کتاب راهنمای فلسفه و روانپزشکی آکسفورد یک نشریه برجسته در این زمینه است - که هم برای دانشجویان و هم برای محققان در این حوزه به سرعت در حال رشد ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی: سه مقاله تجدید چاپ شده در این کتاب برای اولین بار در سال 1963 به عنوان فصل های جداگانه یک رساله روانپزشکی با عنوان Psychiatrie der Gegen wart (روانپزشکی امروزی) منتشر شد. ویراستاران، W. H. GRUHLE (بن)، R. JUNG (فرایبورگ/برادر)، W. MAYER-GROSS (بیرمنگام، انگلستان)، M. MUL LER (برن، سوئیس)، یک ارائه دایره‌المعارفی برنامه‌ریزی نکرده بودند. آنها قصد نداشتند "راهنمای" را ارائه دهند که تا حد امکان از نظر جزئیات و مرجع کتابشناختی کامل باشد. قصد آن‌ها این بود که دیوارهای روان‌پزشکی قاره‌ای و آنگلوساکسون را از هم جدا کنند و خلاصه‌ای از تحولات روان‌پزشکی در دهه‌های گذشته را بر اساس بین‌المللی ارائه دهند. بنابراین ویراستاران از بسیاری از کشورهای خارجی، کوچک و بزرگ، در دو سوی اقیانوس اطلس درخواست همکاری کردند. بخشی با عنوان "مرزهای روانپزشکی" که در آن مارگارت مید (نیویورک) در مورد رابطه "روانپزشکی و قوم شناسی"، هانس هیمن (برن)، رابطه "دین و روانپزشکی" و رابرت ولمر (پاریس) بحث می کند. Art et Psychiatrie»، تصویر خوبی از شخصیت سه زبانه کل اثر است. دو تن از ویراستاران، GRUHLE و MAYER-GROSS، قبل از تکمیل انتشار درگذشتند. پروفسور یونگ و پروفسور مولر در نوعی مداحی پس از مرگ، ابتکار و دستاوردهای مایر-گروس را ستودند، "که در پنج سال آخر عمرش مقدار زیادی از وقت خود را صرف این کار کرده بود. ترکیبی از روانپزشکی آلمانی و آنگلوساکسون.