مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه جامع فلسفه فیزیک هم موضوع را به افراد غیرمتخصص معرفی می کند و هم شامل کمک های اصلی و مهم بسیاری برای متخصصان این منطقه است. فیزیک مدرن به عنوان بخشی از فلسفه متولد شد و تا به امروز یک دغدغه فلسفی مناسب برای وضوح و انسجام ایده ها را حفظ کرده است. بنابراین، هر مقدمه ای برای فلسفه فیزیک باید بر توسعه مفهومی خود فیزیک متمرکز شود. این کتاب این پیشرفت را از گالیله و نیوتن از طریق ماکسول و بولتزمن تا اینشتین و بنیانگذاران مکانیک کوانتومی دنبال می کند. همچنین بحث از فیلسوفان مهم فیزیک در قرن هجدهم و نوزدهم و بحث های قرن بیستم وجود دارد.

ترجمه ماشینی: روث گلاسنر یک ارزیابی مجدد روشنگر از فیزیک Averroes ارائه می دهد. گلاسنر اولین محققی است که تفسیر خود را بر اساس طیف کامل نوشته‌های آوروئس، از جمله متونی که فقط در نسخه‌های خطی عبری موجود است و تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند، قرار داده است. او فاش می‌کند که آوروس تفسیر خود را از مفاهیم اساسی فیزیک - ساختار واقعیت جسمانی و تعریف حرکت - بیش از یک بار تغییر داد. پس از تردیدهای فراوان، او تفسیر جدید جسورانه ای از فیزیک ارائه می دهد که گلاسنر آن را «اتمیسم ارسطویی» می نامد. ایده‌هایی که معمولاً به دانشمندان مکتبی نسبت داده می‌شوند، و ایده‌هایی که به آورروس بازمی‌گردند، اما فقط به شکلی بسیار کلی، نشان داده می‌شوند که نه تنها از او سرچشمه گرفته‌اند، بلکه کاملاً توسط او به یک سیستم فیزیکی جامع و سیستماتیک تبدیل شده‌اند. . برخلاف نظام‌های اتمیستی یونانی یا مسلمان قبلی، اتمیسم ارسطویی Averroes تلاش می‌کند تا با معیارهای ارسطویی کاملاً علمی باشد و همچنان مبنایی برای یک فلسفه طبیعی نامعین فراهم کند. آوروس که معمولاً به عنوان "مفسر" شناخته می شود و معمولاً پیرو وفادار ارسطو است، در تفسیرهای خود بر فیزیک به عنوان یک فیلسوف اصیل و پیچیده نشان داده می شود.

از کتب مهم در فلسفه اسلامی. شهرستانی این کتاب را منبع اشکال‌های فخررازی بر حکماء می‌داند. جلد دوم، از علم طبیعی (طبیعیات) صحبت می‌کند و در آن مباحثی همچون: هیولی و مبادی و مکان و حرکت و زمان و طبایع کواکب، مزاج‌ها و اخلاط، معادن و معدنیات، علم کیمیا و احکام نجوم، نفس و ماهیت آن شامل قوا و ادراکات نفس، تعلق نفس به بدن، جوهریت آن، حدوث و قدمش و تناسخ، وحدت و کثرت نفوس انسانی، معرفت و علم، خیر و شر و سعادت و شقاوت، خواص نفوس شریفه انسانی و نوادر احوال آنان و شرح حال نفوس انسانی بعد از مفارقت از بدن و سعادت و شقاوت اخروی آن مطرح شده است.(ویکی نور)

کتاب «الآثار العربیة» متن عربی تلخيصی است كه ابن رشد از كتاب ارسطو یعنی متئورولوگیا كرده است و در آن به مباحث طبیعی و جوی پرداخته شده است. آثار علوی، یا کائنات الجو، عنوانی است که فلاسفه اسلامی در مورد مباحث مربوط به پدیده‌ های جوّی به کار برده‌ اند. در نظر این دانشمندان، آثار علوی یکی از ۸ بخش اصلی دانش های طبیعی است که «باز نماینده و خبر دهنده بود از حادثه‌ هایی که در هوا پیدا شود چون رعد و برق و باران و برف و شگفتی هایی که بر زمین بود چون بیرون آمدن چشمه‌ ها و روان گشتن کاریزها و رودها از کوه ها و آن چیزها که در زمین تولد کند مانند جوهرهایی که آن را فلزات گویند و انواع کبریت (گوگرد) و زیبق (جیوه) و زاج و مانند این». زمینه اصلی این مباحث کتاب متئورولوگیای ارسطو است که توسط یحیی بن بطریق از مترجمان دوره مأمون عباسی، از سریانی به عربی ترجمه شده است. این کتاب از لحاظ ریشه‌ یابی عقاید مربوط به زمین‌ شناسی و هواشناسی و چگونگی تکوین نظریه‌ های مربوط به طبیعیات، در میان مسلمانان اهمیت بسزایی دارد و از سده ۳ق/۹م توجه اهل فن را به خود برانگیخته و اینان در توضیح و یا تکمیل آن کتاب ها نوشته‌ اند. ابن رشد با این استدلال که اگر اجرام سماوی دارای نفس بودند حرکت های یکنواخت و یک جهت نداشتند عالم نفوس فلکی یا ملکوت را از کیهان شناسی خویش حذف کرد و فضای صمیمیت و آشنایی مستقیم عقل و طبیعت را گستراند که نتیجه این پیوند را در تفسیر و برداشت ابن رشد از عقل فعال به خوبی و روشنی می توان دید. وی اگرچه عقل فعال را جوهر مفارق می داند لیکن آن را مغایر و مباین نفس انسانی (عقل انفعالی) نمی داند بلکه پیوسته به آن می داند به گونه ای که نفس انسانی از هم جوشی و هم سنخی با عقل فعال به شناخت و معارف عالیه دست می یازد. در این کتاب ابن رشد اشتباه های ابن سینا و ابونصر فارابی را در مورد آفرینش بیان می کند و سپس افاضه آن نیروی واحد را که پدیدآورنده همه پدیدگان می شود شرح می دهد.

المنطقیات، تألیف ابونصر فارابى (259-339)، بنیادگذار فلسفه در سرزمین اسلام که او را استاد دوم (معلم ثانی) خوانده‏‌اند، است. کتاب به زبان عربی با مقدمه فارسی و تحقیق محمدتقی دانش‌پژوه در سه جلد با عناوین النصوص المنطقية، الشروح المنطقية و الشروح علی النصوص المنطقية منتشر شده است. جلد اول مشتمل است بر 18 مقاله: «آنچه شایسته است بر فراگیری فلسفه مقدم شود»، در نه بند که آن خود پیش‌درآمدى است براى منطق و نگارندگان سریانى و عربى که با چنین کاوشى آشنا بوده‏‌اند؛ التوطئة في المنطق؛ «فصول تشتمل على جميع ما يضطر إلى معرفته من أراد الشروع في صناعة المنطق»، که در پنج فصل است؛ إيساغوجي أي المدخل؛ المقولات و لواحقها؛ العبارة؛ القياس في ثمانية عشر فصول؛ القياس الصغير على طريقة المتكلمين في عشرة أبواب: خود فارابى در خطابه به این رساله اشارتى دارد؛ الأمكنة المغلطة في ثلاثة فصول: فارابى در این دفتر نقله و ابدال را افزوده است که ابن سینا گویا از آن یادى نکرده و ابن رشد در سفسطه، ابدال را فریبنده عرضى و شعرى می‌داند. فارابى در برهان در چهار جا از آن یاد کرده است؛ التحليل في إحدی عشرة مواضع: صاعد اندلسى در طبقات الأمم، آن را از کارهاى علمى فارابى می‌داند و می‌‏گوید که کندى آن را به فراموشى سپرده است؛ البرهان في خمسة فصول؛ شرائط اليقين: از روى جمل الفلسفة ابن هندى و نسخه عبرى پاریس چاپ شده است؛ الجدل؛ الخطابة؛ قوانين صناعة الشعراء؛ كتاب الشعر؛ التناسب و التأليف؛ علم الحقائق: برگرفته از «مجموع أصول ‌الدين و مسموع محصول اليقين» پرداخته ابن عسال دانشمند سده هفتم.