جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نظریه انتقادی تئودور دبلیو. آدورنو مفصل بندی کامل خود را در مفهوم دیالکتیک منفی می یابد. در بررسی انتقادی فلسفه هگل، آدورنو ایده دیالکتیکی را توسعه می دهد که دیگر به مفهوم ایده آلیستی یک هویت نظری سوژه و ابژه گره نمی خورد، اما حرکت فکری آن با این وجود به سمت مفهومی از امر مطلق هدایت می شود. مطالبات مفهومی، دامنه مفهومی و قوام استدلالی این دومین مدل اصلی تفکر دیالکتیکی هنوز روشن نشده است. مارک نیکلاس سامر دیالکتیک منفی را از مناظره با هگل بازسازی می کند و از ادعای آنها مبنی بر رهایی محتوای واقعی دیالکتیک هگلی از تفاله های ایده آلیستی آن و ایجاد مفهومی از مطلق که پس از آشویتس قابل اجرا بود، از این جنبش فکری دفاع می کند.

ترجمه ماشینی : اهمیت فلسفی نوشته های موریس بلانشو به ندرت مورد تردید بوده است. مشخص کردن ماهیت و پیامدهای تفکر او، به ویژه با اشاره به شخصیت کلیدی G. W. F. هگل، بسیار آسان تر شده است. بررسی نشان می‌دهد که تفکر بلانشو پیوسته به سمت زیر سؤال بردن اصطلاحات اندیشه هگل سوق داده شده است، در حالی که در درون مضامین آن باقی می‌ماند، که نشان می‌دهد او تا چه اندازه آثار هگل را با دقت مطالعه می‌کند، اما همچنین چقدر نقد او از آنها رادیکال شده است. به همین ترتیب، این امکان را برای بحثی اساسی درباره تفاوت‌های بین پاسخ‌های بلانشو به هگل و پاسخ‌های ژاک دریدا فراهم می‌کند، با این پیشنهاد ضمنی که از برخی جهات، نقد بلانشو از هگل گسترده‌تر از نقد دریدا است. ویلیام اس. آلن آن جنبه‌هایی از تفکر هگلی را نشان می‌دهد که در نوشته‌های بلانشو نفوذ می‌کند و به نوبه‌ی خود، تحلیل سه‌جانبه‌ای از دریدا، هگل و بلانشو ایجاد می‌کند. پرسش کلیدی که این تحلیل حول آن توسعه می یابد، رابطه بین اندیشه و زبان در رابطه با موضوع نامتناهی و خوانایی آن است. ناخوانایی گزارشی جدید و اساساً فلسفی از اهمیت بلانشو ارائه می‌کند، و همچنین نشان می‌دهد که چگونه نوشته‌های او زمینه را برای آثار دریدا فراهم کرده است، در حالی که پاسخ چالش‌برانگیز منحصربه‌فردی خود را به مشکلات تفکر پسا هگلی توسعه می‌دهد.

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.

ترجمه ماشینی : «فلسفه حق» هگل آخرین اثر سیستماتیک او و کامل‌ترین بیان دیدگاه‌های بالغ او درباره فلسفه اخلاقی و سیاسی بود. این متن روابط بین سه مفهوم متمایز از آزادی انسان را بررسی می‌کند: افراد به‌عنوان دارای حقوق قراردادی، سوژه‌ها به‌عنوان عوامل اخلاقی بازتاب‌دهنده، و افراد به‌عنوان اعضای یک جامعه اخلاقی. این به شدت بر مارکس اولیه و بحث‌های لیبرالیسم و کمونیتاریسم که در نیمه دوم قرن بیستم به وجود آمد، تأثیر گذاشت. در جشن دویستمین سالگرد انتشار فلسفه حق، 18 مقاله این جلد توسط محققان معاصر به بررسی ماهیت و تأثیر متن هگل می پردازد. آنها مجموعه‌ای از موضوعات را بررسی می‌کنند، از گزارش هگل از حقوق، آزادی مذهبی، جنسیت، دولت، تاریخ و طبیعت‌گرایی گرفته تا برخی موضوعات نسبتاً نادیده گرفته شده مانند هگل و لوتر، هنر و ملیت، و هگل و بازار. هر مشارکتی همچنین ادای احترامی به کار تری پینکارد دارد، که به عنوان مفسر و محقق برجسته اندیشه هگل، حوزه معاصر مطالعات هگل را احیا و دوباره ابداع کرد. «فلسفه حق هگل: دیدگاه‌های انتقادی درباره آزادی و تاریخ» برای محققان هگل، فلسفه آلمان قرن نوزدهم، فلسفه اخلاق و سیاسی و تاریخ اندیشه سیاسی خواندنی ارزشمند خواهد بود.