جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آزادی تأمل - بازتاب آزادی: هر دو عبارت به معنای پیوند بین فلسفه نظری و عملی است. هگل نه تنها به فلسفه نظری اهمیت مرکزی داد، بلکه از آغاز متافیزیک، ساخت پیوندهای نظری از طریق تعینات بازتابی انجام شده است، یعنی آنهایی که حاوی ارجاع به خودشان هستند: هر مخفف حاوی یک پسرفت بی نهایت است. پوزیشن این ادعاست که این عنصر مفروض به خودی خود معتبر است، مگر اینکه فلسفه خود را سفسطه آمرانه بداند.

ترجمه ماشینی : نظریه حقوق اساسی خارجی هگل در «خطوط اساسی فلسفه حق» صراحتاً ایده کانت درباره جامعه ملل در اثرش «درباره صلح ابدی» را غیرواقعی رد می کند. «هیچ پریتور، حداکثر داور و میانجی بین دولت‌ها وجود ندارد، و حتی اینها فقط به صورت تصادفی». هر دو مفهوم - اجتناب ناپذیر بودن رویارویی های خشونت آمیز دولت ها در هگل، امکان ادغام قانونی آنها در کانت - موضوع این کتاب را تشکیل می دهند. مشارکت‌های این جلد تنها در مورد بازسازی نظریه‌های هگل و کانت نیست، بلکه در مورد تفکر بیشتر آنها در شرایط امروزی جهانی شدن و جنگ‌های نامتقارن است. با مشارکت: سمیر آرناوتوویچ، آندریاس آرنت، ورنر بکر، هانس گئورگ بنش، پل کرایسبرگس، کازیمیر دریلو، والتر یاشکه، ژان فرانسوا کروگان، هاینز کیمرل، ایگور میکسین، ولادیمیر میلیساولیوویچ، زوونکو پوساوویچ، زوونکو پوساوویچ، آندویچ واری، قبل از آن، رودین، لئو شِشرکو و یور زوفکو.

ترجمه ماشینی : اگر انسان ها را به عنوان حیوانات منطقی درک کنیم، خطر تضاد بین پیوند و آزادی وجود دارد: از یک سو، عقل باید در تعیین هنجارهای اعمال خود باشد - آزادی اینگونه محقق می شود. از سوی دیگر، به این هنجارها نیز باید نیروی الزام آور داده شود. با این حال، اگر بارها و بارها خودتان آن را تعیین کنید، به نظر نمی رسد چنین قدرتی قابل درک باشد. این تصور را ایجاد می کند که تعهد به هنجارهای مرتبط با عقل در تضاد با آزادی تعیین سرنوشت است. الکساندر برودنر برای غلبه بر این تضاد، ارتباط بین خودتعیین‌گری و انتقاد از خود را توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : بررسی روشنگر کتاب اول ژیل دلوز نشان می‌دهد که چگونه او بعداً مسئله ماندگاری را به مسئله تفاوت تبدیل کرد. علیرغم استقبال گسترده ژیل دلوز در سراسر علوم انسانی، تحقیقات در مورد کارهای اولیه او کم مانده است. تجربه و تجربه گرایی با مطالعه دقیق اولین کتاب دلوز، تجربه گرایی و ذهنیت، که به پروژه فلسفی دیوید هیوم اختصاص دارد، این شکاف را برطرف می کند. راسل فورد استدلال می‌کند که این اثر زمانی که صرفاً به‌عنوان مطالعه‌ای مستقل درباره هیوم خوانده شود، به خوبی درک نمی‌شود. اهمیت آن تنها در چارچوب یک مشکل بزرگ‌تر آشکار می‌شود که بر فلسفه مدرن اروپایی مسلط بوده و همچنان به آن اطلاع‌رسانی می‌کند: ساختار مفهومی یک گزارش صرفاً درونی از هستی. در حالی که اهمیت این بحث در تحقیقات معاصر شناخته شده است، تبارشناسی آن - از جمله جایگاه دلوز در آن - کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه دلوز مستقیماً درگیر مناظره‌ای مداوم بین معلمانش ژان وال و ژان هیپولیت بر سر تجربه و تجربه‌گرایی می‌شود، مداخله‌ای که رویارویی معروف بین عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی را که منجر به فلسفه انتقادی کانت شد، دوباره به تصویر می‌کشد. دلوز به طور مؤثر می پرسد، اگر هیوم کسی بود که با چالش عقل گرایانه کانت از خواب جزمی تجربی خود بیدار شده بود، چه اتفاقی می افتاد؟