جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد سخنرانی‌ها، مقالات و مقالاتی از مانفرد باوم (که یافتن بسیاری از آنها دشوار است یا کاملاً منتشر نشده‌اند) درباره موضوعات مرتبط با هگل و هگل (متافیزیک، منطق، فلسفه حقوق) همراه با مطالعات شلینگ، هولدرلین، مارکس، و نیچه همانطور که به فلسفه هگلی و کانتی مربوط می شوند.

ترجمه ماشینی : از نظر محققان تاریخ روشنفکری غرب، هگل یکی از مهم‌ترین متفکران سیاسی است، اما سیاستمداران و دیگر افراد «زمین به زمین»، فلسفه نظری او را دور از دغدغه‌های فوری خود می‌دانند. بسیاری از شرکت کنندگان در سیاست عملی، به دلیل اصطلاحات دشوار او، ممکن است بر این باور باشند که ایده آلیسم هگل بی جهت وضع موجود را مشروعیت می بخشد. این کتاب با بررسی توجیه او از مجازات قانونی، هگلی را کاملاً متفاوت از این پیش فرض‌ها معرفی می‌کند: منتقدی تند از اعمال اجتماعی. مارک تونیک از سخنرانی های اخیرا منتشر شده اما هنوز ترجمه نشده فلسفه حق هگل استفاده می کند تا ما را به هسته اندیشه سیاسی هگل ببرد. هگل با انتقاد رادیکال مانند آنچه بعداً توسط مارکس ارائه شد مخالف است، اما، تونیک استدلال می‌کند، او به جای آن از نقد «مانند» استفاده می‌کند. به عنوان مثال، هگل ادعا می کند که مجازات حق مجرم است و مجرم را آزاد می کند. از این منظر، او از ویژگی های خاص اعمال مجازات که با این آرمان قصاص مطابقت دارد دفاع می کند و سایر ویژگی های مخالف آن را مورد انتقاد قرار می دهد. تونیک در گزارشی روشن از معنای هگل از حق و آزادی، متخصصان هگل و علاقه‌مندان به حقوق کیفری، تفسیر نهادهای حقوقی و شیوه‌های اجتماعی و توجیه از دیدگاهی درونی را مورد خطاب قرار می‌دهد. در ابتدا در سال 1992 منتشر شد. کتابخانه میراث پرینستون از جدیدترین فناوری چاپ بر اساس تقاضا استفاده می‌کند تا دوباره کتاب‌هایی را که قبلاً چاپ نشده بودند، از فهرست برجسته انتشارات دانشگاه پرینستون در دسترس قرار دهد. این نسخه‌ها متون اصلی این کتاب‌های مهم را حفظ می‌کنند و در عین حال آن‌ها را در نسخه‌های با جلد شومیز و جلد سخت ارائه می‌دهند. هدف کتابخانه میراث پرینستون افزایش چشمگیر دسترسی به میراث علمی غنی موجود در هزاران کتاب منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه پرینستون از زمان تأسیس آن در سال 1905 است.

ترجمه ماشینی : اخلاق اجتماعی هگل تفسیری تازه و قابل دسترس از مشهورترین کتاب G. W. F. هگل، پدیدارشناسی روح ارائه می دهد. مولی فارنت با تکیه بر کارهای مهم اخیر درباره ابعاد اجتماعی نظریه دانش هگل، نشان می‌دهد که چگونه روایت او از اینکه ما چگونه می‌دانیم، بر روایت او از چگونگی زندگی کردنمان استوار است. فارنت استدلال می کند که هگل به تعارض به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی مشترک نگاه می کند و اخلاق اجتماعی او شامل روابط و شیوه های اجتماعی است که به مردم اجازه می دهد با تعارض کنار بیایند و امید به آشتی را حفظ کنند. جوامع از طریق این روابط و اعمال، هنجارهای خود را ایجاد می کنند، به رقابت می پردازند و تغییر می دهند و الگوی هگل برای آنها اغلب تعاملات و تشریفات اعضای جوامع مذهبی است. خوانش دقیق کتاب، پیامدهای اخلاقی بحث های هگل در مورد برده داری، تراژدی یونانی، جنگ های اولیه فرهنگ مدرن، و اعتراف و بخشش را آشکار می کند. این کتاب همچنین روشن می کند که چگونه تفکر و عملکرد دموکراتیک معاصر می تواند از بینش های هگلی بهره مند شود. اخلاق اجتماعی هگل از طریق درگیری مستمر خود با ایده های هگل در مورد تضاد و آشتی، سهم مهمی در بحث در مورد چگونگی زندگی خوب با اختلاف نظرهای مذهبی و اخلاقی دارد.

ترجمه ماشینی : این سخنرانی ها که در سال 2014 در "Càtedra Walter Benjamin" ایراد شد، به بررسی روابط فلسفی بین دو تن از بزرگترین فیلسوفان مدرن آلمانی، گئورگ ویلهلم فردریش هگل و والتر بنیامین می پردازد. نشان داده می‌شود که به‌ویژه پیش‌گفتار معرفتی-انتقادی بنیامین چه ارتباط نزدیکی با برخی از جنبه‌های اساسی متافیزیک و معرفت‌شناسی هگل دارد. با روشن ساختن سازگاری معینی از رویکردهای بین ایده آلیسم آلمانی و نظریه انتقادی اولیه در مورد امکان و ضرورت ایده ها و نظریه های متافیزیکی، این سخنرانی ها نشان می دهد که چرا مدرنیته را نمی توان به سادگی عصر «پسامتافیزیکی» نامید. مابعدالطبیعه نه تنها برای فلسفه برای پرداختن به موضوعات آن ضروری است، بلکه برای آزادی معنوی و عملی انسان، به ویژه در عصر مدرن، ضروری است.

ترجمه ماشینی : این کتاب مفهوم هگل از «پایان هنر» - یا به‌طور دقیق‌تر، «شخصیت گذشته هنر» - را نه تنها به‌عنوان بخشی از تاریخ فلسفه، بلکه به‌عنوان یک روش شناسی انتقادی و تفسیری زنده بازمی‌یابد. به حضور شخصیت گذشته هنر در هگل و فلسفه و زیبایی شناسی معاصر می پردازد. سهم نوآورانه این کتاب در یکسان سازی تز هگلی با بحث های هنر و فلسفه معاصر است. نویسنده نه تنها یک تفسیر هگلی ارائه می‌کند، بلکه ایده شخصیت گذشته هنر را در موضوعاتی که هم با فلسفه هگل مرتبط هستند، مانند انقلاب فرانسه و دولت مدرن، زیبایی‌شناسی کانتی، و مذهب و فضای مقدس افشا شده برای هنر، و فراتر رفتن از هگل، مانند شعر سلان، انتقاد گرامشی از کروچه، حقوق بشر، و حتی گروه راک گرانج پرل جم. برعکس، چنین کاوش‌های غیر هگلی به روشن‌تر شدن چیزی که ممکن است شبیه رشته خاصی از زیبایی‌شناسی هگل باشد، کمک می‌کند، اما می‌تواند برای روشن کردن برخی انگیزه‌های اصلی فلسفه او استفاده شود. تفسیر نویسنده از شخصیت گذشته هنر، ارزش کامل، جذابیت و استحکام فلسفی تز هگل را به دست می‌آورد، در حالی که تفسیر آن را در قالب انحلال کامل عنصر زیبایی‌شناختی در عنصر فلسفی رد می‌کند. هگل و شخصیت گذشته هنر برای محققان و دانشجویان پیشرفته ای که روی هگل، فلسفه هنر و زیبایی شناسی، تاریخ فلسفه، فلسفه سیاسی و نظریه هنر کار می کنند، مورد توجه قرار خواهد گرفت.