جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : خوانشی جدید از علم منطق هگل در طول تاریخ ریاضیات اروپایی. Conceptual Harmonies شرحی اصلی از علم منطق گیج کننده G. W. F. Hegel را از یک بینش ساده توسعه می دهد: تفکر فلسفی و ریاضی از زمان های کلاسیک یکدیگر را شکل داده اند. ردینگ با قرار دادن علم منطق در ظهور ریاضیات مدرن، بر توجه هگل به نسبت های فیثاغورثی، عقل افلاطونی و منطق هندسی الهام گرفته از ارسطو تأکید می کند. او سپس بررسی می کند که چگونه سنت های بعدی جهان هگل را از طریق لایب نیتس و اشکال جدید هندسه جبری شکل دادند. ردینگ استدلال می کند که این خوانش روشنگرانه جریان نادیده گرفته شده در فلسفه هگل را بازیابی می کند که برای مفاهیم معاصر منطق مهم باقی مانده است.

ترجمه ماشینی : این کتاب پیشرفتی در تفکر تجدیدنظرطلبانه اخیر در مورد فلسفه هگلی، دستاورد هگل را به عنوان بخشی از نوسازی انقلابی تفکر فلسفی باستانی که توسط کانت آغاز شد، تفسیر می‌کند. به طور خاص، پل ردینگ استدلال می‌کند که استفاده هگل از هرمنوتیک، شیوه‌ای نوظهور برای تفکر عینی در مورد موضوعات انسانی عمدی، بر مانع عمده‌ای که کانت در تلاش برای مدرن کردن فلسفه با آن روبرو شده بود، غلبه کرد. نتیجه، اولین فلسفه اصیل مدرن، هرمنوتیکی و «غیر متافیزیکی» بود. ردینگ دستاورد هگل را در قالب تحول انقلاب کانت در فلسفه توصیف می‌کند، انقلابی «کوپرنیکی» مشابه آنچه که علم مدرن را آغاز کرد. او نشان می‌دهد که چگونه دیدگاه‌های پانتئیستی هترودوکسی و تفکر اجتماعی هرمنوتیک که در پایان قرن هجدهم با هم ادغام شدند، محیط پرباری را برای تحولی که ایده‌آلیسم کانتی در آثار شلینگ و هگل اولیه متحمل شد فراهم کرد. او استدلال می کند که هگل با پدیدارشناسی روح بر متافیزیک پانتئیستی شلینگ غلبه کرد و یک شیوه هرمنوتیک پسا متافیزیکی از فلسفه را توسعه داد. ردینگ در ادامه نشان می‌دهد که چگونه نظریه اجتماعی فلسفه حق هگل و ساختارهای مفهومی اثر متافیزیکی ادعایی او، علم منطق، به طور سیستماتیک با بینش‌های هرمنوتیکی پدیدارشناسی مرتبط است. در مقابل این زمینه، آثار هگل از سوء تفاهم های سنتی رها شده است. ردینگ نشان می‌دهد که تحلیل‌های هگل از مدرنیته و دولت مدرن از دیدگاه‌های یک جانبه آدام اسمیت و ژان ژاک روسو پیشی می‌گیرد و چارچوبی منسجم برای تفکر اجتماعی و سیاسی مدرن ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب ده مطالعه را در مورد جنبه‌های مختلف فلسفه عملی کانت، فیشته و هگل که بین سال‌های 2008 تا 2018 نوشته شده است، گرد هم می‌آورد. هفت مطالعه به کانت اختصاص دارد و به موضوعات مرتبط با سه محور موضوعی، یعنی: کارکردهای قوه قضاوت می‌پردازد. (Urteilskraft)، به طور کلی، و وجدان اخلاقی (Gewissen)، به طور خاص; اساس اخلاق و قانون؛ و پیوند مفهوم کانتی با مفاهیم کلاسیک مانند مفاهیم ارسطو و رواقی. به نوبه خود، از سه مطالعه اختصاص داده شده به فیشته و هگل، دو مورد به نحوه برخورد هر دو نویسنده با پدیده وجدان اخلاقی می پردازند. در نهایت، مطالعه ای اختصاص داده شده به مفهوم شناخت فیشت (Anerkennung) دلایل اصلی مرتبط با بحث فعلی پیرامون ساختار و شرایط هویت عملی را مورد بحث قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : ریشه‌های فلسفه فرم‌های نمادین نقطه اوج کار دونالد فیلیپ ورن در مورد ارنست کاسیرر است و یک گام بزرگ رو به جلو در کار انتقادی فیلسوف قرن بیستم است. ورن استدلال می کند که فلسفه اشکال نمادین کاسیرر را نمی توان جدا از دیالکتیکی بین فلسفه کانت و هگلی که در درون آن نهفته است درک کرد. ورن نقطه عزیمت خود را این است که کاسیرر هرگز نمی خواهد کانت را بر سر هگل به بحث بگذارد. درعوض، او از هرکدام آنچه را که نیاز دارد می‌گیرد و متوجه می‌شود که خود ایده‌آلیسم فلسفی در کانت متوقف نشد، بلکه به هگل رسید، و بسیاری از آنچه در فلسفه کانتی مشکل‌ساز است، راه‌حل‌های خاصی را در فلسفه هگل می‌یابد. کاسیرر هرگز بازتاب استعلایی را با گمانه زنی دیالکتیکی جایگزین نمی کند، اما او دیالکتیک را از منطق توهم، یعنی شکل تفکر فراتر از تجربه، همانطور که کانت در نقد عقل محض تصور می کند، به منطق آگاهی، همان گونه که هگل آن را در به کار می گیرد، منتقل می کند. پدیدارشناسی روح کاسیرر امر فی نفسه کانت را رد می کند، اما او مطلق هگل و همچنین برداشت هگل از Aufhebung را رد می کند. کانت و هگل دو شخصیت اصلی روی صحنه او باقی می مانند، اما با گروه بزرگ ثانویه همراهی می شوند و گوته در پیش زمینه است. کاسیرر نه تنها به بورس تحصیلی گوته کمک می کند، بلکه در گوته زبانی حیاتی برای انتقال ادعاهای خود می یابد. ورن ما را با اصالت فلسفه کاسیرر آشنا می کند تا بتوانیم به ثروت های موجود در آن دسترسی پیدا کنیم.

ترجمه ماشینی : این مطالعه یک مقایسه سیستماتیک مفصل از فلسفه های فیشته و هگل با توجه به برداشت های آنها از آزادی ارائه می دهد. این کتاب جایگاه آزادی عملی را در دو نظام کلی فلسفه اخلاقی، حقوقی و سیاسی این دو متفکر توضیح داده و مقایسه می کند. در این روند، نه تنها بدهی هگل به فیشته، بلکه تفاوت اساسی بین درک آزادی به عنوان منشأ در مقابل نتیجه را نشان می دهد.