جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : حاوی صریح‌ترین صورت‌بندی روش دیالکتیکی تأثیرگذار ماندگار هگل و نظام طبقه‌بندی زیربنای اندیشه او است. چکیده: حاوی صریح‌ترین صورت‌بندی روش دیالکتیکی تأثیرگذار هگل و نظام طبقه‌بندی زیربنای اندیشه او است.

ترجمه ماشینی : بازیابی هگل از نقد لئو سراس، دفاعی از مدرنیته در برابر نقد فیلسوف سیاسی تأثیرگذار اواسط قرن بیستم، لئو اشتراوس، ارائه می دهد. اشتراوس، که تأثیرش بر نظریه سیاسی محافظه کار معاصر به خوبی مستند شده است، زمینه بسیاری از آنچه را که در زندگی سیاسی و اجتماعی معاصر مایل است در فلسفه فیلسوف آلمانی قرن نوزدهم، G. W. F. هگل، کشف کرد. به طور مشخص، اشتراوس هگل را متهم کرد که بزرگترین نماینده تاریخ گرایی و در نتیجه نسبیت گرایی است که اندیشه مدرن را تحت تأثیر قرار می دهد. در نهایت، به گفته اشتراوس، این امر منجر به پوچ گرایی و متوسط بودن عمومی شده است که مشخصه فرهنگ مدرن غربی است. در این کتاب، سارا مک‌دونالد و بری کریگ خوانش اشتراوس از هگل را بررسی می‌کنند و استدلال می‌کنند که در واقع این خوانش نادرست است. برخلاف تفسیر اشتراوس، این کتاب معتقد است که هگل نسبی گرا نبود و در واقع به دنبال نشان دادن سازگاری حقیقت عینی و ابدی با ذهنیت انسان مدرن بود. در عین حال، شیوه‌ای را نشان می‌دهد که در آن اندیشه هگل زمینه را برای دموکراسی‌های لیبرال مدرن روشن‌فکر فراهم کرد و همچنین به گفتگوهای اجتماعی و سیاسی فعلی مرتبط باقی می‌ماند.

ترجمه ماشینی : یکی از مشکلات اساسی در تاریخ فلسفه اخلاق و سیاسی از دوران باستان، توضیح چگونگی پیدایش جامعه بشری و نهادهای مدنی آن بوده است. در تلاش برای حل این مشکل، فیلسوفان ایده قانون طبیعی را توسعه دادند، که برای قرن های متمادی برای توصیف سیستم اصول بنیادی و عقلانی که به طور جهانی بر رفتار انسان در جامعه حاکم است، استفاده می شد. در قرن هجدهم، دکترین حقوق طبیعی، دکترین مربوط به حقوق طبیعی را پدید آورد که در انقلاب‌های آمریکا و فرانسه تقویت شد. بر اساس این دیدگاه، جامعه بشری از طریق اجتماع افرادی پدید آمد که ممکن بود تنها در انزوای پراکنده زندگی کنند و با گرد هم آمدن، به عنوان انعقاد قرارداد اجتماعی تلقی می شدند. در این مقاله اولیه مهم که برای اولین بار در سال 1975 در این ترجمه قطعی به انگلیسی منتشر شد و اکنون به چاپ بازگشته است، هگل کاملاً این تصور را که جامعه عمداً توسط انجمن داوطلبانه شکل می‌گیرد، رد می‌کند. در واقع، او فراتر از این می‌رود و در واقع تأکید می‌کند که قوانینی که در کشورهای مختلف در واکنش به زور، تصادف و مشورت وضع می‌شوند، بسیار اساسی‌تر از هر قانون طبیعت هستند که قرار است همیشه و در همه جا معتبر باشد. هگل در تشریح دیدگاه خود نه تنها از تبیین های تجربه گرایانه هابز، هیوم و دیگران چشم پوشی می کند، بلکه در مرکز این اثر، نقدی گسترده از مواضع به اصطلاح فرمالیستی کانت و فیشته ارائه می کند.

ترجمه ماشینی : وارث طبیعی رنسانس و زمانی کاملاً با مطالعه آن مرتبط بود، فلسفه قاره ای از مطالعات رنسانس در حوالی زمان جنگ جهانی دوم جدا شد. در رنسانس دیگر، روکو روبینی به چیزی دست می‌یابد که بسیاری از آن زمان تاکنون تلاش کرده‌اند انجام دهند: آنها را دوباره به هم نزدیک کند. او با بیان داستان فلسفه مدرن ایتالیایی از دریچه مطالعات رنسانس، رشته‌ای از تاریخ فلسفی را بازیابی می‌کند که به دنبال فعال‌سازی مجدد آرمان‌های اومانیستی رنسانس بود، حتی زمانی که فلسفه در جاهای دیگر به سمت احساسات کاملاً ضد بشری پیش رفت. این رشته از فلسفه تحت تأثیر رنسانس که توسط جیامباتیستا ویکو و آنتونیو گرامشی به ثبت رسیده بود، در واکنش به انقلاب‌های بزرگ آن زمان در ایتالیا، مانند وحدت ملی، فاشیسم و دموکراسی ظهور کرد. روبینی با بررسی روش‌هایی که متفکرانش افکار همتایان شمالی خود را به طور انتقادی جذب کردند، احتمالات جدیدی را در تاریخ فکری ما آشکار می‌کند: این که می‌توانست از ضد انسانیت جلوگیری شود و شرایط پست مدرن ما می‌توانست کاملاً متفاوت باشد. با انجام این کار، او شیوه جدید و مهمی از تفکر درباره خاستگاه مدرنیته ارائه می‌کند، شیوه‌ای که اعتماد به کرامت انسانی و میراث غربی را در کل تجدید می‌کند.

ترجمه ماشینی : هم فلسفه هگل و هم نظریه روانکاوی عمیقاً بر تفکر معاصر تأثیر گذاشته اند، اما به طور سنتی دیده می شود که در جهان های مجزا به جای متقاطع کار می کنند. این کتاب تفسیر جدیدی از پدیدارشناسی روح هگل ارائه می‌کند و کار دو تن از شناخته‌شده‌ترین روان‌کاوان معاصر، کریستوفر بولاس و آندره گرین را به گفتگو می‌آورد. هگل و روانکاوی توجه به پدیدارشناسی را بر روی شکل آگاهی ناخشنود و مفهوم نیرو متمرکز می کنند، دو حوزه ای که اغلب توسط مطالعاتی که بر دیالکتیک ارباب/برده تمرکز دارند نادیده گرفته می شوند. این کتاب دلایلی را ارائه می‌کند که چرا اکنون، بیش از هر زمان دیگری، باید بدانیم که چگونه مفاهیم بین الاذهانی، نیرو، سوم و الزام‌آور برای درک دنیای مدرن ما ضروری هستند. چنین مفاهیمی می‌توانند امکان بازجویی از آنچه را که می‌توان به‌عنوان حس‌های عمیقاً کاذب و ساخته‌شده از جامعه و دوستی ایجاد شده توسط سایت‌های شبکه‌های اجتماعی در نظر گرفت، و ایده‌ای از یک «جامعه جهانی» را که به قیمت روابط بین‌ذهنی معتبر رشد می‌کند، بیشتر کرد.