جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اولین مجموعه انگلیسی زبان که به فلسفه روح ذهنی هگل اختصاص دارد. اگرچه هگل فلسفه روح سوبژکتیو خود را از اهمیت ویژه‌ای می‌دانست، اما کانون پژوهش‌های امروزی اندکی، به ویژه در زبان انگلیسی، بوده است. با این حال، کار ویراستاری اخیر مرتبط با انتشار ویرایش جدیدی از Gesammelte Werke هگل و کشف و ترجمه متن یکی از دوره های سخنرانی او در این زمینه، زمینه را برای رویارویی تازه با این جذاب و گسترده فراهم کرده است. جزء اندیشه او فلسفه روح سوبژکتیو با در نظر گرفتن پرسش‌های محوری برای فلسفه ذهن و بدن و فلسفه روان‌شناسی، شامل بحث‌هایی درباره احساسات و عواطف، آگاهی، عادت و اراده آزاد، و عقلانیت و همچنین جنون، رویاها، و ماوراء الطبیعه است. . این جلد با قرار دادن فلسفه هگل درباره این موضوع در رابطه با بقیه آثارش، با معاصرانش، و با فلسفه ذهن و روانشناسی کنونی، غنای خود را به عنوان کانون مطالعه نشان می دهد و راه را برای جهت گیری جدید در پژوهش هگل هموار می کند. «... اظهارات گذرا نمی تواند عدالت را در مورد سطح بالای دانش و پیچیدگی فکری در این مقالات رعایت کند. این گلچین نشان می دهد که چگونه فلسفه روح ذهنی نادیده گرفته شده هگل نه تنها برای محققان هگل، بلکه برای فیلسوفانی که علاقه مند به کاوش رویکردهای فلسفی مختلف در مورد آنچه که به عنوان مسائل فلسفی استاندارد در نظر گرفته شده اند، بسیار مهم است. - نقدهای فلسفی نوتردام

ترجمه ماشینی : در پدیدارشناسی روح (1806) هگل غالباً پایان تاریخ را اعلام می‌کند، جایی که «تاریخ» را باید به‌عنوان جستجوی طولانی اهدافی دانست که بشریت همواره در تلاش بوده است. اریک مایکل دیل در این، اولین کتابی به زبان انگلیسی که به طور کامل این دیدگاه ریشه‌دار را نقد می‌کند، استدلال می‌کند که این یک تفسیر نادرست است. دیل خوانشی از خود ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه در طرح‌واره بزرگ‌تر اندیشه هگل قرار می‌گیرد و فضا را برای درک «پایان تاریخ» همانطور که هگل در نظر داشت باز می‌کند. دیل از طریق تحلیلی ظریف از فلسفه تاریخ هگل، خواننده را از تعبیر نادرست رایج «پایان تاریخ» به سوی دیگر عناصر ارزشمند استدلال‌های هگل که اغلب نادیده گرفته می‌شوند و سزاوار ماندن هستند، راهنمایی می‌کند. کتاب او مورد توجه محققان و دانشجویان پیشرفته هگل، فلسفه تاریخ و تاریخ اندیشه سیاسی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : مسیرهای واگرا اولین جلد از یک اثر پیشگامانه سه جلدی است. هدف آن بررسی رابطه بین هگل و مارکس است. برای تعریف رابطه بین هگل و انگلس؛ و تمایز بین نظریه های مارکسیسم و انگلسیسم. مارکس از فویرباخ برای نقد و دگرگونی نهایی پدیدارشناسی و اومانیسم هگل استفاده کرد. این دگرگونی که با شناسایی محیطی که مردم در آن رزق و روزی خود را به عنوان موضوع تاریخ تولید می کردند، ایده آلیسم هگل را قطع کرد، پیدایش ماتریالیسم تاریخی را نشان می دهد. مارکس همچنان از مقوله های منطقی هگل استفاده می کرد. در فصل سوم از مسیرهای واگرا، نورمن لوین مطالعه عمیقی درباره پایان نامه دکتری مارکس در سال 1841، تفاوت بین فلسفه طبیعت دموکریتوس و اپیکور انجام می دهد. این مرکز ثقل و مناقشه مطالعه لوین است. لوین در کنار فلسفه تاریخ هگل، مقولاتی را که مارکس از هگل اختصاص داد جدا می کند تا به طور قطع نشان دهد که مارکس ماتریالیست دیالکتیکی نیست. لوین سپس ادعا می کند که انگلس میراث هگلی را کاملاً تحریف کرده است، و این تحقیر در مقاله 1887 او "لودویگ فویرباخ و پایان فلسفه کلاسیک آلمانی" گنجانده شده است. لوین به طرز درخشانی مارکسیسم را نظریه مارکس و انگلسیسم را نظریه انگلس قرار می دهد. به عقیده لوین، هر دو مظهر دیدگاه جداگانه ای از تاریخ و جامعه بودند و تضادهای آنها تا حدی بیانگر دریافت های متفاوت آنها از هگل است. این تحلیلی است که تا به امروز با دو جلد دیگر منتشر نشده است. فیلسوفان، جامعه شناسان، مردم شناسان و تاریخ نگاران مارکس و انگلس نمی توانند این مطالعه را از دست بدهند.

ترجمه ماشینی : گزارشی از بینش های سیاسی هگل و ارتباط معاصر آنها. شانون هاف با اقتباس از انواع نوشته‌های هگل، نظریه‌ای را درباره عدالت بیان می‌کند که مستلزم پاسخگویی هم‌زمان به سه تقاضای غیرقابل تقلیل‌پذیر است: جامعه، جهان‌شمولی و فردیت. حوزه‌های «اخلاق»، «قانونیت» و «اخلاق» با این ابعاد اساسی تجربه انسانی مطابقت دارند، و نظام سیاسی که نتواند به رسمیت شناختن کافی از هر یک از اینها را بشناسد، ظالمانه خواهد شد. هاف استدلال می کند که تعهد به قانونمندی که در زندگی سیاسی مدرن و معاصر تأکید شده است، به طور سیستماتیک از شناخت کافی زمینه های فرهنگی شکل دهنده ای که هگل تحت نام «زندگی اخلاقی» و تجربیات منحصر به فرد وظیفه اخلاقی یا وجدان شناسایی می کند، جلوگیری می کند. هاف در مقابله با تلقی هگل به عنوان یک متفکر سیاسی محافظه کار و درگیر شدن با آثار معاصر در لیبرالیسم، نظریه انتقادی و فمینیسم، بر این مضامین اخلاقی و وجدان تمرکز می کند تا در نظر بگیرد که اگر سیاست لیبرال مدرن باید با این موارد ضروری سازگار شود، چگونه باید دگرگون شود. ابعاد زندگی انسان

ترجمه ماشینی : یکی از جنبه های حیاتی فلسفه عملی هگل، نظریه مسئولیت اوست. این نظریه در تأکید بر نقش و اهمیت شرایط اجتماعی و تاریخی به عنوان زمینه ای برای اعمال ما، هم بدیع و هم رادیکال است. اما حتی کسانی که موافق هستند که چیزی ارزشمند در تأکید هگل بر اجتماعی بودن وجود دارد، در مورد چیستی آن چیز یا نحوه استدلال هگل برای آن موافق نیستند. مارک آلزناوئر اولین گزارشی را که به صورت کتاب کامل شده از ساختار نظریه و جایگاه آن در کل اندیشه هگل ارائه می کند. خواننده با دقت از طریق جنبه های روانی، اجتماعی و تاریخی مسئولیت در متون هگل قدم می زند. این کتاب نشان می دهد که توجه به مفهوم مسئولیت، ماهیت واقعی ادعاهای بحث برانگیز هگل در مورد اجتماعی بودن ذاتی کنش انسان را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : اصطلاح «بین ادیان» یک نوآوری اخیر در زبان انگلیسی است که در بحث تنوع مذهبی جذابیت قابل توجهی پیدا کرده است. این جلد استدلال می‌کند که مفهوم ادیان در جمع برای الهیات مسیحی عمیقاً مشکل‌ساز است و جایگزینی هگلی برای مفهوم بوروکراتیک مرسوم گفتگوی بین ادیان پیشنهاد می‌کند. هگل پیشگام مطالعه نظام مند دین تطبیقی بود. در راستای اصل هگلی، اندرو شنکس ایمان را عطف اراده به سوی حقیقت کامل به مثابه گشودگی می شناسد. در رابطه با دیگر سنت‌های دینی، این باید شامل اعمال بیگانه دوستی حداکثری یا عشق به افراد ناآشنا باشد که به عنوان یک فضیلت اصلی مسیحی درک می‌شود. نظریه نئو هگلی شانکس، پتانسیل کار خدا را در تمام سنت های دینی، که ممکن است به عنوان آزمایش های الهی با طبیعت انسان تلقی شود، به رسمیت می شناسد. این کتاب به موقع طیف وسیعی از برخوردهای بین مذهبی را مورد بحث قرار می دهد و منبعی ضروری برای مطالعات الهیات تطبیقی و فلسفه دین خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب که در ابتدا در سال 1975 منتشر شد، نقطه عطفی در تحقیق در مورد ایده آلیسم کلاسیک آلمانی بود، و به زودی خود را به عنوان تلاشی شاد و ارگانیک برای درک اصیل فلسفه هگل، از "پدیدارشناسی روح" تا سلسله سخنرانی های برلین، تثبیت کرد. این جلد اکنون در یک نسخه اصلاح شده و بزرگ شده مجدداً پیشنهاد شده است، با این اعتقاد که هنوز یک نقطه مرجع اساسی برای چارچوب بندی کل یک مرحله تاریخی از منظر علوم ریاضی و طبیعی است. هگل با تعریف فلسفه به عنوان «زمان آموخته شده خود در اندیشه»، پیچیده ترین مسائل کار خود را در یک جمله خلاصه می کند. فکر کردن به زمانش برای او چه معنایی دارد؟ منظور از تناظر ساختار نظام مند و حوزه تحولات تاریخی چیست؟ رابطه بین جغد فلسفه که آگاهانه عصر را تفسیر می کند و خال روح که ناخودآگاه با کار کور خود آن را دگرگون می کند چیست؟