جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «جستجوی معنای تاریخی» که توسط پرزیدنت ریچارد نیکسون به عنوان کتاب مورد علاقه‌اش برای سال 1987 ستایش می‌شود، جنبش محافظه‌کار آمریکایی پس از جنگ را در مقابل پس‌زمینه‌ای از ایده‌هایی که به ندرت با آن‌ها شناسایی شده است، ارائه می‌کند. این کتاب مهم - که با مقدمه ای جدید به روز شده است - تأثیر مفاهیم هگلی را بر نگرش های تاریخی و قضاوت های فرهنگی محافظه کاران برجسته پس از جنگ بررسی می کند که به دلیل توجه به آزادی شخصی به عنوان یک ارزش سیاسی و هستی شناختی، هگل را تقبیح می کردند و در عین حال هگل را نسبت می دادند. ایده های هگلی را به منابع کمتر توهین آمیز اختصاص دهید. گاتفرید استدلال می کند که فقدان یک دیدگاه تاریخی واقعی یک نقص جدی در جنبش محافظه کار آمریکایی پس از جنگ بود و در سال های بعد بدتر شد. کتاب «جستجوی معنای تاریخی» که برای متفکران محافظه‌کار، فیلسوفان سیاسی و مورخان سیاسی آمریکایی ضروری است، با بررسی دقیق جنبش محافظه‌کار آمریکایی که پیامدهایی برای امروز دارد، به پایان می‌رسد.

ترجمه ماشینی : قوانین هگل به عنوان مقدمه ای در دسترس برای ایده های هگل در مورد ماهیت قانون عمل می کند. در این کتاب، ویلیام کانکلین بررسی می کند که آیا قوانین داخلی و بین المللی دولت محور برای افراد خودمختار الزام آور است یا خیر. نویسنده همچنین بررسی می‌کند که چرا هگل تصور می‌کند این ترتیب متمدن‌تر از زندگی در یک فرهنگ بدون دولت است. این کتاب خواننده را از طریق ساختارهای مختلف آگاهی حقوقی، از حقوق خصوصی مالکیت، قرارداد، و جرایم گرفته تا عمد، خانواده، نقش دولت و حقوق بین‌الملل می‌برد. کانکلین به روشنی واژگان هگل را معرفی می کند و مسائل و استدلال های هگل را در مقابل فیلسوفان حقوقی برجسته معاصر قرار می دهد. اصالت و تمرکز میان رشته ای کتاب، فلسفه حقوقی هگل را باز می کند و زمینه ای برای اشکال آگاهی حقوقی برای مخاطبان گسترده فراهم می کند. کانکلین با پرداختن به اینکه آیا هگل در تلاش خود برای توضیح اینکه چرا قوانین الزام آور هستند، موفق می شود، مستقیماً در مورد قانون اساسی و حقوق بین الملل معاصر اظهار نظر می کند و نشان می دهد که چگونه ایده های هگل در مورد حقوق در جهان امروز ایستاده است.

ترجمه ماشینی : این کتاب آخرین کتاب از مجموعه چهار کتابی درباره هگل به‌عنوان الهی‌دان است که برای اولین بار در مقالات هگلی جدید (انتشارات پژوهشگران کمبریج، 2012) ارائه شد. سپس در کتاب «از روایت تا ضرورت» (2012) موضوع اساسی الهیات هگل را به عنوان تعالی «تصویر اندیشی» مطرح کردیم. در جلد سوم، Reason's Developing Self-Revelation (2013)، ما همین موضوع را به عنوان آینده کامل بشریت (پایان نهایی زندگی، ایده) مشخص کردیم. در اینجا سرانجام آشتی ذهن با خود را به عنوان عصب اندیشه هگل کشف می کنیم. از این رو، این کتاب با عنوان فرعی «منطق به مثابه شکل جهان»، به پرسش بلاغی گوتلوب فرگه، «جهان بدون دلیل چیست؟» می‌پردازد. فصل اول بیان می‌کند که اتحاد صمیمانه خدا و انسان در جنبش اعترافات مسیحی آشکار خواهد شد و در اینجا به صورت فلسفی بیان شده است. این امر به طور طبیعی منجر به یکسان سازی ایمان، فضیلت، با عادت عقلانیت می شود. عذرخواهی دینی از فلسفه که یک سیستم را تشکیل می دهد کوتاهی می کند (فصل 15). در «منطق و جهان» (فصل 18) ما بیشتر معرفت منطقی مانند صدور اراده عقلانی را مشخص می کنیم که در نوشته های هگلی جی. ام. ای. مک تاگارت عشق نامیده می شود. خود انسان در نهایت با ذهن به عنوان «شکل» (ایده) تعیین‌کننده منحصربه‌فرد طبیعت متعالی ما، همگانی‌کننده فرد، هم فردی کردن جهان‌شمول، و هم به همان نسبت، شکل «جهان» شناخته می‌شود. در اینجا، محور متافیزیک هگل، نظرات ارسطو را در این مورد تأیید می کند. در نهایت، پس از تأملات تاریخی و عملی (اندیشه قرون وسطی، روحانیت، مارکسیسم)، با تأثیر دگرگون‌کننده اندیشه هگل به‌عنوان توسعه آموزه خلقت الهی به‌ویژه، و در عین حال توسعه آموزه این تحول به پایان می‌رسیم. بنابراین، در توسعه پیش بینی شده مقاله کلاسیک J. H. Newman در سال 1845 در مورد توسعه دکترین مسیحی.

ترجمه ماشینی : این کتاب آنچه را که هگل «روح حیاتی جهان واقعی» می نامد، حقیقت، یعنی شکل و محتوای منطق را به عنوان یک کل انضمامی ارائه می دهد. در اینجا بدیهی است که تفکر لزوما آزاد و نامحدود است، اگر بتوانیم از تضاد اجرایی در ارزیابی آن فرار کنیم. تفکر مطلق است، چیزی که هگل آن را روح یا ذهن می نامد، Geist. او سه شکل از «روح مطلق» یعنی هنر، دین و فلسفه را شناسایی می‌کند که هر یک در شکل بعدی جذب می‌شود. فلسفه، دین و دین، هنر را در فرآیندی در جست‌وجوی و دستیابی به امر مطلق می‌دانند. بنابراین، هگل ادعا می کند که فلسفه در نهایت الهیات است به عنوان تحقق بخشیدن به خود استعلایی سازنده ذهن نسبت به «ایده مطلق»، که خود مطلق است. این «ایده‌آلیسم مطلق» است، که در آن ایده وجود حقیقی است و چیزهای متناهی مفاهیمی گذرا هستند. هدف این کتاب تبیین چنین مفاهیمی است که به موجب آن فیض متعالی «الهیاتی» طبیعی است یا «در همه چیز»، ایمان در نطفه معرفت مطلق است، چیزها برعکس آن چیزی هستند که «بلافاصله» به نظر می رسند، در حالی که خودآگاهی حاصل شده « ویرانی فرد» به طور انتزاعی از اشیاء خود جدا شد. بنابراین طبیعت خارجی درونی است، کل در یا یکی با جزء، ضرورت آزادی مطلق است، که اینها مراحل منطق هستند. هگل به سه شکل دوم مرتبط با سه شکل فوق نیاز دارد. این منطق، طبیعت و ذهن است، به همین ترتیب، در روندی بی وقفه، بازگشتی به خود. بنابراین کیفیت اساسی هنر منعکس کننده کیفیت "هنر منطقی" است. هنر-شی انفرادی، هنر به مثابه تلاش برای کمال مطلق، مسیر حرکت روح را پایه گذاری می کند. از این رو، آگاهی ابتدا فردی به نظر می رسد که به سمت خودآگاهی جهانی در «دانستن مطلق» قرار دارد.

ترجمه ماشینی : «هگل و شک گرایی» همچنان موضوعی جذاب است که مستقیماً به هسته منطقی و روش شناختی سیستم هگل مربوط می شود. مجموعه‌ای از مشارکت‌ها حول یک مقاله کلیدی توسط کلاوس ویوگ آشکار می‌شود، که تلاش می‌کند محدودیت‌ها و محتوای رابطه بین فلسفه هگل و شک‌گرایی را درک و بازگو کند. خوانندگان مختلف هگل با دغدغه‌های متفاوت با استراتژی هگل در طیف وسیعی از حوزه‌های نظری سروکار دارند.