جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد دیالکتیک هگلی را از طریق کاوش در دو خاستگاه دیالکتیک بازتفسیر می کند و چگونگی ایجاد کشش درونی در قلب نظام فلسفی را روشن می کند و به اشکال فکری تبدیل می شود که تاریخ فلسفه غرب را شکل می دهد. این کتاب به عنوان اولین جلد از مجموعه سه جلدی که بینش هایی را در مورد دیالکتیک هگل و در نتیجه اندیشه کلی فلسفی او می دهد، روح زبان شناسی لوگوس و روح اگزیستانسیالیستی نو در فلسفه یونان را دو خاستگاه دیالکتیک هگلی می داند. نویسنده استدلال می کند که این دو روح یک وحدت دیالکتیکی متضاد را تشکیل می دهند و تنش درونی را در قلب سیستم اعتقادی تشکیل می دهند. بر اساس این تنش، این جلد مسئله آغاز هگل را توضیح می‌دهد که هم از نقطه شروع منطق و هم از نقطه شروع آگاهی تشکیل شده است. شروع به این معنا دوگانه ابعاد روش شناسی او را شکل می دهد: بداهت و واسطه، راه شک و راه حقیقت، اهرم زبان شناسی و اهرم وجودی. این عنوان برای محققان و دانشجویان علاقه مند به فلسفه هگل و مارکس، فلسفه کلاسیک آلمان و فلسفه غرب جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : هیچ متفکر دیگری این فرصت را نداشت که گذار از اروپای قدیم به جامعه مدرن را نیز بداند. چه روشنگری، انقلاب فرانسه، حکومت ناپلئون، جنگ های آزادیبخش، صنعتی شدن یا اکتشافات بزرگ، جهان در طول دهه های زندگی گئورگ ویلهلم فردریش هگل به طور اساسی و غیرقابل برگشت تغییر کرد. و او این کار را از طریق ایده هایی انجام داد که منجر به انقلاب های سیاسی، صنعتی، زیبایی شناختی و آموزشی شد. تصادفی نیست که به گفته هگل، فلسفه باید مفهوم زمان خود را شرح دهد: نه حقایق ابدی، بنابراین نه پایه و اساس همه موجودات، بلکه زمان خود در مفاهیم. یورگن کاوبه داستان زندگی هگل را بیان می‌کند، کار او را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه همه تحولات دورانی به سوی تلاشی برای یک انقلاب نهایی همگرا شده‌اند: انقلاب اندیشه. هگل در ینا، مرکز فکری کلاسیک گرایی، کار کرد و از شیلر، گوته و بسیاری دیگر از شخصیت های برجسته زمان خود الهام گرفت. او که یک مجادله گر بزرگ بود، عاشق بحث کردن بود، مثلاً با رمانتیک ها. او آن را جالب دید و همه چیز جدید را جذب کرد. کائوبه همچنین به زندگی خصوصی فیلسوف توجه ویژه ای دارد: به پسر نامشروعش که بر اثر مالاریا در اندونزی درگذشت، یا به خواهرش که در توطئه جمهوری خواهان در وورتمبرگ شرکت داشت...

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.

ترجمه ماشینی : آیا جامعه انسانی می تواند مانند یک موجود زنده دچار بیماری شود؟ و اگر چنین است، چگونه چنین ناراحتی خود را نشان می دهد؟ در این کتاب تامل برانگیز، فرد نیوهاسر ایده آسیب شناسی اجتماعی را توضیح می دهد و از آن دفاع می کند و نشان می دهد که توصیف جوامع به عنوان "بیمار" یا "بیمار" به چه معناست و چرا ما اغلب به سمت درک مشکلات اجتماعی به عنوان بیماری یا بیماری کشیده می شویم. بیماری ها او نشان می دهد که چگونه روسو، هگل، مارکس، و دورکیم - چهار فیلسوف کلیدی که به ندرت یک "سنت" را تشکیل می دهند - ایده آسیب شناسی اجتماعی را به روش های قابل مقایسه ای به کار می برند، و سپس ارتباط بین بیماری های اجتماعی و پدیده هایی را که متفکران ساخته اند بررسی می کند. معروف: بیگانگی، آنومی، ایدئولوژی و ناکارآمدی اجتماعی. کتاب او روشنگری غنی و قانع کننده هم از ایده بیماری اجتماعی و هم از اهمیتی است که برای دیدگاه های فلسفی جامعه داشته و دارد.