جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تاریخ فلسفه به‌عنوان رشته‌ای مجزا که iuxta propria Principia را به کار می‌گیرد، هم از تقسیم‌بندی پیشرونده حوزه‌های دانش و هم در نتیجه فرآیند بلوغ اخلاقی و تاریخی ناشی می‌شود. به عقیده هگل، نه تنها به شیوه ای نظام مند، بلکه در ابتدا در منظر تاریخی و پدیدارشناختی توجیه می شود. تاریخ فلسفه و فلسفه تاریخ دو ثمره دنیای جدید هستند که دانش پیدایش خود را پدید آورد - و توجیه کرد. تاریخ فلسفه ریشه در نقد قرن هفدهم و Aufklärung دارد، محرک‌های ذهنیت مدرن که ریشه در اومانیسم و ​​اصلاحات دارد، اما مفسران انقلابی هر دو. ارائه شواهدی از این فرآیند، هدف این تحقیق است که به بررسی پیش سازهای اروپایی (بیشتر به خاطر توماس استانلی، گرهارد یوهانس ووس، پیر دانیل هوئت) می پردازد و سپس به نویسندگان آلمانی مانند کریستوف آگوست هیومن، یوهان فرانتس بود، یوهان می پردازد. Jakob Brucker، Christian Garve و بسیاری دیگر که کم و بیش شناخته شده اند.

ترجمه ماشینی : این اثر سه موضوع اصلی فلسفه هگل را بررسی می‌کند: چگونه طبیعت و روح را تعریف کنیم و این دو مفهوم چگونه بیان می‌شوند؟ عقلانیت و غیرعقلانی را موتور همه‌ی شدن‌ها می‌دانیم؟ این مطالعه مبتنی بر تحلیلی جهانی از سازماندهی و عملکرد اندیشه بلوغ کامل هگل است و مجموعه‌ای از فرضیه‌ها را در مورد هدف و اصل مشروعیت‌بخشی پیشنهاد می‌کند. گفتمان نظری". این گفتمان جایگاه بزرگی به مفهوم Aufhebung، اندیشه غیریت و بحثی که هگل با ایده نهایی گرایی رهبری می کند می دهد. علاوه بر این، با پافشاری بر مضمون خودتجلی حقیقت. و با توجه به جایگاه «بی واسطه» که به عنوان مبنای همه فرآیندها و همه کنش ها داده شده است، کتیبه اندیشه هگلی را در میراث کانتی و پساکانتی ارزیابی می کند. اغلب گفته می شود که از نظر هگل، تمام واقعیت عقلانی است و خود او مدعی استنباط همه چیز پیشینی است. برخلاف این ایده‌های دریافتی، فرضیه‌ای که در اینجا مورد دفاع قرار می‌گیرد این است که هگلیسم یک فلسفه تجربه است که متناهی، غیرقابل پیش‌بینی و بی‌معنا را جدی می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : دیالکتیک و سیاست معاصر، تفکر دیالکتیکی را برای عصر پسامارکسیستی که در آن سیاست جنبش کارگری تنها یکی از گزینه های سیاسی در میان بسیاری از گزینه های سیاسی است، بازنویسی می کند. کتاب به صورت موضوعی حول مفاهیمی مانند نقد درونی، ایدئولوژی، تجربه و مقاومت، و بر اساس چهره هایی که برای خط سیر کنونی دیالکتیک حیاتی هستند، از جمله هگل، آدورنو، فوکو، جیمسون و ژیژک سازماندهی شده است. تحلیل جدید این مفاهیم و نظریه پردازان برای نشان دادن چگونگی تغییر درک ما از زندگی اجتماعی و همچنین ارائه راهی برای درک تحول اجتماعی استفاده می شود. در سراسر این کار نظری، بررسی‌های دیالکتیکی پدیده‌های سیاسی از مدارا، دموکراسی، و ظهور باراک اوباما، تا روابط دولت-اقتصاد و همچنین قدرت و مقاومت وجود دارد. یک نظریه رادیکال و اغلب انقلابی در مورد جامعه دنبال می شود که دیگر محدود به اصطلاحات مارکسیسم یا هیچ مکتب فکری دیگری نیست. در این راستا با ارائه تاریخ نقد دیالکتیکی به عنوان یک «ضد سنت»، که به عنوان رویه‌ای تعریف می‌شود که با تاریخ ناپیوستگی، اختلاف و کاربردهای ناسازگار مشخص می‌شود، پیشرفت جدیدی حاصل می‌شود. نظریه‌ای از دیالکتیک پدیدار می‌شود که انعطاف‌پذیر، منسجم است و می‌تواند بسیار بیشتر از سرمایه‌داری و سیاست طبقاتی باشد. این اثر مورد توجه همه محققان مارکسیسم، نظریه انتقادی، نظریه اجتماعی و سیاسی و فلسفه سیاسی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : یکی از بحث برانگیزترین و گیج کننده ترین ادعاهای هگل این است که «واقعی عقلانی است و امر عقلانی واقعی است». در این کتاب، یکی از دانشمندان برجسته جهان هگل، ژان فرانسوا کروگان، تحلیل و توضیح کاملی از این ادعا ارائه می‌کند و در طول مسیر، گزارشی قانع‌کننده از زندگی اجتماعی، سیاسی و اخلاقی مدرن ارائه می‌دهد. کروگان با اصطلاح هگل "روح عینی" آغاز می شود، تجلی عمومی عمیق ترین تعهدات ما، هنجارهای الزام آور که وجود ما را به عنوان سوژه و عامل شکل می دهد. او روح عینی را در سه قلمرو بررسی می کند: مفهوم حق، نظریه جامعه و دولت. در گفتگو با توکویل و سایر نظریه پردازان دموکراسی، چه در جهان انگلیسی زبان و چه در اروپا، کروگان نشان می دهد که چگونه هگل - که اغلب با ایده های متافیزیکی بزرگ همراه است - در واقع تصور خاصی از جامعه مدنی و دولت داشت. از نظر هگل، نهادهای عمومی نشان دهنده برآورده شدن نیازهای ذهنی عمیق هستند – و از این نظر، نشان می دهند که امر واقعی امری عقلانی است، زیرا آنچه ما را احاطه کرده است محصول ذهنیت جمعی ماست. این تحلیل پیشگامانه، مطالعه هگل و اندیشه سیاسی قرن نوزدهم را برای سالهای آینده هدایت خواهد کرد.

ترجمه ماشینی : این کتاب بررسی دیدگاه هگل درباره منطق و مفاهیم اساسی منطقی مانند صدق، صورت، اعتبار و تناقض است و هدف آن بررسی ارتباط این دیدگاه با منطق فلسفی معاصر است. ادبیات منطق هگل نسبتاً غنی است. توجه به منطق فلسفی معاصر، پژوهش حاضر را به آثار علاقه مند به پیوند بین اندیشه هگل و فلسفه تحلیلی نزدیکتر می کند (استکلر-ویتهوفر 1992 و 2019، برتو 2005، راکمور 2005، ردینگ 2007، نوزو 2010، نوزو 2010). ، براندوم 2014، 1-15، پیپین 2016، مویار 2017، کوانته و مورن 2018 از جمله). در این زمینه، یکی از ویژگی‌های این کتاب تمرکز بر چیزی است که عموماً در ادبیات کمتر مورد توجه قرار گرفته است: این ایده که برای هگل و همچنین برای ارسطو و بسیاری از نویسندگان دیگر (از جمله فرگه)، منطق مطالعه اشکال است. حقیقت، یعنی اشکالی که فکر ما می تواند (یا باید) در جستجوی حقیقت به خود بگیرد. در این پرتو، تفکر هگل در مورد منطق یک نقطه مرجع اساسی برای هر کسی است که به یک بنیان فلسفی منطق علاقه دارد.