جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در سال 1828، G. W. F. هگل نقدی انتقادی از یوهان جورج هامان منتشر کرد که مروری بر زندگی و آثار یکی از معمایی ترین و چالش برانگیزترین متفکران و نویسندگان آلمان بود. در حالی که بررسی هگل از زمان ظهور خود جایگاهی مرکزی در مطالعات هامان داشت، هگل درباره هامان اولین ترجمه انگلیسی این اثر مهم است. فیلسوفان، الهی‌دانان و منتقدان ادبی از ترجمه خیره‌کننده اندرسون استقبال می‌کنند، زیرا هامان نه تنها به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی تاریخ روشنفکری آلمان، بلکه به‌عنوان پیشروی اولیه تفکر پست‌مدرن، دوباره مورد توجه قرار گرفته است. روابط بین روشنگری، ضد روشنگری و ایده آلیسم زمانی که هگل بر نقد هامان از معاصرانش امانوئل کانت، موسی مندلسون، جی.جی. هردر و ف. هگل درباره هامان همچنین شامل مقدمه ای بر بررسی هگل و همچنین مقاله ای درباره نقش دوستی در زندگی هامان، در اندیشه هگل و به طور گسترده تر در فرهنگ روشنفکری آلمان است. پایان جلد، حاشیه نویسی و کتابشناسی گسترده آن است که مطالعه بیشتر فلسفه قرن هجدهم و نوزدهم را به زبان انگلیسی و آلمانی تسهیل می کند. این کتاب هم برای خوانندگان هگل یا هامان و هم برای کسانی که به تاریخ اندیشه آلمانی، فلسفه دین، زبان و هرمنوتیک یا دوستی به عنوان یک مقوله فلسفی علاقه مند هستند ضروری است.

ترجمه ماشینی : در پدیدارشناسی روح (1806) هگل غالباً پایان تاریخ را اعلام می‌کند، جایی که «تاریخ» را باید به‌عنوان جستجوی طولانی اهدافی دانست که بشریت همواره در تلاش بوده است. اریک مایکل دیل در این، اولین کتابی به زبان انگلیسی که به طور کامل این دیدگاه ریشه‌دار را نقد می‌کند، استدلال می‌کند که این یک تفسیر نادرست است. دیل خوانشی از خود ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه در طرح‌واره بزرگ‌تر اندیشه هگل قرار می‌گیرد و فضا را برای درک «پایان تاریخ» همانطور که هگل در نظر داشت باز می‌کند. دیل از طریق تحلیلی ظریف از فلسفه تاریخ هگل، خواننده را از تعبیر نادرست رایج «پایان تاریخ» به سوی دیگر عناصر ارزشمند استدلال‌های هگل که اغلب نادیده گرفته می‌شوند و سزاوار ماندن هستند، راهنمایی می‌کند. کتاب او مورد توجه محققان و دانشجویان پیشرفته هگل، فلسفه تاریخ و تاریخ اندیشه سیاسی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : پساساختارگرایان هگل را مسئول پیدایش بسیاری از مفاهیم مشکل‌آفرین فلسفه مدرن می‌دانند - اقتدار عقل، خودآگاهی، سوژه دانا. با این حال، به گفته سیمون لومزدن، این خصومت ریشه در یک سوءتفاهم اساسی از اندیشه هگل دارد و حل این تنش نه تنها می‌تواند شکاف بین پساساختارگرایی و ایده‌آلیسم آلمانی را التیام بخشد، بلکه این سنت‌ها را در جهت‌های هیجان‌انگیز جدید نیز سوق می‌دهد. لومزدن با مرور مجدد متون کلیدی فیلسوف، توجه را به فرمول بندی مجدد هگل از مفاهیم لیبرال و دکارتی از سوبژکتیویته جلب می کند و تداومی انتقادی، اما ناشناخته بین پساساختارگرایی و ایده آلیسم آلمانی را شناسایی می کند. پساساختارگرایی هویت خود را در تقابل با ذهنیت آرمانی شکل داد. با این حال، لومزدن استدلال می کند که این مدل در متون هگل یافت نمی شود، بلکه در پذیرش غیرانتقادی توصیف هایدگر از هگل و فیشته به عنوان «متافیزیکدانان سوبژکتیویته» یافت می شود. لومزدن با بازخوانی هگل به عنوان پساکانتی و پسا متافیزیکی، نور جدیدی بر این فیلسوف پیچیده می افکند و در عین حال قرابت های شگفت انگیز بین دو شیوه فکری به ظاهر متضاد را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : یکی از جنبه های حیاتی فلسفه عملی هگل، نظریه مسئولیت اوست. این نظریه در تأکید بر نقش و اهمیت شرایط اجتماعی و تاریخی به عنوان زمینه ای برای اعمال ما، هم بدیع و هم رادیکال است. اما حتی کسانی که موافق هستند که چیزی ارزشمند در تأکید هگل بر اجتماعی بودن وجود دارد، در مورد چیستی آن چیز یا نحوه استدلال هگل برای آن موافق نیستند. مارک آلزناوئر اولین گزارشی را که به صورت کتاب کامل شده از ساختار نظریه و جایگاه آن در کل اندیشه هگل ارائه می کند. خواننده با دقت از طریق جنبه های روانی، اجتماعی و تاریخی مسئولیت در متون هگل قدم می زند. این کتاب نشان می دهد که توجه به مفهوم مسئولیت، ماهیت واقعی ادعاهای بحث برانگیز هگل در مورد اجتماعی بودن ذاتی کنش انسان را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : بر اساس یک تفسیر ثابت شده، گذار از ماتریالیسم هگل به ماتریالیسم مارکس نشان‌دهنده تحولی پیشرونده از یک نظریه انتزاعی-ایده‌آلیستی شدن، به نظریه کنش‌های عینی انسان‌ها در تاریخ است. «کشته‌کشی ناموفق» نوشته روبرتو فینلی، خوانشی بدیع از رابطه مارکس و هگل ارائه می‌کند و استدلال می‌کند که مارکس جوان از نظر ساختاری نسبت به مفهوم متمایز هگل از موضوعی که در ارتباط با دگرگونی تبدیل می‌شود، فرودست باقی ماند. نقد اولیه مارکس از هگل با تکیه بر انسان‌شناسی ارگانیک و معنویت‌گرا که از ماتریالیسم فرضی فویرباخ نشأت می‌گیرد، به‌عنوان یک «کشتی شکست‌خورده» نشان داده می‌شود. فقط در نقد بالغ مارکس از اقتصاد سیاسی، او قادر خواهد بود به این «صحنه اولیه» بازگردد و نظریه متمایز از نقش تعیین‌های رسمی در مدرنیته اجتماعی و سیاسی ارائه دهد. اولین بار به زبان ایتالیایی توسط Bollati Borighieri Editore با نام Un parricidio mancato منتشر شد. Il rapporto tra Hegel e il giovane Marx, Turin, 2004. ترجمه پیتر دی. توماس و نیکولا یانلی پاپهام. یادداشت بیوگرافی روبرتو فینیلی استاد تاریخ فلسفه در Roma Tre است. او مطالعات متعددی به هگل، مارکس، فروید و فلسفه مدرن و معاصر منتشر کرده است. او سردبیر مجله آنلاین Consecutio temporum است. هگلیانا. مارکسیانا فرویدیانا (www.consecutio.org). او اخیراً نتیجه مطالعات خود را در مورد تقابل مارکس و هگل منتشر کرده است: Un parricidio compiuto. Il Confronto finale di Marx con Hegel (Jaca Book, 2014). خوانندگان همه علاقه مند به تاریخ تئوری مارکسیستی، فلسفه مدرن آلمان و فلسفه اجتماعی و سیاسی معاصر هستند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه تفسیر جدیدی از شناخت هگلی با تمرکز بر رفتارهای اخلاقی مثبت مانند عشق و بخشش ارائه می دهد. دیزلی با تکیه بر آثار سیمون دوبووار و ژان پل سارتر، کار هگل در مورد دیالکتیک سوژه/ابژه را مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد و ابعاد الهیاتی که قبلاً نادیده گرفته شده بود را بررسی می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب که در ابتدا در سال 1975 منتشر شد، نقطه عطفی در تحقیق در مورد ایده آلیسم کلاسیک آلمانی بود، و به زودی خود را به عنوان تلاشی شاد و ارگانیک برای درک اصیل فلسفه هگل، از "پدیدارشناسی روح" تا سلسله سخنرانی های برلین، تثبیت کرد. این جلد اکنون در یک نسخه اصلاح شده و بزرگ شده مجدداً پیشنهاد شده است، با این اعتقاد که هنوز یک نقطه مرجع اساسی برای چارچوب بندی کل یک مرحله تاریخی از منظر علوم ریاضی و طبیعی است. هگل با تعریف فلسفه به عنوان «زمان آموخته شده خود در اندیشه»، پیچیده ترین مسائل کار خود را در یک جمله خلاصه می کند. فکر کردن به زمانش برای او چه معنایی دارد؟ منظور از تناظر ساختار نظام مند و حوزه تحولات تاریخی چیست؟ رابطه بین جغد فلسفه که آگاهانه عصر را تفسیر می کند و خال روح که ناخودآگاه با کار کور خود آن را دگرگون می کند چیست؟

ترجمه ماشینی : مسیرهای واگرا اولین جلد از یک اثر پیشگامانه سه جلدی است. هدف آن بررسی رابطه بین هگل و مارکس است. برای تعریف رابطه بین هگل و انگلس؛ و تمایز بین نظریه های مارکسیسم و انگلسیسم. مارکس از فویرباخ برای نقد و دگرگونی نهایی پدیدارشناسی و اومانیسم هگل استفاده کرد. این دگرگونی که با شناسایی محیطی که مردم در آن رزق و روزی خود را به عنوان موضوع تاریخ تولید می کردند، ایده آلیسم هگل را قطع کرد، پیدایش ماتریالیسم تاریخی را نشان می دهد. مارکس همچنان از مقوله های منطقی هگل استفاده می کرد. در فصل سوم از مسیرهای واگرا، نورمن لوین مطالعه عمیقی درباره پایان نامه دکتری مارکس در سال 1841، تفاوت بین فلسفه طبیعت دموکریتوس و اپیکور انجام می دهد. این مرکز ثقل و مناقشه مطالعه لوین است. لوین در کنار فلسفه تاریخ هگل، مقولاتی را که مارکس از هگل اختصاص داد جدا می کند تا به طور قطع نشان دهد که مارکس ماتریالیست دیالکتیکی نیست. لوین سپس ادعا می کند که انگلس میراث هگلی را کاملاً تحریف کرده است، و این تحقیر در مقاله 1887 او "لودویگ فویرباخ و پایان فلسفه کلاسیک آلمانی" گنجانده شده است. لوین به طرز درخشانی مارکسیسم را نظریه مارکس و انگلسیسم را نظریه انگلس قرار می دهد. به عقیده لوین، هر دو مظهر دیدگاه جداگانه ای از تاریخ و جامعه بودند و تضادهای آنها تا حدی بیانگر دریافت های متفاوت آنها از هگل است. این تحلیلی است که تا به امروز با دو جلد دیگر منتشر نشده است. فیلسوفان، جامعه شناسان، مردم شناسان و تاریخ نگاران مارکس و انگلس نمی توانند این مطالعه را از دست بدهند.

ترجمه ماشینی : این کتاب با تکیه بر فلسفه های هنر توسعه یافته توسط نویسندگان قاره ای و مطالعات فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی، چشم انداز فلسفه هنر را ارائه می دهد. این کتاب در مورد تعاریف ارائه شده از مکتب تحلیلی از جمله بازنمایی آرتور دانتو، نظریه های مصنوع گرایی دیپرت، نظریه های نهادی و رویه ای دیکی و نظریه های تاریخی و فرهنگی لوینسون بحث می کند. از نظریات قاره‌ای، مفهوم هگل از فلسفه هنر، سنت هرمنوتیک مارتین هایدگر و هانس گئورگ گادامر و نظریه اشیاء الکسیوس ماینونگ را بازتاب می‌دهد. ادامه مطلب... چکیده: این کتاب با تکیه بر فلسفه‌های هنر توسعه یافته توسط نویسندگان قاره‌ای و مطالعات فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی، چشم‌اندازی از فلسفه هنر را ارائه می‌کند. این کتاب در مورد تعاریف ارائه شده از مکتب تحلیلی از جمله بازنمایی آرتور دانتو، نظریه های مصنوع گرایی دیپرت، نظریه های نهادی و رویه ای دیکی و نظریه های تاریخی و فرهنگی لوینسون بحث می کند. از نظریات قاره‌ای بر مفهوم هگل از فلسفه هنر، سنت هرمنوتیک مارتین هایدگر و هانس گئورگ گادامر و نظریه اشیاء الکسیوس ماینونگ منعکس می‌شود.