جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این مجموعه مقالات، محققان برجسته مدل‌های مختلفی را ارائه می‌کنند که از طریق آن می‌توان به رابطه منحصربه‌فرد میان بدنه‌های فکری هایدگر و هگل نگاه کرد، و نشان می‌دهد که چگونه این فیلسوفان راه‌هایی برای تفکر تاریخی ارائه می‌کنند که چنین تفکری را صرفاً به‌عنوان بسط و تفصیل درک نمی‌کنند. یک پارادایم معین اما فعالانه درگیر بازنگری انتقادی و تحول آفرین جهان است.

ترجمه ماشینی : این کتاب از تفسیر جدیدی از فلسفه نظری هگل دفاع می‌کند که بر اساس آن پروژه هگل در علم منطق مرکزی او یک کانون سازمان‌دهی واحد دارد که با در نظر گرفتن متافیزیک به‌عنوان بنیادی برای فلسفه، به جای هرگونه مشکل معرفت‌شناختی درباره معرفت یا قصدمندی، ارائه می‌شود. هگل به طور خاص‌تر متافیزیک عقل را دنبال می‌کند که به دلایل، دلایل یا شرایطی می‌پردازد که بر اساس آنها می‌توان چیزها را توضیح داد - و در نهایت با امکان دلایل کامل. در نگرانی‌های معرفت‌شناختی یا شک‌گرایانه تهدیدی برای چنین متافیزیکی وجود ندارد. تهدید واقعی در مورد دیالکتیک استعلایی کانت است که متافیزیک با خودش در تضاد قرار می گیرد. اما هگل، علی‌رغم نگرانی‌های آشنا، یک مورد قوی دارد که بینش‌های خود کانت در دیالکتیک را می‌توان به هدف متافیزیک سازنده تبدیل کرد. و ما می توانیم با این اصطلاحات تمرکز یکپارچه استدلال ها را در پایان علم منطق هگل درک کنیم. هگل ابتدا از ادعای کلی خود دفاع می کند که دلایلی که اشیا را توضیح می دهند همیشه در مفاهیم درونی، کلیات یا انواع یافت می شوند. و او از اینجا به نتایجی می‌پردازد که متمایز از لحاظ متافیزیکی جاه‌طلبانه و در عین حال به‌طور شگفت‌انگیزی از هر شکلی از مبناگرایی متافیزیکی، خواه علمی، الهیاتی، یا غیر آن، فاصله دارند. پس پروژه هگل نه کانتی است و نه اسپینوزیست، بلکه به طور مشخص تری متعلق به اوست. در نهایت، ما هنوز می‌توانیم از هگل چیزهای زیادی در مورد بحث‌های فلسفی جاری در مورد همه چیز از متافیزیک، تا فلسفه علم، و همه راه‌ها تا ماهیت خود فلسفه بیاموزیم.