جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اصفهانی , میرزا مهدی (موسس و بنیانگذار مکتب تفکیک در حوزه علمیه خراسان در دوره معاصر، از مروجان و رهبران فکری دوره اول مکتب تفکیک), -1303ق/1264ش/1886م.اصفهان. 1365ق/1325ش/1946م.مشهد.

جستجو در برای عبارت

مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو

خروجی چاپ نتایج

انتخاب همه

5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

تعداد رکورد ها : 137

عنوان :

علم قبل از ایجاد خداوند به اشیاء؛ برتری دیدگاه علم بلا معلوم بر نظریه علم اجمالی در عین کشف تفصیلی

نویسنده:

نعیمه معین الدینی، علی اکبر نصیری

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF چکیده

وضعیت نشر :

تهران: دانشگاه امام صادق (ع),

زبان :

فارسی

کلیدواژه‌های اصلی :

ملاصدرا , علم الهی , علم بلامعلوم , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم حضوری(مقابل علم حصولی)

کلیدواژه‌های فرعی :

اتحاد عاقل و معقول , 01. خداشناسی (کلام) , ذات الهی , صفات خدا , حکمت متعالیه , حرکت جوهری , اصالت وجود , برهان بسیط الحقیقه , علم اجمالی((منشا علم تفصیلی)، مقابل علم تفصیلی) , علم تفصیلی(مقابل علم اجمالی منشا علم تفصیلی) ,

فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :

ملاصدرا شیرازی: صدرالمتألهین , ابن بابویه، محمدبن علی: شیخ صدوق , علامه مجلسی: محمدباقربن محمدتقی مجلسی

چکیده :

ملاصدرا، علم را در شمار صفات حقیقی ذات الاضافه دانسته و بر اساس اصل سنخیت، با شناخت صفت علم در انسان و رفع نواقص آن، همان معنا را در جهت کمال به خداوند نسبت داده است. یعنی همان گونه که در انسان، علم صفتی اضافی و نیازمند معلوم است، در خداوند نیز بر همین شاکله است؛ اما بدون جهات نقص. پس از پذیرش این مطلب، با توجّه به قواعدی چون «اتّحاد عاقل و معقول» و «بسیط الحقیقه کلّ الاشیاء»، صدرا دیدگاه خود درباره علم الاهی را در نظریه «علم اجمالی در عین کشف تفصیلی» ارائه کرد. این نظریه با اشکالاتی مواجه است، از جمله: اضافی بودن علم؛ عدم تبیین علم خداوند به معدومات، ممتنعات و نحوه تعلق علم الاهی به جزئیات قبل از ایجاد تفصیلی اشیاء؛ قبول اتحاد عالم و معلوم در خداوند بر اساس علم حضوری؛ کل الأشیاء بودن حقّ تعالی؛ و ذومراتب دانستن ذات الاهی به دو مرتبه اجمال و تفصیل. در مقابل، روایات اسلامی، به منظور شناخت و تبیین علم الاهی، تقریر بدیعی از نظریه «علم بلا معلوم» را مطرح کرده اند. جهات رجحان این نظریه، در قید «بلا معلوم» نهفته است که اضافی بودن صفت علم را نفی می کند. نتیجه مهمی که در این نظر بدست می آید، عدم تقیید و تحدید علم الاهی به معلوم میباشد، که کاشفیّت اتمّ این علم را در پی دارد.

انتخاب :

صفحات :

از صفحه 165 تا 188

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

چیستی و چگونگی معرفت دینی از نظر ملاصدرا و میرزا مهدی اصفهانی

نویسنده:

مرتضی حسین زاده

نوع منبع :

رساله تحصیلی

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

ایرانداک,

زبان :

فارسی

کلیدواژه‌های اصلی :

علوم انسانی , معرفت دینی.ملاصدرا.میرزا مهدی اصفهانی

فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :

ملاصدرا شیرازی: صدرالمتألهین

چکیده :

معرفت دینی، به کار بردن روش و منطق صحیح برای فهم دین، و استفاده از منابع معتبر برای رسیدن به واقع دین است. منابع شناخت و معرفت دینی ، روش دین شناسی‌ای که ما را به حقیقت دین برساند و موانع پیش روی معرفت دینی، بحث از چگونگی معرفت دینی است. برای رسیدن به معرفت دینی باید روش دین شناسی داشت که دو مکتب مهم عصر حاضر یعنی مکتب متعالیه و مکتب میرزا مهدی اصفهانی (ره) هر کدام روشی خاص برای رسیدن به معرفت دینی ارائه می-دهند که با آشنایی با منابع شناخت و معرفت، موانع معرفت دینی هم مورد بررسی قرار می‌گیرد. بنابراین برای رسیدن به معرفت دینی حقیقی باید منابع معرفت دینی و موانع آن مشخص گردد. با بررسی منابع و روش دین شناسی و موانع معرفت دینی هر دو مکتب فکری این نکته مهم به دست می‌آید که مکتب متعالیه، منطق صحیح فهم دین را ارائه می‌دهد و اینکه عقل به عنوان مهمترین منبع معرفت دینی، در کنار قرآن و سنت قرار دارد و مانع دانستن آن بستن باب علم و تعطیلی معرفت نسبت به دین خواهد بود.

انتخاب :

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

گزارش، تحلیل و نقد آراء میرزا مهدی اصفهانی

نویسنده:

جواد رقوی

نوع منبع :

رساله تحصیلی

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

ایرانداک,

زبان :

فارسی

کلیدواژه‌های اصلی :

هستی شناسی(فلسفه) , 01. خداشناسی (کلام) , علم حضوری , معرفت الهی , نقد فلسفی , اصالت وجود , خداشناسی(الهیات بالمعنی الاخص) , خداشناسی , هنر و علوم انسانی , هنر و علوم انسانی , ظاهرگرایی (تصوف) , هنر و علوم انسانی , هنر و علوم انسانی , هنر و علوم انسانی , هنر و علوم انسانی , ظاهرگرایی (تصوف) , اصفهانی، مهدی , ظاهرگرایی (تصوف) , معرفت ذات خداوند , هنر و علوم انسانی , اصفهانی، مهدی , ظاهرگرایی (تصوف) , معرفت ذات خداوند , هنر و علوم انسانی , اصفهانی، مهدی , اصفهانی، مهدی , معرفت ذات خداوند

چکیده :

میرزا مهدی اصفهانی پایه گذار حرکتی است که امروزه «مکتب تفکیک» نامیده می شود. این جریان دعوی بیان معارف ناب اسلامی بدور از هرگونه آمیختگی با افکار بشری را دارد. از ویژگیهای میرزا مهدی مخالف شدید با فلسفه و عرفان است. هدف این نوشتار فراهم آوردن زمینه ای مناسب برای شناخت آراء ایشان می باشد. به این منظور سعی شده است آراء کلامی و الهیاتی میرزا مهدی گزارش، تحلیل و نقد گردد. این رساله با یک مقدمه در سه فصل تنظیم گردیده است. فصل اول بیانگر کلیات بحث نظیر تعریف مسأله، ضرورت و هدف تحقیق، زندگینامه میراز مهدی و... می باشد. در فصل دوم به بیان و تحلیل آراء میرزا و نقد آنها پرداخته شده است. این فصل در شش بخش تنظیم گردیده است؛ بخش اول روش شناسی، بخش دوم معرفت شناسی، بخش سوم وجود شناسی، بخش چهارم جهانشناسی، بخش پنجم خداشناسی، و بخش ششم انسان شناسی میرزا مهدی را واکاوی نموده است. فصل سوم با عنوان بررسی فلسفه و عرفان میرزا مهدی با نگاهی کلی به آراء میرزا در صدد است تا نشان دهد ایشان علی رغم مخالفت با فلسفه و عرفان از نوعی تلاش فلسفی و آراء عرفانی برخوردار بوده و فلسفه ای خاص را پی افکنده است. در این فصل روشن می گردد که میرزا دیدگاهی ایمان گرایانه در باب باورهای دینی داشته و در نهایت نوعی شهود را برای نیل به معرفت دینی لازم می داند. از منظر دیگر می‌توان میرزا مهدی را در باب گزاره های دینی ظاهرگرا دانست که هر گونه عدول از ظاهر روایات را جایز نمی شمارد، اگر چه در مقام عمل دست به تأویل برده و معانی خلاف ظاهری برای بعضی آیات و روایات بیان نموده است. در آخر فصل سوم به نتیجه بحث اشاره گردیده است.

انتخاب :

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

پاره ای از تعلیقات آیت الله میرزا مهدی اصفهانی بر احادیث اصول کافی

نویسنده:

عبدالحسین طالعی

نوع منبع :

مقاله , حاشیه،پاورقی وتعلیق

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

زبان :

فارسی

کلیدواژه‌های اصلی :

روایات توحید , بداء , اسما و صفات الهی , توحید - معرفت خدا

چکیده :

این مقاله، تعلیقات آیت الله میرزا مهدی اصفهانی و هشت حدیث از پنج باب کتاب اصول کافی را در بر دارد که از کتاب چاپ نشده " اساس معارف القرآن " نقل شده است. این احادث و توضیحات آن ها درباره معرفت خدا، اسماء و صفات الهی و بداء است. بر اساس توضیحات، خداوند معرفت خود را به بندگان تذکر می دهد و فطرت الهی را به آنان یادآور می شود.

انتخاب :

صفحات :

از صفحه 28 تا 43

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

عقل و نقش آن در تفسیر از نگاه مکتب تفکیک

نویسنده:

عباس همامی، حامد علی اکبرزاده

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

وضعیت نشر :

تهران: انجمن علوم قرآن و حدیث ایران,

زبان :

فارسی

کلیدواژه‌های اصلی :

میرزا مهدی اصفهانی , تفسیر قرآن , تفسیر اجتهادی , مکتب تفکیک , عقل فطری

کلیدواژه‌های فرعی :

احکام اولیه , حجیت عقل , عقل استدلالی , اهل بیت(ع) , حسن و قبح عقلی , استدلال فلسفی , قرآن , برهان ( صناعت ) , بدیهیات اولیه , تعارض‌ عقل‌ و نقل , حجیت ذاتی عقل فطری , تعارض دلیل عقلی و نظر واحد ,

فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :

محمد بن یعقوب کلینی , علامه مجلسی: محمدباقربن محمدتقی مجلسی , محمدرضا مظفر

چکیده :

مکتب تفکیک که ریشه در تفکرات مرحوم میرزا مهدی اصفهانی و نظائر وی دارد، تعریف خاصی از عقل ارایه می دهد که از آن به عقل فطری تعبیر شده است. این عقل فطری کاشف از حقایق و جزییات و نوری مجرد و خارج از حقیقت انسان است و حجیتی ذاتی دارد. در این دیدگاه عقل برهانی و استدلال های فلسفی و برهانی باطل بوده و هیچ گونه حجیتی نداشته و در فهم معارف دینی نیز نمی تواند هیچ نقشی ایفا نماید. بر این اساس بایستی از هر گونه استدلال عقلی برهانی برای فهم معارف دین و تفسیر قرآن پرهیز کرد و از عقل فطری که ذاتا حجت است، در کنار سایر منابع برای تفسیر قرآن بهره برد. در این مقاله دیدگاه های مکتب تفکیک در رابطه با عقل و نقش آن در تفسیر قرآن بررسی و نقد و نقاط ضعف آن مشخص شده است.

انتخاب :

صفحات :

از صفحه 5 تا 27

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

بررسی روش معرفت دینی از دیدگاه میرزا مهدی اصفهانی

نویسنده:

جواد رقوی

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

زبان :

فارسی

چکیده :

میرزا مهدی اصفهانی موسس جریان تفکیک و از چهره‌های مخالف فلسفه در عصر حاضر، در باب وصول به معرفت دینی روش متکلمان، فیلسوفان و عرفا را تخطئه نموده و معتقد است راه جدیدی که مطابق با شریعت است إرائه نموده است. ایشان با تفکیک بین معارف الهی و معارف بشری معتقد است معارف الهی که از طریق توجه به عقل نوری و معرفت فطری و از مراجعه به ظواهر روایات بدست می‌آید تباین کلی با معارف بشری دارد که از برهان منطقی بدست می‌آید. در توجیه این دیدگاه، میرزا مهدی معانی جدیدی از عقل، علم و استدلال إرائه داده و معارف حاصله از این روش را معارف الهی در مقابل معارف بشری می‌نامد. با این وجود در مقام عمل میرزا مهدی بر این دیدگاه پایدار نمانده و بهنگام تبیین و اثبات مدعیات از همان روش استدلال منطقی که وی آن را بشری خوانده، بهره برده است. از جهت دیگر علی‌رغم توصیه فهم متون دینی با ذهنی صافی، برداشت‌های میرزا کاملا مبتنی بر پیش‌فرض‌های تفکیکی ایشان است و در نتیجه در موارد فراوان از ظواهر روایات عدول کرده و احادیث را مطابق دیدگاه‌های خاص و برخلاف ظاهر معنا نموده است. در این نوشتار تلاش گردیده است دیدگاه میرزا مهدی در باب روش معرفت دینی مورد بررسی و نقّادی قرار گیرد و ناسازگاری‌های موجود میان دیدگاه میرزا در مرتبه نظر و در مقام عمل نشان داده شود.

انتخاب :

صفحات :

از صفحه 67 تا 96

مشخصات اثر

ثبت نظر

عنوان :

ابواب الهدی (۱): میرزا مهدی اصفهانی و شیخ احمد احسایی

نویسنده:

حسن انصاری

نوع منبع :

مقاله , مدخل اعلام(دانشنامه اعلام)

منابع دیجیتالی :