جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
جستجو در برای عبارت
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 918
هبوط و حدوث نفس از دیدگاه حکمت متعالیه
نویسنده:
عبدالفتاح آقازاده
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی,
چکیده :
هدف از تدوین این مقاله، تبیین نزول نفس و سازگاری آن با نظریه جسمانیه الحدوث می باشد. از این رو ابتدا درباره نزول و حدوث نفس مطالبی بیان می گردد در ادامه مبحث خزائن الهی مطرح می گردد. در نهایت، بحث به آنجا می رسد که در عین حال که نفس در سیر تحول ماده به وجود می آید و به بدن تعلق می گیرد، با نزول آن از عالم ملکوت منافاتی ندارد، زیرا نزول بیانگر وجود ملکوتی نفس می باشد که غیر از وجود طبیعی آن است. در یک نگاه کلی، همه موجودات طبیعی علاوه بر وجود طبیعی، یک وجود ملکوتی دارند که وجود طبیعی، رقیقه آن محسوب می شود.
صفحات :
از صفحه 127 تا 144
بررسی و تحلیل بزرگ‌ترین موانع رشد و کمال انسان در نهج البلاغه و مثنوی
نویسنده:
زهرا حسینی، نجف جوکار
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
شیراز: دانشگاه شیراز,
چکیده :
نوشتار حاضر موانع راه کمال انسان را از دیدگاه نهج‌البلاغه و مثنوی بررسی کرده و از میان رهزنان بی­شماری که در این مسیر بر سر راه انسان قد علم کرده‌اند، به نفس اماره و شیطان و حب دنیا پرداخته است؛ زیرا این عوامل سه­گانه خود مانع­زاست؛ یعنی ریشه‌ی آفت­های بسیار دیگری نیز به شمار می­روند. در کلام حضرت علی(ع)، دشمنانگی شیطان در مقایسه با نفس بیشتر است؛ زیرا نفس آن‌گاه که تبدیل مزاج می‌یابد، دیگر بر سر راه انسان قرار نمی­گیرد؛ اما در کلام مولوی، نفس غالبا به معنی نفس اماره است، بنابراین خطر او از شیطان بیشتر است. دنیا در کلام امیرمؤمنان و مولوی، دو چهره دارد: چهره­ای فریبا و چهره­ای پنددهنده؛ آن‌گاه فریباست که نفس و شیطان از آن سوء استفاده کنند و به همین دلیل جزء موانع بزرگ راه کمال انسان قلمداد می‌گردد.
صفحات :
از صفحه 81 تا 110
بازتاب سیمای قرآنی سلیمان نبی (ع) در مثنوی مولوی با تکیه بر تلمیح
نویسنده:
شاهرخ حکمت
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: انجمن علوم قرآن و حدیث ایران,
چکیده :
حضرت سلیمان علیه‌السلام یکی از ستارگان آسمان نبوت و چهارمین پسر داوود (ع) از "بت شبع" است. "ناتان نبی" او را به فرمان خدا، "سلیمان" یعنی پر از سلامت نامید زیرا هنگام سلطنت و حکومت او دوران صلح و آرامش بود. نام دیگر وی "یدیدیا" یعنی محبوب خداست. نام این پیامبر بزرگوار هفده بار در قرآن مجید مذکور است. حضرت سلیمان علیه‌السلام، فرزند و جانشین حضرت داوود علیه‌السلام و از انبیای بزرگ الهی در میان قوم بنی اسرائیل بوده است. وی همانند پدرش علاوه بر مقام نبوت، حکومت و سلطنت نیز داشته است. داستان زندگی آن حضرت، بارها در آثار شاعران و نویسندگان ایرانی مطرح شده که از مهم‌ترین آنها می‌توان به مثنوی مولوی اشاره کرد. در پژوهش حاضر ابتدا اجمالا تلمیح و ویژگی‌های آن بیان می‌شود و سپس چهره‌ی حضرت سلیمان(ع) به طور مختصر معرفی و بعد از آن به مباحثی همچون تسلط آن حضرت بر شیاطین و جنیان، منطق‌الطیر، تسخیر باد، حکومت و در نهایت مرگ آن حضرت پرداخته می‌شود. همچنین اشارات قرآنی و تاریخی در باب آنها بیان و بازتاب این اشارات نیز در مثنوی مولوی نمایانده می‌شود.
صفحات :
از صفحه 147 تا 169
میزان پذیرش و قابلیت اتکا به تجربه دینی در برابر وحی
نویسنده:
مصطفی مناقب، احمد رضا بسیج
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ساوه: دانشگاه آزاد اسلامی ساوه,
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
به دلیل بشری بودن محتوا و لفظ کتاب مقدس و در نتیجه عجز آن از پاسخ گویی به نیازهای فکری و روحی بشر، بسیاری از متفکران غربی، به رغم تلقی های متفاوت از تجربه دینی آن را همسان و هم وزن با تجربه دینی دانسته اند. این سخن به دلایل فراوان نمی تواند در مورد وحی اسلامی منطبق بر حقیقت باشد. هر چند مساوی دانستن وحی با تجربه بشری اشکالات فراوانی دارد. در این گفتار ضمن تشریح تعابیر و نظریات گوناگون مطرح شده پیرامون تجربه دینی، آنها را نقد و بررسی کرده و نظر برگزیده خود را ترسیم نموده ایم. همچنین با تبیین تجربه انبیاء و تفاوت آن با تجربه دیگر انسان ها به معرفی وحی و حقیقت آن پرداخته و در آخر تفاوت وحی را با تجربه دینی مورد توجه و مداقه قرار داده ایم.
صفحات :
از صفحه 111 تا 137
انسان کامل در عرفان اسلامی
نویسنده:
محمد نصیری
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
دانشگاه شیراز,
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
شناخت انسان و توجه به ابعاد وجودی او، همواره مورد توجه همه ادیان، مذاهب و مکاتب بوده است. از دو موضوع عمده و اصلی عرفان اسلامی، یعنی توحید (وحدت وجود) و موحّد، بسیاری از مباحث مربوط به توحید و شئونات آن نیز در قلمرو شناخت صاحب مقام توحیدی، یعنی موحّد یا انسان کامل است. با آنکه پیشینه مباحث به قرون اولیه اسلامی باز می‏گردد، امّا به طور ویژه، ابن ‏عربی و شاگردان و شارحانش، به این مبحث اهتمام ورزیده‏‌اند. معلّم ملک، کون جامع، جام جهان نما، مرد تمام، حق مخلوق، کلمه فاصله جامعه، روح عالم، خاتم ولایت برخی از تعبیرات از انسان کامل است. جستار پیش رو بر آن است تا با تکیه بر منابع مهم عرفانی در سه مقام، و در هر مقام به نکاتی چند اشاره نماید:1 . نسبت انسان با خداوند متعال؛ نظری کرد که بیند به جهان قامت خویش / خیمه در مزرعه آب و گل آدم زد؛ 2 . جایگاه انسان در نظام هستی و نسبت او با عالم؛ الحذر ای مؤمنان کان در شماست / در شما بس عالم بی‏ انتهاست؛ 3 . رسالت و ولایت انسان؛ نایب‏ حق است و نایب بامنوب / گر دوپنداری قبیح آید نه‏ خوب.
بررسی حدیث «لولا فاطمه...» از دیدگاه کلامی
نویسنده:
علی امامی فر
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ساوه: دانشگاه ازاد اسلامی واحد ساوه,
چکیده :
یکی از آفات دین و دینداری مسئله غلو در مورد پیامبران، بزرگان و رهبران دینی است. این مشکل در ادیان پیشین بوده که خداوند در قرآن از آن نهی فرموده است. ائمه معصومین (ع) نیز با این مسئله مقابله نموده اند. در زمان ما مبارزه با این آفت یکی از وظایف دین پژوهان و عالمان دینی است. حدیث یکی از راه هایی است که غلو از طریق آن به درون دین راه پیدا می کند از جمله احادیث غلو آمیز مشهور زیر است: «عن رسول الله (ص) عن الله (تبارک و تعالی) أنه قال: یا احمد! لو لاک لما خلقت الأفلاک، و لو لا علی لما ختلقتک؛ و لو لا فاطمة لما خلقتکما.» با بررسی دقیق ملاحظه شد که اولا: این مطلب سند و منبع معتبری ندارد. ثانیا: از جهت متن و محتوا نیز دارای مشکلات جدی است زیرا این عبارت دارای سه بخش است. بخش اول آن (لو لاک لما خلقت الافلاک) با آیان و روایات صحیح (منقول از شیعه و اهل سنت) و عقل قابل تایید است. ولی دو بخش دیگر آن مخالف قرآن، سنت و عقل است و در نتیجه قابل پذیرش نیست. برخی تلاش کرده اند تا آن را به نحوی توجیه کنند ما توجیهات را نیز مورد بررسی قرار داده و روشن نمودیم که توجیهات مذکور از این دو بخش روایت غیرقابل قبول است.
صفحات :
از صفحه 23 تا 37
انديشه هاي تربيتي مولوي
نویسنده:
‫محمدجواد بياني
نوع منبع :
رساله تحصیلی
وضعیت نشر :
‫قم : ‫مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، جامعة المصطفی العالمیة,
چکیده :
‫هنگامي که درياي انديشه مولانا جلال الدين بلخي را جست وجو ميکنيم، درمييابيم که او مباني تربيت، يعني مباني هستي شناسي، معرفت شناسي و انسان شناسي را با شيوههاي هنرمندانهاي، مورد مطالعه قرار داده است. اين پژوهش در شش فصل، به اين موضوع پرداخته است. مولوي بر اين باور است که تمام اجزاي هستي، داراي فهم و درک است و زمينه رشد و تعالي، براي تمام موجودات، از جمله انسان فراهم است. عرفان مولانا، بر پايه عشق شکل گرفته است. معرفت و جهان بيني مولانا که وام گرفته از جهان بيني اسلامي و قرآني است، بر دو محور اصلي شناخت انسان و شناخت خدا، بنيان نهاده شده است. خداشناسي در مثنوي، تلفيقي از مباحث فطري، شهودي، و استدلالي است. اهداف تربيتي در نظام اسلامي را ميتوان به اهداف غايي، واسطهاي و جزئي تقسيم کرد. هدف غايي در انديشه مولوي، کمال انسان و رهايي از زندگي مادي است. او رسيدن به مقام انسانيت و زندگي جاويد را در گرو فنا در ذات حق ميداند که جز با پرورش روح، يقين شهودي، و عبوديت به دست نميآيد. به باور مولوي خودشناسي، عزت نفس، و شکرگزاري، اهداف واسطهاياند. اهداف جزئي، شرط لازم عملي شدن اهداف مياني و غايي است که همان مجموعه افعال عبادي است که با قصد قربت انجام ميشود. اصل تعقل، تدبر، کرامت انسان، کمال جويي، سعي و تلاش، تزکيه، تدريجي بودن تربيت، اعتدال، تبعيت از مربي، تحول باطن، و آخرتگرايي، به عنوان اصول تربيتي در انديشه مولانا مطرح است. روشهاي تربيتي از ديدگاه مولوي که برگرفته از تعاليم انسان ساز اسلام است، عبارتاند از: روش تذکر، موعظه، محبت، تشويق و تنبيه، تمثيل و تشبيه، الگويي، عبرت آموزي، مراقبه و محاسبه، و توبه. با بررسي انديشههاي مولوي در مييابيم که وي به همه ابعاد و تمامي جوانب انسان توجه داشته است.
بازتاب معاد در مثنوي مولوي و مقايسه تطبيقي آن با اشعار سهراب سپهري و پروين اعتصامي
نویسنده:
‫حسين فاضل
نوع منبع :
رساله تحصیلی , کتابخانه عمومی , مطالعه تطبیقی
وضعیت نشر :
‫قم : ‫مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، جامعة المصطفی العالمیة,
چکیده :
‫باور به معاد، مهمترين عامل تزکيه افراد جامعه و پيروزي ملتهاست. اين پژوهش در پنج بخش، بازتاب مباحث معادشناسي را در اشعار مولوي در مثنوي و اشعار پروين اعتصامي و سهراب سپهري بررسي و آن سه را باهم مقايسه کرده است. نويسنده پس از کليات، به معاد از ديدگاه قرآن و مثنوي مولوي پرداخته است. سپس مراحل مختلف معاد در مثنوي بررسي و تحليل شده است که عبارتاند از: مرگ، عالم برزخ و قبر، قيامت، و بهشت و دوزخ. با توجه به اشعار مثنوي و شرحهاي مختلف مثنوي، مولوي معتقد به معاد و مراحل مختلف آن است و در مثنوي به همه مباحث معاد با ديدگاهي عرفاني پرداخته است و بيشتر انديشههاي او در معادشناسي، با اعتقادات شيعه مشترک است. نويسنده پس از بررسي بازتاب معاد در مثنوي، به بررسي انديشه پروين اعتصامي درباره معاد و مقايسه اشعار او با اشعار مولوي درباره معاد پرداخته است. پروين اعتصامي، شاعري اخلاقگرا، اجتماعي و داراي افکار عرفاني است. او در اشعار خود، به تناسب موضوع، به مراحل معاد اشاره کرده است؛ اما مانند مولوي وارد جزئيات نشده است. او مانند مولوي، يک عارف خودباخته نبوده و با عرفان تماس سطحي داشت و مفاهيم او، ژرفاي انديشههاي مولوي را ندارد. در بخش پاياني، اشعار و انديشههاي سهراب سپهري درباره معادشناسي بررسي و اشعار او با اشعار مولوي و پروين اعتصامي مقايسه شده است. سهراب سپهري شاعري عارف مسلک و عرفان او مرکب از عرفان اسلامي و آموزههاي بودايي و تائيسم است. سهراب نيز در اشعارش به تناسب موضوع، به بعضي از مراحل معاد اشاره کرده است. اشعار او براي همه قابل لمس نيست و از نظر گستره علمي، با مولوي قابل قياس نيست. يکي از تفاوتهاي سهراب با پروين، اين است که عرفان پروين، اجتماعي و واقعگرا و ناظر به سعادت و خير افراد جوامع از طريق پيروي از شريعت اسلام است. همچنين آموزههاي اخلاقي و عرفاني پروين، از تعاليم اسلام نشئت گرفته و اشعارش براي همه قابل فهم است.
قحطی معنا میان نام ها
نویسنده:
عبدالله نصری
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی,
چکیده :
از نظر پلورالیستها، ارزشهای بسیار داریم که قابل تحول‌ به یکدیگر نیستند. این ارزشها هرچند حقیقی هستند، اما در معرض سلیقه‌های مختلف قرار می گیرند و گاه با یکدیگر تزاحم پیدا می‌کنند و حتی ممکن است با یکدیگر تعارض و تناقض داشته باشند. از نظر پلورالیستها هیچ معیار اخلاقی وجود ندارد تا مطابق آن همهء رفتارهای انسان شکل بگیرد، بلکه‌ تعدادی از اصول اخلاقی وجود دارد که به طور مساوی اساسی و حقیقی هستند و پاسخهای متعارض‌ به مسایل اخلاقی ممکن است که همگی صحیح باشند. عنی اصالت تنوع اندیشه‌ها، فرهنگها و حقانیت ادیان مختلف و درست بودن‌ ارزشهای متعارض است. «آنچه پلورالیستها ادعا می‌کنند این است که‌ ارزشهای متعارض و ناسازگاری وجود دارد که‌ همهء آنها درست است.
صفحات :
از صفحه 127 تا 157
آب حیوان به ظلمت بردن
نویسنده:
علی اکبر رشاد
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی,
کلیدواژه‌های اصلی :
چکیده :
نویسنده محترم،مقاله را با بیان پنج نکته به مثابه‌ پیش‌ درآمد آغاز کرده،سپس در بخش دوم،تکثرگرایی‌ دینی را،از هشت حیث،به لحاظ مقام ثبوت و اثبات‌ و پیشینه و پسینه،قابل نقد و نقض دانسته است.در بخش‌ سوم نیز تبعات فلسفی و لوازم کلامی مبانی و بناهای‌ پلورالیزم دینی را مورد بحث قرار داده است. جواز اجتماع نقیضین، خودبراندازی تکثرگرایی، تحقق اجماع بر بطلان مسلمات اسلام،امتناع ایمان‌ (اسلامی)،عدم حجیت نصوص دینی،انکار حکمت‌ الهی،نفی نقش هدایتگرانه دین،جواز و رواج بدعت، تعطیل و انعطال شریعت،نفی عصمت انبیاء،انکار جهانی بودن رسالت اسلام،و کمال و جامعیت آن،و نیز انکار خاتمیت و ناسخیت وحی اسلامی،ازجمله لوازم‌ پلورالیسم دینی بشمار آمده است.
صفحات :
از صفحه 158 تا 169
  • تعداد رکورد ها : 918