جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 19
آدم و حوا در کتاب مقدس، الهیات و ادبیات: گناه، شفقت و بخشش
نویسنده:
Peter B Ely
نوع منبع :
کتاب
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
Lexington Books ,
چکیده :
چکیده فارسی : آدم و حوا در کتاب مقدس، الهیات و ادبیات: گناه، شفقت و بخشش، بررسی گسترده ای از روایت آدم و حوا است که برای اولین بار در کتاب مقدس عبری دیده شد اما توسط پولس قدیس در عهد جدید جان تازه ای به آن بخشید. رفتار پولس با آدم و حوا، به ویژه تعیین او از مسیح به عنوان آدم دوم، تأثیر زیادی در مسیحیت داشته است. پیتر الی این روایت غنی را در طول تاریخ دنبال می‌کند و اساس آموزه گناه اولیه در مسیحیت را فراهم می‌کند، در دوران مدرن به گمانه‌زنی‌های الهیاتی منجر می‌شود و به لحاظ موضوعی وارد عرفان و ادبیات می‌شود. تنها زمانی می توان به قدرت روایت آدمی پی برد که آن را یک افسانه واقعی اما غیرتاریخی بدانیم. «حقیقت» اسطوره در توانایی آن برای تحریک تفکر و آشکار کردن اعماق تجربه انسانی نهفته است. آگوستین این را فهمید، جولیان نوریچ و حتی نویسنده بلژیکی داستان‌های اسرارآمیز، ژرژ سیمنون، که احساس عمیقی از جهانی بودن ضعف انسانی و امکان بازخرید چیزهای از دست رفته داشت. مایگر، کارآگاه سیمنون، خود را "مدیریت سرنوشت" می دید. آموزه گناه اولیه، این تصور که انسان ها دارای آسیب پذیری مشترک هستند، می تواند راه را برای شفقت و بخشش باز کند. همانطور که شکسپیر در Measure for Measure نشان می دهد، آگاهی از ضعف در خودمان باید ما را به سمت شفقت نسبت به دیگران سوق دهد. به رسمیت شناختن نوعی «دموکراسی گناه» می‌تواند ما را از این که برخلاف آنها در ضعفشان بهتر از دیگران ندانیم و حق قضاوت درباره آنها را نداشته باشیم. بنابراین، شفقت درهای بخشش را باز می کند. پیشرفت از گناه به شفقت و بخشش قلب این کار را تشکیل می دهد.
الم‍ی‍زان‌ ف‍ی‌ ت‍ف‍س‍ی‍رال‍ق‍رآن‌‬‏‫ المجلد 1
نویسنده:
ت‍ال‍ی‍ف‌ م‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن‌ ال‍طب‍اطب‍ائ‍ی‌؛ صححه‌ و اشرف‌ علی‌ طبا‌عته‌ حسین‌ الاعلمی‌
نوع منبع :
کتاب , آثار مرجع , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
بیروت‌: موسسه الاعلمی للمطبوعات,
کلیدواژه‌های فرعی :
انسان , مؤمن , سحر , خرافه , کتب شیعه امامیه , ازدواج , کلام الهی , جبر و اختیار(کلام) , عدل ( صفات ) , ولایت , آیات معجزه ( قرآن ) , شفاعت , عالم ذر , عصمت انبیاء (ع ) , نبوت , تفضیل امت پیامبر(ص) , اصل امامت , حقانیت قرآن , رب (اسم، اسماء افعال الهی) , عالم برزخ , امکان نسخ , ایمان (فرجام شناسی) , حضرت طالوت(ع) , حضرت عیسی (ع) , حضرت موسی (ع) , قضا و قدر , کتاب نوح , ابلیس , تمایز سحر از معجزه , باد , باران , اثم , آدم و حوا , چشم زخم , صفات خدا , عقل و دین , عقل ( جوهر ) , علیت , قیامت , موت , صراط , براهین اثبات واجب(حکمت نظری) , هدایت , علم اخلاق , سوره حمد , آیات سعادت و شقاوت , آیات عرش و کرسی , آیات هدایت و اضلال , نزول قرآن , مکاسب , وصیت , قرض ( عقد ) , ایلاء , طلاق , قتل (قصاص ) , شراب , ذکر (یاد خدا ) , تسمیه (گفتن بسم الله ) , سجده , روزه , نماز , قبله , طهارت , احیای موات , کفر , امر به معروف و نهی از منکر , علم (فضیلت اخلاقی) , صبر , حج , انفاق , دعا , حب به خدا , حق خدا , دین اسلام (دین الهی توحیدی) , تاریخ , علم(حصولی و حضوری) ,
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
جلد اول شامل تفسیر آیات سوره حمد وآیات 1 تا 182 سوره بقره است.
ت‍رج‍م‍ه‌ ت‍ف‍س‍ی‍ر ال‍م‍ی‍زان جلد 1
نویسنده:
م‍ح‍م‍د‌ح‍س‍ی‍ن‌ طب‍اطب‍ائ‍ی‌؛ م‍ت‍رج‍م‌ م‍ح‍م‍دب‍اق‍ر م‍وس‍وی‌ه‍م‍دان‍ی‌
نوع منبع :
کتاب , ترجمه اثر , آثار مرجع , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ق‍م: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی‏‫,
کلیدواژه‌های فرعی :
انسان , مؤمن , سحر , خرافه , کتب شیعه امامیه , ازدواج , کلام الهی , جبر و اختیار(کلام) , عدل ( صفات ) , ولایت , آیات معجزه ( قرآن ) , آیات هدایت , شفاعت , عالم ذر , عصمت انبیاء (ع ) , نبوت , تفضیل امت پیامبر(ص) , اصل امامت , حقانیت قرآن , رب (اسم، اسماء افعال الهی) , عالم برزخ , امکان نسخ , ایمان (فرجام شناسی) , حضرت طالوت(ع) , حضرت عیسی (ع) , حضرت موسی (ع) , قضا و قدر , کتاب نوح , ابلیس , تمایز سحر از معجزه , باد , باران , اثم , آدم و حوا , چشم زخم , صفات خدا , عقل و دین , عقل ( جوهر ) , علیت , قیامت , موت , صراط , براهین اثبات واجب(حکمت نظری) , هدایت , علم اخلاق , سوره حمد , آیات سعادت و شقاوت , آیات عرش و کرسی , نزول قرآن , مکاسب , وصیت , قرض ( عقد ) , ایلاء , طلاق , قتل (قصاص ) , شراب , ذکر (یاد خدا ) , تسمیه (گفتن بسم الله ) , سجده , روزه , نماز , قبله , طهارت , احیای موات , کفر , امر به معروف و نهی از منکر , علم (فضیلت اخلاقی) , صبر , حج , انفاق , حب به خدا , حق خدا , دعا , دین اسلام (دین الهی توحیدی) , تاریخ , علم(حصولی و حضوری) , تفسیر المیزان (کتاب) ,
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
جلد اول شامل تفسیر آیات سوره حمد وآیات 1 تا 182 سوره بقره است.
قرآن و فلسفه حجاب
نویسنده:
سید ابراهیم سجادی
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
چکیده :
در این نوشتار موضوع فلسفه حجاب در پرتو قرآن بررسی می شود.نویسنده حجاب را بازتاب حیاء و عفت می داند و بر این باور است که پدیده حیا و عفت ویژگی ذاتی انسان بوده و در زن قوی تر از مرد می باشد. این ویژگی فطری مبنای پیشنهادی چندگانه قرآن است که در آیات گوناگون مطرح شده است مانند: مردان باید چشم شان را فرو گیرند، عورت شان را بپوشانند و سرزده وارد حریم زندگی خصوصی خانواده ها نگردند. زنان چشم شان را فرو گیرند، شرمگاه شان را بپوشانند، از خودنمایی، پای کوبی و با کرشمه صحبت کردن بپرهیزند و اندام و زیور آلات خود را ننمایانند.نویسنده عقیده دارد که حجاب خواسته مشترک زنان و مردان است و فلسفه آن با مطالعه چهار تقاضای فطری: حیا و آرایش در زنان و غیرت و شهوت در مردان، قابل درک می باشد و برخورد منطقی و درست با این چهار گرایش، ازدواج عاشقانه و پاک و زندگی خانوادگی همراه با آرامش، دوستی و مهربانی فزاینده را امکان پذیر می سازد.
تفسیر الفخر الرازی المجلد 14
نویسنده:
محمد الرازی فخرالدین ابن العلامه ضیاء الدین عمرالشهیر بخطیب الرینفع الله به المسلمین
نوع منبع :
کتاب , آثار مرجع
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ب‍ی‍روت‌: دارالفکر,
چکیده :
تفسير فخر رازی، تفسيرى كلامى، نوشتهء فخرالدين رازى، متكلم و مفسر اشعرى قرن ششم و هفتم هجرى است. تفسير كبير مهم‏ترين و جامع‏ترين اثر فخر رازى و يكى از چند تفسير مهم و برجستهء قرآن كريم به زبان عربى است. اين كتاب به سبب حجم بسيارش به تفسير كبير مشهور شده، ولى نام اصلى آن مفاتيح الغيب است. فخر رازى، بر خلاف زمخشرى، كه هدف از تفسيرش دفاع از آموزه‏هاى معتزلى است، به صراحت به انگيزه و هدف خود در نگارش اين تفسير اشاره‏اى نكرده، ولى عملا در جاى جاى آن، به دفاع از مذهب كلامى ابوالحسن اشعرى(متوفى ٣٣۴) و رد آراى مخالفان وى، به ويژه معتزله، پرداخته است. يكى از دلايل شهرت و اعتبار تفسير كبير، تأثير آن بر تفاسير بعدى است. برخى از مفسرانى كه از محتواى تفسير كبير و روش آن استفاده كرده يا تأثير پذيرفته‏اند، عبارت‏اند از: نيشابورى در غرائب القرآن، بيضاوى در انوار التنزيل، آلوسى در روح المعانى، قاسمى در محاسن التأويل، طباطبائى در الميزان و رشيدرضا كه عالمى سلفى و پيرو ابن تيميّه است، در المنار از شيوهء استدلال و محتواى تفسير كبير بسيار استفاده كرده و طنطاوى نيز در الجواهر، قرآن را به همان شيوهء فخر رازى تفسير كرده است. اين اثر شامل سى و دو جلد مى‏باشد. هر چند فخر رازى در ابتداى تفسير كبير گفته است كه آن را در مقدمه و ابوابى تنظيم كرده و مقدمه نيز شامل ابواب و فصولى است، عملا در همان فصل اول از مقدمه، به تفسير {/«اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم»/} پرداخته است. او تفسير هر سوره را با ذكر نام آن، محل نزول، تعداد آيات و اقوال مربوط به آن آغاز كرده، سپس با ذكر يك يا دو يا چند آيه از آن سوره، توضيح كوتاهى دربارهء مناسبت آنها با آيات قبلى داده است. اين ويژگى از امتيازات بارز اين تفسير است. سپس، چنانچه روايت يا حديثى از پيامبر اكرم(ص)، صحابه يا تابعين دربارهء آيه يا آيات وجود داشته، آنها را بررسى كرده، يا به ذكر مسائلى چون ناسخ و منسوخ يا شرح مصطلحات حديثى(مانند متواتر و آحاد و جرح و تعديل) پرداخته، آنگاه آيه يا آيات مورد نظر را به كوچكترين اجزاى مفهومى، تجزيه كرده و تحت عناوينى؛ چون مسئله، سؤال، وجه، اقوال، امور و غيره، از ابعاد مختلف كلامى و فلسفى و لغوى و ادبى و فقهى و مانند اين‏ها به بررسى و تفسير آنها پرداخته و در پايان، نظر خود را بيان نموده است. اين بحث‏هاى تفصيلى و پرداختن به ابعاد گوناگون يك مسئله، از ويژگى‏هاى بارز و منحصر به فرد تفسير كبير است. تفسير كبير را از نظر روش، در شمار تفاسير عقلى و كلامى آورده‏اند. ذهبى آن را از نوع تفسير به رأى جائز دانسته است. علامه طباطبائى نيز از طرفى اين تفسير را تفسيرى كلامى ذكر كرده و از طرف ديگر، تفسير متكلمان را تطبيق ناميده و رد كرده است. هر چند تفسير فخر رازى پر از مباحث كلامى و عقلى است، ظاهرا خود او لزوما به دنبال نگارش تفسيرى كلامى يا فلسفى يا تفسير به رأى، چه ممدوح چه مذموم، نبوده است، زيرا در تفسير خود به اين نكته اشاره‏اى نكرده و در وصيتنامه‏اش مى‏نويسد كه هيچ يك از اين روش‏هاى فلسفى و كلامى در كنار روش قرآنى ارج و ارزشى ندارند. با توجه به اين كه محور غالب مباحث كلامى، آيات قرآن كريم بوده است، در تفسير كبير كه صبغه‏اى كلامى دارد، مى‏توان مجموعهء نسبتا كاملى را از آراى كلامى اشاعره، معتزله، كراميه و برخى فرق ديگر ملاحظه كرد و به يك دورهء كامل از مباحث كلامى دست يافت. برخى از مباحث كلامى - فلسفى كه فخر رازى به آنها پرداخته عبارت‏اند از: معرفت خداوند و اين كه آيا در شناخت او نظر و استدلال جائز است يا نه، ايمان و اسلام، تفاوت ميان اين دو و اركان ايمان، كلام الهى و بحث از حدوث و قدم آن، رؤيت خداوند، عدل الهى، جبر و اختيار و قضا و قدر، حدوث و قدم عالم، اعجاز قرآن، ارادهء خداوند، مفهوم استواى خداوند بر عرش، تجسيم، تثليث، عصمت انبيا، شفاعت پيامبر اكرم،عقيدهء شيعه در امامت معصوم و احتمال صحت آن، بيان لزوم وجود معصوم در هر زمانى با اين توضيح كه بر خلاف نظر شيعه و بنابر اعتقاد اشاعره و خود فخر رازى، مجموع امت معصوم است نه يك تن، و بحث معاد. در ميان مفسران، فخر رازى بيش از همه در تبيين آيات باران كوشيده است. از آراى خاص تفسيرى رازى، اعتقاد به نبودن واژه‏هاى دخيل و غير عربى در قرآن است، همچنين وى به نقل روايات اسباب نزول و ذكر قرائت‏هاى مختلف اهتمام فراوانى داشته است. غلبهء صبغهء كلامى - عقلى در تفسير كبير مانع از اين نشده است كه فخر رازى در مواردى، از شيوهء قرآن به قرآن، در تفسير آيات كريمه استفاده كند؛ ولى با وجود اشاراتى كه به احاديث پيامبر اكرم و امامان شيعه كرده و رواياتى كه از صحابه و تابعين آورده، در تفسير خود اعتماد اندكى به احاديث داشته است. گفته مى‏شود كه او در نقل احاديث به شيوه‏اى كه در عصر او معمول بوده، سلسله سند حديث را ذكر نكرده و نيز احاديثى را كه بسيارى از مفسران، حتى عقلى مشربانى چون زمخشرى و طبرسى،در فضائل سوره‏ها و ثواب قرائت آنها نقل مى‏كنند، نياورده است. در تفسير كبير استفاده از رواياتى كه از اسرائيليات شمرده مى‏شوند، بسيار اندك است. براى نمونه ذيل آيهء «ن» در سورهء قلم، «ن» را به معناى نهنگى كه زمين بر پشت آن قرار دارد، دانسته است. فخر رازى هر چند اين روايت را در تفسير آيهء مذكور آورده، آن را نه به سبب مخالفت با عقل يا اشكال در سلسله روايت يا محتواى حديث يا از اسرائيليات بودن رد كرده، بلكه از جنبهء ادبى و نحوى مردود دانسته اس. تفسير فخر رازى با وجود صبغهء كلامى، از اشارات صوفيانه خالى نيست و در تفسير برخى آيات به ذكر طريق و شيوهء عارفان در تفسير آيات نيز پرداخته است. از ويژگى‏هاى بارز روش فخررازى در تفسير كبير، اهتمام جدّى او به بيان مناسبات ميان آيات و سور قرآن كريم است. وى تنها به ذكر يك مناسبت اكتفا نمى‏كند، بلكه در بيشتر مواقع به بيان چند مناسبت مى‏پردازد. عنايت به نكات ادبى و بلاغى، از جمله استشهاد به شواهد شعرى دورهء جاهليت در مباحث لغوى و نحوى و بلاغى، از ديگر ويژگى‏هاى روش تفسيرى فخر رازى محسوب مى‏شود. وى در اين خصوص، بيشترين استفاده را از كشاف زمخشرى برده است. توجه به مباحث فقهى نيز از جمله خصايص روش فخر رازى در تفسير كبير است. فخر رازى در برخورد با آيات احكام، ابتدا آراى مكاتب و مذاهب مختلف فقهى را در خصوص آنها مطرح مى‏كند و سپس به تفصيل به بيان گرايش فقهى خود، يعنى مذهب فقهى شافعى، مى‏پردازد و بر صحت آن استدلال مى‏كند. تفسير كبير به دليل مهارت فخر رازى در علوم مختلف، سرشار از مباحث كلامى، فلسفى، منطقى، فقهى، ادبى و غيره است و همين ويژگى آن را دايرةالمعارف گونه كرده است. اين گستردگى و اطناب تفسير فخر رازى مى‏تواند از آن جهت باشد كه وى آن را براى عموم ننوشته است. به نظر برخى از علماى تفسير، اشتمال تفسير فخر رازى بر اين حجم مطالب متنوع، از اهميت تفسيرى آن كاسته است. به گفتهء ابوحيّان غرناطى، (مفسر قرن هفتم و هشتم)، در تفسير فخر رازى مطالبى هست كه در عالم تفسير نيازى به آنها نيست. ابن تيميّه نيز آن را تفسيرى دانسته كه در آن، جز تفسير از هر موضوعى سخنى يافت مى‏شود. به عقيدهء سيوطى، اين تفسير مملو از سخنان حكما و فلاسفه است و بحث‏هاى تفسيرى‏اش بى‏ارتباط با آيات است. ابن خلّكان نيز مى‏گويد كه در آن مطالب غريب و نا آشناى فراوانى آمده است. عده‏اى نيز بر محتواى آن خرده گرفته‏اند و معتقدند كه تفسير كبير از اين جهت عيوب فراوانى دارد، از جمله ابوشامه مقدسى (متوفى ۶۶۵) معتقد است كه فخر رازى در تفسير خود شبهات جدّى مخالفان اسلام و اهل سنّت را به بهترين شكل مطرح كرده، ولى از حل آنها در نهايت عجز و ناتوانى فرومانده است.
بررسی تطبیقی خلقت آدم و حوا از منظر قرآن و عهد عتیق
نویسنده:
امیر خواص
نوع منبع :
مقاله , مطالعه تطبیقی
منابع دیجیتالی :
چکیده :
داستان خلقت آدم و حوا به عنوان سرآغاز خلقت انسان در کتاب آسمانی قرآن و نیز در عهد عتیق بیان شده است. با توجه به اینکه دو دین ابراهیمی اسلام و یهودیت ریشه در وحی الهی دارند، نباید تفاوتی میان روایت این دو کتاب از داستان خلقت آدم و حوا وجود داشته باشد، اما با بررسی حکایت این دو کتاب از داستان مزبور، اختلاف بسیاری را شاهدیم که نشان از راه یافتن دست تحریف در عهد عتیق دارد؛ چرا که دلایل متقنی وجود دارد که قرآن کریم از گزند تحریف مصون مانده است، اما در مورد عهد عتیق چنین نیست. گرچه یهودیان ارتدوکس معتقد به عدم تحریف کتاب خود هستند، اما شواهد بسیاری از جمله در خود این داستان، خلاف آن را نشان می دهد. البته مشترکات متعددی نیز در روایت هر دو کتاب از این داستان یافت می شود.
هبوط آدم(ع) از بهشت به چه معناست؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ
پاسخ تفصیلی:
«هبوط» در لغت به معنای سقوط از بلندی به محل پایین و پست‌تر و نقیض صعود است. [1] در آیات متعددی از قرآن مجید، از اخراج آدم از بهشت و اسکان او در زمین به هبوط تعبیر شده است: 1. «وقلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو و لکم فی الارض مستقر و متاع الی حین»؛ یعنی و بیشتر ...
آیا حضرت آدم(ع) دچار گناه و لغزش شد؟ مگر انبیا از خطا و گناه منزه نیستند؟
نوع منبع :
پرسش و پاسخ
پاسخ تفصیلی:
در پاسخ به سؤال فوق باید سه مطلب بررسى شود، لکن پیش از بیان آنها، توجه به این مطلب ضرورى است که: عصمت مطلقه‏ى معصومان (‏ع) (انبیا و امامان‏)، ثمره و نتیجه‏ى مقام شامخ نورانى و روحانى و تکوینى آنان در عالم هستى است. آنان از انوار غیبیّه الاهیه و بیشتر ...
ابن عربی و حكمت الهی در كلمه» آدمی؛ بررسی تصويری جامع از آدم در فصوص الحكم
نویسنده:
مسعود احمدی افزادی , نواب مقربی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
بنیاد حکمت اسلامی صدرا,
چکیده :
نكتة مهم و اساسي در «فص آدم» از كتاب فصوص الحكم‌ ابن عربي، چرايي آفرينش آدم است و اينكه هدف از خلقت عالم و آدم چه بوده است؟ در مقياس درون ديني و اسلامي، نخستين پاسخ به اين پرسش همان مضمون حديث قدسي معروف است كه معرفت الهي را مبنا و دليل آفرينش ميداند. ولي اين پاسخ مبتني بر معرفت، نارساتر و نابسنده تر از آن است كه همة كُنه حكايت را بازگو كند و نياز به شرح و بسط دارد. از زاويه‌يي ديگر نيز ميتوان به اين مسئله نگاه كرد. در واقع دو ديدگاه متفاوت دراينجا وجود دارد؛ يك ديدگاه، برپاية تصوير عامة مؤمنان به اديان ابراهيمي است و ديگري مبتني بر وحدت وجود. در تصوير اخير كه مهمترين انگارة معرفتگرايان در شناخت الهي است، خدا ظاهر و باطن، اول و آخر است، آدم‌ نيز هم خلق و هم حق است؛ جامع جميع اسماي الهي است و عالم، آيينه‌يي است كه خدا و آدم خود را در آن ميبينند و ملائكه‌ هم، قواي عالم هستند؛ جلال و جمال، دو دست خدا، و انسان كامل، همان نفس واحده است و سخن آخر اينكه خليفة خدا بر زمين، جامع دو صورت خدا و صورت عالم است. در اين مقاله تلاش ميشود، اين تصوير از زواياي مختلف بررسي شود و در نهايت تصويري جامع از مسئله» مورد بحث بدست داده شود.
صفحات :
از صفحه 67 تا 78
بررسی و تحلیل انتقادی دیدگاه های مهم مفسران فریقین در تبیین عصمت حضرت آدم(ع)
نویسنده:
جواد احمدی، علی نصیری
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی ,
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
ظهور ابتدايی آيات مربوط به داستان حضرت آدم و صدور نهی الاهی از نزديك شدن به «شجره» و فريفته شدن آدم و همسرش از وسوسه های شيطانی و تناول از «شجره منهيه» كه بـه بيـرون شـدن آندو از بهشت و هبوط به زمين انجاميـد، بيـانگر وجـود لغـزش از آدم اسـت. از سـوی ديگـر، لغزش ناپذيری پيامبران الاهی و دامنه عصمت آنها از ديرباز مورد توجه مفسران و ساير انديشوران شيعه و سنی بوده و به تحليل و تبيين اين آيات پرداخته اند. اين مقاله درصدد برآمد تـا توجيهـات مختلف از مفسران فريقين را درباره آيات مورد نظر، نقد وبررسی كرده و سرانجام نظريـه برخـی از مفسران مبنی بر ارشادی بودن «نهی» را با توجه به شواهد موجود در آيات قرآن، راه حل مناسب و مورد تأييدی برای تبيين عصمت و لغزش ناپذيری اين پيامبر الاهی، يافته است.
صفحات :
از صفحه 45 تا 68
  • تعداد رکورد ها : 19