جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق بر آن است تا با ارائة شیوه های صحیح تربیت فرزند مبتنی بر قرآن و روایات و شناخت مشکلات رفتاری و راه حل های آن، گامی چند در بر آوردن نیاز والدین عزیز بردارد. این مجموعه که پیرامون روش های تربیتی ومشکلات رفتاری فرزندان در حرکت است، سعی دارد نیازهای اولیه کودک و فرزند شما را در جهت متعالی شدن و شکوفا شدن استعدادهای نهفته در وجودشان که خداوند متعال به صورت فطری در آنها قرار داده است با استفاده از قرآن این کتاب عظیم انسان سازی شناسایی کرده و درصدد رفع آنها بر آمده است. به فرمایش قرآن کریم مهم تر از فرزند، تربیت و مقام معنوی اوست، پس والدین عزیز باید در این راستا حرکت و تلاش بسیار کنند از سوی دیگر ممکن است بر اثر نداشتن و یا بی توجهی به این نیازها، فرزند ما دچار انحراف و انحطاط اخلاقی شود که در این صورت ، باید راهکارها و دستور العمل هایی دانست تا بتوانیم آنها را در مسیر صحیح انسانیت قرار دهیم، همانند گیاه که در خاک و در مسیر رشد قرار می گیرد ولی در این مسیر به عواملی از جمله خاک حاصل خیز ، نور خورشید و آب کافی و کود مناسب نیاز دارد و اگر هر یک از این عوامل به گیاه به حد کفاف نرسد، دچار پژمردگی می شود و برگهای آن شروع به ریزش می کند، فرزند ما نیز برای تربیت و رشد معنوی نیازمند به عوامل تربیتی شامل، محبت، احترام، آزادی، حق انتخاب، تشویق و تنبیه ، پروراندن حس اعتماد به نفس و عزت نفس ، وفای به عهد و پیمان و آموزش ولایت و محبت اهل بیت ( علیهم السلام) خدا پرستی و دوستان خوب و ... دارد ولی در راس این عوامل مطلبی که حائز اهمیّت است بنیادی و ریشه ای تربیت کردن اوست. همانند گیاه، که برای رشد مطلوب ، باید در اعماق خاک قرار گیرد نه در سطح و رویه خاک تا با وزش اولین بادها از جا کنده نشود، ما نیز فرزند خود را که همانند گیاهی است در دستان ما، سزاوار است ریشه اش را در اعماق خاک محکم کنیم، زیرا که آنها فطرتا ، خداجو، راستگو، مهربان، با سخاوت، امین و دیندار و . . . به دنیا می آیند و ما پدران و مادران هستیم که باید فطرت بالقوه آنها را بالفعل و شکوفا نماییم. از سوی دیگر بر اثر بی مبالاتی و سهل انگاری و یا ندانستن امر تربیت، باعث می شویم که نهال ها و شکوفه های باغ زندگیمان به آن رشد و تعالی نرسند و دچار انحرافات اخلاقی بسیاری از قبیل دروغگویی، دزدی، خودپسندی، حسادت ، کمرویی ، و لجبازی و . . شوند. و آن روحیه صداقت و جوانمردی و امانت داری و خدانگری و غیره در آنها پرورش پیدا نکرده و به انحطاط رود مانند گیاهی که آفت بر او می افتد و باید آن آفت را از گیاه دور کرد و از بین برد. وظیفه ما والدین نیز همین است که در صورت بروز چنین حالاتی، درصدد رفع آن آفات و رذایل اخلاقی و رفتاری برآئیم، نه اینکه بگوییم دیگر فایده ندارد واین خلق و خو و صفت در او ریشه دوانده و عادت کرده است.بلکه باید صبورانه و مقتدرانه در این راه وارد شد تا رذایل از وجود او دور شوند زیرا که ترک عادات، بسیار سخت است و احتیاج به زمان طولانی دارد پس پدر و مادر عزیز؛ در صورت دیدن چنین رذایل اخلاقی و رفتاری بپا خیز و با صبر و استقامت همانند درختی که به گیاه ضعیف و نهیفی در کنا رخودش پناه می دهد تا بادها او را نلرزانند و از جا بر نکنند، شما نیز به فرزندان خود پناه دهید و با رسیدگی کامل به او و برطرف کردن نیازهای تربیتی و رشدی برآورده نشدة آنها کمک کنید تا بر روی پای خود بایستندکه دیگر هیچ یک از عوامل سبب سقوط آنها نشوند. انشاءالله .

فطرت انسانی از جمله موضوعات اساسی در شناخت انسان است که در قرآن کریم و متون اسلامی توجه زیادی به این مساله شده است. در این نوشتار ابتدا با روش بررسی اسنادی، معنای فطرت از دیدگاه متفکرین اسلامی بیان می گردد و سپس با روش توصیفی تحلیلی، به تبیین چگونگی ارتباط فطرت با تربیت به عنوان یکی از عوامل اساسی در شکوفایی فطرت، پرداخته می شود و در نهایت الگوی «تربیت دینی» و اهداف مهم و برخی روشهای آن، به عنوان الگوی برتر جهت هدایت فطرت معرفی می گردد.

مسئلۀ تربیت، از نیازهای ضروری و مهم هر جامعۀ انسانی محسوب می‌شود. در این میان، تربیت کودک وظیفۀ خطیری است که به ویژه برای والدین مسئولیت‌آفرین است و کیفیت تحقق آن می‌تواند برای فرد، خانواده و جامعه سرنوشت‌ساز باشد. مقالۀ حاضر با هدف بررسی و تبیین ابعاد تربیت کودک در نظام خانواده از دیدگاه دین مبین اسلام انجام شد. روش پژوهش از نوع تحلیل اسنادی بوده و طی آن مجموع منابع و اسناد مربوطه بررسی شدند. این منابع شامل آموزه‌های تربیتی قرآن کریم و سیرۀ زندگی پیامبر اسلام9و امامان معصوم:بوده است. در مقالۀ حاضر، ابتدا مفهوم و جایگاه تربیت کودک در آموزه‌های اسلام تشریح می‌شود، سپس حقوق کودک در خانواده و نقش والدین در تربیت کودک تبیین می‌گردد و در ادامه ابعاد تربیتی کودک از دیدگاه اسلام، شامل تربیت جسمانی و عقلانی، تربیت دینی و اخلاقی و نیز تربیت اجتماعی کودک تشریح می‌شود. در پایان، روش‌های پرورش ابعاد تربیتی کودک ‌بررسی می‌شود و پیشنهادهای تربیتی برای تحقق تربیت مطلوب کودک ارائه می‌گردد.

فرزند‌پروری از جمله مباحثی است که در طول تاریخ، بشر به آن توجه کرده است. در تمام جوامع، از جوامع ابتدایی و انسان‌های اولیه گرفته تا جوامع متمدن و انسان‌های فرهیخته، اقدام در جهت تربیت افراد وجود داشته است. تربیت در سیر تاریخی‌اش، در میان اقوام مختلف ظهور و بروز متفاوت داشته و به شیوه‌های گوناگون اعمال گردیده، اما تجلی تمامی این اقدامات، گویای درک انسان‌ها از ضرورت تربیت بوده است. در این ‌میان نقش والدین، به‌ویژه مادر انکار‌ناپذیر است. در حوزه روانشناسی، تحقیقات گسترده‌ای درباره سبک‌های فرزند‌پروری مطرح شده است که عبارت‌اند از: فرزند‌پروری مقتدرانه، مستبدانه، سهل‌گیرانه و مسامحه‌کارانه. در متون و احادیث اسلامی نیز به شیوه تربیت فرزندان از دیدگاه قرآن و معصومین (ع) اشاره شده است. با‌ توجه به اهمیت فرزند‌پروری و تأثیر آن در سعادت و پیشرفت جامعه، در این مقاله سعی بر آن است تا با روش توصیفی‌ تحلیلی و کتابخانه‌ای، شیوه فرزند‌پروری در روانشناسی بررسی شود و با فرزند‌پروری در اسلام، به‌عنوان کامل‌ترین دین آسمانی مقایسه‌ای صورت گیرد.

تحقیق حاضر از شش بخش با این موضوعات تشکیل یافته است: بخش اول، خانواده در روزگاران گذشته و عصر حاضر: تعاریف و بررسی ها، خانواده در جهان گذشته و معاصر، اهمیت و جایگاه خانواده در اسلام، تعادل در خانواده; بخش دوم، ملاک ها و معیارهای انتخاب همسر: لزوم دقت در انتخاب همسر، اصول کلی در انتخاب همسر از دیدگاه اسلام، نگرش و شناخت همسر; بخش سوم، شرایط و اهداف ازدواج: ازدواج و تشکیل خانواده، اهداف ازدواج از دیدگاه اسلام، نقش و وظایف والدین در ازدواج جوانان، مشکلات و راه حل هایی در امر ازدواج جوانان; بخش چهارم، حقوق و اقسام آن در خانواده: حقوق در خانواده و اهمیت آن، حقوق مشترک زوجین و اعضای خانواده، حقوق اختصاصی و وظایف زن، حقوق اختصاصی و وظایف مرد، روابط انسانی متقابل شوهر و زن، حقوق والدین; بخش پنجم: حقوق کودکان: وضع و موقعیت کودک، حقوق کودک، وظایف پدر و مادر درباره یِ فرزندان، روش ها و شیوه هایِ تربیت، تربیت انسان; بخش ششم، تربیت در هفت سال اول زندگی: از تولد تا سه سالگی، از سه تا هفت سالگی، تربیت اخلاقی کودک، روش هایی برای القای آموزه هایِ اخلاقی، زمینه هایی در پرورش کودکان، تعلیم و تعلّم کودک; بخش هفتم، تربیت در هفت سال دوم و سوم زندگی: تربیت در 147 سالگی، تربیت در بلوغ و نوجوانی 2114 سالگی، وظایف والدین در جلوگیری از انحرافات جنسی نوجوانان، تربیت در مرحله یِ جوانی، ابزار و وسایل تعلیم و تربیت، امنیت خانواده.