جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اختلاط دین و دیپلماسی عمومی می تواند نتایج متزلزلی به همراه داشته باشد، اما در دنیایی که انتشار و نفوذ باورهای دینی با فناوری های جدید ارتباطی افزایش می یابد، مذهب عامل بسیاری از مسائل سیاست خارجی است و باید به آن پرداخت. ایمان چنان بخش قدرتمندی از زندگی بسیاری از مردم است که اگر می‌خواهیم در میان مردمی که می‌خواهند به آنها برسند، طنین‌اندازی معناداری داشته باشند، باید در تلاش‌های دیپلماسی عمومی گنجانده شود. این کتاب به موضوعات کلیدی ایمان در دنیایی که به طور فزاینده ای مرتبط و مذهبی است می پردازد و درک بهتری از نقش دین در دیپلماسی عمومی ایفا می کند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی توصیفی و پدیدارشناسانه پیامدهای الاهیاتی هولوکاست به عنوان یکی از مهمترین وقایعی که تأثیر بسزایی در تحولات الاهیات یهودی و مسیحی قرن بیستم داشته صورت گرفته است. هولوکاست بطور مستقیم تصور قربانیان را در سه حوزه «خدا، شر و ایمان» به چالش کشید و الاهیات را وارد فاز جدیدی از مسائل و مشکلات اجتناب‌‌ناپذیر نمود. ما با بررسی و نقد برخی از تصورات سنتی و جدید از خدا و مسئله شر به چگونگی واکنش الهی‌‌دانان یهودی و مسیحی به هولوکاست در دو حوزه تصور از خدا و مسئله شر پرداخته و درنهایت به بررسی ایمان در جهان پساآشویتس پرداختیم. مهمترین پرسش قربانیان و بعدها الهی‌‌دانان این بود که در تمامی سال‌‌های وقوع این جنایت خدا کجا بود و چرا مداخله نکرد؛ ازاین‌‌جهت مدل‌‌های مختلفی از خدا در الاهیات یهودی و مسیحی شکل می‌‌گیرد. از طرفی با وقوع هولوکاست مفهوم جدیدی از شر تحت عنوان «شر وحشتناک» به‌‌وجود آمد شری که به‌‌صورت سیستماتیک عده‌‌ای از انسان‌‌ها را از بین برد. در شرایطی که دیگر جایی برای تئودیسه‌‌پردازی نیست، معادله سنتی «شر مساوی با فقدان خیر است» کنار گذاشته می‌‌شود؛ ازاین‌‌پس الهی‌‌دانان به مقوله شر نه به عنوان یک امر انتزاعی؛ بلکه به عنوان یک واقعیت ملموس نگاه کردند. این مسئله در الاهیات مسیحی به شکل معنایابی برای رنج تعریف شد. در بحث ایمان، تأثیر هولوکاست بر قربانیان نیز متفاوت بوده است برخی به بی‌‌دینی مطلق رسیدند و برخی مذهبی‌‌تر شدند و برخی هم بی‌‌تأثیر بودند. نظر اکثر این قربانیان در مورد نابودی انسان‌‌ها در هولوکاست این است که ما نمی‌‌توانیم عملکرد خدا را مورد قضاوت قرار دهیم. در همین راستا به انواع مختلف ایمان که در الاهیات یهودی پساهولوکاست مطرح شده است اشاره کرده و درنهایت به ایمان پساهولوکاستی در الاهیات مسیحی نیز پرداختیم که در این الاهیات ایمان بیشتر مبتنی بر امید و تعامل همدلانه است.

ترجمه ماشینی: مبانی فکری گفتمان مسیحی و یهودی استدلال می‌کند که وارثان یهودی و مسیحی کتاب مقدس، شیوه‌های فکری و استدلالی فلسفی یونانی را پذیرفتند و با اهداف و وظایف خود تطبیق دادند. نویسندگان به بررسی این موضوع می پردازند که چگونه نخستین روشنفکران مسیحیت و یهودیت، سنت تعارض مفصل و استدلال منطقی را در جستجوی حقیقت دینی شکل دادند که قرار بود از طریق ادامه آن بحث با دیگران به اشتراک گذاشته شود. نوزنر و چیلتون، با استفاده از منابع شکل‌دهنده یهودیت و مسیحیت، رسانه‌های ادبی اقتباس و اصلاح را بررسی می‌کنند: دقیقاً کجا و چگونه در نوشته‌های بنیادی مسیحیت و یهودیت خاخامی، شیوه‌های متضاد جدید تعارض و استدلال منطقی را که از طریق فلسفه و علم یونانی منتقل شده به غرب، شناسایی می‌کنند.

ترجمه ماشینی: در گفتگوی قدیم بین فلسفه غرب و الهیات مسیحی ، صداهای قدرتمند معاصر بیشتر به جای گفتگو ، بر روی مونولوگ بحث می کنند. به جای این که این دو رشته از یکدیگر یاد بگیرند و متقابلاً یکدیگر را آگاه کنند ، هر دو فیلسوف و متکلمان به طور فزاینده ای از آنچه دیگران می گویند ، بخصوص در زمینه تحصیلات انگلیسی و آمریکایی ، بی ارتباط هستند و بنابراین نمی توانند بشنوند. در حال حاضر برخی از فیلسوفان مسیحی ادعای اقتدار روش شناختی بر آموزه ها دارند ، در حالی که برخی از متکلمان مسیحی حتی این را انکار می کنند که فلسفه به عنوان یک رشته جداگانه یکپارچگی خود را دارد. در مقابل این روندها ، دیوید براون در سی سال گذشته استدلال کرده است که فلسفه و الهیات هر دو برای مقابله با واقعیت رمز و راز الهی و ایمان مسیحی ضروری هستند. هیچ یک از رشته ها را نمی توان به دیگری تقلیل داد و هر کدام سهم خود را برای درک کامل آنچه براون به عنوان "بینایی واحد" از خدا توصیف می کند ، دارند. در این جلد ، براون به برخی موضوعات کلیدی در الهیات فلسفی ، از جمله نظم ایجاد شده ، تجربه و مکاشفه ، تجسم و رستگاری و بهشت ​​و سرنوشت مشترک ما می پردازد. این جلد با ترکیب وضوح تحلیلی ، ماهیت اعتقادی و عمق تاریخی ، نمونه ای از پروژه براون برای ادغام واقعی فلسفه و الهیات است. بنابراین ، این یک مقدمه ایده آل برای این گفتگوی حیاتی برای دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد و همچنین استدلال متقابل مورد علاقه متخصصان هر دو رشته است.

در هرمنوتیک دو رویکرد روشی و فلسفی شایع است که اصلیترین تفاوت آنها در پی شفرض اساسی معناداری متن فی حد ذاته و صرف نظر از خواننده است. در بین این دو رویکرد آنکه با دانش اصول فقه قرابت داشته، در این پیش فرض بنیادین مشترک است، هرمنوتیک روشی است. به طورطبیعی بررسی تطبیقی این دو دانش ثمرات معرفتی درخوری برای هر دو خواهد داشت؛ اما پیش زمینه اصلی این بررسی و مقدم بر آن، بررسی تطبیقی دستگاه های فکری آنهاست که تشکیل دهنده اصلی هویت آنها می باشد؛ زیرا تنها در این صورت است که معنای قواعد و روش هایی که در این دو دیسیپلین به کار رفته، معین خواهد شد. از این جهت لازم است در ابتدا بررسی تطبیقیای بین مبانی الاهیاتی هرمنوتیک روشی و دانش اصول فقه صورت گیرد؛ چراکه خاستگاه اولین و اصلی شکل گیری هرمنوتیک روشی، تفسیر کتاب مقدس در بین یهودیان و مسیحیان بود و به همین دلیل آموزههای الاهیاتی نقش بسیار مهمی در شکل دهی به آن داشت. مقاله حاضر می کوشد این بررسی تطبیقی را بین اصلی ترین آموزههای الاهیاتی که بیشترین تأثیر را در ساماندهی به روش های تفسیری در هرمنوتیک و اصول فقه دارند، انجام دهد

کتاب دین و علم ترجمه کتاب جامعی است که «ایان باربور» آن را در سال 1998 با عنوان «دین و علم: مسائل تاریخی و معاصر» منتشر کرد. این اثر مکتوب که تلفیقی سنجشی از دو کتاب «مسایلی در باب علم و دین» و «دین در عصر علم» محسوب می شود، علاوه بر این که مشتمل بر پژوهش های علمی متاخر است، پژوهش های دینی و کلامی جدید و رویکردهای نو را در بررسی تاریخ ارتباط علم و دین هم مدنظر قرار داده است. ایان باربور، نویسنده اثر، هدف از تالیف این کتاب را تلاش برای تبیین جایگاه دین در دوران علم و نیز ارایه تفسیری از دین معرفی می کند و درصدد آن است که بتواند توامان به نیازها و سوالات ایمان مذهبی پاسخ بدهد و در عین حال، به علوم معاصر نیز توجه داشته باشد.

چکیده یکی از مسائل مهم در تبیین وحی، بررسی رویکردهای گزاره‌ای و غیرگزاره‌ای در وحی است. در میان رویکردهایی که در تبیین این مسئله وجود دارد، رویکرد ملاصدرا - به دلیل توجه به دو وجه گزاره‌ای و غیرگزاره‌ای وحی - از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. این رویکرد در مقایسه با تبیین‌هایی که تنها یکی از جنبه‌های وحی را مورد توجه قرار داده‌اند، بسیار مهم است. در الهیات مسیحی دو رویکرد کلّی گزاره‌ای و غیرگزاره‌ای در این خصوص وجود دارد؛ بر اساس رویکرد نخست، وحی مجموعه گزاره‌های آگاهی‌‌بخش دربارۀ خداوند است، در حالی‌که بر اساس رویکرد دوم، وحی همان فعل الهی است که در طی آن خداوند خود را آشکار می‌کند. تقابل و تضاد این دو رویکرد و نقدهایی که بر هریک از این دیدگاه‌ها وارد شده حاکی از ضرورت وجود رویکردی جدید است که در الهیات مسیحی نمی‌توان یافت. این مقاله تلاشی در جهت معرفی دیدگاه ملاصدرا به عنوان رویکردی جدید است که در آن به هر دو وجه گزاره‌ای و غیرگزاره‌ایِ وحی توجه شده است. رویکرد ملاصدرا به دلیل ابتنا بر مبانی هستی‌شناختی، معرفت‌شناختی، انسان‌شناختی و زبان‌شناختی و برقراری پیوند میان هر دو وجه گزاره‌ای و غیرگزاره‌ای، از این قابلیت برخوردار است که به عنوان رویکرد «وحی فراگزاره‌ای» مطرح شود.

نظريه تكامل زيستی برای بسياری از معتقدان به آن، الحاد را به همراه داشته است. صـرف نظراز اينكه آيا چنين پيوندی به لحاظ منطقی ميان الحاد و پذيرش اين نظريه وجـود دارد يا نه، در اين مقاله آرای يـك تكامـل گـرای ملحـد گـزارش و نقـد شـده اسـت. داوكينـز (Dawkins Clinton Richard (به عنوان يك تكامل گرا به انكار خدا و آموزه هـای دينـی پرداخته است. در بررسی آرای او به تاثيرگذاری فضای فكری مسـيحی دربـاره وی بـر او اشاره شده و بدون پرداختن به انتقادهـايی كـه از حيـث روش متوجـه اوسـت، بـه بررسـی محتوا و متن آرای او بسنده شده است. در اين مقاله نگرش او به طـور خـاص در موضـوع خدا و دين مورد بحث قرار می گيرد.