جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه نشان دادن این است که باورهای دینی اولیه جان رالز هدایت کننده توسعه فلسفه سیاسی بعدی او بوده است. من با تحلیل یک تحقیق مختصر دربارۀ معنای گناه و ایمان، استدلال می‌کنم که استقبال رالز جوان از نئوارتدوکسی، دیدگاه فلسفی بعدی او را در مورد کرامت انسانی شکل داد و مضامین اصلی پایان‌نامه کارشناسی او دوباره در اشکال سکولار در رشد فلسفی‌اش ظاهر شد. ، علیرغم اینکه او عقاید نئوارتدوکس را بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم کنار گذاشت. من تغییرات دیدگاه رالز در مورد مذهب خود را از طریق مقایسه آثار اصلی او، از باورهای نئوارتدوکس رالز جوان تا دئیسم خردگرایانه رالز بعدی، دنبال خواهم کرد. در فلسفه سیاسی رالز بالغ، نشان خواهم داد که رالز سکولار همچنان آرمان‌های سامری خوب مانند برادری، احترام متقابل، عشق و عدالت را به‌عنوان نیروهای محرک پشت توسعه دو اصل او یعنی عدالت و وظیفه کمک نگه می‌دارد. نتیجه‌گیری من این است که اگرچه رالز اعتقادات اساسی کلیسای اسقفی پروتستان را کنار گذاشت، اما هرگز انگیزه‌های مذهبی را که در دوران نوجوانی خود داشت، رها نکرد. هم آثار الهیاتی رالز جوان و هم افکار فلسفی رالز بالغ بر این عقیده هستند که نابرابری‌های عمیق و دیگر شرارت‌های بزرگ در جامعه و تاریخ بشر وجود دارد.

ترجمه ماشینی : نقطه عزیمت این پایان نامه برگرفته از گرایش مدرن به ایجاد دوگانگی بین عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان است. تلاش‌های مدرن برای رهایی انسان از ظلم نامتجانس و هنجارهای اخلاقی که این امر را ترویج می‌کنند، گاهی به این نتیجه رسیده‌اند که عشق فداکارانه برای شکوفایی انسان مضر است. چنین نتیجه‌گیری همچنین از طریق بازمفهوم‌سازی مدرنیستی از خود به‌عنوان آگاهی خودمختار اما تهی که باید خود را در برابر تعیین دیگری محافظت کند، شتاب بیشتری یافته است. در واقع، متفکران مهم مفهوم عشق فداکارانه را با فراخوانی برای ابراز وجود در برابر دیگری، به عنوان کلیدی برای رفاه فرد، جایگزین کرده‌اند. این امر با نادیده گرفتن تلاش افراد برای شکوفایی انسان توسط مسیحیان همراه شده است. در مواجهه با بینش مدرن در مورد ماهیت "میل" انسان، الهیات مسیحی مدرن به همان اندازه تلاش کرده است تا تنش بین مفهوم سنتی مسیحی عشق فداکارانه یا خودبخش و تمایل انسان ها برای تأیید خود و یافتن را حفظ کند. تحقق شخصی در این دنیا برای مثال، رشته‌هایی از الهیات مسیحی، عشقی تسلیم‌شده را به قیمت نادیده گرفتن تمام خواسته‌های دنیوی فرد تأیید کرده‌اند. در این پایان نامه به طرح این وضعیت در اندیشه مدرن و پیامدهای مشکل ساز آن می پردازم. به منظور تشخیص اینکه آیا عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان می توانند دوباره به هم متصل شوند یا خیر، سپس مطالعات دقیقی را در مورد مفهوم سازی های پل تیلیش الهیدان و فیلسوف اخلاق و رمان نویس آیریس مرداک از خود و عشق انجام می دهم. همانطور که بحث خواهم کرد، درگیری تیلیش و مرداک با تفکر مدرن آنها را به توسعه گزارش هایی از خود سوق می دهد که با درک عشق به عنوان ایثارگر و مساعد برای شکوفایی انسان مطابقت دارد. بنابراین، بر اساس تفکر آنها استدلال می‌کنم که عشق فداکارانه و شکوفایی انسان را می‌توان حتی امروز به‌عنوان وابسته متقابل درک کرد.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه معرفی چارلز هارتشورن فیلسوف فرآیند آمریکایی و خداباوری فلسفی او و ارتباط دادن رویکرد و اندیشه های او با بحث در مورد رابطه الهیات و فلسفه است. پس از معرفی مبانی حرفه و کار آلفرد نورث وایتهد، نماینده شناخته شده اندیشه فرآیندی، و سپس حرفه و دستاوردهای خود هارتشورن، به بررسی جنبه های اصلی مفهوم فلسفی نئوکلاسیک او از خدا می پردازم. -رابطه جهانی توجه ویژه ای به یکی از ویژگی های هارتشورن - دفاع و تفسیر او از برهان هستی شناختی وجود خدا - معطوف شده است. سپس به تلاش‌های هارتشورن برای درگیر کردن برخی مفاهیم خداباورانه کلاسیک، یعنی مفاهیم توماس آکویناس، و مشاهیر الهیات پروتستان، پل تیلیش و کارل بارت، در نوعی گفت‌وگو می‌پردازم. سپس به اختصار «الهیات فرآیندی» و چند نمونه قابل توجه از کاربرد اندیشه های هارتشورن در الهیات، مسیح شناسی و نظریه اخلاقی را معرفی می کنم. من برخی از واکنش‌های جدلی به تفکر فرآیندی و هارتشورن را توسط الاهیدان پروتستان آلمانی بررسی می‌کنم و احتمال خویشاوندی خاصی را بین دیدگاه هارتشورن از رابطه جهان خدا و الهیات عدم خشونت در نظر می‌گیرم.

ترجمه ماشینی : موضوع تیلیش و یهودیت به نسبت کمی مورد بررسی علمی قرار گرفته است. این علیرغم اهمیت یهودیان و یهودیت برای تیلیش است که با جزئیات بیوگرافی متعدد از جمله دلیل مخالفت وی با دولت نازی و مهاجرت متعاقب آن به ایالات متحده در سال 1933 (مقدمه و فصل 1) مشخص شده است. فعالیت‌های جهانی تیلیش تأیید می‌شود، اما روش الهیات دیالکتیکی تیلیش برای تعیین اینکه چگونه می‌توانست موضع طرفدار یهود او را توجیه کند، تحلیل می‌شود. این به حملات مداوم او به یهودی ستیزی، و پس از جنگ جهانی دوم، سخنرانی های متعدد در مورد شباهت های ساختاری یهودیت و مسیحیت اشاره دارد، بدون در نظر گرفتن روابط مادام العمر با یهودیان سکولار و مذهبی (فصل 1 و 2). تیلیش درک دیالکتیکی از واقعیت دارد که تحت تأثیر F. W. J. Schelling قرار گرفته است و این بر همه جنبه های اصلی الهیات او تأثیر می گذارد. منتخب منابع اولیه برای ارزیابی تکامل ایده یهودیت تیلیچ از طریق تاریخ دینی دیالکتیکی، الهیاتی و فراگیر او تحلیل می شود (فصل های 3 تا 6). «پیش‌گویی یهودی» که ابعاد انتقادی و وجودی یهودیت را برجسته می‌کند، به‌طور قابل‌توجهی پس از جنگ جهانی اول، به‌عنوان مشخص‌ترین بیان ظاهر شد، زیرا تیلیش ناسیونالیسم مذهبی در اوایل بزرگسالی خود را رد کرد.

ترجمه ماشینی: پلورالیسم فلسفی معاصر اجتناب ناپذیری و مشروعیت دیدگاه‌ها و ارزش‌های اخلاقی متعدد را به رسمیت می‌شناسد و جداسازی اصول مرتبه بالاتری را که بر مبنای آن نظریه عدالت استوار است، دشوار می‌سازد. راینر فورست، یکی از اعضای برجسته جدیدترین نسل فیلسوفان مکتب فرانکفورت، که برای رویارویی با این چالش قیام می‌کند، ساختاری «مستقل» از عدالت را تصور می‌کند که بر اساس آنچه او حق اخلاقی اساسی برای توجیه می‌نامد، شکل می‌گیرد. فورست با شناسایی این حق از منظر فلسفه اخلاق آغاز می کند. سپس، از طریق یک تحلیل انتقادی مبتکرانه و دقیق، مؤلفه های اصلی عدالت اجتماعی و سیاسی - آزادی، دموکراسی، برابری و مدارا - را به هم پیوند می دهد و آنها را به حق توجیه می پیوندد. نظریه حاصل، «قدرت توجیهی» را به عنوان مسئله اصلی عدالت در نظر می گیرد، و فورست استدلال می کند که با اتخاذ این رویکرد، می توانیم اصول عدالت را به صورت گفتمانی، به ویژه در رابطه با عدالت فراملی و مسائل حقوق بشر، «ساخت» کنیم. فورست در حالی که نظریه خود را می سازد، با کار فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی مانند جان رالز، رونالد دورکین و آمارتیا سن و نظریه پردازان انتقادی مانند یورگن هابرماس، نانسی فریزر و اکسل هانت درگیر می شود. فورست با موضوعات متعدد، از سیاست و قانون گرفته تا اعتراض اجتماعی و مفاهیم فلسفی عقل عملی، ادعاهای متضاد را حول یک نظریه منفرد و کشسان درباره عدالت گرد می آورد.

ترجمه ماشینی: از زمانی که در سال 1971 ظاهر شد، نظریه عدالت جان رالز به یک کتاب کلاسیک تبدیل شد. نویسنده اکنون نسخه اصلی را اصلاح کرده است تا تعدادی از مشکلاتی که او و دیگران در کتاب اصلی پیدا کرده اند را برطرف کند. هدف رالز بیان بخشی اساسی از هسته مشترک سنت دموکراتیک - عدالت به مثابه انصاف - و ارائه جایگزینی برای سودگرایی است که از قرن نوزدهم بر سنت اندیشه سیاسی آنگلوساکسون تسلط داشت. رالز ایده آل قرارداد اجتماعی را به عنوان گزارش رضایت بخش تری از حقوق و آزادی های اساسی شهروندان به عنوان افراد آزاد و برابر جایگزین می کند. رالز می نویسد: «هر فردی دارای تخطی ناپذیری است که بر پایه عدالت استوار است که حتی رفاه جامعه به عنوان یک کل نمی تواند بر آن غلبه کند». نظریه رالز با پیشبرد ایده های روسو، کانت، امرسون و لینکلن، امروز به همان اندازه که اولین بار منتشر شد قدرتمند است.

ترجمه ماشینی: جان رالز یکی از مهم‌ترین فیلسوفان سیاسی عصر ما بود و قول می‌دهد در دهه‌های آینده چهره‌ای ماندگار باشد. نظریه عدالت او (1971) تأثیر عمیقی در فلسفه، سیاست، حقوق و اقتصاد داشته است. با این حال، درک نظریه رالزی، به ویژه برای مبتدیان آسان نیست، و نوشته های او می تواند متراکم و ممنوع باشد. مقدمه کوتاه توماس پوگ (که در ابتدا به زبان آلمانی منتشر شد) به ارائه کامل و مختصر خطوط اصلی نظریه رالز می‌پردازد، در صورت لزوم اطلاعات زندگی‌نامه‌ای را معرفی می‌کند، و پیوندهایی را بین کار رالزیان و سایر موقعیت‌های مهم در فلسفه اخلاق و سیاسی ترسیم می‌کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب تفسیر جدیدی از اصل سودمندی در نظریه اخلاقی و سیاسی بر اساس نوشته‌های فایده‌گرایان کلاسیک ارائه می‌کند. نوشته های آدام اسمیت، ویلیام پیلی و جرمی بنتام نیز مورد توجه است.

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.