اصل العدل عند المعتزلة | کتابخانه مجازی الفبا

بغدادی , عبد القاهر بن طاهر (محدث، فقیه شافعی، اصولی، ادیب، شاعر، نحوی، عالم ریاضی و متکلم اشعری، عراقی متولد بغداد مقیم خراسان، صاحب کتاب «الفرق بین الفرق» در ملل و نحل), 340ق.؟. بغداد، عراق 429ق./1038م. اسفراین، خراسان شمالی
فخر رازی , محمد بن عمر (فقیه، متکلم، فیلسوف، مفسر و حکیم مسلمان ایرانی، مکتب اشعری، متکلم اشاعره متاخر، شافعی، پیش برنده الهیات فلسفی، مخالف؟ فلسفه), 543ق./1149م. ری، تهران، ایران 606ق./1210م. هرات، افغانستان
علم الهدی, سید مرتضی (شریف مرتضی، فقیه و متکلم بزرگ امامیه؛ مقیم بغداد در عراق), 355ق./967م. بغداد،عراق 436ق./1045م. بغداد،عراق
شهرستانی , محمد بن عبدالکریم (متکلم، مورخ، محدث، فقیه شافعی، اصولی، مکتب اشعری، مولف کتب «الملل والنحل» و «نهایة الاقدام فی علم الکلام» و «مصارعة الفلاسفة» و «تفسیر مـفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار»، ازطرفداران اسماعیلیه؟), 479ق./1087م. شهرستانه، خراسان بزرگ (اکنون: جوزجان، افغانستان) 548ق./1154م. شهرستانه، خراسان بزرگ
قاضی همدانی, عبدالجبار بن احمد (قاضی عبدالجبار، معتزلی همدانی، صاحب کتاب «المغنی» و «کتاب شرح اصول الخمسه»، رئیس بهشمیه از معتزله پس از ابوعبداللّه بصری), 359ق./971م. 415 ق./1025م.
قاضی عضدالدین ایجی , عبدالرحمن بن احمد (مکتب اشعری), 700ق./1301م. إیج (شهرى در فارس) 756 ق./1356م.(کرمان)
ابن اثیر جزری, علی بن محمد ʿAlī b. Muḥammad b. ʿAbd al-Karīm b. ʿAbd al-Wāḥid, Abū ʾl-Ḥasan al-Ǧazarī aš-Šaibānī, ʿIzz ad-Dīn (مورخ و محدث بزرگ اسلامی ، معاصر صلاح الدین ایوبی، صاحب الکامل فی التاریخ), 555 630 ق.
ابن حزم ظاهری اندلسی , علی بن احمد (عالم اهل سنت، فقیه ظاهری مذهب و با گرایشات کلامی مخالف اشعریان و معتزلیان و شیعه، فیلسوف اندلسی، عالم ادیان و مذاهب), 384ق. 456ق.
ابن رشد (فیلسوف), محمد بن احمد (Averroes؛ ابن رشد الحفید، فیلسوف ارسطویی), ۵۲۰ق. قرطبه (کوردوبای کنونی)، اندلس (اسپانیا) ‎۵۹۵ق. شهر مراکش، کشور مراکش (مغرب)
ابن قیم جوزیه , محمد بن ابی بکر (بارزترین شاگرد و مدافع ابن تیمیه، حنبلی، سلفی), -691ق.حوران،سوریه 751ق.دمشق،سوریه
ابن سینا, حسین بن عبدالله (Ibn Sina؛ Avicenna؛ شیخ الرئیس، فیلسوف مشهور مشائی، شیعه و ایرانی), ۳۷۰ق/359ش./981م. (افشنه بخارا) ۴۲۸ق/416ش./1038م. (همدان)
ابن عربی , شیخ اکبر؛ محیی الدین محمدبن علی (Ibn Arabi؛ شاعر، فیلسوف و عارف مشهور قرن هفتم هجری، از اولاد حاتم طائی، متولد اندلس، صاحب کتب «فتوحات مکیه» و «فصوص الحکم»، نظریه وحدت وجود), 560ق/1165م. 638ق/1240م.