جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ارتباط گفتاري ميان‌فردي بر پايه اصول، استوار است. قرآن به عنوان يگانه رسانه‌ي وحياني دست‌نخورده، اين اصول را به مخاطبان خود معرّفي کرده و پيامبراسلام(ص) و پيشوايان شيعه آن‌ها را تبيين فرموده‌اند. محقّق با بهره‌مندي از آيات قرآن و روايات شيعه با مراجعه به تفاسير و کتب روايي و نيز يافته‌هاي علمي و تجربي حوزه‌ي ارتباطات، اهمّ اصول ياد‌شده را معرّفي کرده است. ابتدا به کلّیّاتي که پايه و نقاط اتّکاي بحث بودند، از قبيل: اهمّيت و ضرورت، پيشينه، قاعده‌مندي، فراگردي بودن و عناصر برقراري ارتباط گفتاري بر حسب ضرورت اشاره کرده و پس از بيان دلايلي در ضرورت کشف و معرّفي اصول برقراري ارتباط گفتاري بر پايه‌ي قرآن و حديث به معرّفي اصول مرتبط با هر يک از سه عنصر اصلي ارتباط گفتاري (پيام‌رسان، پيام و مخاطب) پرداخته است. آگاهي و احاطه‌ي پيام‌رسان بر سه مقوله‌ي پيام، مخاطب و محيط، زمينه‌ساز فزوني برآيند ارتباط مي‌گردد و درمقابل انتقال پيام از روي ناآگاهي ونيز عدم شناخت روحیّات، باورها، ارزش‌ها و حتّي جنسيت مخاطب و ناآشنايي به محيط، شرايط و فضاي برقراري ارتباط، موجب کاستي برآيند ارتباط مي‌شود. به علاوه پيام‌رسان، با ايمان و باور به پيام از انگيزه‌ي بالايي در پايداري بر انتقال آن بهره‌مند است و برخورداري از مهارت‌هاي گوناگون برقراري ارتباط از جمله مهارت‌هاي اقناع عقل، فطرت و احساس او را در انجام رسالت پيام‌رساني بيشتر به پيش مي‌برد. مخاطب براي پذيرش پيام، نيازمند شناسايي جوانب پيام دريافتي است؛ زيرا انسان عقلاً مسؤول يافته‌هاي خويش است. سعي در شناخت و درک صحيح پيام، در گام بعدي زمينه‌ي تجزيه و تحليل آن را بهتر فراهم مي‌کند. مخاطب پيام را از صافي باورها، ارزش‌ها و هنجارهاي مورد قبول خويش عبور داده و آن‌چه با خط‌کش او اندازه شود مي‌پذيرد. پيام به ‌راستي و صدق ارزش مي‌يابد. جامعه با صدق پيام‌ها به راستي و درستي زيور مي‌يابد. پيام‌هاي آشکار همواره مورد توجّه قرار گرفته و احتمال عمل به آن‌ها بيشتر است. محتواي پيام در پذيرش آن نقش تعيين کننده دارد. پيام‌هاي عقلاني، هدايتگر و اميدبخش همواره از سوي مخاطب تلقّي به قبول مي‌گردند. کليدواژه‌ها: ارتباط گفتاری، اصول ارتباط، فرایند ارتباط، پيام، پيام‌رسان، مخاطب، گفتار، انتقال معني، ازخورد پیام و محيط ارتباط.

‫در اين پاياننامه بيش از 25 هزار بيت از اشعار خاقانى و حديثها و آيههايى كه اين اشعار از آنها اثر پذيرفتهاند بررسى شده است. مراد از لفظ حديث در عنوان پاياننامه به مفهوم عام است كه شامل حديث، سنت، اثر، روايت و خبر است و حديثهاى موقوف، مرفوع، مقطوع را دربرمىگيرد. جلوههاى استخراج شده، به بيش از پانصد و اندى حديث است. لفظ قران در عنوان پاياننامه علاوه بر متن آيهها، مضامين تفاسير را نيز شامل مىشود كه در شعر خاقانى به بيش از هزار مورد از آنها اشاره دارد.

‫تمام پديده‌هاي عالم هستي داراي علت و عامل است و تصادف و اتفاق در آن راه ندارد. پيروزي و شکست افراد و جوامع نيز از اين قانون کلي، خارج نيست. بر اساس سنت الهي، انسان با استفاده از نيروي اختيار مي‌تواند در تعيين سرنوشت خود نقش اساسي داشته باشد و در همين راستا، رفتارهاي نادرست، او را به ورطه شکست و نابودي مي‌کشاند. پژوهش حاضر با روش توصيفي و تحليلي به بررسي مهم‌ترين عوامل شکست افراد و جوامع در حوزه‌هاي بينشي، اخلاقي، سياسي و اقتصادي، از منظر قرآن کريم پرداخته است. در حوزه بينش، برنامه‌ريزي و نگاه مثبت به آينده بسيار مهم است زيرا در چنين حالتي، افراد و جوامع با آگاهي از نقاط ضعف و قوت خود، سرنوشت خويش را خردمندانه رقم مي‌زنند. اما اگر دچار غفلت و بي‌توجهي شوند، چشمان آن‌ها از ديدن وضع موجود و نقاط ضعف خود، ناتوان مي‌گردد و آن‌ها را دچار شکست و زبوني مي‌سازد. جهالت و تقليد کورکورانه هم از ديگر عوامل شکست در حوزه بينشي مي‌باشد. در حوزه اخلاق هم اگر انسان گرفتار رذايل اخلاقي شود دچار شکست و هلاکت خواهد شد و از رسيدن به يک زندگي خوب باز مي‌ماند. تکبر، غرور، ترس، ظلم و گناه از عوامل اخلاقي شکست افراد و جوامع انساني به‌شمار مي‌رود. و از بعد سياسي، عاملي که در شکست افراد و جوامع، نقش مهمي ايفا مي‌کند، مسلط شدن رهبران و مديران نالايق بر سرنوشت مردم است. در اين زمينه، آموزه‌هاي ديني همواره نسبت به سوء تدبير هشدار داده است. تفرقه، ترک امر به‌معروف و نهي از منکر، ترک جهاد، استبداد و خودکامگي، از ديگر عوامل مهم شکست در حوزه سياسي است. از نظر اقتصادي هم، که قوام زندگي و حيات جامعه به آن وابسته است، عواملي مانند بي‌لياقتي مسئولان اقتصادي، سلطه دنياطلبان، کم‌فروشي يا گران‌فروشي، اسراف و تبذير، و تنگدستي مي‌تواند موجبات شکست فردي و اجتماعي را فراهم آورد.

‫مطالب اين تحقيق در پنج فصل تدوين شده است. در فصل اول مفهوم حقوق و حقوق جزائى و منابع آن بررسى شده و در فصل دوم اصول كلى حاكم بر حقوق جزائى اسلام نظير تساوى مجازاتها، قانونى بودن مجازاتها و شخصى بودن مجازاتها مورد تحقيق قرار گرفته است. فصل سوم به تعريف جرم ازنظر مذهبى و فصل چهارم به معرفى انواع جرايم و مجازاتها ازديدگاه قرآن اختصاص دارد و سرانجام در فصل پنجم جرايم و اجراى مجازاتها از ديدگاه قرآن مورد بحث واقع شده است.