جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم مهم ترین منبع انسان شناسی است. انسان هنگامی که پا به حیات مادی می گذارد و در زمین مستقر می شود، مسافری است که به کاروان سرای دنیا وارد می گردد.او با فطرت خود توجه دارد که دست قدرت خدایی دانا و حکیم او را به این کره خاکی آورده است و همسایه دیگر آفریدگان خود قرار داده است. از این رو، از پرسش های اساسی ای که ذهن بشر را به خود جلب می کند، نحوه تعامل او با دیگر موجودات است.ریشه این روابط در فطرت انسان به ودیعت نهاده شده است. با وجود این برای شکوفایی و عملیاتی کردن آنها نیازمند هدایت و راهنمایی خالق متعال است. این مقاله پاسخ پرسشهای اساسی ذیل است: 1. رابطه ام با خدا چگونه باشد؟ 2. رابطه ام با خویشتن چگونه باشد؟ 3. رابطه ام با دیگر مخلوقات چگونه باید باشد؟ پژوهش جامع درباره این پرسشها از امکان این مقاله افزون است. از این رو به اختصار نکاتی در این باره اشاره می شود.

نعمت عمر و حیات گوهر ارزشمندی است که رسیدن به سعادت جز از مسیر آن محقق نخواهد شد. از این رو در سال های اخیر پژوهش برای شناسایی ارزش واقعی، نحوه استفاده، و مدیریت زمان، مورد توجه اندیشمندان غربی قرار گرفته است. این در حالی است که این موضوع در میان مسلمانان و رهبران ایشان همزمان با عصر نزول قرآن و دوران امامت از اهمیت برخوردار بوده است. در قرآن و روایات از یک سو، با هدفگذاری در رسیدن به اهداف دنیوی و سعادت اخروی نگاهی جامع به مدیریت عمر شده است، و از سویی دیگر با برنامه ریزی های دقیق و کاربردی راهکارها وشیوه های مدیریت عمر بیان شده است.این پایان نامه با جمع آوری آیات و روایات مربوط، تحلیل و دسته بندی موضوعی آنها، در صدد بیان راهکارهای برگرفته از منابع اسلامی در حوزه مدیریت زمان و ارائه الگوهای کاربردی در این زمینه می باشد. در این تحقیق ابتدا هدف اسلام از توجه به زمان مطرح شده است؛ در این راستا به هدفگذاری برای سعادت اخروی انسان، با در نظر گرفتن دیدگاه اسلام نسبت به اهداف و موفقیت های مادی و دنیوی پرداخته شده است. در ادامه راهکارها و الگوهای اسلام در موضوع مدیریت زمان، ارائه شده و میزان کاربردی بودن آنها مورد بررسی قرار می گیرد. در پایان ضمن مقایسه بین مبانی دینی و غیر دینی مدیریت زمان، ارتباط بین وقت شناسی و دینداری انسان بیان می گردد .

---

‫در اين نوشتار که به مناسبت نام‌گذاري سال 1387 به" سال انسجام اسلامي و اتحاد ملي" نگاشته شده است؛ ضمن بررسي ابعاد و آثار وحدت و انسجام بين مسلمانان؛ شيوه‌هاي عملي تحقق اين وحدت و انسجام و تقريب بين مذاهب اسلامي در جهان اسلام، با تأکيد بر کشور هندوستان، بحث و بررسي شده و تجربه‌هاي برخي از کشورهاي مسلمان، مانند ايران در اين زمينه مطرح گرديده است. نويسنده در هفت فصل، ضمن بيان ديدگاه‌هاي مختلف در موضوع تحقيق؛ به آثار اختلاف و وحدت مسلمانان و تقريب بين مذاهب اسلامي پرداخته و سپس همگرايي و اخوت اسلامي و نيز راهکارهاي اجراي آن را در سطح جهان اسلام بررسي نموده است. نويسنده پس از پرداختن به مفهوم شناسي واژه‌هاي کليدي تحقيق؛ به معناي امت، اتحاد، انسجام، اسلام و مسلمانان از لحاظ لغوي، اصطلاحي و ديدگاه علماي شيعه و اهل سنت در اين موارد اشاره کرده است. در فصل سوم، پس از تبين دلايل لزوم اتحاد و انسجام اسلامي و ضرورت اجتناب از تفرقه از منظر قرآن کريم، روايات، سنت و سيره پيامبر اسلام(ص) و امامان معصوم(؛ محورهاي انسجام اسلامي مانند توحيد، نبوت پيامبر اسلام، اهل بيت، قرآن کريم و وجود دشمن مشترک؛ مطرح شده است. در فصل چهارم، آثار اتحاد و انسجام و پيامدهاي تفرقه، مانند نجات از هلاکت، ايجاد اقتدار و نيرو در سايه انسجام، رستگاري و برکت در جامعه و نيز آثار تفرقه مانند هلاکت، ظهور کفر و جاهليت، افول از جايگاه رفيع انساني، افتادن در دام‌هاي شيطان و ايجاد سستي و ضعف بيان شده است. انعکاس ديدگاه‌هاي دانشمندان مسلمان مانند امام خميني، آيت‌الله خامنه‌اي، سيدجمال‌الدين اسدآبادي، آيت‌الله بروجردي، علامه شرف‌الدين عاملي، علامه اميني، اقبال لاهوري، شيخ محمود شلتوت و عبدالمجيد سليم مباحث فصل پنجم را تشکيل مي‌دهد. نگارنده در فصل‌هاي ششم و هفتم، با توجه به بافت اجتماعي، ديني و سياسي کشور هندوستان؛ به نگرشي تاريخي در مورد اين کشور پرداخته و تاريخچه حضور استعمار انگليس در آن کشور را عنوان کرده است. ارائه راهکارهاي عملي وحدت و انسجام مسلمانان هندوستان مطلب پاياني اين نوشتار است.

‫در اين پاياننامه پس از بيان مباحثى مقدماتى مثل تعريف توبه، حقيقت توبه، فضيلت توبه، توبه نصوح، شرايط قبول توبه، شرايط كمال توبه، مراتب توبه و توبه در قرآن به اصل موضوع پرداخته شدهاست، روش بحث بدين ترتيب است كه طى فصولى متعدد هر چند آيهاى از قرآن كه درباره توبه است، ترجمه شده، سپس مباحث صرفى و نحوى آيات آمده و در پايان نكات بلاغى آنها بيان شدهاست.

‫اين تحقيق، با رويکردي قرآني به شناسايي يهود و عقايد آنان و شاخص‌هاي مهم دين يهود پرداخته است. نويسنده سعي کرده است با استناد به آيات قرآن، ضمن بررسي عقايد و آموزه هاي دين يهود، ويژگي‌هاي يهوديان و موضع‌گيري آنان را در قبال پيامبر اسلام و دين اسلام، به رغم حقانيت رسول خدا( و دين او، منعکس نمايد. وي اين پژوهش را در چهار فصل ساماندهي کرده است: در فصل اول، ابتدا مباحثي مقدماتي در مورد معناي لغوي و اصطلاحي قرآن و يهوديت مطرح کرده؛ سپس گوشه‌هايي از زندگاني يهوديان در شبه جزيره عربستان، قبل و بعد از بعثت پيامبر اسلام(ص) ، به ويژه اوضاع و احوال يهوديان اطرف مدينه را پس از هجرت پيامبر اسلام(ص) به آن شهر گزارش نموده است. در فصل دوم، برخي از عقايد يهوديان در زمينه توحيد، نبوت، عصمت انبيا، انبياي بني‌اسرائيل و معاد از ديدگاه قرآن کريم مطرح گرديده است. در فصل سوم، به وصف شريعت يهود در قرآن پرداخته شده و از منظر قرآن کريم، احکام و مباني دين يهود، مانند نماز، روزه، احکام فردي و اجتماعي، زکات، حج، معاملات، عقود، ازدواج، خواستگاري، مهريه، طلاق، خوردن و آشاميدن و قتل شرح و بررسي شده است. در فصل چهارم و پاياني، برخي از اوصاف يهوديان و تمرّد و نافرماني آنان در مقابل حضرت موسي(، پيامبر بزرگ بني اسرائيل در قرآن بيان شده است. که اهم اين اوصاف عبارتند از: رابطه يهوديان با پيامبران خويش، رابطه آنان با علما، صدق و کذب يهوديان در رفتار و گفتار، تحريف دين يهود از سوي يهوديان، مسخره کردن ساير اقوام غير يهود از سوي يهوديان، ارتکاب گناهان، پيمان شکني، عدم حرمت به اموال ديگران، ايجاد فساد بر روي زمين، قساوت قلب آنان، سفاهت يهوديان، ترسو بودن آنان، کينه ورزي نسبت به مسلمانان، اشاعه فحشا و شايعه در جامعه، ايجاد جنگ داخلي و اختلاف افکني بين مسلمانان، بي‌ادبي يهوديان نسبت به خداوند متعال، کتمان کردن حقايق دين اسلام، حريص بودن آنان بر مال دنيا و گمراه کردن اقوام ديگر. در ادامه نيز سرنوشت يهوديان از لحاظ استحقاق عقاب الهي از ديدگاه قرآن کريم ذکر شده است.