جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين تحقيق به بررسى روايات تفسيرى امام صادق ذيل آيات جزء چهارم قرآن شامل آيات 93 آلعمران تا پايان و سوره نساء تا آيه 23 پرداخته و مطالب آن در سه فصل آمده است. در فصل اول با نام كليات مصطلحات دلالى و سندى، القاب ائمه(ع)، طبقات روات و فرقههاى فاسد بيان شده است. در فصل دوم روايات تفسيرى امام صادق(ع) همراه با نقد سندى و دلالى آمده است و فصل سوم به شرح حال راويان احاديث اختصاص يافته است.

‫آنچه در اين مجموعه از اشگ خامه بردشت سپيد اوراق نشسته در پيرامون »واپس گرايى از نظر قرآن وحديث« است، واپس گرايى همانست كه قرآن »انقلاب على اعقاب« و»ارتداد على ادبار«ش خوانده واز زبان راسخان در علم واولوالالباب با عنوان »گمراهى بعد از هدايت« از آن ياد كرده است. بعد از مدخل كه به روشن نمودن مفهوم عنوان پرداخته، عوامل زمينه ساز وموانع صيانت بخش ونتايج زيانبار به تصوير كشيده شده است در عوامل زمينه ساز از »دشمن«، »القاء شبهه«، »تفرقه« وبحران رهبرى« سخن گفته‏ايم ودر موانع صيانت بخش از »ولايت وبرائت« و»استقامت اُمت«. سپس نتايج دنيوى واُخروى واپس گرائى را متذكر شده‏ايم. بخشى ديگر نيز سامان داده‏ايم با عنوان واپس گرائى اُمت اسلام كه اساسى‏ترين سخن را بر »استمرار رهبرى حق« كه متجلى در اميرالمؤمنين على (ع) بوده متمركز وتغييرات ظلمت زاى بعد از رحلت رسول (ص) را از پس ابرهاى گذر تاريخ، آفتابى نموده‏ايم.

‫چکيده : اين پژوهش با رويکردي تطبيقي به واکاوي مؤلّفه‌هاي زنان نمونه و اسوه در آموزه‌هاي قرآن و کتاب مقّدس و ديدگاه‌هاي دين اسلام، مسيحيت و يهوديت در اين باره مي پردازد. نوشتار حاضر درشش فصل سامان يافته است. فصل اوّل به مفهوم شناسي واژه‌هايي مانندِ زن، شاخص، نمونه،‌عهد قديم، عهد جديد، قرآن و ميزان اعتبار آن در قبال عهدين اختصاص دارد. فصل دوم برخي زنان بنام، مؤمن و پرهيزگار، همچون: حوّا، ساره، مادر موسي(، آسيه، ملکه سبأ، حضرت مريم و ... در عهدين را معرّفي کرده است. در فصل سوم برخي چهره‌هاي منفي از زنان و مشخّصات آنان، مانند همسران بعضي پيامبران و جنبه‌هاي منفي شخصّيت آن ها را برشمرده است. در فصول چهارم و پنجم اسوه هاي مثبت و منفي از زنان و معرّفي شخصيت‌هاي مثبت و منفي آنان در قرآن کريم مطرح شده و عملکرد آنان مورد مطالعه و تحقيق قرآني قرار گرفته است. به همين منظور نويسنده به شخصيت ممتاز حضرت فاطمه( به عنوان يک زن نمونه براي همه زنان جهان اشاره و اوصاف ممتاز ايشان را بيان کرده است. در فصل ششم نويسنده به مقايسه و داوري ميان شاخصه‌هاي مزبور درباره زنان نمونه در قرآن و عهدين پرداخته و شاخصه‌هايي همچون: عفّت و پاکدامني، عبادت و بندگي خداوند، استقامت در راه دين و اعتقادات، عقل محوري و عملکرد منطقي، انفاق در راه خدا را و... از مهم ترين شاخصه‌هاي آنان در قرآن و عهدين نام برده است.

---

‫فتنه، حادثهاي غبارآلود است و تاريکي آن، شناخت حق و باطل و دوست و دشمن را با مشکل روبه رو ميسازد. اين پژوهش در پنج فصل، فتنه هاي اجتماعي را از ديدگاه قرآن و نهج البلاغه، مورد بحث و بررسي قرار داده است. زمينهها و عوامل فتنههاي اجتماعي، به زمينهها و عوامل فردي و اجتماعي تقسيم ميشوند. از دنيا طلبي، خودخواهي و هوي پرستي، بدعتگذاري در دين، و حسادت و کينه، ميتوان به عنوان زمينهها و عوامل فردي ياد کرد، و زمينه ها و عوامل اجتماعي را ميتوان ناداني و بيتفاوتي مردم، موضعگيري منفي خواص، مشتبه شدن حق و باطل، و تزلزل و پيمان شکني دانست. شيوههاي فتنهگران عبارت است از: شيوههاي فرهنگي و اعتقادي، سياسي، اقتصادي، و نظامي. تضعيف باورهاي ديني و ارزشهاي معنوي جامعه، در آميختن حق و باطل، شبهه افکني، و استخدام چهرههاي موجه و مقدس، به عنوان شيوههاي فرهنگي و اعتقادي مطرحاند. تفرقه افکني، بهره برداري از شعارها و نمادهاي ديني، هجوم به حاکميت ديني، و بهره برداري از شيوههاي مبارزه نرم، شيوههاي سياسي هستند. از شيوههاي اقتصادي، ميتوان به تکاثر اقتصادي براي ايجاد فتنه، ايجاد نابسامانيهاي اقتصادي، و تخريب اموال عمومي اشاره نمود. شيوههاي نظامي عبارت است از: ترور شخصيتها، آشوبهاي مسلحانه داخلي، آموزش و تشويق به نافرماني مدني، و تهديد به حمله نظامي. براي مقابله با فتنهگران ميتوان از راههاي پيشگيري مانند تقوا، صبر و اسقامت، و افزايش بصيرت بهره برد. همچنين از راههاي مبارزه کوتاه مدت، مانند جداکردن صف فتنه گران و فتنه زدگان، روشنگري، و شکستن وحدت ظاهري فتنهگران، و از راههاي مبارزه بلند مدت، مانند تهيه طرح جامع تعليم و تربيت، تقويت باورها و ارزشهاي جامعه، و تقويت دشمن شناسي ميتوان بهره برد. پيامدهاي منفي فتنه عبارتاند از: فراموش شدن ارزشها، ريزش خواص، گمراه شدن برخي از مردم، اختلاف، تحميل هزينههاي اقتصادي، و حاکميت حاکمان سودجو. پيامدهاي مثبت آن عبارتاند از: جداسازي مرزهاي حق و باطل، به فعليت رسيدن استعدادها، ايجاد يا افزايش بصيرت.

‫در اين پايان نامه اسماء مذكور در آيات قرآن از حرف ضاد تا پايان حرف ياء از نظر اعراب و نحو بررسى شده است. مبناى اين پژوهش قرائت عاصم به روايت از حفص بوده است. در اين پايان نامه اغلب در بيان نحو اسماء، قول مشهور مورد توجه قرار گرفته، لكن ديگر اقوال نيز ذكر شده اند.