جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫معناشناسي بخشي از دانش زبان¬شناسي يا شاخه‌اي مستقل از آن است كه از رهگذر آن مي‌توان به تحليل معناي واژه‌ها و جمله‌هاي يك متن پرداخت و جايگاه دقيق كلمه‌ها و تركيب‌هاي آن را با توجه به نظام معنايي كه در آن قرار دارد، به دست آورد. اين نوشتار به معناشناسي واژه عفو در قرآن كريم مي‌پردازد. عفو در لغت حامل معاني مختلف و حتي متضاد است. همچنين در قرآن نيز چندين معنا از سوي مفسران براي آن ارائه شده است كه اين معاني با توجه به واژگان هم‌نشین به دست مي‌آيد و سياق به عنوان يكي از مهم‌ترين قرينه‌ها براي فهم واژگان قرآن، در ایجاد معانی مختلف عفو در آيه نقش عمده و تعيين كننده‌اي دارد، البته به نظر مي‌رسد بهترین راه برای دست یابی به دقیق‌ترین معنا، توجه به سیاق آیه همراه با بهره گیری از تحلیل جامعه شناختی و روان شناختی حاکم بر فضاي نزول و سیاق آیه است كه در اين پژوهش براي يافتن معناي عفو در قرآن از اين روش بهره گرفته شده است. همچنين بررسي واژگان به ظاهر مترادف با عفو نظير صفح، غفر و جوز نشان مي‌دهد كه اين واژگان با وجود اين‌كه در ظاهر هم معناي با عفو به نظر مي‌رسند ولي به سبب اندك تفاوت معنايي كه بين اين واژه‌ها و عفو وجود دارد، هرگز نمي‌توانند به عنوان واژه‌اي مترادف، جانشين معنايي آن در قرآن كريم شوند. تحليل معناشناسي عفو در قرآن نشان مي‌دهد كه اين واژه داراي معنايي اصلي و پايه است كه روح آن را تشكيل مي‌دهد؛ به طوری که در همه آيات و با هر سياقي اين معنا به عنوان هسته مركزي اين واژه حضور دارد و اين معنا همان گذشت است. گذشت از مفاهيم برتر اخلاقي است كه در سعادت و تعالي فردي و اجتماعي انسان‌ها نقش مؤثري ايفا مي‌كند و دارای آثار و فوائدي است. اين آثار شامل مغفرت الهي، رحمت خدا، تأليف قلوب، آرامش خاطر، و... مي‌باشند كه اين پژوهش به آن‌ها پرداخته است. واژگان كليدي: معناشناسي، عفو، قرآن، گذشت، آثار عفو، تفسير موضوعي، فضاي نزول

‫مسئله اساسی در این پژوهش یافتن راه صحیح تربیت کودک است. برای پاسخ به این مسئله با تتبع در آیات و روایات معصومین(ع) مشخص شد که آنها ما را به پیروی از شیوه‌های الگوهای مطمئن در عرصه گفتار و عمل فراخوانده‌اند. در پژوهش حاضر شیوه‌های این الگوهای حسنه از آیات و روایات استخراج و استنباط شده است. تربیت کودک در سیره و کلام آن بزرگواران در سه مرحله هفت ساله سیادت، اطاعت و وزارت بیان شده است. اساس کار ما بررسی ویژگی‌ها، اصول و شیوه‌های دو مرحله نخست در ابعاد دینی، اخلاقی، جسمی، جنسی و اجتماعی است. در این راستا پس از تبیین مختصری از تاثیرمتقابل دو عامل وراثت و محیط در تربیت به مراحل تربیت و ویژگی‌های بارز کودک در دو مرحله نخست پرداخته‌ایم. در بررسی‌های انجام شده مشخص شد که از ویژگی‌های بارز کودک در مرحله نخست فعالیت و فرماندهی است و از ویژگی‌های بارز او در مرحله دوم مسئولیت‌پذیری و تادیب است. از آنجا که شیوه‌های الگوها بر پایه اصولی کلی است که از ویژگی‌های عمومی آدمی متبادر شده‌اند، به چند اصل کلی متناسب با دو مرحله نخست همچون عزت، آراستگی، فضل، عدل و... نیز پرداخته شده است. مبحث اصلی ما بررسی شیوه‌های تربیت کودک در ابعاد مختلف است. این شیوه‌ها در هر بعد تربیتی پس از بیان میزان رشد کودک در فهم مفاهیم اساسی مربوط به آن بعد حتی الامکان به تفکیک هر مرحله بررسی شده است. در بعد دینی به کار بستن شیوه‌هایی چون زمینه‌سازی، تزیین کلام و... ما را در ایجاد رفتار متکی به ضوابط مذهب در کودک یاری می‌رساند. در بعد اخلاقی با بهره‌گیری از شیوه‌هایی چون شیوه الگویی، تغافل، تلقین و... مفاهیم اخلاقی پسندیده را در کودک باید به صورت زیر بنایی درآورد. شیوه‌های بعد جسمی در راستای سلامت و ورزیدگی تن او زمینه ساز رشد و کمال معنوی اوست. در بعد جنسی با تامین نیازهای روحی و روانی کودک و پرورش حیاء و عفاف در او و... در صدد پیشگیری از بیداری نابهنگام غریزه جنسی و تعدیل آن هستیم. شیوه‌های بعد اجتماعی حسن معاشرت و راه‌های برخورد مناسب با چهره‌های مختلف را می‌آموزد. مقصد نهایی و مشترک تربیت کودک در ابعاد مختلف بررسی شده این است که کودک از بدو تولد و حتی قبل از آن به گونه‌ای ساخته شود که همه رفتارهای او جهت‌گیری شده به سوی خداوند باشد. واژگان کلیدی: تربیت، کودک، شیوه، الگو، اصول تربیتی، تربیت دینی، تربیت اخلاقی، تربیت جسمی، تربیت جنسی، تربیت اجتماعی

---