جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به اهمیت و جایگاه ویژه‌ی خداشناسی در اعصار و ادیان، به خصوص در ادیان ابراهیمی و دین مبین اسلام، که اصل توحید را مهم ترین اصل خود قرار داده است؛ تحقیق حاضر به بررسی توحید از منظر آیات و روایات پرداخته و وجود خداوند و صفات او را اثبات و بیان نموده است. این بررسی به روش کتابخانه‌ای، از میان چندین کتاب فارسی و عربی زبان که به این مهم پرداخته‌اند، گردآوری شده است و سپس به جهت هدف مدنظر در تحقیق به زبان انگلیسی نوشته شده است. در این بررسی روشن می‌گردد که قرآن کریم و احادیث ائمه اطهار (علیهم السلام) به روش‌های گوناگون با ادله مختلف، (که فلاسفه و متکلمان هم تقریرهای خود را از آن ادله دارند) وجود مبدأ متعالی را برای عالم ضروری می‌دانند و اقسام و مراتب توحید را نیز بیان داشته‌اند. در این تحقیق با بیان براهین نظم، حدوث، امکان و وجوب و فطرت وجود خداوند تعالی اثبات می‌گردد و نمونه آیات و روایات که اشاره به این براهین دارند، آورده شده است. همچنین بعد از اثبات وجود خداوند، مراتب و اقسام توحید از جمله؛ توحید ذاتی، صفاتی، افعالی، عبادی و مباحث ذیل آن‌ها با نقطه نظر آیات و روایات بیان شده است. در انتها چندین برهان بر وحدانیت خدا نیز بیان شده است. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

حجت الاسلام والمسلمین دکتر رضا برنجکار، رییس انجمن کلام حوزه در دومین نشست از نخستین روز مدرسه زمستانی کلام امامیه به تبیین موضوع «نظریه های فطرت بنیاد» پرداخت. وی معنای فطرت را امر غیر اکتسابی یا اکتسابی روشن و بی نیاز از تحلیل و بررسی های پیچیده، فطرت محل بحث از نوع فطرت معرفتی دانست نه فطرت گرایشی. وی در ادامه به بیان تاریخچه دیدگاه های باب فطری معرفتی از گذشته تا عصر حاضر پرداخت و نظریات سقراط، افلاطون، ارسطو، دکارت، ابن سینا، شیخ حر عاملی، سیدبن طاووس، مدرسه کوفه، مدرسه قم، مدرسه بغداد و مدرسه حله را به صورت اجمال در این باب بررسی کرد. حجت الاسلام والمسلمین دکتر برنجکار اظهار داشت: در بین متلکمان اسلامی، براساس گزارش هایی که از مدرسه کوفه می بینیم، معرفت فطری را معرفت اضطراری می نامند به این معنا که ما مضطر هستیم به دانش معرفه الله و خداوند این معرفت را در دون ما قرار داده و اکتسابی نیست. شاهد بر این مطلب ادعای اشعری است بر این که جمهور امامیه قائل بودند معرفه الله و بلکه همه معارف مضطر است و استدلال در آن نقشی ندارد. وی افزود: البته در این میان هشام بن حکم و ابو محمد نظری مخالف با جمهور متکلمان امامیه دارند. رییس انجمن کلام حوزه خاطرنشان کرد: در مدرسه قم نیز مرحوم کلینی و صدوق قائل به اضطرار هستند و عام ذر را مطرح می کنند اما از شیخ مفید به بعد اضطرار کنارگذاشته و معرفت اکتسابی مطرح شد. در مدرسه بغداد و حله نیز این اضطرار دیگر مطرح نیست، اما در خراسان دوباره احیاء می شود. فطرت در قرآن و روایات وی نیز گفت: قرآن و روایات خداشناسی را امری مجهول که نیاز به استدلال و کشف داشته باشد مطرح نمی کنند. نه اینکه عقل توان اثبات نداشته باشد، بلکه به این معنا که راه منحصر به استدلال نیست، زیرا فطرت داریم و «کل مولود یولد علی الفطره». حجت الاسلام والمسلمین دکتر برنجکار اضافه کرد: بحث معرفت فطری در دو مقام قابل طرح است، نخست این که معرفت در چه موقفی به انسان داده شده است؟ پاسخ در آیات و روایات اشاره به عالم ذر دارد. دوم «چیستی ویژگی های معرفت»؛ معرفت است یا گرایش؟ آیات و روایات فطرت را تفسیر به گرایش از قبیل خداشناسی و خداجویی نکرده، بلکه تفسیر به معرفت می کنند. و چنین که برخی گفته اند معرفت مبهم نیست، بلکه در لسان روایات می بینیم اتفاقا معرفت صریح است و شدت دارد، چون از جنس معاینه و دمیدن مطرح شده است و این معاینه به معنای دیدن یا چشم نیست که علاوه حکایت از شناخت شدید دارد. و فطری بودن معرفت همیشه به این معنا نیست که به آن توجه وجود دارد، بلکه نیاز به تذکر همیشه وجود دارد و ارسال رسل به همین منظور است. تذکر به معرفت نیز از طریق مختلف اتفاق می افتد: نخست «استدلالات عقلی» و دیگری «از راه اسمائ و صفات». وی در ادامه به ویژگی های معرفت فطری پرداخت و بیان کرد: ویژی های معرفت فطری عبارتند از: معرفت فطری شدید است؛ لذا تعابیری مثل معاینه در روایات برای معرفت ذکر شده است این معرفت به قلب معروف است نه عقل معرفت فطری معرفت اساسی است و بقیه معرفت ها به ابن معرفت مربوط اند.

فاعلیت خدا در ابتدا چگونه آغاز شد؟ حقیقت آن چیست و چه عوامل و صفات الهی از قبیل علم، قدرت و عشق در آن نقش داشتند؟ فاعلیت و فعل خدا بعد از شروع، یکی است یا متعدد؟ فاعلیت الهی چگونه با نظام علیت و اختیار آدمی قابل تبیین و توجیه است؟ آیا خدا بعد از خلقت می‌تواند به نحو مستقیم در جهان تاثیر بگذارد؟ آیا فعل الهی خط پایان و شروع مجددی دارد؟ در این کتاب جواب سئوالات فوق با رویکرد کلام عقلی ارائه شده است.

بررسی ابعادی از مسائل مربوط به توحید، عدل، نبوت و امامت با استناد به ادله عقلی و نقلی است. در این نوشتار سعی شده است به روشی استدلالی و استناد به آیات و روایات اصلیترین اعتقادات شیعه امامیه در مورد مسائل کلامی فوقالذکر بیان شده و ادله مربوط به آنها بیان شود. نویسنده نخست به بیان ادله مربوط به توحید و وحدانیت خدا و اثبات وجود صانع پرداخته و توضیحاتی در مورد مفهوم اسماء و صفات الهی ارایه کرده است. آن گاه به بیان ادله عقلی و نقلی مربوط به اثبات نبوت عامه و خاصه و نیز ضرورت و حکمت ارسال رسل و انزال کتب پرداخته و دلایل و نصوص مربوط به امامت امامان دوازدهگانه را ذکر نموده و ادله اثبات امامت و ضرورت آن بعد نبوت را تبیین کرده است. وی همچنین به ادله مربوط به افعال الهی و نفی جبر و تفویض پرداخته و نسبت بین افعال خدا با افعال خلق را با رویکردی قرآنی و روایی بررسی کرده است.

الغنية في الكلام، اثر ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری، کتابی است کلامی در بیان عقاید اهل سنت. اثر حاضر، در واقع تحقیق قسمت الهیات از کتاب می‌باشد که توسط مصطفی حسنین عبدالهادی صورت گرفته است. ارزش و اهمیت کتاب را از دو جنبه علمی و تاریخی می‌توان بررسی نمود: الف) جنبه علمی: این موضوع را در گستردگی اطلاعات نویسنده در بسط استدلالات صاحب‌نظران در مسائل و دلایل گوناگون می‌توان بررسی نمود؛ زیرا وی التزام خاصی دارد به تتبع در اقوال و مذاهب در هر مسئله (مخصوصاً اقوال معتزله)، به‌همراه ذکر ادله هر قول و وجه دلالت در آن و بیان ایرادات آن. ب) جنبه تاریخی: این کتاب دربردارنده بسیاری از اقوال و نظرات مذاهب گوناگون بوده که در غیر آن، یافت نمی‌شود و نویسنده به‌مثابه حلقه مفقوده در برخی از مذاهب (مذهب اشعری) می‌باشد. به دلیل شباهت‎های بسیاری که میان مطالب این کتاب و کتاب «الإرشاد» جوینی وجود دارد، برخی آن را شرح ارشاد دانسته‌اند.

الغنية في الكلام، اثر ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری، کتابی است کلامی در بیان عقاید اهل سنت. اثر حاضر، در واقع تحقیق قسمت الهیات از کتاب می‌باشد که توسط مصطفی حسنین عبدالهادی صورت گرفته است. ارزش و اهمیت کتاب را از دو جنبه علمی و تاریخی می‌توان بررسی نمود: الف) جنبه علمی: این موضوع را در گستردگی اطلاعات نویسنده در بسط استدلالات صاحب‌نظران در مسائل و دلایل گوناگون می‌توان بررسی نمود؛ زیرا وی التزام خاصی دارد به تتبع در اقوال و مذاهب در هر مسئله (مخصوصاً اقوال معتزله)، به‌همراه ذکر ادله هر قول و وجه دلالت در آن و بیان ایرادات آن. ب) جنبه تاریخی: این کتاب دربردارنده بسیاری از اقوال و نظرات مذاهب گوناگون بوده که در غیر آن، یافت نمی‌شود و نویسنده به‌مثابه حلقه مفقوده در برخی از مذاهب (مذهب اشعری) می‌باشد. به دلیل شباهت‎های بسیاری که میان مطالب این کتاب و کتاب «الإرشاد» جوینی وجود دارد، برخی آن را شرح ارشاد دانسته‌اند.