آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رد تاریخی کارل بارت از فلسفه در خدمت الهیات یکی از رویدادهای مهم الهیات قرن بیستم است. در نتیجه جدایی او از فلسفه از الهیات، کار کارل بارت به ندرت از نظر فلسفی جالب یا ارزشمند ارزیابی می شود. با این حال، ادعای ما این است که کارل بارت، به دور از تعقیب الهیات جدای از فایده فلسفه، در واقع یک رویکرد فلسفی، یعنی یک رویکرد دستوری به الهیات را اجرا می کند. واضح است که بارت قرابت های خاصی با فلسفه تحلیلی دارد. همانطور که نشان می‌دهیم، همچنین واضح است که الهیات بارت با آثار بعدی ویتگنشتاین قابل مقایسه است. به این ترتیب، نشان می‌دهیم که چگونه مقایسه آثار بارت با ویتگنشتاین و دیگر فیلسوفان ویتگنشتاینی، هدف دستوری و ویژگی علایق الهیاتی او را نشان می‌دهد. ما نشان می‌دهیم که برخورد بارت با مسئله وجود خدا و مسئله ارجاع مهم با اهداف و ویژگی‌های فلسفه دستوری متناسب است. ما همچنین با ایراداتی مواجه می‌شویم که اغلب بر علیه بارت وارد می‌شوند که قدرت استدلال ما را کاهش می‌دهد، یعنی اینکه بارت یک فیدیست یا واقع‌گرا است. سرانجام، ما به مفهوم پنهان بودن خدا باز می گردیم تا ماهیت دستوری الهیات کارل بارت را برجسته کنیم.

ترجمه ماشینی : واقعاً شناخت خدا به چه معناست؟ زمینه های شناخت خدا چیست، چه چیزی آن معرفت را تغذیه می کند و واقعاً چه چیزی شناخته شده است؟ نویسنده در جست‌وجوی پاسخ به این پرسش‌ها، در دو پانل، تصویر روشنی از آنچه کالوین و بارت درباره شناخت خدا می‌گفتند برای ما ترسیم می‌کند: کالوین در پس زمینه فرهنگ پیشامدرن، بارت در پاسخ به یک پست کانتی فرهنگ متمایل به ادم گرایی در بین آنها، مانند لولای بین دو پانل، فلسفه کانت را می یابیم. دو شخصیت الهیات دورانی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، اما بدون این که این به قیمت از دست دادن قدرت هیچ کدام تمام شود. این مطالعه به تحلیل تاریخی جدا ختم نمی‌شود، بلکه تأمل خود نویسنده را نسبت به طرحی نظام‌مند تغذیه می‌کند.

ترجمه ماشینی : کارل بارت از نظریه جزم شناسی کلیسای III.3 به عنوان «اصلاح بنیادی» آموزه مشیت ارتدکس اصلاح شده. این کتاب این ادعا را ارزیابی می‌کند و استدلال می‌کند که III.3 بازبینی «شخص‌گرایانه» مشیت را نشان می‌دهد که تنها از طریق استفاده موقت بارت از منابع فلسفی قابل درک است. آموزه مشیت بارت همچنان الهیات است، و نه فلسفه، اما بدون فلسفه قابل درک نیست. این کتاب که بارت را با سه الهی‌دان فلسفی، وینسنت برومر، جان مک موری و آستین فارر گفت‌وگو می‌کند، فاصله بارت را از درک مشیت پیشامدرن نشان می‌دهد. گفت‌وگوها خواننده را مجهز می‌کند تا تداوم و ناپیوستگی بین فلسفه شخصی و رابطه‌ای قرن بیستم و سوم را تشخیص دهد و از این طریق بسیاری از ادعاهای ضد شهودی بارت را درک کند. بیان مسیحیت و تثلیث بارت از طریق تضاد با متکلمان فلسفی، وضوح و اهمیت پیدا می کند. این کتاب با تکیه بر این مقایسه‌های فلسفی، مشارکت بارت در بحث‌های مربوط به تاریخ را که توسط عمل الهی، آزادی بشر تحت مشیت و مشکل شر تعیین می‌شود، ارزیابی می‌کند.