آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع تمدن سازی و پیشرفت در حکومت های دینی، همواره از موضوعات مهم و چالش برانگیز در حوزه فرهنگ و تمدن بوده است. بی شک، بررسی مصداق های تاریخی این مقوله، کمک زیادی به روشن شدن مسئله و شفافیت نظریه پردازی ها می کند. این مقاله به شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی و شناخت شاخصه های پیشرفت و تمدن سازی در حکومت حضرت یوسف† و ارائه الگویی در این زمینه پرداخته است. ویژگی های حکومتی یوسف† همچون مکین، امین، حفیظ و علیم، بر چهار راهبرد اصلی در اقتصاد تأکید دارد که عبارتند از: اختیار کافی در حوزه عمل، امنیت روانی برای امنیت اقتصادی، ضرورت پژوهش مستمر برای حفظ توازن اقتصادی جامعه و شناخت از چالش های پیش رو. برنامه ریزی چهارده ساله حضرت یوسف برای عدالت اقتصادی و مبارزه با قحطی و فساد اقتصادی به خوبی این اصل را تأیید می کند که اجرای عدالت اجتماعی در جامعه نیازمند برنامه ریزی بلندمدت و دقیق است. بر این اساس، حکومت یوسف† را می توان نمونه ای از یک حکومت الهی موفق دانست و آن حضرت را الگوی کارگزار حکومت دینی و عامل به اخلاق اقتصادی به شمار آورد.

چکیده تحقیق حاضربررسی اقتباس از داستان های قرآنی برای متون نمایشی رادیو به دلیل پرداختن به ویژگی نمایشنامه رادیویی و نحوه تنظیم داستان های قرآنی دارای اهمیت فراوانی است . این تحقیق با توجه به ضرورت تولید و عرضه آثار نمایشی به ویژه تولیدات رادیویی دینی برمبنای قرآن کریم و لزوم آشنایی نویسندگان رادیو، با اصول اقتباس از این منبع ارزشمند دینی ،تهیه و تالیف میشود . نوع روش پژوهش :اسنادی و روش گردآوری اطلاعات :کتابخانه ای ، و ابزارگردآوری اطلاعات:فیش است. محقق در فصل چهارم به این سوالها پاسخ می دهد . عناصر مشترک روایت بین نمایش رادیویی و قصص قرآنی کدام است؟ اصول تنظیم در آثار نما یشی رادیو کدام است؟ شیوه های تنظیم داستان های قرآن برای متون نمایشی رادیو کدامند؟تفاوت اصول تنظیم متون نمایشی داستان های قرآنی و سایر آثار نمایشی کدام است؟ نتیجه کلی تحقیق حاضر به این شرح است: شفاهی، ساده و همه فهم بودن قصص قرآن از جهت محتوا تردیدی باقی نمیگذارد که برای بازنمایی داستان های قرآنی و اساسا جلوه بخشی صوتی و تصویری به آیات وحی و مضامین قرآن ،رسانه ای همچون رادیو، مناسب ترین رسانه است .زیرا نمایش رادیویی به دلیل درگیر نکردن حواس مخاطب با تصاویر، در انتقام پیام و اثرگذاری و در استیفاء کامل و جامع و مانع مفاهیم ، معرفتی وحی، قالب مناسب تری برای طرح داستان های قرآنی است اولین گام تنظیم قصص قرآن ، مشخص کردن نوع اقتباس است .گام دوم ، شناخت ویژگی دراماتیک روایت قصص و کشف رابطه ی درونی کنش روایت و اشخاص قصه است.برای پی بردن به هر یک از موضوعات داستان های قرآن لازم است که روایت هر قصه از ابتدا تا انتها خوانده شود تا موضوع نهفته در آن را پیدا کرد. گام سوم یافتن الگوی مناسبی است که با کمک آن بتوان قصص قرآن را برای نمایش رادیویی، آماده کرد ، تا علاوه بر جذابیت و درست بودن روایت وجه دینی و معنوی، نمایش نیز آشکار شود.اصولا تولیداتی که در ژانر قرآنی ساخته می شود و به طوری جزئی تر به روایت قصه ای از قصص قرآن می پردازد ، ازحساسیت بیشتری برخوردار است زیرا مخاطبان داستان قرآن را قرائت کرده و می دانند ، داستانی که می شنود یا می بیند خیال موهوم نیست بلکه واقعیت محض است

پیوست در منابع دیجیتالی

این تحقیق در دو بخش با این مباحث به نگارش درآمده است: بخش اول، یوسف صدیق(ع) در قرآن: یوسف(ع) به روایت قرآن، بررسی نکات محوری داستان، مقامات و کرامات برجسته ی یوسف(ع)، معانی همّ و مشاهده ی برهان ربّ، نکات غامض و دشوار سوره ی مبارکه؛ بخش دوم، یوسف(ع) در ادب فارسی: خواب و تعبیر آن، یوسف(ع) و برادران، یوسف(ع) در چاه و زندان، فروختن یوسف(ع)، یوسف(ع) و زلیخا، یوسف(ع) و بانوان دربار، حسن یوسف(ع)، حدیث قحط، محنت یعقوب، پیراهن یوسف(ع).

قرآن کریم حوادث پرفراز و نشیب سرگذشت یوسفR را با زیباترین شیوۀ داستان‌سرایی به‌منظور عبرت بشریت بیان کرده است. اما روایات ساختگی فراوانی با هدف کمرنگ ساختن صبغۀ هدایتی قرآن، ذیل برخی آیات سورۀ یوسفR وارد شده که در این پژوهش، روایات ناظر بر قطع رسالت از نسل آن حضرت از نظر سندی و محتوایی نقد شده است. رهیافت اصلی این پژوهش که به روش کتابخانه‌ای انجام پذیرفته، این است که پنج روایت موجود، هیچ‌کدام از نظر سندی معتبر نیستند. از حیث محتوا نیز علاوه بر مغایرتی که در متنشان وجود دارد، با نصّ و ظاهر آیات قرآن کریم مخالفت آشکار داشته و با سیاق آیات سوره همخوانی ندارند. همچنین با موازین عقلی و اعتقادی سازگار نیستند؛ زیرا مقام عصمت این پیامبر بزرگ را دچار خدشه ساخته‌اند که نسبتی ناروا و نامقبول بوده و به‌وضوح نشان از دستبرد جاعلان حدیث در این قصۀ نیکوی قرآنی دارد.