آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب بحثی عالمانه از فلسفه اسپینوزا است که دانش قبلی زیادی از دکترین او را پیش‌فرض می‌گیرد. به عنوان مثال، فصل اول مفاهیم محوری جوهر، حالت‌ها و صفات را توضیح نمی‌دهد، بلکه آنها را مورد بحث قرار می‌دهد که عمدتاً با مقایسه دیدگاه‌های چند محقق اسپینوزا انجام می‌شود. در مجموع، این به اصطلاح «راهنما» در واقع نوعی گفتگوی است که نویسنده با متخصصان دیگر دارد. بنابراین، اگر می خواهید با اسپینوزا آشنا شوید و اصول آن را درک کنید، این کتاب را نخرید. من به جای آن «فلسفه سیاسی و اخلاقی اسپینوزا» رابرت داف را توصیه می کنم.

ترجمه ماشینی: رساله الهیاتی-سیاسی اسپینوزا برای اولین بار در سال 1670 به صورت ناشناس ظاهر شد. پس از انتشار اپرا پستوما (1677)، تعداد کمی از محققان زحمت کشیدن این اثر را جدی گرفتند. هگل در تاریخ فلسفه معروف خود، تنها چند سطر را به این اثر اختصاص داد و آن را به‌عنوان پیشینی صرف از نقد کتاب مقدس معاصر توصیف کرد. در اوایل قرن بیستم، گبهارت آن را جزوه ای می دانست که به عنوان مداخله ای در مناقشات سیاسی-کلیسائی دوران جمهوری خواهان یوهان دی ویت نوشته شده بود، که با مرگ خشونت آمیز توسط اوباش لاهه به پایان رسید. در قرن بیست و یکم، Verbeek ناسازگاری‌های آن را بیان کرد و نام آن را «بد سازمان‌یافته و - اجازه دهید آن را بپذیریم - بدون تمرکز واضح و قابل تشخیص» نامید. علی‌رغم این بی‌توجهی خوش‌خیم، در پنج دهه گذشته، TTP سرانجام از زیر سایه اخلاق بیرون آمده است. در پی علاقه فزاینده به فلسفه سیاسی اسپینوزا در فرانسه و ایتالیا و مطالعه اهمیت تاریخی روشنگری رادیکال توسط جاناتان اسرائیل، مطالعات اخیر TTP بر بافت جمهوری هلند متمرکز شده است، اما همچنین به بررسی این موضوع پرداخته است. ارتباط فلسفی گسترده تر کار این شماره ویژه یادبود، راهنمای سبکی از رویکردهای مختلف اخیر به TTP، قرار دادن اثر در بافت تاریخی آن، کاوش در منابع قرون وسطایی و مدرن اولیه، ارزیابی (نا) انسجام فلسفی آن، و در نهایت، ارتباط انتقادی آن در جهان جهانی شده، در برزیل، ایران و در دوران استبداد پایدار و اخبار جعلی.

ترجمه ماشینی: در طول دو دهه اخیر علاقه فزاینده ای به تأثیر تفکر یهودی قرون وسطی بر فلسفه اسپینوزا وجود داشته است. مقالات این جلد، توسط متخصصان اسپینوزا و محققان برجسته در زمینه فلسفه یهودی قرون وسطی، ابعاد مختلف رابطه غنی، مهم، اما بسیار کم مطالعه شده بین اسپینوزا و متفکران یهودی پیشین را مورد توجه قرار می دهد. این اولین مجموعه از این دست به هر زبانی است و مجموعاً این مقالات تحلیل مفصل و گسترده ای از چگونگی ارتباط عناصر مختلف در متافیزیک، معرفت شناسی، فلسفه اخلاق و اندیشه سیاسی و دینی اسپینوزا با دیدگاه های اجداد فلسفی یهودی او ارائه می دهند. میمونیدس، جرسونیدس، ابن عزرا، کرسکاس و دیگران. موضوعات مطرح شده عبارتند از: جاودانگی روح، ذات خدا، عشق فکری به خدا، اقبال اخلاقی، ماهیت سعادت، جبر و اراده آزاد، تفسیر کتاب مقدس، و سیاست دین.

ترجمه ماشینی: رساله الهیاتی-سیاسی اسپینوزا در سال 1670 به صورت ناشناس منتشر شد و بلافاصله بحث های زیادی را برانگیخت. هدف اصلی آن این بود که ادعا کند آزادی فلسفه ورزی در یک جمهوری آزاد مجاز است و بدون از بین بردن صلح و تقوای آن جمهوری نمی توان آن را لغو کرد. اسپینوزا ادعاهای سنتی وحی را نقد می کند و یک نظریه قرارداد اجتماعی ارائه می دهد که در آن دموکراسی را به عنوان طبیعی ترین شکل حکومت می ستاید. این راهنمای انتقادی جدید مقالات جدیدی از محققان مشهور در این زمینه ارائه می‌کند و طیف گسترده‌ای از موضوعات را شامل می‌شود، از جمله نظریه سیاسی و متافیزیک اثر، تساهل مذهبی، دریافت متن توسط دیگر فیلسوفان مدرن اولیه، و رابطه متن با اندیشه یهودی دیدگاه های ارزشمند جدیدی را در مورد این اثر مهم و تأثیرگذار ارائه می دهد.

«وحدت وجود» معادل اصطلاح انگلیسی "Panentheism" که در جهان اسلام برای نخستین بار به طور ضمنی و نه با صراحت، در آرای عارف شهیر و برجسته، محی‌الدین ابن‌عربی (1165م) مطرح گردید و در تفکر فیلسوفان غربی نیز، بیش از همه در مورد اسپینوزا (1632 م) به کار می‌رود، از همان ابتدایِ شکل‌گیریِ تفکر فلسفی، یعنی از زمان تالس (نیمه دوم قرن ششم ق.م)، در مقام نخستین فیلسوف مغرب زمین، مطرح بوده است؛ زیرا برای فلاسفه ایونی و الئائی به عنوان پیشگامان تفکر فلسفی، همواره شناختِ «وحدتی در ورای کثرت» مورد امعان نظر واقع شده است و در تاریخ فلسفه غرب، قهرمان بحث از «وحدت وجود» را پارمنیدس (540 ق.م) می‌دانند.از آنجایی که «وحدت وجود» هم در عرفان اسلامی و هم در آرای فلاسفه و ادیان غربی و شرقی با تعاریف متفاوتی ارائه گردیده است؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، به طور اخص، نخست بررسی این نظریه در فلسفه‌ی اسپینوزا و متن گورو گرنت صاحب؛ سپس، استنتاج لوازم اخلاقی منتج از آن؛ و در نهایت وجوه تعامل و تقابل این نظریه در فلسفه اسپینوزا در مقام یک فیلسوف عقل‌گرایِ عصر روشنگری؛ و یک متن مقدس دینیِ مورد پذیرش در بخش‌هایی از کشورهای هندوستان، انگلستان، کانادا، آمریکا و آفریقا است.

تحقیق پیش‌رو مطالعه ای درباره‌ی فلسفه اسپینوزا است که ناظر بر تمام دیدگاه‌های او درباره‌ی وجود، طبیعت و نقش خدا است. اسپینوزا هم "مرد سرمست خدا" و هم "ملحد"، هم "پیشگام در یهودیت غیرمذهبی" و هم "نقاد شدید دین" نامیده شده است. این تحقیق آراء مبنایی فلسفی اسپینوزا را همراه با نتیجه‌گیری های او در مورد خدا و دین مورد بررسی قرار داده است. تفکر اسپینوزا درباره‌ی خدا و دین موقعیت عقلانی پیچیده‌ای دارد. این تفکر بدون درکی از بخش‌های محوری آثار فلسفی‌اش قابل‌فهم نیست. از سوی دیگر بسیاری از عناصر در فلسفه اصلی‌اش نمی‌تواند بدون درکی از تفکر دینی او، به طور کامل فهمیده شود. اسپینوزا یهودی متولد شد، اما انتخاب او زندگی خارج از هر جامعه‌ی مذهبی بود. او به‌طور جدی هم با آموزه‌های سنتی عبری و هم با علم فیزیک عصر خودش آشنا بود. او خدا و طبیعت یا جوهر را یکی می-دانست: مسئله‌‌ای که در سرتاسر آثارش آشکار است و او را مقدور کرد تا دین را طبیعی و به همان اندازه طبیعت را الهی کند. اسپینوزا فیلسوف عقل‌‌گرای پیشروی عصر روشنگری نبود، بلکه متفکری با بالاترین درجه اهمیت هم در فلسفه و هم در دین بود. تحقیق حاضر نگرش ایجابی او نسبت به خدا و دین را از نظر می‌گذراند: دیدگاه‌های او درباره‌ی آزادی مذهبی، فهم او از ابدیت و استفاده‌ی گیج‌کننده‌ی او از شخصیت مسیح، و با ارزیابی‌ای از اسپینوزا درباره خدا و دین خاتمه می‌یابد.

نیاز به ارائۀ نظریه‌ای هرمنوتیکی دربارۀ تفسیر متون مقدس اهمیت زیادی دارد. باروخ اسپینوزا الهی‌دان و فیلسوف یهودی نیز در واکنش به تفسیرهای ناروا از کتاب مقدس کوشیده است تا نظریه‌ای هرمنوتیکی ارائه دهد. در این مقاله ابتدا با تکیه بر نقش چهار مؤلفۀ اساسی مؤلف، مفسر، متن و روش در فرایند تفسیر، و با مراجعه به آثار اسپینوزا، نظریۀ هرمنوتیکی وی توضیح داده شده، سپس با اشاره به دشواری‌های نظریۀ اسپینوزا از دیدگاه خویش، نظریۀ او با رویکردهای هرمنوتیک سنتی، مدرن و پست‌مدرن مقایسه شده است. در ارزیابی، اگرچه نظریۀ هرمنوتیکی اسپینوزا ذیل رویکرد هرمنوتیک سنتی قرار داده شده، نشان داده شده است که با تقریرهای پیش از خود فاصله گرفته و تا حدودی راه را برای هرمنوتیک مدرن گشوده است. توجه اسپینوزا به تأثیر آگاهی مفسر از زمانه، باورها و دیدگاه‌های نویسندگان متن مقدس در فرایند تفسیر از نکات مثبت نظریۀ وی به‌حساب آمده، ولی برخی مؤلفه‌های نظریۀ وی مانند ناواقع‌گرایی متن مقدس، توصیۀ وی به کنار نهادن دیدگاه‌ها و باورهای مفسر، خودبسندگی فهم کتاب مقدس با تکیه بر اصل معرفتی آن، نادیده گرفتن بسیاری از آموزه‌های کتاب مقدس غیرقابل ‌دفاع دانسته شده است.