آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ارائه روش تفسیر کتاب مقدس است که در فصل هفتم رساله کلامی-سیاسی شرح داده شده است. طبق مقدمه آن، اسپینوزا روشی جدید و آزاد در تفسیر کتاب مقدس را توصیف می کند که از طریق آن به بررسی مسائل مربوط به این تفسیر می پردازد و در طول بحث خود، او را به نتیجه گیری به نفع آزادی مطلق عقل و جدایی بین می برد. فلسفه و الهیات روش تفسیر کتاب مقدس اجازه می دهد تا همه استدلال های لازم را برای خواننده بپذیرد که نتیجه رساله اسپینوزا را بپذیرد که آزادی تفکر برای دولت و خود دین مفید است. از نظر اسپینوزا، روش ابزاری است که از ذهن برای بررسی حقیقت استفاده می کند. همان طور که اسپینوزا می گوید، روش تفسیر کتاب مقدس برای تفسیر طبیعت یکسان است. این روش نیازمند الزامات خاصی است که خواننده رساله برای تفسیر صحیح کتاب مقدس باید از آنها پیروی کند. اولین شرط، معیار ex sola Scriptura است، به عبارت دیگر، فقط اطلاعات استخراج شده از خود کتاب مقدس و تاریخ آن را بپذیرید. هدف و معیارهای روش بر کتاب مقدس متمرکز است، بنابراین در طی چندین فصل، رساله نشان می دهد که بسیاری از چیزهایی که ادعای کتاب مقدس دارند، فقط پیش داوری هستند. در تعبیر اسپینوزا، مفسر در نقشی دیگر، نقش محقق، آشکار می شود. پیش از آن غاصب بود، زمانی که مجریان با سوء استفاده از تعصبات مبتذل، معنای متون کتاب مقدس را به نفع خود غصب کردند. پرسش تفسیری اسپینوزا بر معنا متمرکز است و نه حقیقت مفروض متون. سپس این فرض قدیمی که وحی در متون مقدس ضامن حقیقت روایات است، به کلی کنار گذاشته می شود. اسپینوزا پیش فرض جدیدی را ایجاد می کند: دانش مناسب برای زبان و تاریخ متن. فیلسوف با استفاده از همین روش برای تفسیر به ماهیت و کتاب مقدس نشان می دهد که آنها زیربنای علوم متمایز، به ترتیب، فلسفه و الهیات هستند، و هر دو از یکدیگر متمایز هستند و تسلیم یکدیگر نیستند. بنابراین، از آنجا که تنها اعمال انسان دلیل قضاوت اجتماعی اوست، آزاداندیشی نه تنها حلال نیست، بلکه سودمند است.

ترجمه ماشینی: این کتاب هستی شناسی موجودات ریاضی در اسپینوزا را به عنوان مبنایی برای پرداختن به طیف وسیعی از مسائل تفسیری در معرفت شناسی اسپینوزا مورد بررسی قرار می دهد - از بدبینی و فلسفه علم او گرفته تا ماهیت و دامنه عقل و دانش شهودی و عشق عقلانی به خدا. متیو هومن با مخالفت با گرایش‌های اخیر در پژوهش‌های اسپینوزا، و با استناد به منابع مختلف، از جمله درگیری‌های اسپینوزا با تئوری و فیزیک نوری، برای تفسیری واقع‌گرایانه از اشکال هندسی در اسپینوزا بحث می‌کند. نقش آنها را در روش علمی فرضی-قیاسی اسپینوزان نشان می دهد. و مثال های ریاضی اسپینوزا را برای روشن کردن بهتر سه نوع دانش توسعه می دهد. نتیجه، تصویری از معرفت شناسی اسپینوزا است که در پارادایم علمی-فلسفی جدید دکارتی و گالیله ای متمایز و متمایز است.

هدف من در این کتاب تفسیر مجدد فلسفه اسپینوزا برای نسل جدید است. من هیچ تلاشی برای رقابت با کشتی علمی تاریخی A.H. Wolfson در ردیابی ایده‌های اسپینوزا به پیشینیان باستانی، عبری و قرون وسطی او، یا بررسی دقیق فلسفی هارولد یواخیم، که می‌توانم از آن تقلید کنم، اما نمی‌توانم امیدی برای رقابت داشته باشم، انجام نمی‌دهم. من صرفاً بر متن نوشته‌های خود اسپینوزا تکیه کرده‌ام تا معنای دقیق دکترین او را درک کنم و برای دیگران قابل درک کنم و تصمیم بگیرم که آیا علی‌رغم تضادهای متعدد ظاهری و جدی داخلی، می‌توان آن را به عنوان کل منسجم در انجام این کار، لازم دیدم آنچه را که به نظر من اشتباهی است که مکرراً توسط مفسران مطرح می شود، تصحیح کنم. خواه من در تفسیر مجددم درست باشم یا نه، امیدوارم اگر نه به دانش اسپینوزا، حداقل به بحث درباره آنچه واقعاً می‌خواست بگوید، چیز تازه‌ای خواهد داشت. محدودیت‌هایی که در آن من مجبور به نوشتن هستم، مانع از آن می‌شود که به طور کامل از انبوه نوشته‌های علمی درباره اسپینوزا، زندگی و زمانه‌اش، آثار و ایده‌های فلسفی‌اش استفاده کنم. من فقط می‌توانم با فهرست کردن مهم‌ترین آثار در کتاب‌شناسی اسپینوزا، برای ارجاع به کسانی که می‌خواهند درباره فلسفه او بیشتر بدانند، سعی کنم حذف‌هایش را جبران کنم. این لیست را به عنوان ضمیمه اضافه کرده ام.

هریس تفسیر منحصر به فرد خود را از اسپینوزا به عنوان یک متفکر دیالکتیکی ارائه می دهد و به سوء تفاهم مفسران دیگر از برخی از اصول اولیه اسپینوزا می پردازد. فصول آغازین در مورد متافیزیک و معرفت شناسی اسپینوزا، مشکل ربط متناهی به نامتناهی در منظومه او، نامتناهی بودن صفات جوهر، طبیعت انسان و رابطه بدن و ذهن، سیاست و دین بحث می کنند. بخش آخر کتاب به تأثیر اسپینوزا بر فیلسوفان بعدی و تفسیر آنها از دکترین او می‌پردازد. هریس در جریان بحث خود بر کل گرایی اسپینوزا و دلالت آن در درون و فراتر از نوشته های خود اسپینوزا تاکید می کند.

ترجمه ماشینی : بازنگری جسورانه اسپینوزا که دیدگاه قدرتمند و فراگیر او را از دین برای عصر مدرن آشکار می کند. اسپینوزا را عموماً یا خداناباور یا یک پانتئیست مست خدا می دانند، اما کلر کارلایل می گوید که او هیچکدام از این دو را نداشت. در دین اسپینوزا، او تفسیری جسورانه از اسپینوزا را از طریق خوانش جدید و شفاف شاهکار او، اخلاق، ارائه می دهد. کارلایل با قرار دادن مسئله دین در مرکز صحنه، اما با امتناع از تبدیل اسپینوزیسم به مسیحیت، آشکار می کند که «در خدا بودن» متافیزیک و اخلاق اسپینوزا را متحد می کند. دین اسپینوزا دیدگاهی فلسفی قدرتمند و فراگیر را برای عصر مدرن آشکار می کند - دیدگاهی که بر اساس یک پرسش عمیق در مورد چگونگی زندگی شاد و کاملاً انسانی است. مانند خود اسپینوزا، اخلاق در هیچ مقوله مذهبی آماده نمی گنجد. اما کارلایل نشان می‌دهد که چگونه با مسئله دین به شیوه‌های بسیار بدیع دست و پنجه نرم می‌کند، و پاسخی انتقادی و سازنده به بافت متنوع و گسترده مسیحی که اسپینوزا در آن زندگی و کار می‌کرده است. خود فلسفه، همانطور که اسپینوزا آن را تمرین می‌کرد، به تلاشی معنوی تبدیل شد که بیانگر ارادت او به شیوه زندگی صادقانه و با فضیلت بود. کارلایل با ارائه بینش‌های شگفت‌انگیز جدید درباره ایده‌های مرموز معروف اسپینوزا درباره زندگی ابدی و عشق فکری به خدا، دین اسپینوزیستی را آشکار می‌کند که خودشناسی، میل، تمرین، و زندگی اخلاقی مجسم شده را برای رسیدن به «بالاترین خوشبختی» ما ادغام می‌کند. خداوند. از نگاه کارلایل، اخلاق ما را ترغیب می کند که نه تنها به اسپینوزا بلکه در خود دین نیز تجدید نظر کنیم.

ترجمه ماشینی: از زمان انتشارش در سال 1677، کتاب اخلاق اسپینوزا فیلسوفان، رمان نویسان و دانشمندان را مجذوب خود کرده است. بدون شک یکی از هیجان انگیزترین و بحث برانگیزترین آثار فلسفه غرب است. این اثر که به شیوه‌ای هندسی و هندسی نوشته شده است، به ما می‌آموزد که چگونه باید زندگی کنیم و با اخلاقی پایان می‌یابد که در آن تنها چیز خوب در خود فهم است. اسپینوزا استدلال می کند که تنها چیزی که ما را از درک باز می دارد بد است و نشان می دهد که کسانی که دارای ذهن انسانی هستند باید تا آنجا که می توانند خود را وقف یک زندگی متفکرانه کنند. این جلد همراه شرح مفصل و قابل دسترس اخلاق را ارائه می دهد. این کتاب که توسط تیمی از محققان شناخته شده بین المللی نوشته شده است، اولین گلچینی است که به کل اخلاق پرداخته و به سبکی قابل دسترس نوشته شده است.

باروخ اسپینوزا، فیلسوف عقل‌گرای قرن هفدهم، توجه ویژه‌ای به شناخت و معرفت‌شناسی دارد. بر اساس نظر اسپینوزا، شناخت انواع و مراتبی دارد که معتبرترین آن‌ها شناخت شهودی است و از همین رهگذر، او به بحث از شهود، متعلق آن و ویژگی‌هایش می‌پردازد. جستار حاضر، ضمن بررسی اقسام شناخت در اندیشه اسپینوزا، به واکاوی مفهوم و متعلق شهود در نظر او خواهد پرداخت. همچنین مقاله پیش رو، بر اساس دو دسته از تفاسیر، نشان خواهد داد که در سیر تفکر اسپینوزا، تغییری در متعلق معرفت شهودی صورت می‌پذیرد که ناشی از گذر اندیشه اسپینوزا از تقسیم معرفت بر مبنای صورت شناسایی به تقسیم آن بر اساس محتوای شناسایی است. این تغییر در انتقال اسپینوزا از رساله اصلاح فاهمه به کتاب اخلاق نمایان می‌شود و مفسران بر سر آن اختلافاتی دارند؛ بنابراین شهود موردنظر اسپینوزا در هر دو اثر، امری استنتاجی، بی‌واسطه و بی‌قاعده است؛ اما متعلق آن در رساله اصلاح فاهمه صفت و حالت و در اخلاق تنها حالت -یا ذوات اشیاء جزئی- است.

ترجمه ماشینی : ظرفیت انسان برای دستیابی به دانش در فلسفه اسپینوزا نقش اساسی دارد، زیرا تا حدی، دانستن چیزها انسان ها را قادر می سازد تا به درستی با تأثیرات خود برخورد کنند. اما این فقط هر نوع دانشی نیست که انسان باید به آن دست یابد. انواع مختلفی از دانش وجود دارد، اما تنها دو مورد از آنها - دانش عقلی و شهودی - به انسان هایی که به آنها دست می یابند قادر می سازند تا چیزها را به وضوح بدانند. از آنجا که دانش عقلانی به کلیات توجه دارد در حالی که دانش شهودی به جزییات توجه می کند، دانش شهودی بهتر از دانش عقلانی است که انسان ها را قادر می سازد با تأثیرات خود مقابله کنند. اکثر محققان هم اهمیت دانش را برای برخورد انسان با عواطف خود و هم برتری دانش شهودی در توانمند ساختن آنها را برای انجام این کار تشخیص می دهند. اما این نکات به ویژه به تأثیری که اسپینوزا آن را «تریستیتیا» می‌نامد، مرتبط است که معمولاً به «درد» یا «غم» ترجمه می‌شود. من در این پایان نامه استدلال می کنم که دستیابی به دانش - به ویژه دانش شهودی - انسان را قادر می سازد تا به درستی با تجربیات خود از درد برخورد کند. این توانایی که انسان ها با دانستن چیزها به دست می آورند همان چیزی است که من آن را «رنج فعال» می نامم. زمانی که شخص صرفاً به درد خود واکنش نشان می‌دهد، منفعلانه رنج می‌برد و به این ترتیب به نیروی خارجی اجازه می‌دهد او را کنترل کند. او زمانی که از دانش برای پاسخ دادن به درد خود استفاده می کند، به طور فعال رنج می برد، به این ترتیب که خودش را کنترل می کند. این دانشی که او برای مقابله فعال با درد خود استفاده می‌کند، با نظریه آزادی اسپینوزا مرتبط است، زیرا مستلزم درک این است که همه رویدادها (مانند تجربه یک فرد از درد) لزوماً اتفاق می‌افتند و پذیرش این ضرورت همان آزاد بودن است.