آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پایان نامه من برخی از پیشگامان فلسفی اصلی روشنگری رادیکال جاناتان اسرائیل را بیان می کند. این کتاب به بررسی پرسش اصلی کتاب «عصر ولتر» نوشته ویل دورانت می‌پردازد: «چطور شد که بخش عمده‌ای از طبقات تحصیل‌کرده در اروپا و آمریکا ایمان خود را به الهیاتی که برای پانزده قرن تحریم‌ها و حمایت‌های ماوراءالطبیعه به افراد ناامن و ناپایدار می‌داد از دست دادند. قوانین اخلاقی نامتناسبی که تمدن غربی بر آن بنا شده است؟ هدف این پروژه هم گسترده و هم مشخص است: اولی ارائه تاریخچه ای کلی از پیشروهای فلسفی روشنگری رادیکال تا اوایل دوره مدرن است، و دوم این است که یکی از این پیش زمینه ها را با جزئیات برجسته کنم، که من انجام می دهم. در بخش بزرگ اسپینوزا با کمک دانش زیادی در فلسفه دین، تاریخ فلسفه، تحلیل الهیات، نقد کتاب مقدس، و تاریخ نگاری، پایان نامه من ادعا می کند که پیشگامان اصلی فلسفی علیه ایمان ارتدکس در وحی و روشنگری رادیکال عمدتاً از چندین نیرو من برخی از ادله کلی برخی از فیلسوفان پیش سقراطی و یونانی، به ویژه سقراط و افلاطون را با تأکید بر تفکر عقل گرایانه و غیر الهیاتی آنها ارائه می کنم. سپس اشاره می‌کنم که چگونه برخی از این ادبیات فلسفی یونانی منجر به ایجاد عناصر جدید فلسفی و کلامی در برخی از آموزه‌های پدران کلیسا، برخی از قرون وسطی‌ها و برخی از دانش‌آموزان تا اوایل دوره مدرن شد. با این حال، هسته اصلی بحث من در رنسانس شروع به جذب بخار می کند. با رنسانس، انقلاب علمی و فلسفه جدید اوایل روشنگری، همه چیز تغییر می کند. نقد متنی دوره رنسانس از متون باستانی به آغاز برخی از نقدهای واقعی کتاب مقدس منجر می شود. انفجار تبیین‌های طبیعت‌گرایانه طبیعت از طریق کوپرنیک، گالیله، دکارت و بسیاری دیگر در انقلاب علمی، بسیاری را به این فکر می‌اندازد که آیا به خدا نیاز است یا خیر. رد متافیزیک ارسطویی و اسکولاستیک توسط فیلسوفان جدید، به ویژه دکارت، آنچه را که برای بسیاری زیربنای فلسفی کلیسا و الهیات را فراهم می کرد، تضعیف می کند. و سپس «نامحرمانه ترین برش»، نقد تاریخی و متنی انقلابی کتاب مقدس (توسط بسیاری از فیلسوفان اولیه روشنگری، به ویژه اسپینوزا) که یهودیت و مسیحیت را کاملاً تضعیف و رد می کند.

ترجمه ماشینی : ما قصد داریم فلسفه اسپینوزا، به ویژه، اخلاق او را از یک عملیات تضادی بسیار خاص بین، از یک سو، دیدگاه متعالی (یا الهیات عقلانی) و از سوی دیگر، میل به رستگاری دنیوی درک کنیم. ; بین پروژه اسپینوزا از فلسفه ایمان گرایانه و جهانی در معرض قدرت الهیاتی-سیاسی. و بین متن الهیات و روش نگارش فلسفه اسپینوزا. چنین عملیاتی هسته کار ما را تشکیل می دهد، که در آن هدف ما درک پیوند علّی در عبور یک طبیعت مطلقاً نامتناهی Deus sive natura به ما، حالت های متناهی همین ماهیت است، تا به درکی برسیم که می تواند ما را تضمین نکند. فقط هستی، اما در این بی‌نهایت مشارکت فعال داشته باش. ما نه تنها سعی خواهیم کرد در این زمینه متعارض قدم برداریم، بلکه پیشنهاد خواهیم کرد که با رویه ای با آن برخورد کنیم که به خودی خود بر تعارض ها تأکید می کند، زیرا هدف ما پاسخگویی به سؤالات خود در مورد فلسفه وجود خداوند است. بینهایت تا متناهی از تقریب بین آثار اسپینوزا و جهان هنری پیچیده ادبیات، هنرهای تجسمی و موسیقی از قرن هفدهم باروک. علاوه بر این، ما سعی می‌کنیم این فرضیه را نشان دهیم که تکینگی اخلاق به‌عنوان یک متن، که با شکل متنی فلسفی بی‌سابقه‌ای بیان می‌شود، یک موضوع مفهومی بسیار پیچیده را ایجاد می‌کند که با خود ایده مطلقاً نامتناهی ادغام می‌شود. زیرا اگر سنتز قرن هفدهمی هندسه غیرقابل‌تقسیم‌ها ایده جدیدی از بی‌نهایت به ما ارائه دهد (همانطور که به طور مفصل بحث خواهیم کرد) و اگر ترتیب هندسی نمایش اخلاق نتیجه همین ترکیب باشد، کتاب باید لزوماً، در حال حاضر، این ایده از بی نهایت را در فراوانی متنی خود بیاورد.

رابطه خدا و جهان یا یکسان است یا جهان نتیجه وجود خداست یا جهان مستقل از خداست. پانتئیسم؛ همه-خدایی، همه چیز خداست که گاهی در معنای وحدت وجود ادیان هم بکار رفته است که به علت غلبه معنای طبیعت‌گرایانه صرف و الحادیش که تشخص و تعالی و تقدس خدا را نفی می‌کند با مخالفت دینداران مواجه شده است. اگر رابطه خدا و جهانِ طبیعی یکسان است و هیچ تمایزی ندارند، یعنی"خدا همه چیز است و همه چیز خداست" پس یا خدا نام دیگر جهان است که همان معنای پانتئیسم تقلیل دهنده و کاهشی یا reductive pantheism را که در معنای طبیعت‌گرایانه صرف یا علمی دارد، یا معانی دیگری هم در یکسانی با معنای تشکیک مراتب وجود، تجلی می‌توان تفسیر کرد. اما اگر خدا و جهان متمایز باشند پس طبیعت علاوه بر عناصر طبیعی خود شامل عنصر الهی ماوراء‌الطبیعه‌ای است که دارای نفوذ کامل در سراسر جهان است، پس"خدا همه چیز و همه جا هست"که همان پانتئیسم حلولی یاimmanentist pantheism است که البته معانی دیگری در تغایر هم می‌توان تفسیر نمود. پانتئیسم در چندین معنا بکار رفته است؛ مانند پانتئیسمِ طبیعت‌گرای ‌صرف و غیرطبیعت‌گرا، خداباورانه و خداناباورانه مونیسم فلسفی پانتئیسم علمی. در صورت نامیدن وحدت وجود اسلامی یا مسیحی به پانتئیسم باید تعریف دقیق آن را با پیشوند و پسوندی مشخص نمود تا افراد دچار بدفهمی و مغالطه نشوند. هدف و ضرورت این تحقیق بررسی معانی مختلف پانتئیسم در سه تفکر هندویی، اسپینوزایی و مولانایی می-باشد. نسبت دادن این واژه بدون توجه به معنای خاص باعث اتهام، اختلاف، نفی و اثبات در فهم تفکرات اسپینوزا، مولوی و یا دین هندوئیسم شده است که ضرورت توجه به آن را بیشتر می‌کند پس در نتیجه بکار بردن پانتئیسم در معنای طبیعت‌گرای صِرف برای وحدت وجود در فلسفه و عرفان اسلامی و مولانا و هندوئیسم مخصوصاً مکتب ادویته ودانتا با وجود اعتقاد به الله و برهمن در این دو تفکر اشتباه است. علیرغم نزدیک بودن نظر اسپینوزا به پانتئیسم، بکار بردن پانتئیسم اگر در معنای فقط طبیعت‌گرایانه بکار برود نادرست می‌باشد؛ چون که هستی خدا یا طبیعت را فقط مادی و منحصر در طبیعت جسمانی و مادی نمی‌داند و می‌توان او را پانتئیسم منطقی فلسفی غیرطبیعت‌گرایانه یا پانتئیسم مونیسم اسپینوزائیی دانست. با توجه به تفاسیر شارحان، دو معنای وحدت وجود و موجود و وحدت در عین کثرت و کثرت در عین وحدت در تفکرات مولانا و مکتب ادویته ودانته هندوها و اوپانیشادها استنباط می‌شود و با توجه به گستردگی هندوئیسم، و تفسیرهای مختلف از اوپانیشادها و خدای متشخص یا غیرشخصی، پانتئیسم چند سطحی قابل مشاهده است. در این تحقیق روش توصیفی-تحلیلی- مقایسه‌ای برای رسیدن به پاسخ استفاده شده است.

ترجمه ماشینی : اسپینوزا در بخش آخر اخلاق، آموزه عشق فکری به خدا را معرفی می‌کند: خداوند خود را با عشق فکری بی‌نهایت دوست می‌دارد. این آموزه یکی از معماهای مورد بحث را در پژوهش اسپینوزا مطرح کرده است: چگونه خدا می تواند عشق فکری داشته باشد اگر، همانطور که اسپینوزا می گوید، خدا خود طبیعت است؟ پس از بررسی رویکردهای موجود به پازل و آشکار ساختن ناکامی‌های آنها، من یک رویکرد نئوکنفوسیوسی را برای معما پیشنهاد خواهم کرد. من فلسفه اسپینوزا را با فلسفه نئوکنفوسیوس (مخصوصاً وان یانگ مینگ) مقایسه می‌کنم و استدلال می‌کنم که می‌توانیم با توسل به مقایسه، رویکرد جدیدی به این معما ایجاد کنیم. نتیجه می‌گیرم که عشق فکری به خدا را می‌توان از منظرهای مختلف به درستی درک کرد. از دیدگاه خداوند به عنوان نیروی خلاق خدا درک می شود. از دیدگاه یک فرد، آن را به عنوان جوهر همین فرد درک می شود. علاوه بر این، هنگامی که این دو دیدگاه را با هم ترکیب کنیم، می‌توانیم به چیزی برسیم که من آن را تفسیر صحیح از دیدگاه اسپینوزا می‌دانم: با توجه به اینکه علم و عمل شهودی یکی هستند، عشق عقلانی به خدا را نه تنها باید به عنوان تحقق نهایی انسان درک کرد. آزادی از طریق دانش شهودی، بلکه به عنوان تزکیه نفس انسان در عمل. من معتقدم که یک انسان آزاد، همانطور که اسپینوزا می کوشد تا تبدیل شود، معادل یک حکیم نوکنفوسیوس است.

ترجمه ماشینی: ظهور علم مدرن چالش های عمیقی را برای دین سنتی به همراه داشت. معجزات، نبوت، ارواح جاودانه، اخلاق مطلق - همه این مفاهیم اساسی با رویکرد تحلیلی و شکاکانه دانشمندان مدرن به چالش کشیده شد. یکی از فیلسوفان، باروخ اسپینوزا، الهیات جدیدی را پیشنهاد کرد که ریشه در تحلیل دقیق کتاب مقدس داشت، که می‌توانست با این علم جدید تناسب داشته باشد و مبنای درستی برای نظم اجتماعی فراهم کند. «الهیات رادیکال اسپینوزا» مکانیک و معنای ایده‌های اسپینوزا را توضیح می‌دهد و این که چگونه آنها می‌توانند پرسش‌هایی را که امروز ما هنوز با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم، روشن کند.

ترجمه ماشینی: تفسیر آموزه های الهیاتی-سیاسی اسپینوزا همچنان محل مناقشه است. آیا اسپینوزا صرفاً به مشکلات معاصر هلند در اواخر دهه 1660 می پردازد؟ یا او در تلاش است تا یک مشکل اساسی و پایدارتر انسانی را حل کند؟ در این کتاب، استدلال می‌شود که اسپینوزا در پس زمینه دغدغه‌های معاصر، به «مشکل طبیعی» اساسی‌تر آشتی دادن کسانی می‌پردازد که بر اساس «امر عقل» زندگی می‌کنند با کسانی که بر اساس «اصرارهای هوس‌ها» زندگی می‌کنند. اسپینوزا بر اساس گزارش‌هایش از الهیات، طبیعت انسانی و سیاست، راه‌حلی تئوکراتیک یا «الهیاتی-سیاسی» برای «مشکل طبیعی» ارائه می‌کند و معتقد است که «دین جهانی» و لیبرالیسم دموکراتیک این رساله دارای هدف مشترکی هستند. بنابراین، اسپینوزا به یک "موسی جدید" تبدیل می شود.