آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در دو قسمت اول این مقاله پاسخگویی ، مقدمه ای مختصر در مورد موضوع «وصف ناپذیری» و خلاصه ای از کتاب «وصف ناپذیری و تجربه دینی» ارائه می کنم. در بخش 3 ، برخی تأملات در پاسخ به مقاله های اساتید متز و کوپر دنبال می شود. در بخش 4 برخی از اظهارات پایانی در مورد آینده «فلسفه دین» در پرتو جدیدترین کارهای فلسفی در مورد «وصف ناپذیری» ارائه می گردد.

این مقاله می‌کوشد تا به این پرسش پاسخ دهد که اگر معنویت به‌مثابۀ استعلای وجودی است، چگونه می‌توان بر مبنای فلسفۀ یاسپرس نگرش انسان‌شناسانه‌‌ای تبیین کرد که آن نگرش به‌منزلۀ بنیاد معنویت قلمداد شود؟ نگارنده با ارائه تقریر وجودی از معنویت، نشان می‌دهد که ساحت‌های چهارگانه دازاین، آگاهی کلی، روح و اگزیستانز که در انسان‌شناسی یاسپرس مبنا و امکان جهش فرارونده آدمی را مهیا می‌سازد؛ به‌گونۀ تطبیقی امکان بیان قرائت جدید و بنیادین از «معنویت به‌مثابۀ استعلای وجودی» را فراهم می‌کند. بر این اساس، معنویت به‌منزلۀ جهش درونی است که با درک وجودی از هستیِ خاصِ آدمی – اگزیستانز – معنا می‌یابد و قوام معنویت نیز به فعل از خود فراشدن برای تقرب به اگزیستانز است. از طرف دیگر، یاسپرس فلسفه را به‌سان فعل درونی می‌داند که انسان را به فراروی وجودی برای کسب آگاهی معتبر از خود و واقعیت رهنمون می‌کند. بر همین اساس، انسان معنوی که به استعلای وجودی اقدام کرده است، به خود اصیل خویش آگاهی می‌یابد. این آگاهی از جنس تعلق آگاهی فاعل‌شناسا به امور ابژکتیو نیست؛ چرا که این نحوه از آگاهی که به‌زعم یاسپرس در ساحت «آگاهی کلی» رخ می‌دهد قابل جایگزینی با هر ادراک دیگر بوده و یافته‌ای بین‌الاذهانی است؛ بلکه این آگاهی، درکی معنوی و یافته‌ای سوبژکتیو - اگزیستانسیال است که حیات فردی را معنا می‌بخشد.

کارل تئودور یاسپرس (۲۳ فوریه ۱۸۸۳–۲۶ فوریه ۱۹۶۹)، روان‌پزشک و فیلسوف اگزیستانسیالیست آلمانی بود. زندگی: کارل یاسپرس در ۲۲ فوریه ۱۸۸۳ در شهر اولدنبورگ آلمان به دنیا آمد و پسر مدیر یک بانک بود. بعد از پایان دوره دبیرستان، سه نیمسال در دانشگاه هایدلبرگ و مونیخ حقوق خواند و سپس به تحصیل در رشته پزشکی در برلین، گوتینگن و هایدلبرگ مدت پنج سال پرداخت. در سال ۱۹۰۹ دکترای خود را در پزشکی گرفت و در سال ۱۹۱۳ قبل از آغاز جنگ جهانی اول استادیار روانپزشکی دانشگاه هایدلبرگ و در سال ۱۹۲۱ استاد رسمی دانشگاه شد. وی از سال ۱۹۳۰ میلادی به تدریس فلسفه مشغول شد. در نهضت نازی به علت اظهار افکاری که مخالف با نازیسم بود، از کار برکنار شد وپس از شکست آلمان (۱۹۴۵) از نو سمت فوق به او واگذار شد. او در همین دوران افکار کی‌یرکگور فیلسوف اگزیستانسیالیست را تبلیغ می‌کرد. پس از ردکردن دعوت دانشگاه‌های گرایس والد، کیل و بن، در سال ۱۹۴۸ استاد دانشگاه بازل شد. اندیشه: کتاب نیچه اثر یاسپرس: یاسپرس جامعه صنعتی امروز را که هدفش تأمین سطح معینی از رفاه برای اکثریت هرچه بیشتر مردم است برای شخصیت انسانی خطرناک می‌داند. او از خداوند به عنوان وجود متعالی نام می‌برد و نقصان معرفت و محدودیت قدرت انسان را دلیل وجود غیرقابل شناخت هستی فرض می‌کند. مرگ: یاسپرس در ۲۶ فوریه ۱۹۶۹ (۸۶ سالگی) بر اثر حمله قلبی درگذشت. مهم‌ترین آثار: کتاب فلسفه درسه جلد (۱۹۳۵)/ نیچه (۱۹۳۶)/ منطق فلسفی (۱۹۴۷)/ آغاز و انجام تاریخ (۱۹۵۰)/ فلاسفه بزرگ (۱۹۷۵)/ فلسفه هستی (۱۹۶۴)/ ترجمه‌ها به فارسی: آغاز و انجام تاریخ، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، خوارزمی./ کوره راه خرد: درآمدی به فلسفه، ترجمهٔ مهبد ایرانی‌طلب، تهران: قطره، ۱۳۷۸/ افلاطون، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ اسپینوزا، کارل یاسپرس، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، طرح نو./ سقراط، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ آگوستین، کارل یاسپرس، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ فلوطین، ترجمهٔ محمدحسن لطفی تبریزی، از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ مسیح از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ کنفسیوس از مجموعهٔ فیلسوفان بزرگ خوارزمی./ کانت ترجمه میر عبدالحسین نقیب زاده، تهران: طهوری، ۱۳۷۲/ نیچه: درآمدی به فهم فلسفه ورزی او؛ ترجمهٔ سیاوش جمادی، تهران، ققنوس، ۱۳۸۳، ./ ماهیت روان‌درمانی (ارزیابی انتقادی)، ترجمهٔ فربد فدایی، نشر چشمه، زمستان ۱۳۹۵/

فلسفه اگزیستانس (Existence) مانند عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی عنوانی است که ممکن است باعث سوء فهم گردد. زیرا سیستم معین و حوزه‌ای مشخص ندارد. اغلب فلاسفه‌ای که به آنها این عنوان را داده‌اند، خود این عنوان را نمی‌پذیرند. ریشه‌های فلسفی این جریان را تا ارسطو و سقراط ترسیم کرده‌اند و و از نظر مذهبی آن را تالوتر، اگوستین و کتاب عهد عتیق پی‌گیری کرده‌اند. ولی بی‌شک این جریانی است که از افکار کیرکگارد سرچشمه می‌گیرد. خود وی نیز تحت تاثیر کانت و شلینگ قرارداشت و از طرف دیگر بر ضد هگل بود. کانت از جمله فیلسوفانی است که در این جریان فکری به طور اعم و دریاسپرس بطور اخص تاثیر زیادی داشته است .

کارل یاسپرس فیلسوف اگزیستانسیالیست آلمانی در صدد است تا ناپیوستگی و شکافی را که در معرفت شناسی و هستی شناسی فلسفه های رایج پیشین وجود داشت با بازشناسی قلمرو هستی پر کند. اشتباه فلسفه های پیشین در این بود که با یگانه دانستن قلمرو هستی سعی داشتند با ابزار معرفتی واحدی که آن را حق می دانستند به شناخت حقیقت از غیر حقیقت بپردازند. به عقیده یاسپرس هستی دارای قلمرو های متعدد است که هر یک از آنها ابزار شناختی خاصی نیاز دارند. وی شش وجه برای هستی باز می شناسد: هستی آ ن جائی یا جهان، هستی خودی یا وجود انسان که دارای چهار بخش دازین، آگاهی کلی، روح و هستی است و هستی فی نفسه یا ترانسندنس. این وجوه مختلف هستی به روشهای متفاوتی شناسایی می شوند. دازاین موضوع علوم تجربی و پوزیتیویسم و پراگماتیسم است. آگاهی کلی یعنی آن چه با عقل ادراک می شود. ذهن موضوع راسیونالیست هگل است. هستی، سرچشمه اصلی حقیقت ها و موضوع فلسفه اگزیستانسیالیسم است. جهان، حقیقت خارج از ما که با عقل وحس کشف می شود. ترانسندنس باشندة فراتر از جهان، برترین وجود و عالیترین حقیقت؛ حقیقتی که فقط انسان هستی دار می تواند به آن برسد و با حس و عقل قابل درک نیست.