مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آغازی در آثار تاریخی خود به صراحت به بررسی برخی دیدگاه های روش شناختی می پردازد. در واقع، به گفته وی، تاریخ علم برای روشن شدن مطالب خود نیازمند دیدگاه های روش شناختی است. به همین ترتیب، معرفت شناسی به تاریخ علم نیاز دارد تا خود را واقع بینانه بیابد. اینها به ترتیب جنبه ای از بالا به پایین و پایین به بالا از رابطه تاریخ و معرفت شناسی هستند. بنابراین، تاریخ علم را می‌توان نه به‌عنوان یک تمرین علم آموزی صرف، و معرفت‌شناسی می‌تواند به طور ملموس هر گونه استدلال درباره علم را بهبود بخشد. در نتیجه این ملاحظات آگازی، حداقل دو روش متفاوت برای تمرین تاریخ علم تعیین می شود. از یک سو، تاریخ تاریخی علم. از سوی دیگر، تاریخ معرفتی علم. اما همان‌طور که می‌دانیم، روش‌شناسی تاریخ سؤال ظریفی است: رویدادهای تاریخی ممکن و اغلب منحصربه‌فرد هستند. آنها عللی دارند که امکان مطالعه علمی آنها را فراهم می کند، اما نمی توان آنها را نه از نظر قطعی و نه آماری پیش بینی کرد، زیرا علل آنها بسیار زیاد و پیچیده است. بسیاری از پرسش‌های فلسفی باز می‌شوند: برای مثال، آیا تاریخ علم فقط گالری از تصاویر در مورد علم و واقعیت را گزارش می‌دهد، یا اطلاعاتی درباره هستی‌شناسی اشیاء علمی گزارش می‌کند. این مقاله با بررسی این که از چه نظر حتی تاریخ را دارای فضای اونتیکی می‌داند، دیدگاه اخیر را پشتیبانی می‌کند.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، من یک تحلیل کاتولیک از ایمان و عقل، با تکیه بر بینش‌هایی از جنبشی در فلسفه تحلیلی معاصر توسعه می‌دهم: معرفت‌شناسی اصلاح‌شده. در فصل اولم، توضیح می‌دهم که علی‌رغم انتقاد فیلسوفان کاتولیک، معرفت‌شناسی اصلاح‌شده مدلی گسترده از ایمان ارائه می‌دهد. من با الهام از معرفت شناسی اصلاح شده، مدل دیگری ("معرفت شناسی ضد اصلاح شده") ایجاد می کنم که از نظر فلسفی قابل دفاع است و به خوبی با مجموعه ای از خواسته های الهیاتی برای چنین مدلی برگرفته از آموزه جزمی کلیسا در مورد ایمان مطابقت دارد. این خواسته‌ها شامل ایمان الهی است که شامل رضایت گزاره‌ای به وحی الهی است که (حداقل در نمونه‌های پارادایم) کاملاً قطعی، عقلانی سرسخت و آزادانه انتخاب شده است. من استدلال می کنم که CRE این ویژگی های ایمان را بهتر از تحلیل های رقیب ایمان ارائه شده توسط فیلسوفان کاتولیک توضیح می دهد. در فصل دوم، طرح خود را از CRE گسترش می‌دهم تا نشان دهم که چگونه می‌تواند امکان ایمان کاتولیک «ضمنی» را در کسانی که به طور غیرمجاز به انجیل ایمان ندارند، توضیح دهد. در انجام این کار، من همچنین CRE را با بینش های رهنر و فون بالتاسار، که نمایندگان مهم رویکردهای مدرن به "الهیات بنیادی" هستند، مقایسه می کنم. در ادامه پایان نامه، من قصد دارم نشان دهم که CRE دارای سابقه قابل توجهی در سنت الهیات کاتولیک است. در فصل‌های متوالی، من استدلال می‌کنم که آگوستین، آکویناس و نیومن همگی معرفت‌شناسی‌های دینی پیشرفته‌ای دارند که به درجات مختلف شباهت‌های قابل‌توجهی با CRE دارند و با تفاسیر مدرن گوناگون از کار خود درگیر هستند. حمایت نویسندگان در سنت باید به مدل من از منظر کاتولیک قابل قبول باشد، به این معنی که کاتولیک هایی با اعتقاد «اساسی» به وحی الهی می توانند نسبتاً مطمئن باشند که اعتقادشان از نظر معرفتی مناسب است. در مجموع، من استدلال می‌کنم که معرفت‌شناسی اصلاح‌شده منابعی را برای ایجاد مدلی از ایمان فراهم می‌کند که به خوبی با درک سنتی کاتولیک از ایمان و عقل مطابقت دارد.

ترجمه ماشینی: مضامین خدا، ذهن و معرفت محوری در فلسفه دین هستند، اما اکنون توسط فیلسوفان حرفه ای که قبلاً در این زمینه مشارکتی نداشته اند، مطرح می شوند. این کتاب مجموعه ای از مقالات بدیع از فیلسوفان برجسته و نوظهور است و مرزهای بین فلسفه دین، فلسفه ذهن، متافیزیک و معرفت شناسی را بررسی می کند. معرفی آن، آن را برای تازه واردان به این رشته، به ویژه کسانی که از الهیات به آن نزدیک می شوند، قابل دسترس خواهد کرد. بسیاری از موضوعات کتاب در کانون بحث‌ها - که تا حدی توسط به اصطلاح آتئیست‌های جدید برانگیخته شده‌اند - در فرهنگ معاصر در مورد اینکه آیا داشتن باورهای دینی عقلانی است و نقشی که این باورها می‌توانند یا باید در زندگی مردم داشته باشند، قرار دارند. افراد و جامعه

ترجمه ماشینی: هدف مجموعه منطق، معرفت شناسی، و وحدت علم، که این جلد اول آن است، این است که با توجه به تحولات اخیر در منطق و فلسفه، چالش در نظر گرفتن کلیت کار علمی را دوباره مطرح کند. تحولات منطق به ویژه به وضعیت فعلی در فلسفه علم مربوط می شود. در حال حاضر، هیچ منطق واحد، رویکرد واحدی به معناشناسی یا تصور مشخصی از روش علمی حاکم بر فلسفه علم وجود ندارد. در عین حال، مسائل مربوط به رویکردهای زبانی، تقلیل گرایانه و مبناگرایانه به معرفت شناسی، تمایز تحلیلی و ترکیبی و نیز بحث های مربوط به معناشناسی و عمل شناسی توسط تحولات اخیر در منطق روشن شده است. با توجه به قدرت چنین تحولاتی، بحث در مورد وحدت علم حتی از قرن بیستم جذاب تر و فوری تر است. عنوان اول در این سری جدید با هدف کاوش، از طریق همکاری گسترده، راه های جدیدی برای دستیابی به یکپارچگی علم با همه تنوع آن است. جلد حاضر شامل مقالاتی از برخی از مهم ترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان در فلسفه معاصر است که به بحث در مورد موضوعاتی مانند فلسفه علم، معرفت شناسی، فلسفه منطق و رویکردهای نظری بازی می پردازد. برای فیلسوفان، دانشمندان کامپیوتر و سایر علاقه مندان به عقلانیت علمی بسیار جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: واژه آپوری از واژه یونانی آپوریا به معنای بن بست یا دشواری گیج کننده گرفته شده است. نیکلاس رسچر در آپورتیکز، آپوری را به عنوان گروهی از تزهای قابل قبول، اما در مجموع ناسازگار تعریف می کند. رسچر آپوری های تاریخی، فرمولی و سیستماتیک را مورد بررسی قرار می دهد و آنها را با نظریه نابهنجاری سایر نویسندگان پیوند می دهد تا این بررسی اصلی و جامع را شکل دهد. او با استناد به متفکرانی از دوران پیشاسقراطی تا اسپینوزا، هگل و نیکولای هارتمن، چارچوبی برای رویارویی با پیچیدگی‌های تزهای متفاوت می‌سازد و به تفصیل نشان می‌دهد که چگونه می‌توان تحلیل ناپرهیزی را در زمینه‌های مختلفی از جمله فلسفه، ریاضیات، زبان‌شناسی به کار برد، منطق، و تاریخ فکری. بررسی عمیق رسیر نشان می‌دهد که چگونه می‌توان ناسازگاری ناهماهنگی را از طریق یک تحلیل معقول مدیریت کرد که زنجیره ناسازگاری را در ضعیف‌ترین حلقه‌اش با بکارگیری اولویت حق تقدم بر اساس ملاحظات مرکزیت شناختی می‌شکند. بنابراین، در حالی که درگیری با تعارضات شناختی و ناسازگاری ها در اندیشه انسان فراگیر است، تحلیل ناپرهیزی می تواند ابزار مؤثری برای کنترل آسیب ارائه کند. ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه به بررسی انتقادی فلسفه تجربه گرایی استعلایی می پردازم. تجربه گرایی استعلایی، در میان چیزهای دیگر، فلسفه محتوای ذهنی است. تلاش می‌کند تا با تقسیم تفاوت بین دو گزارش کاملاً متضاد از محتوا، یک معضل معرفت‌شناختی محتوای ذهنی را حل کند. تجربه گرایی حداقلی جان مک داول و تجربه گرایی مینیمالیستی ریچارد گاسکین دو نسخه از تجربه گرایی استعلایی هستند. خود تجربه گرایی متعالی از آثار مک داول سرچشمه می گیرد. این پایان نامه در پنج بخش تنظیم شده است. ابتدا، در مقدمه، جهت گیری متافلسفی ویتگنشتاینی تجربه گرایی استعلایی را بیان می کنم. این رویکرد متافلسفی فلاتی را فراهم می کند که بر اساس آن می توان بسیاری از بقیه این کار را مورد بررسی قرار داد. دوم، من شرح مفصلی از تجربه گرایی حداقلی مک داول ارائه می کنم. سوم، من نقد گسکین و اصلاح تجربه گرایی حداقلی مک داول را نقد می کنم. من استدلال می کنم که (1) نقدهای گسکین ناقص است و (2) تجربه گرایی حداقلی گسکین بسیار مشکوک است. چهارم، من اعتبار ادعایی تجربه گرایی حداقلی مک داول را به دقت بررسی می کنم. من استدلال می کنم که نسخه مک داول از ایده آلیسم زبانی مشکل ساز است. سپس درباره گفتگوی اخیر بین تجربه گرایی استعلایی و پدیدارشناسی هوبرت دریفوس اظهار نظر می کنم. دیالوگ با اتهام دریفوس به «اسطوره ذهنی» به اوج خود می رسد. من استدلال می کنم که این اتهام درست است که در آن صورت واقع گرایی مستقیم مک داول مشکل ساز است. نتیجه می‌گیرم که تجربه‌گرایی حداقلی معضل محتوای ذهنی را حل نمی‌کند. در نهایت، من استدلال می‌کنم که تایلر بورگ با موفقیت دکترین گسست‌گرایی را تضعیف می‌کند، اما گسست‌گرایی برای تجربه‌گرایی استعلایی حیاتی است. با این حال، در نهایت، هدف من نشان دادن این است که تجربه‌گرایی استعلایی جایگزین جذابی برای فلسفه‌های محتوای ذهنی است.