مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : توسعه مفاهیم زمان، کیهان‌شناسی و خلقت را در فلسفه یهودی قرون وسطی دنبال می‌کند. علیرغم اهمیت زمان و کیهان شناسی برای تفکر غربی، به طور شگفت انگیزی در تاریخ های فلسفه یهود توجه کمی به این موضوعات شده است. با تمرکز بر این که فیلسوفان قرون وسطی چگونه الاهیاتی فلسفی می ساختند که به محدودیت های مذهبی حساس بود و در عین حال عناصر قانع کننده ای از علم و فلسفه را نیز در خود گنجانده بود، T. M. Rodavsky توسعه مفاهیم زمان، کیهان شناسی و خلقت را در نوشته های ابن گابیرول، میمونیس ردیابی می کند. جرسونیدس، کرسکاس، اسپینوزا و دیگران.

ترجمه ماشینی : این اثر بر مفهوم خدا فیلسوف یهودی قرون وسطایی و محقق حقوقی، حسدای کرسکاس (1340-1410/11) تمرکز دارد. این نشان می‌دهد که خدای کرسکاس بی‌نهایت خلاق و خوب است و شباهتی را که کرسکاس به طور ضمنی بین خدا به‌عنوان خالق و قانون‌گذار ترسیم می‌کند، بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : بادن پاول (1796-1860) ریاضیدانی بود که کرسی هندسه ساویلیان را در آکسفورد داشت و همچنین کشیش کلیسای انگلستان بود. او قبل از اینکه داروین نظریه تکامل را منتشر کند، مدافع ادعاهای اکتشافات علمی جدید در مواجهه با ارتدکس مسیحی بود و در تفکر و نوشتار خود تمایز آشکاری بین پدیده‌های اخلاقی و فیزیکی، به عنوان مستقل از یکدیگر و رشته های تحصیلی کاملا متفاوت داروین خود در «طرح تاریخی» در ابتدای ویرایش سوم کتاب «درباره منشأ گونه‌ها» نوشته است که کشیش بادن پاول در مقاله‌هایش درباره «فلسفه خلقت» به شیوه‌ای استادانه پرداخته است. Unity of Worlds، 1855. هیچ چیز نمی تواند به اندازه روشی که او نشان می دهد که معرفی گونه های جدید "یک پدیده عادی و نه اتفاقی" است قابل توجه باشد.

ترجمه ماشینی : بحث اصلی الهیات طبیعی در میان مسلمانان و یهودیان قرون وسطی مربوط به ابدی بودن یا نبودن جهان بود. نظرات در مورد این موضوع به شدت تقسیم شد زیرا نتیجه مستقیماً بر رابطه خدا با جهان بود: ابدیت به خدایی بدون اراده دلالت دارد، در حالی که جهانی با آغاز به تصویر متضادی از خدایی دارای اراده منجر می شود. در این مطالعه جامع براهین قرون وسطایی اسلامی و یهودی برای ابدیت، خلقت و وجود خدا، هربرت دیویدسون طبقه‌بندی منظمی از براهین ارائه می‌کند، آنها را تحلیل و توضیح می‌دهد و منابع آنها را در فلسفه یونان جستجو می‌کند. در طول مطالعه، دیویدسون تلاش می‌کند تا هر استدلالی را با ویژگی‌های فلسفی در نظر بگیرد، و تنها استدلال‌هایی را که کاملاً مبتنی بر ایمان مذهبی هستند یا کمتر از سطح حداقلی از معقول بودن هستند، نادیده می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : نقدی بحث برانگیز از یک فیلسوف نمادین. ژیل دلوز یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان فرانسوی قرن گذشته بود. هدف این کتاب این است که پروژه بنیادی او را به روشن‌ترین وجه ممکن، با درگیر شدن با ایده اصلی که تقریباً همه آثار او را نشان می‌دهد، معنا کند: معادله هستی و خلاقیت این کتاب راه‌های مختلفی را بررسی می‌کند که به‌منظور تأیید یک قدرت خلاق نامحدود، دلوز هر چیزی را که ممکن است بیان آن را محدود یا واسطه‌ای کند، از جمله ارگانیسم‌ها، اشیاء، بازنمایی‌ها، هویت‌ها و روابطی که این قدرت در طول مسیر ایجاد می‌کند، منحل می‌کند. به جای نظریه‌پرداز پیچیدگی مادی یا تفاوت‌های رابطه‌ای، «خارج از این جهان» استدلال می‌کند که دلوز بهتر است به عنوان یک فیلسوف معنوی و فرادنیایی خوانده شود. فلسفه او جای کمی برای فرآیندهای دگرگونی اجتماعی یا تاریخی باقی می‌گذارد، و باز هم کمتر برای روابط سیاسی منازعه یا همبستگی. میشل فوکو به طور معروف پیشنهاد کرد که قرن بیستم به عنوان «دلوزیان» شناخته می شود. این نقد جدید دلسوزانه اما سازش ناپذیر نشان می دهد که قرن دلوزی ما ممکن است به زودی به پایان برسد.

فهم درست نسبت ‌به حقیقت هر چیز، به ویژه ماهیت انسان، تأثیر مستقیم بر کیفیت هویت­بخشی و تدوین حقوق متناسب با آن دارد. به همین دلیل در این جستار، با اشاره به آیات خلقت زن از مرد، نحوه مواجهه مفسران غرب جهان اسلام (ابن­عربی، ابن­عطیه، قرطبی و ابن­عاشور) با آیات خلقت زن مورد بررسی قرار گرفته تا ادعای وجود تبعیض جنسیتی در آیات پیش­گفته ـ که برداشت تفسیر مفسران یاد شده است ـ تحلیل شود. مفسران یادشده با وجود اختلاف در مفردات آیات مربوطه، نتیجه مشترکی از کیفیت و هدف از خلقت زن ارائه کرده‌اند. ابن­عربی، ابن­عطیه و قرطبی حرف «مِنْ» در آیه 1 نساء و 72 نحل را «مِنْ» جنسیه دانسته­اند؛ ولی ابن‌عاشور، «مِنْ» تبعیضیه می­داند. با وجود این، همه مفسران یادشده، تبعیض در مبدأ خلقت را نتیجه گرفته­اند. همچنین، ابن­عطیه و قرطبی، «مِنْ» در آیه 21 روم و 189 اعراف را «مِنْ» جنسیه دانسته­اند؛ اما ابن­عاشور در 21 روم، «مِنْ» نوع و در 189 اعراف، «مِنْ» تبعیضیه می­داند. البته، همه مفسران یادشده، هدف از خلقت زن را خدمت به مرد بیان کرده‌اند که ادعایشان بر دو دلیل استوار است: دلیل اولشان، به روایتی است که توأم با روایات متعارض است و دلیل دومشان، بر تفسیر «ثُمَّ» در آیه 6 زمر است که بدون بررسی رابطه معطوف و معطوفٌ­علیه، آن را به معنای تأخیر رتبی گرفته­اند؛ در صورتی که لفظ «ثُمَّ»، هنگامی بر تراخی رتبی دلالت دارد که در آیه، شواهدی دال بر پایین بودن جایگاه معطوف نسبت به معطوفٌ­علیه وجود داشته باشد. با توجه به اینکه چنین شواهدی در آیات مربوطه یافت نشد؛ اندیشه قرآنی، دلالت بر یکسانی و یگانگی ماهوی زن و مرد دارد. گواه بر این مطلب، تقریر میزان واحد ارزیابی تقوا برای همه انسان­هاست.