مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی: مسلمانان چگونه می توانند بین تعهدات مذهبی و هویت مدنی خود به عنوان شهروند در کشورهای لیبرال غربی تعادل ایجاد کنند؟ حسن توسعه یک بحث داخلی مسلمانان معاصر را در مورد تولید شکل جدیدی از فقه اسلامی، فقه الاقالیات، یا فقه اقلیت های مسلمان بررسی می کند. در این بحث سه گرایش کلیدی شناسایی می شود: گرایش لفظگرایانه پیوریتن، گرایش سنت گرا و گرایش تجدید. لفظ گرایان استدلال می کنند که اقلیت های مسلمان باید خود را از غیر مسلمانان جدا کرده و وفاداری خود را به هموطنان مسلمان خود محدود کنند. سنت‌گرایان معتقدند که اقلیت‌های مسلمان می‌توانند در سرزمین‌های غیر اسلامی زندگی کنند، اما از طریق قوانین استثنایی و فتواهای مشروط. روند تجدید نیاز به یک دسته جدید از فقه با چارچوب روش شناختی جدید که زندگی اقلیت مسلمان را در جامعه غیرمسلمان عادی و توانمند می کند، تاکید می کند. این پژوهش به تفصیل به ترسیم این روندها و بررسی پیشینه، توسعه و شرایط فعلی آنها با تمرکز ویژه بر روند نوسازی و گفتمان فقه العقلیه پرداخته است.

ترجمه ماشینی: اعتدال عبارت است از نگرش وسط بودن که باید در اختیار یک مسلمان باشد، به ویژه مسلمانان اندونزی که در میان کثرت گرایی زندگی می کنند. مشکلات در اندونزی مربوط به رفتار نابردبار عمدتاً ناشی از فقدان نگرش های معتدل به ویژه مسلمانان است. اسلام باید به عنوان دین اکثریت در اجرای این رفتار معقول پیشگام باشد. در این پژوهش رفتارهای معتدلی که پیامبر اکرم (ص) در طول زندگی خود به عنوان الگویی برای مسلمانان نمونه آن بود، بیان می کند. این تحقیق از نوع تحقیقات کیفی توصیفی با روش مطالعه ادبیات است. نتایج نشان داد که رفتار معتدل حضرت محمد(ص) در زمان نزول سوره کافرون، مدارا با سایر ادیان و درایت ایشان در حل مشکل حجر الاسود نمود دارد. در عبادت معتدل است نه افراط. او همچنین می‌خوابد، افطار می‌کند، ازدواج می‌کند و به مردم دستور می‌دهد که با حالتی جدید نماز بخوانند که ارزش‌های رفتار معتدل از شخصیت نمونه انسانی حضرت محمد (ص) را می‌توان در غلبه بر چالش‌های یک کثرت‌گرا به کار برد. زندگی برای ایجاد حس وحدت

ترجمه ماشینی: بعد انسانی محور اصلی گفتگوی ادیان است و فرهنگ مدارا و همزیستی بدون گفتگوی نخبگان و اتحاد مذاهب برای جهانی صلح طلب و احترام به بشر امکان پذیر نبود. همانطور که او از بازخوانی متون شروع کرد، خواستار خوانشی انتقادی شد و این تنها با برچیدن گفتمان ها و قرار دادن آنها در بافت تاریخی آنها بود.مفهوم مدارا از مراحل فکری اساسی عبور کرد که به ارتباط آن با واقعیت مدرنیته سیاسی و اجتماعی در جهانی که ویژگی آن کثرت گرایی است.امروزه مدارا جزء مدرنیته سیاسی و اجتماعی است. این امر مستلزم یافتن راه حلی موفق برای غلبه بر تعارضات عدم مدارا بین سه دین کتاب مقدس: یهودیت، مسیحیت و اسلام است. تسامح از این طریق به عقلانی شدن پدیده تفاوت ضربه زد و شرایطی را برای همزیستی مسالمت آمیز از طریق گفت و گو که متقابل است جستجو کرد. به رسمیت شناختن و پذیرش دیگری ارکون معتقد است که کشورهای جهان اسلام سیاست مدارا را نمی دانستند و از نظر عملی، اما در سطح نظری اذعان می کند که متون بزرگ حاوی اولین بذرهای ایده تساهل است. و نمونه هایی را ارائه می دهد که فراخوان آنها به تساهل، عدالت و برادری مطلوب و فوری باقی مانده است، اما در واقعیت تاریخی طنین انداز نیست. تحقق آن با توجه به ساختارهای اجتماعی حاکم و چارچوب های فکری غالب غیرممکن است و همچنین به طور سیستماتیک بر لزوم نقد خود از تمام تجربیات گذشته و بازخوانی سه میراث دینی کتاب مقدس در پرتو تحولات جاری تاکید دارد. این سه رقیب از دین توحیدی هستند.احترام به دیگری، صرف نظر از وابستگی مذهبی یا فرقه ای او، تا دوران مدرنیته فکری یا فلسفه روشنگری ظاهر نشد، زمانی که مسیحیت کاتولیک برای اولین بار اسلام و یهودیت را به رسمیت شناخت و ایده در اختیار داشتن دین حقیقت الهی همانطور که قبلاً غالب بود، را رد کرد.

اوضاع پر تنش جهان اسلام کشورهای اسلامی را درموقعیتی قرارداده که بیش ازپیش نیازمند گردهم آمدن و کنارنهادن تفرقه ونزاع، می باشند. گفتگو امروزه با توجه به درگیریهای منطقه ای، وظهور گروههای تکفیری ضرورت بیشتری یافته است. با توجه به این تغییرات و نیز اهمیت آینده بشر برروی زمین نیاز به تجدید مفهوم گفتگو میان همه فرقه های امت اسلامی ملموس تر شده است. از مهمترین عواملی که تهدیدی بزرگ برای همگرایی جهان اسلام به شمار می رود، تفرقه ناشی از انگیزه های دینی بوده که برخی ازحاملان فکرشرعی درآن سهیم هستند. این نوشتار برآن است تا بااستناد به دومنبع قرآن وسنت نبوی، به بررسی ضرورت تجدیدگفتگو میان مذاهب اسلامی، آداب گفتگو، همزیستی مسالمت آمیز مسلمانان وراهکارهای پیاده سازی برنامه های تقریبی بپردازد.