جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بحران هایدگر نه تنها نشان می‌دهد که چگونه نازی‌ها از ایده‌های فلسفی بهره‌برداری می‌کنند و از فیلسوفان برای کسب مقبولیت عمومی استفاده می‌کنند، بلکه نشان می‌دهد که چگونه فیلسوفان آلمانی به نفع نازی‌ها بازی کردند. هانس اسلوگا رشد یک جنبش راستگرای قدرتمند را در فلسفه آلمان از جنگ جهانی اول توصیف می کند که در آن ایده های ملی گرایانه، یهودی ستیزانه و ضد دموکراتیک شکوفا شد.

ترجمه ماشینی : مسئله اراده از دیرباز به عنوان محوری در اندیشه متأخر هایدگر در نظر گرفته شده است. برت دبلیو. دیویس در اولین کتابی که بر این مسئله متمرکز شده است، مسائل کلیدی دوران متأخر فیلسوف را روشن می کند - به ویژه نقد او از اوج تاریخ متافیزیک در «اراده به اراده» تکنولوژیک و امکان ژلاسنهیت یا «. رهایی» از این شیوه‌ی اراده‌ای بودن در جهان - اما همچنین نشان می‌دهد که مسئله اراده در قلب تفکر هایدگر قرار دارد، موضوعی محوری در مسیر او از هستی و زمان (1926) تا «زمان و هستی» (1926). 1962). علاوه بر این، این کتاب نشان می‌دهد که چرا تفسیرهای انتقادی رایج از رابطه هایدگر با اراده غیرقابل دفاع است، چگونه به اصطلاح «چرخش» او یک «چرخش» ساده از اراده‌گرایی به انفعال نیست. دیویس توضیح می دهد که چرا مفاهیم کلیدی هایدگر متأخر در مورد «عدم اراده» و «گلسنهایت» دلالت بر کنار گذاشتن عمل انسانی ندارد. بلکه نشانه‌هایی هستند در جستجوی راهی دیگر برای وجود، «فعالیت بالاتر» فراتر از افق اراده. کار او ضمن روشن ساختن این جستجو، نگاهی انتقادی به ابهامات، تنش ها و ناهماهنگی های پروژه هایدگر نیز ارائه می دهد و این کار را به گونه ای انجام می دهد که به ما امکان می دهد منطق درونی مبارزات فیلسوف را دنبال کنیم. این بازتفسیر جامع به همان اندازه که دقیق و جسورانه است، طرز فکر ما را در مورد سیاست هایدگر و در مورد محورهای فلسفه او به عنوان یک کل تغییر خواهد داد.

ترجمه ماشینی : اکنون در جلد شومیز، این کتاب مهم نقش محوری اندیشه تاریخی را در گستره کامل اندیشه هایدگر، هم در نوشته‌های اولیه منتهی به هستی و زمان، و هم پس از «وارونگی» یا کهره که کار بعدی او را آغاز کرد، بررسی می‌کند. باراش دیدگاه هایدگر در مورد تاریخ را در زمینه ای غنی از بحث هایی که در اوایل قرن بیستم فلسفه تاریخ آلمان رخ داد، بررسی می کند. او به یک موضوع وحدت‌بخش کلیدی می‌پردازد - مسئله معنای تاریخی و جستجوی معیارهای منسجم حقیقت در عصر نسبی‌گرایی تاریخی - همانطور که درگیری با تاریخ‌گرایی را در تمام دوران‌ها و آثار اصلی دنبال می‌کند. باراش این نسخه را برای کاوش مطالب جدید، از جمله متون درس سخنرانی هایدگر از سال 1910 تا 1923، بازبینی می‌کند و یک کتاب‌شناسی گسترده و به‌روز شده را اضافه می‌کند.

ترجمه ماشینی : کارن اس. فلدمن در اثری که چشم انداز جدیدی را که زمینه را تغییر می دهد و همچنین ابزارهای جدیدی را به تاریخ فلسفه می آورد، گزارشی قدرتمند و با ظرافت نوشته شده از این که چگونه زبان فلسفی به نظر می رسد که همان چیز را در اینجا «تولید» می کند، ارائه می دهد. "وجدان" - که به نظر می رسد در حال کشف یا توصیف آن است. وجدان، همانطور که Binding Words به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند، تنها می‌تواند از طریق ترانه‌ها و اشکال زبانی درک، تفسیر و مؤثر واقع شود. سوالی که این موضوع مطرح می‌کند، و موردی که فلدمن را در اینجا مورد توجه قرار می‌دهد این است: اگر وجدان هیچ مرجع ملموس و تحت اللفظی ندارد که بتوانیم آن را به کار ببریم، پس «نیروی الزام‌آور» خود را از کجا می‌آورد؟ فلدمن حرکات بلاغی پیچیده ای را تحلیل می کند که این متفکران از طریق آنها در مورد ثبت و فضایی که چنین "مفهومی" می تواند در آن جا بیفتد مذاکره می کند. بررسی بازنمایی های مجازی وجدان و نیروی الزام آور آن به عنوان نقطه شروع در هر فصل برای در نظر گرفتن اینکه چگونه لویاتان، پدیدارشناسی روح، و هستی و زمان نمونه ای از وجدان هستند، در نظر گرفته می شود، زیرا این متون خود رابطه وجدان را با زبان نمایش می دهند. و معرفت، اخلاق و وظیفه و هستی شناسی. مفهوم نیروی الزام آور در این کتاب در دو سطح مختلف مطرح است: بررسی این موضوع که چگونه در آثار هابز، هگل و هایدگر، وجدان برای ما الزام آور توصیف شده است: و بیشتر. فلدمن معتقد است که چگونه ممکن است متونی که در آنها وجدان توصیف شده است، الزام آور خوانده شوند.

ترجمه ماشینی : فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) امروزه به طور گسترده به عنوان یکی از اصیل ترین و چالش برانگیزترین چهره های به اصطلاح رنسانس اندیشه آلمانی-یهودی در دوره وایمار شناخته می شود. روزنزوایگ معمار نوعی منحصربه‌فرد الهیات وجودی و تأثیر مهمی بر فیلسوفانی مانند والتر بنجامین، مارتین بوبر، لئو اشتراوس و امانوئل لویناس، عمدتاً به‌عنوان «متفکر یهودی» یاد می‌شود، که اغلب به نادیده‌گرفتن اندیشه‌های او. دغدغه های فلسفی گسترده تر این کتاب با بریدن شکاف مصنوعی که خاطره‌ی آسیب‌زای ناسیونال سوسیالیسم بین فلسفه آلمان و یهودی ایجاد کرده است، می‌کوشد اندیشه روزنزوایگ را به افق فلسفی آلمانی که برای اولین بار در آن شکل گرفت بازگرداند. این اولین مطالعه انگلیسی زبان است که بدهی دائمی روزنزوایگ به نظریه سیاسی، نئوکانتی و فلسفه زندگی هگل را بررسی می کند. این کتاب همچنین خوانشی جدید و منظم از اثر اصلی روزنزوایگ، ستاره رستگاری، ارائه می‌کند. بیش از همه، این کتاب در صدد است تا پیوندی شگفت‌انگیز اما عمیق بین اندیشه روزنزوایگ و اندیشه معاصرش، فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر را بررسی کند. گوردون با مقاومت در برابر عذرخواهی و محکومیت، پیشنهاد می‌کند که تعامل هایدگر با نازیسم نباید پیوند عمیق و از لحاظ فکری متقاعدکننده در سنت مشترک تفکر مدرن آلمانی و یهودی را پنهان کند. این کتاب که بحثی شفاف از دو متفکر به‌ویژه دشوار است، تلاشی شیوا برای ایجاد پل تمایز اجباری بین تفکر مدرن یهودی و تاریخ فلسفه مدرن آلمانی نشان می‌دهد - و نشان می‌دهد که چنین تمایزی بدون اعمال خشونت علیه هر دو نمی‌تواند حفظ شود.