جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

الشافي في الإمامة رساله‌اى است به زبان عربى از سيد‌‎مرتضى علم الهدى (متوفاى 436 ه‍.ق)، فقيه و متكلم نامدار شيعى.سيد‌‎مرتضى اين رساله را در نقد فصل امامت كتاب «المغنى في ابواب التوحيد و العدل» نوشتۀ قاضى عبدالجبار همدانى (متوفاى 415 ه‍.ق) از متكلمان نامدار معتزلى به نگارش درآورده و ديدگاه‌هاى او را دربارۀ مسألۀ امامت به چالش كشيده است. جلد سوم ردّ سخن قاضی، در مورد صفات واجب امام. ردّ آنچه قاضی، در مقدار علمی که امام به آن متمایز می‌شود، وارد کرده است. ردّ سخن قاضی، در مورد افضل. ردّ کلام قاضی، در مورد روایت ان الأئمة من قریش. ردّ کلام قاضی: آیا عدول از قریش، در باب امامت جایز است یا نه؟ در مورد عدد عاقدین امامت کسانی که از طرف امت، با امام بیعت می‌کنند، به آن استناد کرده است. ردّ سخن قاضی، در مورد امامت ابوبکر.

الشافي في الإمامة رساله‌اى است به زبان عربى از سيد‌‎مرتضى علم الهدى (متوفاى 436 ه‍.ق)، فقيه و متكلم نامدار شيعى.سيد‌‎مرتضى اين رساله را در نقد فصل امامت كتاب «المغنى في ابواب التوحيد و العدل» نوشتۀ قاضى عبدالجبار همدانى (متوفاى 415 ه‍.ق) از متكلمان نامدار معتزلى به نگارش درآورده و ديدگاه‌هاى او را دربارۀ مسألۀ امامت به چالش كشيده است. جلد دوم در مورد آنچه قاضی، در رد وجوب نص، از جهت عقل، برآن استناد کرده است. ابطلال آنچه قاضی، بواسطۀ آن، طرق وجوب نص را، بی‌اعتبار کرده است. ابطال آنچه قاضی، به وسیلۀ آن، ثبوت نص و ورود نقل (در مورد امام) را، رد کرده است.

در حوادث مربوط به قتل عثمان و در پی آن وقوع جنگ جمل با گروهی مواجهیم که با سوابقی چشم‌گیر و ظاهری ذی صلاح در برابر امام علیj خلیفه‌ای که خود با او بیعت کرده بودند صف‌آرایی می‌کنند، خون‌های بسیاری را می‌ریزند بر بیت المال دست درازی می‌کنند و در عین حال دم از خدا، عدالت، حق و حق‌طلبی می‌زنند. به دلیل وجود همان سابقه و ادعای حقانیت این افراد، تشخیص جبهۀ حق از باطل در طول تاریخ برای گروهی دشوار شده است. لکن با بررسی اعمال افراد می‌توان اهل باطل را شناسایی کرد، حتی اگر دارای سابقۀ درخشان بوده و لباس حق به تن کرده باشند. این‌ها دارای ویژگی‌هایی همچون دروغگویی، بهانه تراشی، حسد، عهد شکنی، حرص، قدرت، کینه‌توزی، ترک سنت، سبک شمردن حدود الهی و... هستند و از این ویژگی‌ها می‌توان برای تشخیص حق از باطل و شناخت باطل متظاهر به حق در ادوار مختلف استفاده کرد.

الشافي في الإمامة رساله‌اى است به زبان عربى از سيد‌‎مرتضى علم الهدى (متوفاى 436 ه‍.ق)، فقيه و متكلم نامدار شيعى.سيد‌‎مرتضى اين رساله را در نقد فصل امامت كتاب «المغنى في ابواب التوحيد و العدل» نوشتۀ قاضى عبدالجبار همدانى (متوفاى 415 ه‍.ق) از متكلمان نامدار معتزلى به نگارش درآورده و ديدگاه‌هاى او را دربارۀ مسألۀ امامت به چالش كشيده است. جلد اول تحقیق آنچه صاحب المغنی، پیرامون وجوب امامت ذکر کرده است. استدلال بر وجوب امامت، بنا به دلایل نقل. مخالفت قاضی، با ادله شیعه در امامت و عصمت.

دایره المعارف اسلام، مهم‌ترین منبع علمی پژوهشگران غربی جهت آشنایی با معارف قرآنی و مطالعه اسلام به شمار می‌رود؛ تعیین درجه اتقان پژوهش‌های آن، نیازمند نقد و بررسی جدی است. بررسی آثار مستشرقان درباره قرآن و معارف اسلامی برای ما مسلمان‌ها، امری انکارناپذیر است. باتوجه‌به جایگاه حضرت علی×به‌عنوان امام اول شیعیان و موقعیت برتر ایشان در اعتقادات شیعیان، خاورشناسان در مطالعات خود به جنبه‌های مختلف زندگی ایشان پرداخته و دو دیدگاه کاملاً متفاوت را ارائه کرده‌اند: دیدگاه مثبت‌اندیش که حاصل مطالعه غربیان در آثار معتبر بوده، ویژگی‌های علمی ایشان را در زمینه تفسیر، حقوق، سیاست، فقه، خطابه و سخنوری و ... تحسین کرده و دیدگاه منفی که نتیجه نگاه مغرضانه و عدم استفاده از منابع اصیل و ارائه نظرات تشکیکی پیرامون شخصیت حضرت بوده­است. اکثر مقالات این کتاب نتیجه تلاش فکری محققان غربی بوده که متأسفانه به دلیل عدم دسترسی به منابع مرجع، دچار اشتباهات فاحش شده‌اند. در این پژوهش به روش مطالعه کتابخانه‌ای و با رویکرد تحلیلی-انتقادی به بررسی اثر رابرت گیلو پیرامون امام علی علیه السلام و نقد شبهات مطروحه ایشان می‌پردازیم. نتایج پژوهش نشان‌دهنده، عدم دسترسی و مراجعه مستشرقان به کتب مرجع، تعصب، غرض‌ورزی و ناتوانی از شناساندن صحیح امام علی علیه السلام به جامعه غربی می‌باشد.