جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در حالی که آثار و ایده‌های نیچه در بسیاری از شاخه‌های فلسفه مرتبط هستند، مضامین رقابت و تعارض بیشتر نادیده گرفته شده‌اند. تضاد و رقابت در فلسفه نیچه این وضعیت را برطرف می‌کند و اهمیت این موضوعات را در سراسر آثار نیچه استدلال می‌کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و رابطه آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : نقش زبان را در اندیشه نیچه بررسی می کند، از جمله رابطه بین سبک و ذهنیت، زیربنای نشانه شناختی نظریه تراژدی او، طبیعت گرایی او و نظریه زبان و بلاغت او.

ترجمه ماشینی : این کتاب تزهای پایانی هنر هگل، نیچه و دانتو را بررسی می کند. ادعای پایان هنر اغلب با پایان استاندارد خاصی از سلیقه یا مهارت همراه است. با این حال، در یک سطح عمیق تر، به دگرگونی در نحوه درک فلسفی ما از رابطه خود با "جهان" مربوط می شود. هگل، نیچه و دانتو هر کدام از نظر فلسفی برای غلبه بر دوگانه انگاری دکارتی تلاش می کنند و خطوط سنتی بین ذهن و ماده را دوباره ترسیم می کنند. هگل غلبه بر ماده را در ایده آل می بیند، نیچه دو جهان را در یک سطح می کند و دانتو جهان را به ماده بازنمایی و غیر بازنمایی تقسیم می کند. این تلاش‌ها برای غلبه بر دوگانگی، مفاهیمی از خود را ضروری می‌سازد که به‌طور چشمگیری با گزارش‌های سنتی متفاوت است. مرزهای دوباره ترسیم شده نشان می دهد که هنر و فلسفه جنبه های اساسی اما متفاوت وجود انسان را درک می کنند. با این حال، هیچ یک از این دو دیدگاه به طور کامل دوگانگی را درک نمی کنند. ظهور پایان هنر زمانی رخ می‌دهد که به یک جنبه اولویت داده شود: برای هگل و دانتو، این عینک ذات‌گرایانه فلسفه است، و در مورد نیچه، قدرت دگرگون‌کننده خلاقیت هنری. بنابراین، این کتاب بیان می‌کند که اگر نظریه‌ای درباره هنر، عملکرد درونی آفرینش هنری را به همه اشکال تاریخی هنر پیوند دهد، از ادعای پایان هنر اجتناب می‌شود.

ترجمه ماشینی : در این کتاب، پیتر آرنسدورف نقش نادیده گرفته شده اما مهمی را که هومر در اندیشه افلاطون، ماکیاولی و نیچه ایفا کرد، به ویژه در رابطه با رابطه بین سیاست، دین و فلسفه بررسی می کند. و در مناظراتشان در مورد فطرت انسان، اخلاق، تربیت صحیح برای تعالی انسان و بهترین شیوه زندگی. آرنسدورف با مطالعه هومر در ارتباط با این سه فیلسوف سیاسی، نشان می دهد که هومر خود یک متفکر و مربی فلسفی بوده است. او تمام قدرت نقد افلاطون از هومر و اهمیت فوق‌العاده دستاورد افلاطون در کسب افتخار برای فلسفه را ارائه می‌کند. آرنسدورف همچنین قدردانی از نگرانی های قدرتمند بیان شده توسط ماکیاولی و نیچه در مورد آن دستاورد را ممکن می سازد. آرنسدورف با کشف و زنده کردن گفتگوی فلسفی غنی میان این چهار متفکر بنیادی، نشان می دهد که راه های زیادی برای زندگی فلسفی وجود دارد. کتاب او درک ما را از چیستی فیلسوف گسترده و عمیق می کند.

ترجمه ماشینی : ونسا فریرکز تجزیه و تحلیل می کند که چگونه بودریار کتاب نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات را دوباره به فعلیت می رساند و بررسی می کند که چگونه مضامین و رویکردهای بودریار در جامعه مصرف کننده، شبیه سازی ها و شبیه سازی ها و تبادل نمادین و مرگ با نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات طنین انداز می شود. این کتاب شکافی را در ادبیات محدود موجود در رابطه بین اندیشه بودریار با اندیشه نیچه و هایدگر پر می کند. بودریار با نیچه و هایدگر: یک تحلیل متضاد خواندنی ضروری برای دانشجویان و محققان فلسفه قاره ای، جامعه شناسی و نظریه فرهنگی است.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی نقش شوخ طبعی در زندگی خوب می پردازد، به ویژه آن گونه که سه روشنفکر برجسته فرانسوی که تحت تأثیر اندیشه نیچه قرار گرفته اند: ژرژ باتای، ژیل دلوز و کلمان روزه مورد بحث قرار گرفته است. لیدیا امیر با بحث در مورد استقبال نیچه در فرانسه شروع می کند و توضیح می دهد که چرا و چگونه او در آکادمی فرانسه به عنوان "فیلسوف خنده" شناخته شد. هر یک از سه فصل بعدی بر اهمیت شوخ طبعی و خنده در زندگی خوب که توسط باتای، دلوز و روزت حمایت می شود، تمرکز دارد. این فصل ها همچنین به بررسی رابطه پیچیده بین کمیک و تراژیک و طنز و خنده تا کنایه، طنز و تمسخر می پردازند. میراث فلسفه خنده نیچه سهم ارزشمندی در کار تفسیری اخیر انجام شده در مورد باتای و دلوز دارد و مقدمه بیشتری را با روست نسبتاً ناشناخته ارائه می دهد. این کتاب فلسفه های این سه متفکر، ارتباط آنها با نیچه، و در مجموع، نقش مهمی را که طنز در فلسفه ایفا می کند، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : اولین مطالعه متمرکز سپیده دم نیچه، با ارائه خوانش دقیق متن توسط دو تن از محققان برجسته در زمینه فلسفه نیچه. منتشر شده در سال 1881، سپیده دم: اندیشه هایی در مورد پیش فرض های اخلاقی، نمایانگر لحظه مهمی در توسعه فلسفه نیچه و گسست او از تفکر فلسفی آلمانی است. اگرچه طلوع از بسیاری جهات پیشگامانه است، اما کم‌ترین مطالعه‌شده در آثار نیچه باقی مانده است. در کتاب طلوع نیچه: فلسفه، اخلاق و شور دانش، کیت آنسل-پیرسون و ربکا بامفورد، نویسندگان، بررسی کاملی از دومین سه گانه به اصطلاح «روح آزاد» نیچه ارائه می دهند. این کتاب منحصربه‌فرد به بررسی فلسفه نیچه در زمان نگارش سپیده دم می‌پردازد و در مورد ارتباط مدرن مضامینی مانند ترس، خرافات، وحشت، و تعصب اخلاقی و مذهبی بحث می‌کند. نویسندگان پیوندهای داون را با حوزه‌های کلیدی تحقیق فلسفی، مانند «هنر خوب زیستن»، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی برجسته می‌کنند. کتاب با معرفی سپیده دم و بحث در مورد چگونگی خواندن نیچه، تأثیرات ادبی و فلسفی او، رابطه او با فلسفه آلمانی و تلاش های او برای پیشبرد فلسفه «روح آزاد» آغاز می شود. بحث‌های بعدی به طیف گسترده‌ای از موضوعات مرتبط با سپیده‌دم، از جمله پیش‌فرض‌های اخلاق عرفی، نفرت از خود، تفکر آزادانه، و پذیرش علم و اشتیاق دانش می‌پردازد. این کتاب با ارائه تعاملی زنده و تخیلی با متن نیچه: اهمیت متنی که اغلب نادیده گرفته شده است از نوشته های میانی نیچه را برجسته می کند. کمپین نیچه علیه اخلاق عرفی را بررسی می کند. درباره پاسخ نیچه به ایده های کلیدی روشنگری بحث می کند. مانند هیچ کتاب دیگری در این زمینه، طلوع نیچه: فلسفه، اخلاق، و شور دانش برای دانشجویان، مربیان، و دانش پژوهان فلسفه، و همچنین خوانندگان عمومی علاقه مند به نیچه، خواندنی ضروری است. نوشته های میانی او