جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«یک زندگی...» در مقامِ کتاب گزینشِ برخی از اساسی‌ترین آثار دلوز با نظر به مبانیِ تفکر او و دقایقِ ملتهب آن است. این گزیده از مقاله‌ها، نشست‌ها، گپ‌وگفت‌ها، یا نامه‌هایی تشکیل شده که نقشِ مهمی در فهمِ حیاتِ فلسفی او بازی می‌کنند. اما «یک زندگی...» در مقامِ مفهوم نشانگرِ سعادتِ تمام‌وکمال است. جغرافیای کتاب حاضر، از یازده فصل تشکیل شده است. فصل‌های اول تا پنچم به فیلسوفانی چون: اسپیونزا، نیچه، فوکو، هیوم، برگسون و فوکو اختصاص یافته‌اند. سه فصل بعدی به به بکت، اسکیزوکاوی و لایبنتس می‌پردازند. در فصول بعدی مؤلف به مواردی مانند موقعیت مهم و حیاتی فلسطین، وصیت نامة فلسفی «دلوز» و ... اشاره می‌کند.ولگردی بدنام که همه از او متنفرند، در حالی که دراز افتاده و به حال مرگ است، پیدا می‌شود. همگان برای کوچک‌ترین نشانه‌ی زندگی در وی از خود اشتیاق، احترام و حتی عشق بروز می‌دهند. همه به تقلا می‌افتند تا وی را نجات دهند، تا آنجا که این مفلوک در عمیق‌ترین حالت بیهوشی نیز چیزی لطیف و شیرین را حس می‌کند که در جانش می‌نشیند. ولی وقتی که به زندگی باز می‌گردد، نجات‌دهندگانش سردتر می‌شوند، و خودش نیز دوباره فرومایه و زننده. میان زندگی و مرگ او دقیقه‌ای است که تنها به یک زندگیِ در حالِ بازی با مرگ تعلق دارد.

کتاب پیش رو، گزینش برخی از اساسی‌ترین آثار «دلوز» با نظر به مبانی تفکر او و دقایق ملتهب آن است. این گزیده از مقاله‌ها، نشست‌ها، گپ و گفت‌ها و نامه‌هایی تشکیل شده که نقش مهمی در فهم حیات فلسفی او بازی می‌کنند. این کتاب از نظر مفهوم نشانگر سعادت تمام و کمال است. جغرافیای کتاب حاضر، از یازده فصل تشکیل شده است. فصل‌های اول تا پنچم به فیلسوفانی چون: اسپیونزا، نیچه، فوکو، هیوم، برگسون و فوکو اختصاص یافته‌اند. سه فصل بعدی به به بکت، اسکیزوکاوی و لایبنتس می‌پردازند. در فصول بعدی مؤلف به مواردی مانند موقعیت مهم و حیاتی فلسطین، وصیت نامة فلسفی «دلوز» و ... اشاره می‌کند.

کتاب «خواست نیستی» درباره تبارشناسی اخلاق تأثیرگذارترین کتاب نیچه است که همچنان به عنوان یک معمای باقی مانده است، به ویژه در ادعای اصلی خود: ابداع اخلاق مسیحی یک عمل انتقام جویانه است، و به این ترتیب است که باید سوء ظن انتقادی را برانگیزد. برنارد رجینستر در «خواست نیستی» با الهام از ادعای نیچه مبنی بر اینکه اخلاق «نشانه‌ها» یا «نشانه‌های» حالات عاطفی فاعل‌های اخلاقی هستند، تلاش تازه‌ای برای درک این ادعا و اهمیت آن انجام می‌دهد. رابطه بین اخلاق و عواطف به‌جای بیانی، به‌عنوان کارکردی در نظر گرفته می‌شود: هدف تبارشناسی اخلاق مسیحی این است که نشان دهد چگونه برای برآوردن نیازهای عاطفی خاص به خوبی مناسب است. یک نیاز عاطفی خاص، که در عاطفه کینه آشکار می شود، نقش برجسته ای در تحلیل اخلاق مسیحی ایفا می کند. این نیاز به این است که جهان اراده فرد را منعکس کند، که ریشه در میل خاص به سمت قدرت یا خم کردن جهان به خواست خود دارد. انتقام به طور قابل قبولی به عنوان هدف تقویت یا بازگرداندن قدرت درک می شود، و اختراع ارزش های جدید روش خاصی برای انجام این کار است: با تغییر اراده عامل (ارزش های او)، آنچه را که برای او قدرت محسوب می شود تغییر می دهد. با آشکار ساختن اینکه چگونه ایفای چنین نقش کارکردی در اقتصاد عاطفی عوامل اخلاقی مناسب است، تحقیقات تبارشناسی شک انتقادی را نسبت به اخلاق مسیحی برمی انگیزد. استفاده از این دیدگاه اخلاقی به عنوان ابزاری برای انتقام، مشکل ساز است، نه به این دلیل که غیراخلاقی است، بلکه به این دلیل که از نظر عملکردی خود را تضعیف می کند.

کتاب «خواست نیستی» درباره تبارشناسی اخلاق تأثیرگذارترین کتاب نیچه است که همچنان به عنوان یک معمای باقی مانده است، به ویژه در ادعای اصلی خود: ابداع اخلاق مسیحی یک عمل انتقام جویانه است، و به این ترتیب است که باید سوء ظن انتقادی را برانگیزد. برنارد رجینستر در «خواست نیستی» با الهام از ادعای نیچه مبنی بر اینکه اخلاق «نشانه‌ها» یا «نشانه‌های» حالات عاطفی فاعل‌های اخلاقی هستند، تلاش تازه‌ای برای درک این ادعا و اهمیت آن انجام می‌دهد. رابطه بین اخلاق و عواطف به‌جای بیانی، به‌عنوان کارکردی در نظر گرفته می‌شود: هدف تبارشناسی اخلاق مسیحی این است که نشان دهد چگونه برای برآوردن نیازهای عاطفی خاص به خوبی مناسب است. یک نیاز عاطفی خاص، که در عاطفه کینه آشکار می شود، نقش برجسته ای در تحلیل اخلاق مسیحی ایفا می کند. این نیاز به این است که جهان اراده فرد را منعکس کند، که ریشه در میل خاص به سمت قدرت یا خم کردن جهان به خواست خود دارد. انتقام به طور قابل قبولی به عنوان هدف تقویت یا بازگرداندن قدرت درک می شود، و اختراع ارزش های جدید روش خاصی برای انجام این کار است: با تغییر اراده عامل (ارزش های او)، آنچه را که برای او قدرت محسوب می شود تغییر می دهد. با آشکار ساختن اینکه چگونه ایفای چنین نقش کارکردی در اقتصاد عاطفی عوامل اخلاقی مناسب است، تحقیقات تبارشناسی شک انتقادی را نسبت به اخلاق مسیحی برمی انگیزد. استفاده از این دیدگاه اخلاقی به عنوان ابزاری برای انتقام، مشکل ساز است، نه به این دلیل که غیراخلاقی است، بلکه به این دلیل که از نظر عملکردی خود را تضعیف می کند.

نیچه را همواره با بدبینی، خموشی و خمودگی شرح و توضیح داده‌ و در بسیاری از مواقع لحظه‌های دهشتناک و بحرانی سده‌ی بیستم را به او نسبت داده‌اند. اما آیا نیچه به‌واقع اینگونه است و باید اینگونه خوانده و فهم شود؟ شارحان و مفسران تازه‌تر نیچه، روایت دیگری ارائه داده‌اند که از نیچه تصویری دیگرگون می‌سازد و عموم انگاره‌های پیشینی پیرامون فلسفه‌ی او و رفتار فکری‌اش را برای ما تغییر می‌دهد. فردریکا اسپیندلر در کتاب «نیچه: تن، هنر، شناخت» با بازخوانی مجدد و یکسره متفاوتش از نیچه، آن اشتیاق و شورمندی خاص فلسفه‌ی او را عیان کرده و از درون آن حجم از جنون سرشار از تعمق و تفکر، عشق به زیستن زندگی را در نظرگاه این فیلسوف بزرگ آلمانی هویدا می‌کند. کتاب اسپلیندر همه‌ی آن پرسش‌های فراموش‌شده که از الزامات زمانه‌ی اکنون هستند را به واسطه‌ی نیچه و همراه و دوشادوش او پیش روی خواننده می‌گذارد، با این هدف که بیایید با دستگاه فکری نیچه مشتاقانه و مشفقانه به جهان و پدیده‌هایش بنگریم. نیچه: تن، هنر، شناخت، کتابی‌ست برای مواجهه با تفکر فلسفی دیوانه‌واری که با ایده‌های گونه‌گون و متضادش، معرف رویکردی در نگریستن به جهان و انسان بود که پیش از او وجود نداشت و امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمندیم.

کتاب « کوتاه ترین سایه» (مفهوم حقیقت در فلسفه نیچه) نوشته آلنکا زوپانچیچ توسط انتشارات «هرمس» منتشر شده است. چه چیزی نیچه را نیچه می سازد؟ زوپانچیچ استدلال می‌کند که کیفیت قطعی نیچه، مد نبودن اوست، بیرون بودن او از جریان اصلی زمان خود یا هر زمان دیگری. زوپانچیچ برای بازگرداندن نیچه به بستری که در آن اندیشه «به اعتبار خود زندگی می کند» دو جنبه از فلسفه او را بررسی می کند. نخست، او مضامین اصلی نیچه را بازبینی می کند - اعلامیه مرگ خدا (که معنایی دوگانه داشت، "خدا مرده است" و "مسیحیت از مرگ خدا جان سالم به در برد")، آرمان زاهدانه، و نیهیلیسم - به عنوان ایده هایی که در شرایط پست مدرن لذت گرا ما بسیار وجود دارد. سپس در بخش دوم کتاب، شکل نیمروز نیچه و پیامدهای آن را برای تصور او از حقیقت مورد بررسی قرار می دهد. نیچه ظهر را نه به عنوان لحظه ای که همه سایه ها ناپدید می شوند، بلکه به عنوان لحظه "کوتاه ترین سایه" توصیف می کند - نه وحدت همه چیزهایی که خورشید در آغوش گرفته است، بلکه لحظه شکافتن است، زمانی که "یکی به دو تبدیل می شود". زوپانچیچ استدلال می کند که این مفهوم از دو به عنوان تفاوت حداقلی و کاهش ناپذیر در درون یکسان، تمام آثار نیچه را جان می بخشد و تنش دائمی و ذاتی آن را ایجاد می کند.

کتاب شوپنهاور و نیچه خوانشی مدرن از متون فلسفی، دو استاد آلمانی فلسفه است که در اینجا توسط فیلسوف بزرگ گئورگ زیمل ارائه شده است. این کتاب توسط شهناز مسمی پرست به فارسی برگردانده شده و نشر "علم" نیز آن را منتشر کرده است. این کتاب درواقع ترکیبی فوق‌العاده خوب از شرح و تفسیر در مورد فلسفه‌های شوپنهاور و نیچه به حساب می آید . اگرچه بیشتر متن به شوپنهاور اختصاص دارد، بخش‌های کوتاه‌تر درباره نیچه شاید هوشمندانه‌ترین تعابیری را داشته باشد که تا به حال درباره مضامین نیچه‌ای «اشراف» و «بازگشت ابدی» ارائه شده است. گئورگ زیمل جامعه‌شناس، فیلسوف و منتقد آلمانی بود. او در حوزه جامعه شناسی بسیار تأثیرگذار بود. زیمل یکی از اولین نسل جامعه شناسان آلمانی بود: رویکرد نئوکانتی او پایه های ضد پوزیتیویسم جامعه شناختی را پایه گذاری کرد، با این پرسش که جامعه چیست؟ - که مستقیما به چیستی طبیعت کانت اشاره می کند؟ از نظر زیمل، فرهنگ به «تزکیه افراد از طریق عاملیت شکل‌های بیرونی که در طول تاریخ عینیت یافته‌اند» اطلاق می‌شود. رابطه، که در آن فرم به محتوا تبدیل می شود و بالعکس وابسته به زمینه است. از این نظر، زیمل پیشرو سبک های استدلال ساختارگرایانه در علوم اجتماعی بود. با کار خود در کلان شهر، زیمل همچنین پیشرو جامعه شناسی شهری، تعامل گرایی نمادین، و تحلیل شبکه های اجتماعی خواهد بود.

کتاب شوپنهاور و نیچه خوانشی مدرن از متون فلسفی، دو استاد آلمانی فلسفه است که در اینجا توسط فیلسوف بزرگ گئورگ زیمل ارائه شده است. این کتاب توسط شهناز مسمی پرست به فارسی برگردانده شده و نشر "علم" نیز آن را منتشر کرده است. این کتاب درواقع ترکیبی فوق‌العاده خوب از شرح و تفسیر در مورد فلسفه‌های شوپنهاور و نیچه به حساب می آید . اگرچه بیشتر متن به شوپنهاور اختصاص دارد، بخش‌های کوتاه‌تر درباره نیچه شاید هوشمندانه‌ترین تعابیری را داشته باشد که تا به حال درباره مضامین نیچه‌ای «اشراف» و «بازگشت ابدی» ارائه شده است. گئورگ زیمل جامعه‌شناس، فیلسوف و منتقد آلمانی بود. او در حوزه جامعه شناسی بسیار تأثیرگذار بود. زیمل یکی از اولین نسل جامعه شناسان آلمانی بود: رویکرد نئوکانتی او پایه های ضد پوزیتیویسم جامعه شناختی را پایه گذاری کرد، با این پرسش که جامعه چیست؟ - که مستقیما به چیستی طبیعت کانت اشاره می کند؟ از نظر زیمل، فرهنگ به «تزکیه افراد از طریق عاملیت شکل‌های بیرونی که در طول تاریخ عینیت یافته‌اند» اطلاق می‌شود. رابطه، که در آن فرم به محتوا تبدیل می شود و بالعکس وابسته به زمینه است. از این نظر، زیمل پیشرو سبک های استدلال ساختارگرایانه در علوم اجتماعی بود. با کار خود در کلان شهر، زیمل همچنین پیشرو جامعه شناسی شهری، تعامل گرایی نمادین، و تحلیل شبکه های اجتماعی خواهد بود.