جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رافائل وینکلر با بررسی میراث هایدگر، همراه با دریدا، لویناس و نیچه، استدلال می‌کند که این جستجوی حقیقت یا حتی تضادها نیست که تفکر فلسفی را تحریک می‌کند. درعوض، قرار گرفتن ما در برابر چیزهای غیرقابل تصور یا غیرممکن است - با محدودیت های خود فکر. تجربه غیرقابل تصور در مواجهه ما با منحصر به فرد بودن مرگ، تکینگی بودن، و خود و دیگری امکان پذیر است. این «تفکر پایان پذیری» پیامدهای سیاسی نیز دارد، زیرا راهی برای صحبت و ارزیابی غرابت مطلق و به طور ضمنی، غریبه یا بیگانه مطلق به ما می دهد. وینکلر با روشن ساختن نوشته‌های هایدگر در باب هستی‌شناسی، اخلاق و تاریخ ثابت می‌کند که این مواجهه با محدودیت‌های اندیشه یکی از پایه‌های اصلی فلسفه‌های تفاوت هایدگر، لویناس و نیچه است.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان تقریباً همیشه موضوع تجدید نظر را به حاشیه رشته خود واگذار کرده اند، اگر اصلاً در مورد آن فکر کرده باشند. این کتاب مدعی است که اعمال بازنگری در پروژه فلسفی محوری و ضروری هستند و فلسفه باید اساساً به عنوان تمرین بازخوانی و بازنویسی تفسیر شود. این کتاب عمدتاً بر تفسیر بسیار تأثیرگذار هایدگر از نیچه متمرکز است، که در سخنرانی‌های دهه‌های 1930 و 1940 انجام شد و در سال 1961 منتشر شد. نویسنده از نزدیک ابزارهای بلاغی را تجزیه و تحلیل می‌کند که توسط هایدگر تفکر نیچه را در یک تاریخ گسترده‌تر از متافیزیک خود قرار می‌دهد. تفسیر مجدد خود به عنوان قرائت «درست» آن تاریخ است. نویسنده استدلال می‌کند که پروژه تجدیدنظرطلبانه هایدگر، متن فلسفی را به‌عنوان پارالیپسیس بازنویسی می‌کند، نوع خاصی از بیان کنایه‌آمیز که وقتی «به‌درستی» توسط بازخوان‌کننده فلسفی دریافت شود، آنچه را که متن نگفته و نمی‌توانست بیان کند، بیان می‌کند. مطالعه چنین تجدیدنظرطلبی پارالیپتیکی در چارچوب قانون فلسفی، راه جدیدی برای درک تاریخمندی اساسی متن فلسفی ارائه می‌دهد، متنی که به‌طور انتقادی از تاریخ تفسیرهای آینده‌اش قابل تشخیص نیست. فلسفه خود بازنگری است، یک عمل بازخوانی عمیقاً تاریخ‌گرایانه، تصاحب مداوم گذشته متنی نامناسب خود. این کتاب علاوه بر اینکه اولین مطالعه منتشر شده از تفسیر هایدگر از نیچه است، آثار هانس رابرت یاوس، هارولد بلوم و دیگر منتقدان تجدیدنظر را نیز بررسی می‌کند. به ویژه، مقالات اولیه رالف والدو امرسون در مورد تاریخ، که هم با تحلیل هایدگر از متافیزیک خوانده می شود و هم علیه آن، نشان می دهد که چرا مداخله تاریخی حاصل از خوانش تجدیدنظرطلبانه نه تنها یک تغییر رسمی و موضوعی گذشته است، بلکه یک اجبار بلاغی بر تفسیر آینده است. گرایش ها هیچ خواننده فلسفی صرفاً کاربر یا قربانی روش‌های تجدیدنظرطلب نیست: در بازخوانی گذشته‌های فلسفی، خواننده همان مکانیسمی است که به وسیله آن چنین گرایش‌های تفسیری برای اولین بار به مشکلات یا افکار درون کانون فلسفی تبدیل می‌شوند.

ترجمه ماشینی : آنتونی کی. جنسن با تفسیری از نیچه «در مورد کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی» نشان می دهد که دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه واقعا چقدر «به موقع» است. این مطالعه جامع و روشنگر، طیف وسیعی از افکار پیشین نیچه در مورد تاریخ را زمینه سازی و تحلیل می کند: غایت شناسی، گونه شناسی، روان شناسی، حافظه، زبان شناسی کلاسیک، هگلیسم، و نقش تاریخ نگاری در فرهنگ مدرن. درباره کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی نیز اثری «به‌موقع» نشان داده می‌شود، تا آنجا که تعدادی از مهم‌ترین تأثیرات نیچه و جهت‌گیری‌های موضوعی آن زمان را به هم می‌پیوندد: فرهنگ باستان، علم، معرفت‌شناسی و اندیشه. شوپنهاور و بورکهارت. جنسن به جای اینکه آن را صرفاً به عنوان یک اثر «اولیه» رد کند، نشان می دهد که چگونه متن در دیدگاه گرایی بعدی نیچه، نظریه ذهنیت او و عود ابدی طنین انداز می شود. و با استفاده از تجزیه و تحلیل دقیق فیلولوژیکی تاریخ ترکیب متن، جنسن در موقعیتی است که به طور کامل استدلال های نیچه را در زمینه های مناسب آنها توضیح دهد و ارزیابی کند. به این ترتیب، تفسیر جنسن باید دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه را به جایگاه برجسته‌ای در میان فلسفه‌های تاریخ قرن نوزدهم بازگرداند.

ترجمه ماشینی : "تروما و غلبه نیچه" نشان می دهد که نیچه از اختلال استرس پس از سانحه رنج می برد و به احتمال زیاد قربانی سوء استفاده جنسی در دوران کودکی بوده است. من شواهد قانع‌کننده‌ای از متون او برای حمایت از این ادعاها همراه با بحث در مورد یافته‌های روان‌شناختی تأییدکننده در مورد این موضوعات آورده‌ام. نشان می‌دهم که او بر اساس تجربیات زندگی‌اش، کنار آمدن با درد و رنج را با درس‌هایی از مکتب جنگ، حکمت تفسیر مجدد و فعالیت هنری می‌آموزد. سه مضمون سوپرمن، بازگشت ابدی، و اراده به قدرت، قلب فلسفه و روانشناسی او، در ارتباط با رنج و غلبه شخصی او در پرتوی جدید درک می شود. این کتاب از تلاش‌ها برای تشخیص نیچه به عنوان مبتلا به اختلالات روان‌پزشکی مختلف، روان‌کاوی او به‌عنوان کودکی بی‌پدر که پیر شده‌است و به‌عنوان یک همجنس‌گرای کمد بیرون می‌آید انتقاد می‌کند. این رویکردها به بن بست می انجامد. اولاً، غیرممکن است که ثابت کنیم کسی از سلامت روانی برخوردار است، نه یک همجنس‌گرای پنهان، و از مرگ والدین متاثر نشده است. ثانیاً، این گمانه زنی ها تنها بخش کوچکی از اظهارات شخصی نیچه را که در نوشته های او یافت می شود، توضیح می دهد. ثالثاً و مهمتر از همه، آنها درک ما را از ایده های او و نحوه رسیدن به آنها تغییر نمی دهند. آنها بر قدردانی ما از او نمی افزایند. و ما را با هیچ درسی برای زندگی رها مکن (هدف هر نوشته خوب از نظر نیچه).

ترجمه ماشینی : اشارات گذرا به رابطه کی یرکگارد و ویتگنشتاین در ادبیات فلسفی رایج است، اما تفسیر جدی و جامعی درباره رابطه اندیشه های آنها وجود ندارد. Genia Schönbaumsfeld این شکاف را می‌بندد و خوانش‌های جدیدی از برداشت‌های کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین از فلسفه و باور دینی ارائه می‌کند. فصل اول تأثیر کی یرکگور بر ویتگنشتاین را مستند می‌کند، در حالی که فصل‌های دوم و سوم انتقادات شدیدی را از دو تلاش برجسته برای مقایسه این دو متفکر، آنهایی که توسط دی. در فصل چهارم، شونبامسفلد نقدهای هماهنگ کی یرکگارد و ویتگنشتاین را درباره «دیدگاه فضاپیمایی» دین مطرح می کند و از آن در برابر اتهامات رایج «باورگرایی» و «غیر عقلانی» دفاع می کند. آشفتگی حوزه‌ها علاوه بر مشارکت در بحث معاصر در مورد چگونگی خواندن آثار کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین، به موضوعاتی می‌پردازد که نه تنها به محققان ویتگنشتاین و کیرکگارد، بلکه به هر کسی که به فلسفه دین، یا جنبه‌های اخلاقی عمل فلسفی علاقه‌مند است، می‌پردازد. چنین.

ترجمه ماشینی : تأثیر فلسفی یک مفهوم، ابزار روش شناختی و فرآیندی است که ارزش تحقیق دارد، زیرا چارچوبی را برای مشارکت فیلسوف در سنت تعیین می کند. این پژوهش نگاهی دقیق به تأثیر فلسفی بر وابستگی و وابستگی متقابل بین ایده‌ها و مفاهیم، جریان‌ها و گرایش‌ها و تجربیاتی دارد که هر فیلسوفی از سنت گذشته به ارث برده است. همچنین چهار فیلسوف را برای شناسایی ریشه‌های تأثیر معرفی می‌کند: آرتور شوپنهاور، فئودور داستایوفسکی، فردریش نیچه و امیل سیوران.

ترجمه ماشینی : دریاهای جدید نیچه برای اولین بار نمونه ای از بهترین بورسیه تحصیلی اخیر نیچه از آلمان، فرانسه و ایالات متحده را به زبان انگلیسی در دسترس قرار می دهد. مایکل آلن گیلسپی و تریسی بی استرانگ دانشمندانی را از رشته‌های مختلف -فلسفه، تاریخ، نقد ادبی و موسیقی‌شناسی- و از مکاتب فکری که هم از نظر روش‌شناسی و هم از نظر ایدئولوژیک متفاوت هستند، گرد هم آورده‌اند. مشارکت کنندگان - کارستن هریس، رابرت پیپین، یوگن فینک، هانس گئورگ گادامر، کرت پل یانز، سارا کوفمن، ژان میشل ری، و خود ویراستاران- رویکرد جدیدی به نیچه دارند، رویکردی که با این ادعا آغاز می شود که معمایی او گفته ها را می توان با بررسی سبک یا ساختار اندیشه او به بهترین نحو درک کرد.

این گلچین جاه طلبانه شامل نوشته های اصلی نیچه، کی یرکگور، هایدگر و سارتر، و همچنین گزینش های سخاوتمندانه ای از آثار دیگر متفکران مهم اگزیستانسیالیست قرن بیستم است. این مجموعه که در گستردگی خود بی‌سابقه است، کمک‌های انجام شده به تفکر اگزیستانسیالیستی از طریق ادبیات را نیز تصدیق می‌کند.

ترجمه ماشینی : نیچه، پدرخوانده فاشیسم؟ نیچه چه وجه اشتراکی با این ایدئولوژی قاتل دارد؟ نیچه که اغلب به عنوان «اشراف‌سالار رادیکال» روح توصیف می‌شود، از فرهنگ توده‌ای متنفر بود و تلاش کرد تا اوبرمنش را پرورش دهد که دارای ویژگی‌های ذهنی استثنایی بود. چنین متفکری چه وجه اشتراکی با دستکاری فاشیستی توده ها برای اهداف شوونیستی که استقلال فرد را در هم می شکست، می تواند داشته باشد؟ سؤالی که در دل این مجموعه نهفته است این است که نیچه چگونه به «افتخار» مرگبار به‌عنوان فیلسوف رایش سوم دست یافته است و آیا چنین ادعاهایی توجیهی دارند؟ آیا منطقی است که او را مسئول وحشت آشویتس بدانیم؟ ویراستاران مجموعه‌ای از دیدگاه‌ها را ارائه می‌کنند که تلاش می‌کنند تا ابهام و غنای اندیشه نیچه را رعایت کنند. مشارکت‌های درجه یک فیلسوفان و مورخان برجسته نگرش‌های نیچه نسبت به یهودیان، یهودیت، مسیحیت، یهودستیزی و ناسیونال سوسیالیسم را عمیقاً بررسی می‌کنند. آنها از نوشته های نیچه به دلیل تمایلات فاشیستی و ضدیهودی بازجویی می کنند و در نظر می گیرند که چگونه توسط فاشیست هایی که نیچه را پدرخوانده فکری خود می خواندند، می خوانند. چیزهای زیادی در نیچه وجود دارد که به طرز نگران‌کننده‌ای ضد برابری‌طلبی و ضد دموکراسی است، و نوشته‌های او درباره یهودیان قابل تفسیرهای متفاوت است. با این حال تأکید او بر فردگرایی و تحقیر ناسیونالیسم آلمانی و یهودستیزی، او را در تضاد شدید با ایدئولوژی نازی قرار داد. نیچه که در اینجا ظهور می کند، پیامبر غم انگیز خلاء معنوی است که جنبش های توتالیتر قرن بیستم را ایجاد کرد، متفکری که به بهترین وجه آسیب شناسی فرهنگ اروپای پایانی را تشخیص داد. نیچه جرأت داشت به ورطه نیهیلیسم مدرن نگاه کند. این کتاب به ما می گوید که او چه یافته است. مشارکت کنندگان عبارتند از مناهم برینکر، دانیل دبلیو. کانوی، استنلی کورنگولد، کرت رودولف فیشر، ژاکوب گولومب، رابرت سی هولوب، برل لانگ، ولفگانگ مولر-لاتر، الکساندر نهاماس، دیوید اوهانا، رودریک استاکلبرگ، ماریو اسزناژدر، جفری وایتیت. S. Wistrich و Yirmiyahu Yovel.